Άρθρο στην εφημερίδα “ΑΥΓΗ”_Λύσεις ή προσχήματα;_

Τα χρόνια ζητήματα της διαφάνειας και του ελέγχου των μεγάλων προμηθειών του Δημοσίου είναι πάλι στην επικαιρότητα.

Θα ήταν δημαγωγικό να ισχυριστεί κανείς πως τα προβλήματα αυτά είναι από τα εύκολα. Αντίθετα, η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι τα προβλήματα αυτά, με διαφορετική φυσικά ένταση, απασχολούν όλες τις κοινωνίες. Εύκολες -και πολύ περισσότερο μαγικές- λύσεις δεν υπάρχουν.

Η ιδιαιτερότητα στην περίπτωση της χώρας μας θα μπορούσε να εντοπιστεί στο γεγονός ότι όχι μόνο δεν έχουν οικοδομηθεί θεσμοί και μηχανισμοί διαφάνειας και ελέγχου που να λειτουργούν έστω με ατέλειες, αλλά αντίθετα υπάρχει ένα καθεστώς θεσμικής αμορφίας και ρευστότητας που λειτουργεί ως θερμοκήπιο σκανδάλων.

Ως μια δεύτερη ιδιομορφία θα μπορούσε να αναφερθεί και το γεγονός ότι στο πλαίσιο του δικομματικού καρτέλ μονοπώλησης της εξουσίας που έχει εδραιωθεί από το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. τα πεδία πολιτικής αντιπαράθεσης έχουν συρρικνωθεί τόσο, ώστε το μόνο προνομιακό πεδίο είναι αυτό των σκανδάλων ή των πιθανών σκανδάλων.

Τέλος, ανάμεσα στην πολιτική και την οικονομία έχει εμπεδωθεί ένας τύπος σχέσεων που καθιστά την πρώτη όμηρο ισχυρών οικονομικών συμφερόντων. Κι όλα αυτά έχουν αποκτήσει συγκεκριμένες μορφές πρακτικής και έχουν καλλιεργήσει στερεότυπα στην κοινωνική συνείδηση, που συνιστούν πια, και όχι άδικα, μια ισχυρή παράδοση.

Για παράδειγμα, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο κ. Σημίτης ηγείται ενός κόμματος που νομιμοποίησε τη “μίζα”, αρκεί να μην υπερβαίνει ένα ύψος. Αλλά αν σε μια κοινωνία το δωράκι είναι νόμιμο, τότε και το “δώρο” δεν είναι παράνομο. Είναι απλά μια υπερβολή.

Το πρόβλημα λοιπόν που τίθεται και σήμερα είναι ένα πρόβλημα πολιτικής πρόθεσης και πολιτικής βούλησης. Οι ανεξάρτητοι εκτιμητές, η δημιουργία θεσμών του τύπου της “ανεξάρτητης αρχής” ή άλλα μέτρα που μπορεί να προταθούν μπορούν άριστα να υπηρετήσουν μια προσπάθεια αναζήτησης προσχημάτων ή μια κατεύθυνση αναζήτησης πραγματικών λύσεων.

Το ελληνικό Δημόσιο και οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν τεράστια εμπειρία, με βάση την οποία μπορούν να στηθούν διαγωνισμοί με όλα τα προσχήματα για να γίνει τελικά αυτό που εξ αρχής είχε αποφασιστεί.

Για να υπηρετήσουν λοιπόν αυτές οι θεσμικές ρυθμίσεις μια πολιτική αναζήτησης πραγματικών λύσεων θα πρέπει αυτές να εντάσσονται και να υπηρετούν μια ευρύτερη μεταρρύθμιση του ίδιου του πολιτικού συστήματος, μια ουσιαστική αλλαγή στη σχέση οικονομίας και πολιτικής και μια εκ βάθρων επανεξέταση των όρων λειτουργίας του δημόσιου τομέα, της οικονομίας και των σχέσεών του με το ιδιωτικό.

Εφόσον η “πολιτική” θέλει να αναφέρεται, να λογοδοτεί και να εξαρτάται όχι από την κοινωνία αλλά από ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, κανείς θεσμός δεν πρόκειται να τη σώσει από τον ακόμη μεγαλύτερο ευτελισμό.

Και εφόσον ο δημόσιος τομέας χρησιμοποιείται ως το κέλυφος εκκόλαψης ιδιοτελών συμφερόντων πολιτικού ή οικονομικού χαρακτήρα, κάθε σχέση του με τον ιδιωτικό τομέα θα είναι σκάνδαλο ή θα μολύνεται από την ατμόσφαιρα της σκανδαλολογίας.

Αυτά είναι, κατά τη γνώμη μας, τα πεδία στα οποία θα δοκιμαστεί η πολιτική πρόθεση και η πολιτική βούληση τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης.

Για την ανασύνθεση της Αριστεράς | Άρθρο στις «Παρεμβάσεις» της εφημερίδας «Η εποχή» ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετούμε την Φανή Πετραλιά. Η Φανή προσωποποίησε με έναν σπάνιο τρόπο τη σύζευξη της χειραφετημένης γυναίκας, της ενεργής διαννοούμενης, της μαχητικής δημοσιογράφου & της ακάματης συνδικαλίστριας. Παιδί μιας εποχής που παρά τις δυσκολίες της ευνοούσε το ταίριασμα του λογισμού με τ' όνειρο για έναν καλύτερο κόσμο, η Φανή Πετραλιά ήταν πρότυπο & σημείο αναφοράς. Θα τη θυμόμαστε ως μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Η σκέψη μας στους αγαπημένους της ανθρώπους. ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μητροπόλεως 1
10557, Αθήνα

e-mail
ydragasakis@parliament.gr