Συνέντευξη στο ειδησεογραφικό δίκτυο euronews και στη δημοσιογράφο Συμέλα Τουχτίδου.

Σημεία από τη συνέντευξη:

Κύριε Δραγασάκη, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για αυτή τη συνέντευξη στο euronews και θα ήθελα να ξεκινήσουμε από το Σκοπιανό. Χθες υπήρξε μία πολύ σημαντική συνάντηση των δύο πρωθυπουργών, Ελλάδας και πΓΔΜ, υπήρξαν και κάποιες ανακοινώσεις. Αυτό σημαίνει ότι βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για μία συμφωνία;

Μιλάμε για ένα πρόβλημα που είναι σε εκρεμμότητα 25 χρόνια, αυτό δεν έφερε κάτι θετικό. Η κυβέρνησή μας είναι αποφασισμένη να διερευνήσει όλες τις δυνατότητες και να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητες και αν υπάρξει αμοιβαία επωφελής λύση να προχωρήσουμε.

Ο πρωθυπουργός έκανε, χθες, λόγο για λύση του θέματος του αλυτρωτισμού. Έχουμε ένα πρώτο βήμα με την μετονομασία του αεροδρομίου και της κεντρικής οδού. Ποιες άλλες κινήσεις σε αυτή την κατεύθυνση θα αξιολογούσατε ως σημαντικές;

Ότι συνιστά αλυτρωτισμό, δηλαδή υπάρχουν θέματα στο Σύνταγμα, υπάρχουν θέματα με τα βιβλία στα σχολεία, χτίστηκε ένας ολόκληρος μύθος . Αυτό, πρέπει να υπάρξει μία σαφής δέσμευση ότι δε θα ισχύει, διότι δεν είναι σωστό να χτίζεται ένα κράτος πάνω σε μη αληθή γεγονότα.

Δέσμευση σε τι επίπεδο;

Πρέπει να είναι δέσμευση πολιτειακή. Πρέπει να είναι δέσμευση που να μην αφορά κάποια πρόσωπα μόνο ή μία συγκυρία, αλλά να είναι μία απόφαση προοπτικής.

Αυτή η προσέγγισή σας αφορά το σύνολο της κυβέρνησης ή υπάρχει περίπτωση να έχουμε από τον κυβερνητικό εταίρο, τους ΑΝΕΛ;

Νομίζω ότι βγαίνοντας από τα Μνημόνια και από το πρόγραμμα, υπάρχει ένα θέμα επαναπροσδιορισμού του ρόλου της Ελλάδας στον κόσμο σήμερα. Και εμείς πιστεύουμε ότι ο ρόλος που έχουμε να παίξουμε, όπως ήδη είπα, το όραμά μας, δεν είναι μία κλειστή Ελλάδα, μία φοβική Ελλάδα, αλλά είναι ένας νέος πατριωτισμός, ανοιχτών οριζόντων, με μία χώρα που θέλει να συμβάλλει και συμβάλλει στην επίλυση των προβλημάτων της περιοχής, οικοδόμηση σχέσεων φιλίας με όλους. Πιστεύω, λοιπόν, ότι αυτό το όραμα υπερβαίνει τα όρια της κυβέρνησης, αφορά πάρα πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αν όχι όλο, και με αυτή την έννοια ευελπιστώ ότι, εφόσον η λύση αντιστοιχεί σε αυτή την προοπτική που περιγράφω, η βουλή με μεγάλη πλειοψηφία θα επικυρώσει μία τέτοια συμφωνία.

Έγινε ήδη ένα συλλαλητήριο για το θέμα αυτό στη Θεσσαλονίκη. Προγραμματίζεται το επόμενο στην Αθήνα. Η συμμετοχή σε αυτά τα συλλαλητήρια επηρεάζει την κυβέρνηση;

Η κυβέρνηση είναι κυβέρνηση όλων των Ελλήνων. Δεν είναι μόνο όσων την ψήφισαν, επομένως δεν είμαστε αδιάφοροι ή ουδέτεροι σε ότι γίνεται στην χώρα. Τα ακούμε όλα. Αλλά έχουμε χρέος να λέμε ποιο είναι το ευρύτερο εθνικό συμφέρον. Και νομίζουμε ότι το ευρύτερο εθνικό συμφέρον είναι να επιλύσουμε εκκρεμότητες του παρελθόντος, με τρόπο αμοιβαία επωφελή, να χτίσουμε γέφυρες ειρήνης και συνεργασίας και όχι να ακολουθεί ο ένας τον εθνικισμό του άλλου, όχι να ανταγωνίζεται ο ένας τον αλυτρωτισμό του άλλου.

Θεωρείται ότι είχε αυτόν τον χαρακτήρα το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης; Ενός ανταγωνισμού αλυτρωτισμού;

Ακούστηκαν πράγματα τα οποία σαφώς έχουν αυτό τον χαρακτήρα. Ακούστηκαν πράγματα τα οποία σαφώς είχαν αυτόν τον χαρακτήρα. Ακούστηκαν πράγματα τα οποία μας θυμίζουν αποτυχημένες πολιτικές του παρελθόντος, να διεισδύσουμε στα Βαλκάνια, να κατακτήσουμε οικονομικά τα Βαλκάνια… Αυτά δοκιμάστηκαν, απέτυχαν.

Πάμε, τώρα, στα θέματα εσωτερικής πολιτικής. Έχουμε κάποιον οδικό χάρτη για το πώς θα γίνει όσο το δυνατό πιο ομαλή η μετάβαση στη μετά Μνημόνιο εποχή;

Νομίζω ναι, νομίζω ναι. Και χάρτη έχουμε, και θα έλεγα ότι η πορεία είναι συμφωνημένη με τους θεσμούς και ελεγχόμενη. Εννοώ ότι ολοκληρώσαμε την τρίτη αξιολόγηση, αρχίσαμε ήδη την τέταρτη, ο στόχος μας είναι μέχρι τον Ιούνιο να έχουμε τελειώσει όλες τις εκκρεμότητες. Επίσης, αρχές Μαϊου θα έχουμε τα αποτελέσματα των stress test των τραπεζών. Προβλέπουμε μέχρι τότε να έχουμε δοκιμάσει να βγούμε στις αγορές, μία ή περισσότερες φορές. Άρα χτίζουμε και μία cash buffer , η οποία θα μας επιτρέψει να έχουμε μία ασφαλή έξοδο στις αγορές.

Τώρα, το κλίμα για την Ελλάδα είναι σαφώς ευνοϊκό στις διεθνείς αγορές. Αλλά γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι αυτό μπορεί να αλλάξει και από συγκυρίες που δεν έχουν σχέση με την χώρα. Αξίζει να αναλάβετε αυτό το ρίσκο, του να μην υπάρχει μία προληπτική γραμμή;

Από τη στιγμή που θα δημιουργήσουμε τα cash buffers, τα οποία θα μας καλύπτουν ίσως για περισσότερα από ένα ή δύο χρόνια, η πιστοληπτική γραμμή δεν προσθέτει. Αντίθετα, έχει κόστος, αβεβαιότητα και κίνδυνο ακόμα. Κόστος διότι πιστοληπτική γραμμή σημαίνει όρους, δεσμεύσεις, σε τελευταία ανάλυση σημαίνει Μνημόνιο. Και από αυτό πρέπει να απαλλαγούμε. Να απεξαρτηθούμε επιτέλους από αυτή την επιτροπεία. Δεύτερον, έχει αβεβαιότητα γιατί δεν δοκιμάστηκε από καμία χώρα, ούτε από τη Πορτογαλία, ούτε η Κύπρος, ούτε η Ιρλανδία, κάτι σημαίνει αυτό. Άρα και εμείς θέλουμε να πάμε σε μία δοκιμασμένη μέθοδο.

Και το τρίτο, έχει και κίνδυνο. Διότι, ας υποθέσουμε ότι πήραμε μία προληπτική γραμμή. Αυτή διαρκεί έναν χρόνο, μπορεί να παραταθεί το πολύ σε δύο. Αν σε δύο χρόνια που λήγει η προληπτική γραμμή, έχουμε μία διεθνή κρίση, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, τότε τι θα κάνουμε; Πάλι θα ζητάμε από τους Ευρωπαίους προγράμματα βοήθειας; Ενώ τώρα τι κάνουμε; Χτίζουμε μία buffer, θα υπάρχουν μέσα τα χρήματα…

Ύψους;

Όσο μπορέσουμε. Η συμφωνία είναι να πάρουμε 9 δισ., εάν μπορέσουμε να αντλήσουμε και από τις αγορές άλλα τόσα, είναι ένα επαρκές ποσό.

Ανάπτυξη χωρίς υγιείς τράπεζες δεν γίνεται. Έχετε αναφερθεί και εσείς στο μεγάλο πρόβλημα των κόκκινων δανείων. Θέλω να ρωτήσω αν τελικά υπάρχει δέσμευση για συγκεκριμένο αριθμό ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, δέσμευση προς τους εταίρους και αν όχι με τις ρυθμούς θα συνεχιστεί αυτή η διαδικασία στο μέλλον;

Όχι, τέτοια δέσμευση δεν υπάρχει. Διότι οι πλειστηριασμοί είναι ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιεί κανείς. Η δέσμευση που υπάρχει είναι για το ρυθμό μείωσης των κόκκινων δανείων. Αν θυμάμαι καλά τους αριθμούς, πρέπει να μειωθουν κατά 40 δισεκατομμύρια τα κόκκινα δάνεια μέχρι το τέλος του 2019. Κρατάω μία επιφύλαξη για τον αριθμό, διότι δεν τον έχω πρόχειρο. Αλλά μιλάμε για μία σημαντική μείωση.

Σε αυτό το πλαίσιο θα γίνουν αλλαγές και στον νόμο Κατσέλη;

Έχουμε ήδη συμφωνήσει να γίνουν ορισμένες αλλαγές που αποσκούν ακριβώς να ξεχωρίσουμε αυτόν που δεν πληρώνει επειδή δεν μπορεί, από αυτόν που ενδεχομένω μπορεί, και δεν πληρώνει.

Μιλάμε συνεχώς των Μνημονίων. Τι θα αλλάξει στις ζωές μας από το Σεπτέμβριο του 2018, τι θα δούμε διαφορετικό; Υπάρχει περίπτωση να ακυρωθούν κάποιες από τις μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια;

Δε θα είναι όπως το γύρισμα του διακόπτη. Θα είναι μία πορεία. Μέχρι τώρα αντιμετωπίζαμε τα συμπτώματα της κρίσης. Οι βαθύτερες αιτίες και των ανισοτήτων, και του πελατειακού κράτους και η μεγάλη φοροδιαφυγή και το παραγωγικό μας μοντέλο το οποίο πρέπει να εκσυγχρονιστεί και να αλλάξει, όλα αυτά είναι τα καθήκοντα του μέλλοντος. Επομένως, να σταθούμε όρθιοι στα πόδια μας, να έχουμε το δικό μας σχέδιο, με τις αλλαγές που θέλουμε να κάνουμε, να μην τα ρίχνουμε όλα στους ξένους.

Κάποια από τα μέτρα που ελήφθησαν τα τελευταία χρόνια στα πλαίσια των προγραμμάτων λιτότητας σκέφτεστε να τα άρετε;

Πρόσφατα η γαλλική κυβέρνηση έκανε μία ομάδα, μία γραμματεία για να κάνει αξιολόγηση των πολιτικών. Το λέω αυτό για να πω ότι οι πολιτικές πρέπει διαρκώς να αξιολογούνται. Οι πολιτικές γίνονται για να λύσουν κάποιο πρόβλημα. Όποια πολιτική, λοιπόν, επιλύει ένα πρόβλημα, δεν έχουμε λόγους να την αλλάξουμε. Αν υπάρχουν πολιτκές οι οποίες δημιουργούν προβλήματα, θα πρέπει να τις δούμε.