Συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha και στους δημοσιογράφους Ράνια Τζήμα και Σπύρο Λάμπρου.

Για τη στάση της Τουρκίας

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ως χώρα αποτελούμε πεδίο ευρύτερων ανακατατάξεων ή ενίοτε συντελούνται διεθνείς ανακατατάξεις, οι οποίες αρχίζουν καμιά φορά από την Ελλάδα, αυτό έχει συμβεί κι άλλοτε στο παρελθόν. Υπάρχει το διμερές αλλά και ευρύτερα θέματα που έχουν να κάνουν με τη γεωπολιτική του ευαίσθητου χώρου που ζούμε. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το πρώτο που θέλουμε είναι εθνική στρατηγική με μακρά στόχευση, άρα και με ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συναινέσεις, το δεύτερο είναι στο πλαίσιο της στρατηγικής να ιεραρχήσουμε τους κινδύνους μας. Είναι επιτυχία αυτής της κυβέρνησης το ότι έκλεισε τα μέτωπά της στο Βορρά, έχουμε καλές σχέσεις, έχουμε αποκτήσει την εικόνα μιας χώρας που δεν δημιουργεί αλλά λύνει προβλήματα με συμμαχίες. Ως τρίτο, που θέλουμε, θα έβαζα την ανθεκτικότητα της χώρας και τη θωράκισή της. Πρόκειται για έναν ακόμη στρατηγικό στόχο. Τα των εξωτερικών σχέσεων μας ακουμπούν και στο είδος ανάπτυξης που θα έχουμε, καθώς μια ανάπτυξη ευάλωτη, υπερχρεωμένη όπως παλιά, ελλειμματική, μας καθιστά ευάλωτους.

Ούτε την Τουρκία τη συμφέρει να υπερβεί κάποιες γραμμές. Όμως αυτό που φοβούνται πολλοί είναι ένα ατύχημα. Γι’ αυτό και χρειάζεται πολιτική δράση, να μην περιμένουμε να συμβεί κάτι για να αντιδράσουμε, να έχουμε μία ψύχραιμη στάση. Κάθε χώρα έχει ακραίες φωνές, τοξικές, που δηλητηριάζουν.

Στρατηγική σημαίνει σταθερές. ;Eχουμε τη στρατηγική ότι υπερασπιζόμαστε τα σύνορά μας, τα συμφέροντά μας, τις κόκκινες γραμμές μέσα από ένα πλέγμα διεθνών συμμαχιών και με άλλους τρόπους, προσπαθώντας να αποφύγουμε να πάμε στο επίπεδο των όπλων και των πολέμων. Εάν αυτό είναι μία στρατηγική η οποία προκύπτει μέσα από αναλύσεις, πρέπει να την τηρούμε με ευλάβεια. Στις διεθνείς σχέσεις πολλές φορές όταν προκαλείς, χάνεις.

Για τις έρευνες υδρογονανθράκων

Παρακολούθησα το θέμα ως συντονιστής του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ), είναι μια σχετικά καινούργια εξέλιξη, πυροδοτήθηκε από κάποιες ανακαλύψεις που έγιναν στην ανατολική Μεσόγειο, κάποια κοιτάσματα που τροποποιούν τις θεωρητικές αναλύσεις για το υπέδαφος. Αυτό οδήγησε μεγάλες εταιρείες-κολοσσούς -και αυτό μέτρησε και σε εμάς- να δείξουν ενδιαφέρον για την περιοχή μας, νότια της Κρήτης, κυρίως, αλλά και σε άλλες περιοχές. Θεωρώ το στάδιο πολύ πρόωρο για να πούμε τι θα βγει από εκεί. Ξεκινάμε από θεωρητική υπόθεση που εάν επαληθευθεί και αυτοί και εμείς θα μπορούμε να είμαστε πιο συγκεκριμένοι. Από τώρα πρέπει να πούμε ότι το θέμα των υδρογονανθράκων τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα είναι ένα θέμα που θέλει πολλή προσοχή σε ό,τι αφορά τους τρόπους αξιοποίησής του. Έχουν ληφθεί μέτρα αλλά χρειάζεται μία διαρκής επαγρύπνηση σε αυτό, ιδίως στην οικολογική διάσταση και στους όρους εκμετάλλευσης, ούτως ώστε αν υπάρξει κάτι να επωφεληθεί η κοινωνία και οι νέες γενιές, όπως έκανε η Νορβηγία για παράδειγμα.

Για το εάν μπορεί να επικρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις 7 Ιουλίου

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών δεν ήταν αυτό που θέλαμε, θέλαμε κάτι περισσότερο και πιστεύω ότι μπορούσαμε κάτι πολύ περισσότερο. Είναι μια συζήτηση που πρέπει να γίνει μετά. Θέλω, επίσης, να ακούσω τον κόσμο, όχι να πάω με τη δική μου θεωρία και χαίρομαι τώρα που είμαι υποψήφιος με σταυρό που μου δίνεται η ευκαιρία να μιλώ με κόσμο. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών σε κάθε περίπτωση δεν είναι ένα ευκαταφρόνητο αποτέλεσμα διότι εδραιώνει τον ΣΥΡΙΖΑ ως έναν από τους δύο βασικούς πόλους της πολιτικής μας ζωής. Από στρατηγική άποψη είναι κάτι σημαντικό, όμως δε σημαίνει ότι έληξε το παιχνίδι. Οι δύο εκλογές είναι διαφορετικές, με διαφορετικά κριτήρια και η σφαίρα της πολιτικής παραμένει μία σφαίρα όπου το απροσδόκητο γίνεται προσδόκιμο και το ανέφικτο, εφικτό. Ακόμη και η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν κάτι αναμενόμενο. Οι εκλογές παραμένουν στιγμή δημοκρατίας, η δύναμη είναι στο χέρι του πολίτη. Είναι οι πρώτες εκλογές που κάνουμε μετά τα μνημόνια, άρα οι επιλογές είναι δικές μας, πρέπει ο πολίτης να αναλάβει την ευθύνη της ψήφου του, πρέπει να ψάξει τα προγράμματα των κομμάτων, πρέπει να αναρωτηθεί τι θα γίνει με το συνταξιοδοτικό, με τους μισθούς, τις συλλογικές συμβάσεις, με το μέλλον της χώρας, πρέπει να κάνει αυτές τις σκέψεις και να ψηφίσει ελεύθερα.

Τι πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ για τη χώρα

Εγώ θέλω να χαιρετίσω τον κόσμο που ψήφισε και να ζητήσω την ψήφο και άλλων προς τον ΣΥΡΙΖΑ διότι κατάφερε να βγάλει τη χώρα από μία κατάσταση αδιεξόδου. Πρώτον, πρέπει να πιστωθεί αυτή η κυβέρνηση ότι δημιούργησε συνθήκες και προϋποθέσεις να συζητάμε για το μέλλον. Δε θα συζητούσαμε για φορολογικές ελαφρύνσεις, δε θα συζητούσαμε για ισχυρότερη ανάπτυξη, δε θα συζητούσαμε έτσι για το Κυπριακό, εάν ήμασταν ακόμα «δεμένοι». Δεύτερον, θωρακίσαμε τη χώρα. Το ότι η Ελλάδα για πρώτη φορά στην ιστορία της έχει αποθέματα ρευστότητας, 30-33 δισ. ευρώ, άρα το ό,τι κι αν συμβεί αύριο θα μπορέσουμε να πληρώσουμε ένα ομόλογο και όχι να «κρεμαστούμε» όπως το 2010, είναι σημαντικό. Με αυτό το δεδομένο, καλώ τον κόσμο να ψηφίσει για το σχέδιό μας, να εφαρμόσουμε επιτέλους το πρόγραμμά μας. Εγώ θα ήθελα κάποιος να ψηφίσει ή όχι τον ΣΥΡΙΖΑ, με βάση το το τι πιστεύει για το πρόγραμμά του.

Για την ατζέντα ΝΔ – Κ. Μητσοτάκη

Ο κ. Μητσοτάκης τελευταία λέει κάποια πάρα πολύ «ευχάριστα» πράγματα. Έχει όμως κρυφή ατζέντα: Τι θα γίνει με το συνταξιοδοτικό; Έχει πει ότι θα καταργήσει το νόμο Κατρούγκαλου, αυτό είναι «βαριά» κουβέντα. Ο νόμος ενοποίησε τα ασφαλιστικά Ταμεία σε ένα, κατοχύρωσε εθνική σύνταξη, εγγυάται τις επικουρικές συντάξεις. «Τι θα γίνει κ. Μητσοτάκη με τις επικουρικές συντάξεις;», αυτό είναι το ερώτημά μου. Θα δίνονται κανονικά; Και αν ναι, πού θα βρεις λεφτά, αν λες ότι οι νέοι ασφαλισμένοι δε θα πληρώνουν στα Ταμεία εισφορές, αλλά θα πληρώνουν κάπου αλλού. Δεύτερο ερώτημα: Αν ίσχυε αυτό το σύστημα που περιγράφει, το χιλιανό σύστημα, το κεφαλαιοποιητικό, σήμερα θα έπαιρνε κανείς σύνταξη; Όπως όταν ήταν κάποιοι ασφαλισμένοι στην Ασπίς Πρόνοια ή σε κάποια άλλα Ταμεία που χρεοκόπησαν.

Λέει «δουλειές και όχι επιδόματα». «Ζήτω!», θα πω εγώ ως αριστερός. Για όσους δεν υπάρχουν δουλειές, ακόμη, όμως ή αν κάποιος χάσει τη δουλειά του και περάσει ένας χρόνος μέχρι να βρει, θα υπάρχουν επιδόματα; Έχουν νόημα τα επιδόματα; Ναι ή όχι;

Εμείς έχουμε εξαγγείλει κάποιες φοροελαφρύνσεις. Ο κ. Μητσοτάκης να δούμε τι ακριβώς εξαγγέλλει, γιατί αλλιώς άρχισε, αλλιώς καταλήγει. Ο κόσμος πρέπει να ξέρει ότι ο κ. Μητσοτάκης εκπροσωπεί ένα ιδεολογικό ρεύμα το οποίο παγκοσμίως λέγεται νεοφιλελεύθερο δόγμα. Αυτό το δόγμα οδήγησε στη μεγάλη κρίση που ζήσαμε.