Άρθρο στην εφημερίδα “Ελευθεροτυπία”: Τρεις κόκκοι άμμου στα γρανάζια του «μηχανισμού»

  

   ΤΡΕΙΣ ΚΟΚΚΟΙ ΑΜΜΟΥ ΣΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ ΤΟΥ «ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ»

 

 

Πολλοί εξακολουθούν να συζητούν για την κρίση του χρέους ως να πρόκειται για ένα αυτόνομο από την ευρύτερη αναπτυξιακή και πολιτική διαδικασία πρόβλημα. Η φάση όμως αυτή έχει παρέλθει. Οι πρόσφατες αποφάσεις της συνόδου κορυφής και ιδίως η απόφαση της ΕΚΤ να παρεμβαίνει στις αγορές ομολόγων και να απορροφά κατά βούληση κρατικό χρέος, υποδηλώνουν πως υπήρχαν περιθώρια διαπραγμάτευσης τα οποία όμως δεν αξιοποιήθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση.

 

 

Το πρόβλημα πλέον δεν είναι το χρέος από μόνο του, αλλά ο συνδυασμός του με την ύφεση και την εντεινόμενη ανισοκατανομή των εισοδημάτων που προκαλούν τα μέτρα της κυβέρνησης και του μηχανισμού Ε.Ε. – ΔΝΤ. Μόνο με τη συνδυασμένη αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων μπορεί να υπάρξει διέξοδος. Διαφορετικά θα συμβεί ό,τι συνέβη σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής τη δεκαετία του ’80: η ελληνική κοινωνία θα μένει καθηλωμένη στην παγίδα ενός αυτοτροφοδοτούμενου  χρέους. Όπως και η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ αναγνωρίζει, το δημόσιο χρέος, παρά τη βάρβαρη μεταφορά πόρων από την εργασία και τα λαϊκά στρώματα προς το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, δεν πρόκειται να μειωθεί αλλά θα προσεγγίσει το 150% το 2013 και, αν ύφεση αποδειχτεί βαθύτερη, μπορεί να υπερβεί και το 160%. Οι ετήσιοι τόκοι θα υπερβούν το 8% του ΑΕΠ, όταν τα έσοδα από τον ΦΠΑ δεν υπερβαίνουν το 7,6% (στοιχεία 2008).

 

 

Ο «μηχανισμός» επομένως δεν απομακρύνει τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, αλλά από θεωρητικός, που ήταν ως πρόσφατα ο κίνδυνος αυτός, τον καθιστά πραγματικό.  Τον εδραιώνει μάλιστα ως διαρκή πηγή τρόμου και εκφοβισμού της κοινωνίας και τον αξιοποιεί ως μοχλό εκβιασμού για την επιβολή νέων θυσιών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών.    

 

 

Το προγράμματα του ΔΝΤ όμως, όπου εφαρμόστηκαν, δεν είχαν μόνο οικονομικές συνέπειες. Τα προγράμματα αυτά αποσυνθέτουν τις κοινωνίες, διαλύουν κάθε έννοια «κοινωνικού συμβολαίου», καταρρακώνουν το διεθνές κύρος και αποδυναμώνουν τη διαπραγματευτική θέση της στοχοποιημένης χώρας. Τέτοια «τραύματα» δεν μπορούν να αποκατασταθούν με μικρές επιδιορθώσεις. Χρειάζεται λοιπόν να σκεφτούμε τη διέξοδο με όρους μιας τομής, μιας νέας αρχής, στη βάση ενός μακρόπνοου προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης, ριζικής αναδιανομής, μετασχηματισμού του κράτους, της διοίκησης, της οικονομίας, ανάκτηση εν τέλει της δυνατότητας αυτοπροσδιορισμού.

 

 

Πώς όμως μπορούν να διαβρωθούν ή να ακυρωθούν στην πράξη τα καταστροφικά αποτελέσματα του «μηχανισμού» μέχρις ότου ωριμάσουν οι κοινωνικο – πολιτικοί όροι για μια τέτοια «νέα αρχή» και για την πλήρη απαλλαγή μας απ’ αυτόν; Ας δούμε μερικές ιδέες. 

 

 

1. Ένας τρόπος είναι να αντισταθούμε στον αποπληθωρισμό των μισθών και να διεκδικήσουμε τον αποπληθωρισμό των τιμών, όπως εισηγείται ήδη ο κ. Η. Ιωακείμογλου του Δικτύου Αριστερών Οικονομολόγων. Αν ο στόχος ήταν πράγματι η ανταγωνιστικότητα της τιμής, τότε αυτός, θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη μείωση των τιμών και όχι των μισθών. Μπορεί λοιπόν να διαμορφωθεί ένα ισχυρό κίνημα κατά της ακρίβειας, κατά των καρτέλ, των μονοπωλίων και των συναφών κυβερνητικών πολιτικών; Αυτό θα ήταν ένας κόκκος άμμου στα γρανάζια του «μηχανισμού», διότι αν οι μισθοί υποχωρήσουν περισσότερο από τις τιμές, η ύφεση θα βαθύνει, η ανεργία θα αυξηθεί και εξ αυτού οι μισθοί θα μειωθούν περισσότερο. Αν όμως οι τιμές μπορούσαν να υποχωρήσουν περισσότερο από τους μισθούς, τότε αυτός ο φαύλος κύκλος θα μπορούσε να ακυρωθεί στην πράξη.

 

 

2. Η ύφεση και η ανεργία, στη λογική των προγραμμάτων του ΔΝΤ, δεν είναι προβλήματα αλλά επιθυμητοί μηχανισμοί εκκαθάρισης και προσαρμογής του καπιταλισμού στις νέες συνθήκες. Μέσω της ύφεσης αναμένεται να πιεστούν οι μικρές αλλά και μεγάλες επιχειρήσεις, έτσι ώστε να εξαγοραστούν από άλλες και να επιταχυνθεί επομένως η συγκέντρωση του κεφαλαίου. Και μέσω της ανεργίας επιδιώκεται η πίεση στους μισθούς. Επομένως ό,τι αντιστρατεύεται αυτή τη λογική, ό,τι μπορεί να επιφέρει αύξηση της απασχόλησης, αποτελεσματική προστασία των ανέργων ή ενίσχυση της συλλογικής δύναμης των εργαζομένων, είναι μέτρα σε θετική κατεύθυνση, όχι μόνο για τους ανέργους αλλά και για την κοινωνία συνολικά.

 

 

Ήρθε η ώρα λοιπόν να ανακαλύψουμε εκ νέου την αξία των κλαδικών πολιτικών, της υποκατάστασης εισαγωγών μέσω διαρθρωτικών πολιτικών, τη διεκδίκηση πολιτικών για την κοινωνική κατοικία, την αναβάθμιση του περιβάλλοντος, τον οικολογικό μετασχηματισμό, τον αναπτυξιακό ρόλο και τον κοινωνικό έλεγχο των τραπεζών, αλλά και μορφές αυτοδιαχείρισης και συλλογικής ιδιοκτησίας που υπό όρους και  προϋποθέσεις μπορούν να υπάρξουν και υπό συνθήκες καπιταλισμού.

 

 

3. Στη λογική του «μηχανισμού» κεντρική παραμένει η ιδέα μιας ανάπτυξης που γίνεται μέσω δανεισμού. Όμως το μοντέλο αυτό επιτείνει την υπερχρέωση δημόσια και ιδιωτική. Πρέπει να αντισταθούμε λοιπόν σ’ αυτή την αδιέξοδη λογική και να διεκδικήσουμε μια ανάπτυξη μέσω αναδιανομής και νέου τύπου διαρθρωτικών πολιτικών για μια κοινωνία της αλληλεγγύης και μια οικονομία των αναγκών. Είναι καιρός να σκεφτούμε πολιτικές ικανοποίησης των αναγκών μέσω της διεύρυνσης των συλλογικών αγαθών αντί της θεοποίησης του καταναλωτισμού, του ιδιωτικού και της κοινωνικής σπατάλης. Είναι η κατάλληλη στιγμή να ξανασκεφτούμε τις ανάγκες μας, συλλογικές και ατομικές, πώς δημιουργούνται, ποιοι και πώς μας τις επιβάλλουν ως «υποχρεωτικές» και να προχωρήσουμε σε μια νέα αξιολόγηση και ιεράρχηση των αναγκών και του τρόπου ικανοποίησής τους.

 

 

Ήρθε η ώρα λοιπόν για μια ριζική αναδιανομή, όχι μόνο με βάση το εισόδημα αλλά με βάση την περιουσία, ανεξαρτήτως μορφής. Αυτό απαιτεί πλήρη απογραφή του πλούτου και της περιουσίας, δημόσιας και ιδιωτικής, μα και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, με τους νέους προσδιορισμούς που προσδίδει σ’ αυτές η οικολογική διάσταση και η κλιματική αλλαγή. Ας γίνει, λοιπόν, στη βάση αυτή, ένα πλήρες και καθολικό περιουσιολόγιο και ας συμπληρωθεί με ένα αξιόπιστο πόθεν έσχες.

 

 

Και μόνο αυτό αν γινόταν, δεν θα είχαμε ανάγκη ούτε «προστάτες» ούτε τριτεγγυητές, ούτε τοκογλύφους. Όμως για να μην έχει κι αυτό την τύχη που είχε το «κτηματολόγιο» ή το «δασολόγιο» ή το «χωροταξικό», ό,τι δηλαδή υποβοηθά τη χάραξη μιας δίκαιης πολιτικής, πρέπει να διεκδικηθεί, εδώ και τώρα, με αποφασιστικότητα.

 

 

Έτσι θα βρει δικαίωση και το λαϊκό αίτημα «δεν πληρώνω». Αφού μόνο αν οι εγχώριοι έχοντες και κατέχοντες πιεστούν, μόνο τότε, κάποια τμήματά τους θα αναγνωρίσουν την ανάγκη και για μια δίκαιη ρύθμιση του εξωτερικού δημόσιου χρέους.

 

 

Μπορεί να υπάρξει λοιπόν σήμερα μια εναλλακτική οικονομική πολιτική; Προσπάθησα να δείξω με κάποια παραδείγματα πως ναι, μόνο που αυτή η εναλλακτική πολιτική δεν θα έχει καμιά δύναμη ή επιρροή όσο μένει ως μια εκφώνηση αφ’ υψηλού. Θα αποκτά δύναμη και υπόσταση μόνο ως απάντηση σε ώριμες κοινωνικές ανάγκες, ως έκφραση μιας κοινωνικής δυναμικής, ως μια μαχητική και διεκδικήσιμη πολιτική στόχευση. Από την άλλη πλευρά και η κοινωνική οργή που ξεχειλίζει και οι κοινωνικοί αγώνες που αναπτύσσονται, μπορούν να αποκτήσουν διάρκεια και αντοχή, αν πάρουν τη μορφή ενός μεγάλου ενωτικού κοινωνικού κινήματος αντίστασης, μιας αντίστασης όμως που διεξάγεται με βάση  συγκεκριμένους, θετικούς, οραματικούς, αλλά και άμεσους, διεκδικήσιμους στόχους.

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,887

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Στο Περιστέρι. Η Δυτική Αθήνα υπερψηφίζει την πρόταση προοδευτικής αλλαγής του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ για #ΔικαιοσύνηΠαντούΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 1η ΟΜ Περιστερίου Συριζα Προοδευτική Συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ Πετρούπολης Σύριζα Αιγάλεω ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Σύριζα Προοδευτική Συμμαχία Αγίων Αναργύρων 3η ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 2η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 5η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου "Νέα Ζωή" Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας Νεολαια Συριζα Περιστεριου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Νεολαία Σύριζα Πετρούπολης Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αιγάλεω #εκλογες2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Μία ημέρα έμεινε για τις #εκλογές2023.Μιά ημέρα για την 21η Μάη.Με αγωνιστικότητα για την πολιτική αλλαγή.Με αποφασιστικότητα ν’ ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις αγωνίες της κοινωνίας.Με αυτοπεποίθηση για την πρόταση προοδευτικής διεξόδου του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ.Με σύμμαχο τον λαό.Με τις τελευταίες συγκεντρώσεις-παράσταση νίκης σε Αθήνα, Πάτρα & Ηράκλειο να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον Αλέξη #Τσίπρα.Μια ημέρα για #ΔικαιοσύνηΠαντού. ΓΔρ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr