Άρθρο στην εφημερίδα “ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΥΓΗ”_Κάθε συζήτηση για κοινωνικές αλλαγές προϋποθέτει κοινωνικές ρήτρες_

Κάθε συζήτηση για αλλαγές προϋποθέτει κοινωνικές ρήτρες

Η τριήμερη συζήτηση στη Βουλή για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης έδωσε την ευκαιρία να αξιολογήσουμε την παρούσα κυβέρνηση και τις πολιτικές της. Το κάνουμε αυτό με βάση συγκεκριμένα κριτήρια: Αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τα προβλήματα; Με ποιο τρόπο; Πώς κατανέμει τα εισοδήματα; Πώς επιμερίζει τα φορολογικά βάρη; Ποια η στάση της απέναντι στα δικαιώματα των πολιτών; Από ποιους ζητά και σε ποιους δίνει; Έμμεσα, ο πρωθυπουργός αναγνώρισε την ορθότητα αυτών των κριτηρίων. Ισχυρίστηκε μάλιστα πως ό,τι κάνει η κυβέρνησή του υπηρετεί τους πολλούς, το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Ενώ, υποστήριξε, όσοι αντιδρούν, υπηρετούν στενά συντεχνιακά και μειοψηφικά συμφέροντα. Έχουμε διαφορετική άποψη. Θεωρούμε ότι το εντελώς αντίστροφο συμβαίνει.

Όσοι μιλούν για μειοψηφίες και συντεχνίες, δεν θα πρέπει να αγνοούν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Γαλλία. Και εκεί για μειοψηφίες μιλούσαν. Και όμως αποδείχθηκαν πλειοψηφία. Έγιναν πλειοψηφία. Το 55% των Γάλλων ψήφισε “όχι”. Όχι ψήφισε το 80% των εργατών, το 70% των ανέργων, το 65% των δημοσίων υπαλλήλων, το 60% των ιδιωτικών υπαλλήλων, η συντριπτική πλειοψηφία των φτωχών. Το “όχι” αυτό δεν ήταν μόνο για τη νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Συνθήκη. Ήταν για τις απολύσεις, για τις ιδιωτικοποιήσεις, για την απελευθέρωση των υπηρεσιών, για τα ωράρια, για τις εργασιακές σχέσεις. Για ό,τι κάνει ή θέλει να κάνει η κυβέρνηση. Και μάλιστα τα εμφανίζει ως σύγχρονα, νέα, προοδευτικά. Γι’ αυτό και η γαλλική εμπειρία μας αφορά. Δείχνει το μέλλον. Γι’ αυτό φοβήθηκαν το δημοψήφισμα. Υπερηφανεύεται η κυβέρνηση ότι το 95% της Βουλής ψήφισε το Ευρωσύνταγμα. Αλλά ποια είναι πράγματι η βούληση του ελληνικού λαού;

Μια ολιγαρχική ανάπτυξη

Η πολιτική της κυβέρνησης ωφελεί τους ολίγους σε βάρος των πολλών. Υποκλίνεται η κυβέρνηση στην καπιταλιστική απληστία τραπεζιτών, εφοπλιστών, βιομηχάνων, διεθνών επενδυτών. Ποτέ άλλοτε παλιές και νέες ολιγαρχίες δεν είχαν τόσο πλούτο, τόση δύναμη, τόση εξουσία. Και θέλουν και άλλα. Και τους τα δίνουν.

• Με τους φορολογικούς νόμους: Η μείωση του φόρου στα μερίσματα πόσους ευνοεί; Λίγους. Ελάχιστους. 10.000; 50.000; 100.000; Πόσους πλήττει όμως η αύξηση του ΦΠΑ; Όλους. Κυρίως τους πιο αδύνατους.

• Με τις ρυθμίσεις που επιχειρούν στον ΟΤΕ και στις τράπεζες. Ποιους ευνοούν; Τους σημερινούς και μελλοντικούς μεγαλομετόχους. Ποιοι πληρώνουν; Οι νέοι εργαζόμενοι, το ΙΚΑ, το κοινωνικό σύνολο.

• Με τους δήθεν αναπτυξιακούς νόμους, με την επιχειρούμενη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, με την ανοχή στην ανεργία, την ακρίβεια, τη φοροδιαφυγή, τη συνεχιζόμενη σπατάλη και διαφθορά.

• Με τη νέα διαπλοκή, με το, χωρίς όρους και όρια, καθεστώς των λεγόμενων συγχρηματοδοτούμενων έργων που προετοιμάζουν.

Για όλα αυτά, ως φύλλο συκής, ως δήθεν επιχείρημα, επικαλούνται την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Ποια ανάπτυξη; Η ασφυξία της αγοράς, η απειλή της στασιμότητας, της υπερχρέωσης και της μεγαλύτερης ανεργίας είναι το πιο ορατό ενδεχόμενο. Ακόμα και αν υπάρξει, όμως, θα είναι μια ανάπτυξη ολιγαρχική. Ολοένα και πιο λίγοι αποφασίζουν για αυτήν. Ολοένα και πιο λίγοι ωφελούνται απ’ αυτήν. Το ΠΑΣΟΚ ούτε θέλει ούτε μπορεί

Σ’ αυτή την πορεία, το ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να προβάλει μια αξιόπιστη αριστερή αντιπολίτευση. Το ζήσαμε και στη Βουλή. Δεν είναι μόνο το παρελθόν. Είναι κυρίως η προσαρμογή του στη νεοφιλελεύθερη ειδωλολατρεία της εποχής μας. Σε πολλά θέματα, η αντιπολίτευση που ασκεί ο κ. Παπανδρέου στη δεξιά διακυβέρνηση είναι από τα δεξιά, ερήμην των πραγματικών συμφερόντων και της βούλησης της πλειοψηφίας των μελών και των ψηφοφόρων, ακόμα και του ίδιου του ΠΑΣΟΚ. Αναδεικνύεται έτσι η ανάγκη αφύπνισης και ενίσχυσης της κοινωνικής και της πολιτικής αριστεράς ως δύναμης αντίστασης και ελπίδας. Μεγαλώνουν και οι δικές μας ευθύνες και έχουμε συνείδηση γι’ αυτό. Και έχουμε δεσμευθεί και εργαζόμαστε για μια νέα ενότητα μέσα στους εργαζόμενους, πέρα από κομματικές ή άλλες διαφορές, για μια νέα κουλτούρα συσπείρωσης και κοινής δράσης της ίδιας της Αριστεράς.

Αλλαγές με κοινωνικές δεσμεύσεις

Ρωτάει η κυβέρνηση αν είμαστε υπέρ ή κατά των μεταρρυθμίσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών. Σε ό,τι μας αφορά, θεωρούμε το ερώτημα υποκριτικό. Διότι η αριστερά υπάρχει ως δύναμη ριζοσπαστικής αλλαγής της κοινωνίας, οικολογικού μετασχηματισμού της οικονομίας, ποιοτικής αναβάθμισης της παιδείας και του πολιτισμού. Το θέμα είναι ποιες μεταρρυθμίσεις, για όφελος ποιων και σε ποιο κοινωνικό πλαίσιο; Η κυβέρνηση δεν κάνει μεταρρυθμίσεις. Αντιμεταρρύθμιση είναι ό,τι έκανε στο φορολογικό ή επιχειρεί στον ασφαλιστικό, τον εργασιακό και άλλους τομείς. Ό,τι ονομάζουν “μεταρρύθμιση” ή “διαρθρωτική αλλαγή” είναι σε βάρος των εργαζομένων και, ιδίως, σε βάρος των νέων και των μελλοντικών γενεών. Κάθε συζήτηση για αλλαγές προϋποθέτει κοινωνικά όρια, ορατούς στόχους, σαφείς δεσμεύσεις, κοινωνικές ρήτρες.

Ζητούμε να τεθεί σαφής δεσμευτικός στόχος για μείωση της ανεργίας στο 5% και στη βάση αυτή να συζητήσουμε χρονοδιάγραμμα και πολιτικές. Να παγώσει κάθε σκέψη, να καταργηθεί κάθε νόμος, να αποσυρθεί κάθε ρύθμιση που αυξάνει την εργοδοτική και τη διευθυντική αυθαιρεσία σε βάρος της αξιοπρέπειας και των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Ζητούμε να τεθεί συγκεκριμένος στόχος για μείωση του δείκτη της φτώχειας στο 15%, από το 21% που είναι σήμερα, και ένα μέσο γι’ αυτό μπορεί να είναι η θέσπιση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.

Ζητούμε σαφές χρονοδιάγραμμα για σύγκλιση των κατώτερων μισθών και συντάξεων με τα αντίστοιχα της Ευρώπης, αφού το κόστος ζωής και οι τιμές, έτσι κι αλλιώς, συγκλίνουν, γίνονται ευρωπαϊκές, ενώ οι συντάξεις και οι μισθοί μένουν ελληνικοί.

Ζητούμε να προσδιοριστεί ένα φάσμα αγαθών που θα λειτουργούν ως δημόσια αγαθά και θα διαφυλαχθούν από τους νόμους της αγοράς και του κέρδους. Μέσα σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο κοινωνικών δεσμεύσεων και εγγυήσεων, πολλά μπορούν να συμφωνηθούν και ακόμη περισσότερα μπορούν να συζητηθούν, ακόμη και ανάμεσα σε δυνάμεις με διαφορετικές ή και αντίθετες ιδεολογίες και προγράμματα. Μέσα σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο, η κοινωνία μπορεί να κάνει τολμηρές επιλογές, να αναλαμβάνει κινδύνους, να κινητοποιείται για την επίτευξη θετικών στόχων.

Χωρίς ένα τέτοιο πλαίσιο κοινωνικών δεσμεύσεων, όχι μόνο δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά συναίνεση από τον κόσμο της εργασίας, αλλά και θα βρεθεί αντιμέτωπη η κυβέρνηση με την ενιαία αντίστασή του, όσο και αν προσπαθήσει να τον διχάσει. Χωρίς ένα τέτοιο πλαίσιο, ανασφάλεια και φοβικά σύνδρομα, μοιρολατρεία και θεοφοβία, πολιτικός και κοινωνικός συντηρητισμός αλληλοτροφοδοτούνται, σ’ ένα φαύλο κύκλο, το σπάσιμο του οποίου μπορεί και πρέπει να γίνει ο άμεσος στρατηγικός στόχος της κοινής δράσης των ευρύτερων αριστερών, οικολογικών και προοδευτικών δυνάμεων.

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,887

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Στο Περιστέρι. Η Δυτική Αθήνα υπερψηφίζει την πρόταση προοδευτικής αλλαγής του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ για #ΔικαιοσύνηΠαντούΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 1η ΟΜ Περιστερίου Συριζα Προοδευτική Συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ Πετρούπολης Σύριζα Αιγάλεω ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Σύριζα Προοδευτική Συμμαχία Αγίων Αναργύρων 3η ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 2η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 5η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου "Νέα Ζωή" Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας Νεολαια Συριζα Περιστεριου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Νεολαία Σύριζα Πετρούπολης Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αιγάλεω #εκλογες2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Μία ημέρα έμεινε για τις #εκλογές2023.Μιά ημέρα για την 21η Μάη.Με αγωνιστικότητα για την πολιτική αλλαγή.Με αποφασιστικότητα ν’ ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις αγωνίες της κοινωνίας.Με αυτοπεποίθηση για την πρόταση προοδευτικής διεξόδου του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ.Με σύμμαχο τον λαό.Με τις τελευταίες συγκεντρώσεις-παράσταση νίκης σε Αθήνα, Πάτρα & Ηράκλειο να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον Αλέξη #Τσίπρα.Μια ημέρα για #ΔικαιοσύνηΠαντού. ΓΔρ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr