Σημεία από την ομιλία στην προεκλογική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στο Ίλιον.

• Το εκλογικό αποτέλεσμα στο Δυτικό Τομέα της Αθήνας είναι καθοριστικό όχι μόνο για το συνολικό αποτέλεσμα στην Αττική, αλλά διαδραματίζει και σημαντικό ρόλο για το τελικό αποτέλεσμα σε εθνικό επίπεδο, στην Επικράτεια. Στο Δυτικό Τομέα ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και στις ευρωεκλογές πρώτο κόμμα. Άρα, η δυνατότητα αντεπίθεσης εδώ, θα επηρεάσει το αποτέλεσμα όλης της χώρας. Να δούμε τις εκλογές αυτές ως ευκαιρία να μιλήσουμε, να σκεφτούμε, να βρεθούμε με τον κόσμο. Και χαίρομαι που μου δόθηκε η δυνατότητα να είμαι υποψήφιος εδώ και όχι στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.
• Θα ήθελα να μιλήσω για το «αφανές» έργο της κυβέρνησης. Υπάρχει ένα έργο που δεν είναι γνωστό είτε διότι δεν αφορά άμεσα την «τσέπη» του κόσμου, αλλά έχει γενικότερες συνέπειες -όπως για παράδειγμα ότι η Ελλάδα αποτελεί σήμερα πόλο σταθερότητας και αναγνωρίζεται αυτό σε όλη την περιοχή- είτε κάποια θέματα δεν μπορέσαμε να τα εκλαϊκεύσουμε -όπως η Αναπτυξιακή Τράπεζα- ή κι εμείς κάποια πράγματα τα έχουμε υποτιμήσει
• Το πρώτο σημείο αφορά στη διαφθορά. Το Υπουργείο Οικονομίας & Ανάπτυξης διαχειρίζεται τα χρήματα του ΕΣΠΑ, που αποτελούν τη βασική πηγή χρηματοδότησης επενδύσεων, έργων κ.λπ και εκεί υπάρχει και ο Αναπτυξιακός Νόμος, που επιχορηγεί επενδύσεις. Παλιότερα, ο κόσμος στο άκουσμα «ευρωπαϊκά προγράμματα» αντιλαμβανόταν κάτι «διαβλητό». Αυτό το πρόβλημα το λύσαμε. Και μάλιστα, να σας δώσω μια εικόνα για το τι παραλάβαμε: Παραλάβαμε, στην υπηρεσία των Ιδιωτικών Επενδύσεων, 5.000 σχέδια χωρίς όμως να υπάρχουν χρήματα να επιδοτηθούν. Έτσι, την έγκριση την έπαιρναν μόνο κάποιοι που είχαν ειδικές σχέσεις με την πολιτική εξουσία. Από το Μάρτιο του 2018, που είμαι στο ΥΠΟΙΑΝ, δεν υπήρξε ούτε μία καταγγελία. Όλο αυτό το σύστημα διαχείρισης του δημόσιου χρήματος το έχουμε απαλλάξει από τη διαφθορά και το μαύρο χρήμα. Αυτό, ενδεχομένως, ο πολύς κόσμος δεν μπορεί να το αντιληφθεί με «χειροπιαστό» τρόπο, αλλά είναι μία αισθητή αλλαγή την οποία μας επισημαίνουν οι έντιμοι επιχειρηματίες.
• Το μοντέλο ανάπτυξης που είχαμε στην Ελλάδα δεν ήταν βιώσιμο. Είχαμε μια μονόπλευρη οικονομία, έναν πολύ καλό τουρισμό και ισχυρή ναυτιλία, αλλά από εκεί και πέρα η αγροτική οικονομία είχε περιθωριοποιηθεί και η βιομηχανία είχε συρρικνωθεί. Όλη η δραστηριότητα προς νέες τεχνολογίες, καινοτομία, η 4^η Βιομηχανική Επανάσταση που έρχεται, δεν μας ακουμπούσε και φαινόταν σαν να μην μας αφορούσε. Είχαμε μία οικονομία που ζούσε με δανεικά και με εισαγωγές, δηλαδή η ανάπτυξη της οικονομίας σήμαινε περισσότερες εισαγωγές. Αυτό λέμε, λοιπόν, αλλαγή μοντέλου. Στο ΥΠΟΙΑΝ έχουμε κάνει όλο το σχεδιασμό, έχουμε δημιουργήσει τα εργαλεία για να γίνει αυτή η στροφή προς το νέο μοντέλο ανάπτυξης. Δυστυχώς, αυτό, ακόμη, ο πολύς κόσμος δεν το ξέρει, διότι δεν προλάβαμε να το θέσουμε πλήρως σε λειτουργία. Για παράδειγμα, πρώτον, πριν δεν υπήρχε στρατηγική για την ανάπτυξη, σήμερα έχουμε Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική. Δεύτερον, δεν υπήρχαν επαρκή και εξειδικευμένα χρηματοδοτικά εργαλεία για χρηματοδότηση επενδύσεων σε κάποιους κλάδους της οικονομίας, ιδίως καινοτομικούς. Εμείς έχουμε δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο σύστημα τέτοιων εργαλείων με ειδικά Προγράμματα, στοχευμένες χρηματοδοτήσεις κοκ που όλα αυτά αποτελούν «κληρονομιά» της Αναπτυξιακής Τράπεζας, την οποία δημιουργήσαμε, τη νομοθετήσαμε και τώρα υλοποιείται και χτίζεται. Άρα ήδη έχουμε Προγράμματα και Ταμεία περίπου 7 δισ. ευρώ έτοιμα να χρηματοδοτήσουν επενδυτικά σχέδια και άλλες δράσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα. Στο σχέδιό μας είναι να κάνουμε σε κάθε Περιφέρεια και ένα παράρτημα της Αναπτυξιακής Τράπεζας.
• Γιατί καθυστερήσαμε, όπως ρωτούν πολλοί, με την Αναπτυξιακή Τράπεζα; Για δύο λόγους: Πρώτον εγχώριες δυνάμεις δεν ήθελαν να γίνει Αναπτυξιακή Τράπεζα, λέγοντας στους «έξω» ότι θα είναι «εργαλείο στα χέρια της κυβέρνησης» και δεύτερον οι Θεσμοί δεν εμπιστεύονταν τη χώρα, λόγω του παρελθόντος των παλαιότερων κυβερνήσεων. Έπρεπε να κερδίσουμε αξιοπιστία, λοιπόν, να βγούμε από τα Μνημόνια, για να μπορέσουμε, όχι μόνο να την κάνουμε αλλά να έχουμε σήμερα τη στήριξή τους. Το ευρωπαϊκό σύστημα, όπως λειτουργεί, απαιτεί κάθε χώρα να έχει μία αναπτυξιακή τράπεζα. Το 30% των εγγυήσεων που δίνει η Ευρώπη το περνά μέσα από εθνικές αναπτυξιακές τράπεζες. Η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα που δεν είχε τέτοια τράπεζα.
• Θεσμοθετήσαμε τα ανοικτού τύπου mall, τα ανοικτά πολυκαταστήματα. Στην Αγία Βαρβάρα, για παράδειγμα, δημιουργήσαμε ένα Πρόγραμμα που επιτρέπει στα ανοικτού τύπου καταστήματα που ήδη υπάρχουν να πάρουν χρήματα και να οργανωθούν τα ίδια σε μορφή mall, ως μια ολόκληρη γειτονιά ή δρόμος, με τις δομές αυτές να βοηθούν να επιβιώσουν και να εκσυγχρονιστούν οι επιχειρήσεις.
• Η Αριστερά μαθαίνει από τα λάθη της. Γίναμε κυβέρνηση διότι το ζήτησε ο λαός. Δεν είχαμε υπήρχαν όμως οι αντικειμενικές προϋποθέσεις να ασκήσουμε πολιτική ως αριστερή κυβέρνηση. Το μοντέλο της αριστερής διακυβέρνησης απαιτεί κυβέρνηση και κοινωνία σε πλήρη συνεργασία, απαιτεί ενεργά και συμμετοχικά κοινωνικά υποκείμενα. Εμείς έχουμε την κυβέρνηση αλλά η κοινωνία παραμένει «ανοργάνωτη». Στην εποχή μας δεν κυβερνούν απλά κόμματα, κυβερνούν συνασπισμοί πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Δηλαδή εάν αύριο βγει η Νέα Δημοκρατία δεν θα κυβερνά το κόμμα της ΝΔ μόνο, θα κυβερνά το κόμμα της ΝΔ μαζί με ένα μπλοκ συμφερόντων, επιχειρηματικών, ΜΜΕ κοκ. Εμείς, λοιπόν, πρέπει να δούμε όχι πώς θα αποκτήσουμε τους δικούς μας μηχανισμούς συμφερόντων, αλλά πώς θα δημιουργήσουμε μια μεγάλη συμμαχία μέσα στο λαό για να μπορέσουμε να αντιπαλέψουμε αυτά τα συμφέροντα. Αυτό που μπορεί να κάνει μία κυβέρνηση είναι να ανοίγει δρόμους, αυτούς τους δρόμους όμως πρέπει να τους περπατήσει η κοινωνία. Για παράδειγμα, ο νόμος για τις ενεργειακές κοινότητες ψηφίστηκε, αλλά για να εφαρμοστεί χρειάζεται να υπάρξει κίνηση «από τα κάτω» και δεν είχαμε το χρόνο και τη δυνατότητα να το πετύχουμε αυτό, αν κινήθηκαν προς τα εκεί κάποιοι Δήμοι.
• Η μεσαία τάξη, θεωρητικά, είναι μια τάξη ανάμεσα στην εργατική και στην αστική, τα λεγόμενα μεσαία στρώματα. Σήμερα όμως στην πολιτική αντιπαράθεση η μεσαία τάξη είναι, για να το θέσω σχηματικά, «όλη η Ελλάδα». Όλος αυτός ο κόσμος υπέστη συνέπειες με τα Μνημόνια. Κάποια τμήματά του η κυβέρνηση μπόρεσε να τα βοηθήσει, κάποια ακόμα όχι ή έστω όχι τόσο όσο τα ίδια χρειάζονταν και αυτά πιέζονται είτε από τη φορολογία είτε από τις εισφορές ή από τη γενικότερη κατάσταση. Πέρα από τα επιμέρους μέτρα που πήραμε και θα πάρουμε, όπως η μείωση των εισφορών, κάποια φορολογικά μέτρα κ.ά., η απάντηση σε αυτή τη μεσαία τάξη είναι να δημιουργήσουμε παραγωγικές διεξόδους, να δημιουργηθούν δουλειές, ευκαιρίες, δυνατότητες. Να δοθεί πραγματική προοπτική.
• Τώρα αναδεικνύεται η εσωτερική λογική της στρατηγικής που είχαμε για να βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους βόρειους γείτονές μας. Πριν από τη Συμφωνία των Πρεσπών δημιουργήσαμε έναν πυρήνα στενής συνεργασίας με τη Σερβία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, αρχίζοντας να επιλύουμε μια σειρά από θέματα, ΄με σιδηροδρομικές διασυνδέσεις, ενεργειακές διασυνδέσεις κ.ά. Τώρα φαίνεται καθαρά ότι στην πολιτική πρέπει να κάνεις και μία ιεράρχηση κινδύνων. Και τώρα φαίνεται ότι ο βασικός κίνδυνος δεν προερχόταν από το Βορρά. Το ότι βελτιώσαμε τη σχέση με τους βόρειους γείτονες και κυρώσαμε τη Συμφωνία των Πρεσπών μας έδωσε μία παγκόσμια αναγνώριση, ότι η Ελλάδα δεν είναι πρόβλημα αλλά μέρος της λύσης των προβλημάτων της περιοχής. Όλο αυτό το κλίμα μας δημιουργεί στηρίγματα για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που έχουμε από την άλλη πλευρά.
• Είναι χυδαίο αυτό που γράφτηκε από ορισμένες εφημερίδες για τη σύγκληση του ΚΥΣΕΑ. Υπήρξαν ΜΜΕ που έκαναν λόγο για προεκλογικό «κόλπο». Είναι σοβαρό και υπεύθυνο να παίζουμε με την ασφάλεια της χώρας; Μήπως κόλπα κάνουν και οι Ευρωπαίοι που συνεδριάζουν για το εάν θα πάρουν μέτρα κατά της Τουρκίας; Το θεωρώ έναν εκφυλισμό της κακώς εννοούμενης πολιτικής διαπάλης, διότι άλλο είναι να κάνεις κριτική σε μια άποψη και άλλο να δημιουργείς κλίμα ανευθυνότητας γύρω από τόσο σοβαρά θέματα.