Ομιλία Γ. Δραγασάκη κατά την παρουσίαση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για τις μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις σε δημόσια διαβούλευση

Φίλες και φίλοι καλησπέρα. Όταν πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, πριν τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, παρουσιάζαμε στην Αθηναΐδα το εκλογικό μας πρόγραμμα είχαμε πει ότι για εμάς το πρόγραμμα δεν είναι απλά ένα κείμενο, δεν είναι κάτι στατικό. Είναι μια διαρκής διαδικασία, μια σχέση και ένας διάλογος  με την κοινωνία. Σήμερα είμαστε εδώ για να οργανώσουμε αυτόν το διάλογο, να του δώσουμε όσο γίνεται πιο συγκεκριμένη μορφή και υπόσταση. Αργήσαμε ίσως λίγο, αλλά αυτό έγινε διότι θέλαμε να έρθουμε με μια συγκροτημένη πρόταση η οποία να εκφράζει τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ταυτόχρονα να είναι και μια πρόταση για διάλογο μαζί σας και γενικότερα με την κοινωνία.

 

Βεβαίως δεν αρχίζουμε από το μηδέν. Η σχέση της Αριστεράς με το χώρο της μικρής επιχειρηματικότητας, της αυτοαπασχόλησης, των επαγγελματιών, των βιοτεχνών, των εμπόρων είναι μια σχέση ιστορική, θα έλεγε κανείς, σφυρηλατημένη με αγώνες σε δύσκολους καιρούς και στις πιο διαφορετικές εποχές. Σήμερα, όμως, για πρώτη φορά μετά τον εμφύλιο πόλεμο, καλούμαστε σήμερα να θέσουμε σε νέες βάσεις αυτή τη σχέση και να ανοίξουμε νέους δρόμους που να αντιστοιχούν στα νέα καθήκοντα που έχουμε μπροστά μας και εμείς ως πολιτική δύναμη αλλά και εσείς ως ένα τμήμα της κοινωνίας που πλήττεται σκληρά από την κρίση και την πολιτική των μνημονίων.

 

Η πρότασή μας λοιπόν για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις εντάσσεται σε μια στρατηγική ευρύτερη, η οποία θέλει να συνδέσει την έξοδο από την κρίση που ζούμε με την παραγωγική ανασυγκρότηση και την επαναβιομηχάνιση της χώρας, όχι με βάση στερεότυπα του παρελθόντος, που έχουν ξεπεραστεί, αλλά με βάση τις σύγχρονες  παγκόσμιες τάσεις και δυνατότητες που διανοίγονται, παρά την κρίση που ζούμε.

 

Θα αναρωτηθεί κανείς: είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα να κάνουμε πράγματα που δεν έγιναν στον 20ο, όπως η δημιουργία σύγχρονης βιομηχανίας και σύγχρονης παραγωγικής βάσης, με αναζωογόνηση του πρωτογενούς και του βιομηχανικού τομέα αλλά και των παραγωγικών υπηρεσιών ; Η απάντησή μας -και δεν είναι απάντηση βολουνταριστική- είναι ότι ναι, πρέπει και μπορούμε να θέσουμε αυτούς του στόχους. Διότι σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η ανάπτυξη στηρίζεται στο ανθρώπινο δυναμικό, στη γνώση, τη συνεργασία, τη συλλογικότητα, εφόδια δηλαδή που διαθέτουμε και που μπορούμε να αναπτύξουμε ακόμη περισσότερο.   

 

Ένα άλλο χαρακτηριστικό της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν αποτελεί άθροισμα διαπιστώσεων ούτε περιορίζεται σε έναν κατάλογο αιτημάτων. Είναι η διατύπωση μιας νέας στρατηγικής για τη μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα.

 

Και σήμερα δημιουργούνται μικρές επιχειρήσεις, και είναι πολλές. 42.000 μικρές επιχειρήσεις άνοιξαν πέρυσι. Όμως το 90% από αυτές ήταν στην εστίαση και ελάχιστες στη μεταποίηση. Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ποιες και πώς θα επιβιώσουν. Εμείς λοιπόν δεν θέλουμε τη μικρή επιχείρηση ως αποθήκη ανέργων αλλά ως μέρος μιας παραγωγικής δομής, ικανής να δημιουργεί απασχόληση, εισόδημα, νέες ικανότητες και γνώσεις. Εμείς δεν θέλουμε τη μικρή επιχείρηση να επιβιώνει όπως – όπως, πολλές φορές και στα όρια της φορολογικής, της εργατικής ή της περιβαλλοντικής νομιμότητας. Η στρατηγική που εμείς προτείνουμε είναι να συζητήσουμε μαζί έναν παραγωγικό τρόπο ένταξης της μικρής επιχείρησης στην οικονομία, αλλά και στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, μέσα βεβαίως από τα κατάλληλα σχήματα, τις αναγκαίες δικτυώσεις, τις ποικίλες μορφές συνεργατικής οργάνωσης, τις υποδομές, την αναγκαία τεχνική και ερευνητική υποστήριξη.  

 

Προτείνουμε επίσης παραγωγικές συμφωνίες μέσα από τις οποίες θα διευθετήσουμε υποχρεώσεις και δικαιώματα, αμοιβαία και μεταξύ μας και με την κοινωνία. Αυτό όμως, για να γίνει, απαιτεί σχέδιο συνεκτικό και μακρόπνοο. Χρειαζόμαστε χρηματοδοτικά εργαλεία και άλλες δημόσιες πολιτικές οι οποίες να στηρίζουν το σχέδιο αυτό, αλλά και αυτενέργεια, ευρηματικότητα και αυτοοργάνωση των ίδιων των μικρών επιχειρηματιών και των αυτοαπασχολούμενων.

 

Η πρότασή μας λοιπόν για τη μικρή επιχειρηματικότητα είναι σε διάλογο όχι μόνο με την κοινωνία αλλά και με άλλα τμήματα του προγράμματός μας. Θα ακολουθήσουν ανάλογες εκδηλώσεις για το χρηματοδοτικό ζήτημα, για το σχέδιό μας για την απασχόληση, για τη φορολογική μεταρρύθμιση κλπ.  Επομένως θα χρειασθεί να οργανώσουμε και εδώ το διάλογο, την «ανταλλαγή» ύλης, ενέργειας και γνώσεων, ούτως ώστε να βρούμε τις κατάλληλες και κοινές συνισταμένες,  χωρίς να φοβηθούμε να ανοίξουμε και θέματα που ενδεχομένως να περικλείουν αντιθέσεις ή και διαφορές. Αυτό θα είναι το πιο  γόνιμο στοιχείο. Να συζητήσουμε δηλαδή ανοικτά και τέτοιου είδους ζητήματα, όχι μόνο τα εύκολα αλλά και τα δύσκολα.

 

Το τρίτο στοιχείο είναι ότι το πρόγραμμά μας συνολικά και η συγκεκριμένη πρόταση που παρουσιάζουμε σήμερα δεν είναι ένα πρόγραμμα τεχνικής αρμονίας. Δεν αγνοεί τις αντιθέσεις και τις συγκρούσεις που υπάρχουν στην κοινωνία. Αντίθετα, θέλουμε να βγάλουμε στην επιφάνεια υπαρκτές αντιθέσεις και να συζητήσουμε τρόπους για την επίλυσή τους. Η πορεία μας, μ’ αυτή την έννοια, θα είναι αντιπαραθετική και συγκρουσιακή, ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές αλλά και σε κάθε πολιτική που εμποδίζει την ανόρθωση της χώρας, σε σύγκρουση με τα καρτέλ, τα ολιγοπώλια και τα μονοπώλια, σε σύγκρουση με τη διαφθορά, με το οικονομικό έγκλημα, και τις αιτίες που δημιουργούν όλα αυτά τα προβλήματα.

 

Και δεν θα είναι μικρές οι αντιστάσεις που θα βρούμε στο δρόμο για τις αναγκαίες αλλαγές και ανατροπές. Για εμάς, όπως είχαμε πει και στην Αθηναΐδα,  το πρόγραμμα είναι η βάση για την οικοδόμηση κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών. Συμμαχίες δεν χτίζονται μόνο με κοινές επιθυμίες ούτε με άθροισμα δυσαρεσκειών ή αιτημάτων αποσπασματικών, αλληλοαναιρούμενων μεταξύ τους. Οι συμμαχίες συγκροτούνται στη βάση υλοποιήσιμων πολιτικών που ανοίγουν νέους δρόμους μέσα από τις οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν και διαφορετικής τάξης αιτήματα και ανάγκες. Η πρότασή μας, λοιπόν,  έχει, εκτός των άλλων, και αυτή την αποστολή. Να τη δούμε σαν μια βάση στο να κτίσουμε συμμαχίες, να ενώσουμε κατ’ αρχήν τον ίδιο τον κοινωνικό χώρο των μικρο-μεσαίων επιχειρηματιών, αλλά και ευρύτερα να υπάρξει μια βάση συνεννόησης με τον κόσμο της εργασίας και ιδιαίτερα της μισθωτής και εξαρτημένης εργασίας, της αυτοαπασχόλησης, με τον αγροτικό κόσμο κλπ. Πιστεύουμε ότι μπορεί να οικοδομηθεί μια πλατιά κοινωνική συμμαχία, ικανή όχι μόνο να αντισταθεί στη συνεχιζόμενη κοινωνική και οικονομική κατάρρευση, αλλά και για να αποτελέσει την κοινωνική βάση ενός νέου συνασπισμού εξουσίας ο οποίος θα αναλάβει τις τύχες της χώρας για την έξοδο από την κρίση και την οικοδόμηση μιας νέας οικονομίας και κοινωνίας.

Τέλος, από ποια σκοπιά, με ποιες αξίες θα δώσουμε αυτές τις μάχες; Με τις αξίες του άκρατου ατομικισμού, του καταναλωτισμού και του τυφλού ανταγωνισμού; Πολλοί επιστήμονες λένε ότι σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη μια «τρίτη βιομηχανική επανάσταση». Για να αξιοποιήσουμε όμως αυτές τις δυνατότητες προς όφελος της κοινωνίας και του κόσμου που ζει σε συνθήκες ανέχειας, είναι αναγκαία μια πολιτική που θα υιοθετεί δεσμευτικά τους στόχους αυτούς. Η επανάσταση αυτή έχει ανάγκη από τις αξίες της συλλογικότητας, της συνεργασίας, της αλληλεγγύης, της συνεργασίας. Αυτές είναι οι αξίες της Αριστεράς. Στη βάση αυτών των αξιών σας καλούμε να οργανώσουμε τη δράση μας, και σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ακριβώς γι’ αυτό η εισήγηση αποτολμά να ανοίξει και θέματα που ως τώρα δεν τα είχαμε συζητήσει επαρκώς. Προσπαθεί να ανιχνεύσει και αποτολμά να επανα-ορίσει με νέους όρους το περιεχόμενο της έννοιας της επιχειρηματικότητας, του κέρδους, της ανταγωνιστικότητας, έτσι ώστε να δούμε και τα θέματα αυτά από τη σκοπιά των αναγκών της κοινωνίας και όχι από τη σκοπιά εκείνη που θέλει το κέρδος να είναι αυτοσκοπός, αδιαφορώντας για τους ανθρώπους και το περιβάλλον.

 

Από την άποψη αυτή νομίζω ότι η πρόταση που καταθέτουμε μπορεί να αποτελέσει μια βάση ούτως ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια μόνιμη δομή, ένα φόρουμ θα έλεγαν κάποιοι, έναν χώρο διαλόγου και κοινής δράσης, όπου με έναν τρόπο ευέλικτο αλλά αποτελεσματικό θα συνεχίσουμε την προσπάθεια, με στόχο και να βελτιώσουμε περαιτέρω, να εμβαθύνουμε αλλά και να οργανώσουμε τη σκέψη και τη δράση μας, για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις κοινές ανάγκες και τις προσδοκίες που μας ενώνουν.

 

Μπορείτε επίσης να δείτε [ακούσετε] την ομιλία πατώντας εδώ –>

http://www.youtube.com/watch?v=2JywMxvLx08&feature=youtu.be

 

Για την ανασύνθεση της Αριστεράς | Άρθρο στις «Παρεμβάσεις» της εφημερίδας «Η εποχή» ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετούμε την Φανή Πετραλιά. Η Φανή προσωποποίησε με έναν σπάνιο τρόπο τη σύζευξη της χειραφετημένης γυναίκας, της ενεργής διαννοούμενης, της μαχητικής δημοσιογράφου & της ακάματης συνδικαλίστριας. Παιδί μιας εποχής που παρά τις δυσκολίες της ευνοούσε το ταίριασμα του λογισμού με τ' όνειρο για έναν καλύτερο κόσμο, η Φανή Πετραλιά ήταν πρότυπο & σημείο αναφοράς. Θα τη θυμόμαστε ως μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Η σκέψη μας στους αγαπημένους της ανθρώπους. ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μητροπόλεως 1
10557, Αθήνα

e-mail
ydragasakis@parliament.gr