Μάνος, Ανδριανόπουλος στο ΠΑΣΟΚ και Στ. Παπαθεμελής στη Ν.Δ. πώς σχολιάζετε  αυτές τις μεταγραφές; Θεωρείτε ότι πρόκειται για ευκαιριακές συμμαχίες προς άγραν ψήφων ή για βαθύτερες αλλαγές του πολιτικού τοπίου;

Η Περίπτωση των κ.κ Ανδριανόπουλου και Μάνου είναι ξεχωριστή και πιο ενδιαφέρουσα διότι αυτοί οι δύο πολιτικοί, χρόνια τώρα εκφράζουν ένα διακριτό ρεύμα ιδεών, που χαρακτηρίζεται από ένα ακραιφνή νεοφιλελευθερισμό και έναν σαφή φιλοαμερικανισμό.

Βεβαίως, απ’ οτι φαίνεται, οι νεοφιλελεύθεροι διασπάστηκαν.  Δεν συμφώνησαν όλοι ο,τι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να λειτουργήσει ως Δούρειος Ίππος για τις ιδέες τους.

Όμως η συνεργασία εστω και ενός τμήματος των νεοφιλελεύθερων με το ΠΑΣΟΚ, πέρα απο ένα αμοιβαίο καιροσκοπισμό, επιβεβαιώνει και τη διαδικασία μετάλλαξης του ΠΑΣΟΚ που έχει ήδη συντελεστεί χωρίς ωστόσο να έχει ολοκληρωθεί.  Υπ’ αυτή την έννοια το έργο δεν το έχουμε δει ολόκληρο ακόμη. Το βέβαιο είναι οτι η νεοφιλελεύθεροι που πήγαν στο ΠΑΣΟΚ δεν το έκαναν απλά και μόνο για να βγούν βουλευτές . 

Δύο πρώην σύντροφοί σας επίσης στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, τι σηματοδοτούν;  Συνιστούν κίνδυνο για τον ΣΥΝ στις εκλογές;

Κίνδυνο όχι, διοτι η κοινωνία είχε προεξοφλήσει την πορεία τους.  Αρνητική επίπτωση ναι διοτι η κοινωνία, όλα αυτά, δεν τα κατανοεί ως αγνές και ανιδιοτελής επιλογές αλλα τα κατανοεί ως εκδηλώσεις μιας αγοραίας πολιτικής.  Ακριβώς όμως γι’ αυτό η υπεράσπιση των θεμελιωδών αξιών της αριστεράς γίνεται και επίκαιρη και αναγκαία.

Μήπως είναι ώρα της Αριστεράς;

Ναι και θα έλεγα κυρίως μ’ αυτήν την τελευταία έννοια. Τώρα που κάποιοι ονομάζουν «εκσυγχρονισμό» τον ευτελισμό και την Αμερικανοποίηση της πολιτικής , κάποιος πρέπει να σηκώσει τη σημαία της πολιτικής ηθικής. Κάποιος,  πρέπει, χωρίς εξαρτήσεις και διαπλοκές να μιλήσει για αξιοπρέπεια, να στηρίξει κοινωνικά δικαιώματα και να υπηρετήσει ζωτικές κοινωνικές ανάγκες.

Μπορεί η Αριστερά να αξιοποιήσει τη συνολικότερη μετατόπιση προς τα Δεξιά των δύο μεγάλων κομμάτων για να διευρύνει τη δική της εκλογική βάση;

Τα γεγονότα που ζούμε είναι πολύ πυκνά.  Δεν είναι εύκολο να κατανοηθεί πλήρως η σημασία τους αμέσως.  Επιβεβαιώνουν όμως κατά τρόπο δραματικό, θα έλεγα, κάποιες προειδοποιήσεις μας.  Και πιστεύω ότι τουλάχιστον ως ένα βαθμό αυτό θα εκφραστεί και στη κάλπη.

Το φαινόμενο όμως δεν είναι μόνο Ελληνικό.  Η  μετατόπιση της Σοσιαλδημοκρατίας προς τα δεξιά και η εγκατάλειψη του πεδίου των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων σε όλη την Ευρώπη, πρέπει να καλυφθεί με την κοινωνική δράση και την ενίσχυση της Αριστεράς αν δεν θέλουμε αυτή η εξέλιξη να συμπαρασύρει προς τα πίσω και προς τα κάτω συνολικά την κοινωνία και τον κοινωνικό μας πολιτισμό.

Είναι απαραίτητη η ενότητα όλων των δυνάμεων της Αριστεράς για μια παρόμοια αξιοποίηση;

Ασφαλώς!  Έχουμε και εμείς ως Αριστερά ευθύνες για τον γιγαντισμό του δικομματισμού. 

Η ενότητα της Αριστεράς, ή έστω αρχικά η συνεργασία της σε κοινούς στόχους θα μπορούσε να έχει τεκτονικές επιπτώσεις και ανακατατάξεις σε όλο το πολιτικό σύστημα.  Ακριβώς γι’ αυτό η ενίσχυση του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς θα ενθαρρύνει τις διαδικάσιες που ήδη έχουν αρχήσει και που μετά τις εκλογές πρέπει να ενταθούν.

Θα ανταποκριθούν οι πολίτες στην έκκληση για ραντεβού στις κάλπες;

Θα έλεγα ότι το κλειδί σ’ αυτές τις εκλογές το κρατούν πρώτα οι ανένταχτοι αριστεροί που υπερβαίνοντας πικρίες και απογοητεύσεις μπορούν να δώσουν μια αποφασιστική ώθηση στην Αριστερά που συσπειρώνεται και κοιτάει μπροστά.

Δεύτερο, οι νέοι που καλούνται να κάνουν τη δική τους επανάσταση αναζητώντας την αλήθεια και το νέο πέρα από τη κατανάλωση του θεάματος της πολιτικής και του επίπλαστου «νέου».. 

Τέλος, ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ ο κόσμος ιδιαίτερα με τον οποίο βρεθήκαμε μαζί στους αγώνες για το ασφαλιστικό και στις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις τελικά μπορεί να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα σε όσους περιφρονούν το φρόνημα του και θέλουν με την ψήφο του να επικυρώσουν τη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ σε Δούρειο Ίππο του νεοφιλελευθερισμού και του αμερικανισμού.