Συνέντευξη στο Βήμα της Κυριακής

Συνέντευξη στο Βήμα της Κυριακής και στον δημοσιογράφο Ζώη Τσώλη.

Πριν από λίγες ημέρες στη Βουλή είπατε: «Είναι προφανές ότι μια μεταρρύθμιση θα πρέπει να καταφέρει να πείσει, αν όχι να εμπνεύσει, για το αποτέλεσμά της».  Πώς θα προχωρήσουν οι αλλαγές στο Ασφαλιστικό όταν συναντούν τις αντιδράσεις επιστημόνων, αγροτών και  επαγγελματιών;

«Αναφερόμουν πρωτίστως στη διοικητική μεταρρύθμιση αλλά αυτό που είπα ισχύει βεβαίως και γενικότερα. Σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό, οι κινητοποιήσεις, κατά τη γνώμη μου, εκφράζουν μια δικαιολογημένη κόπωση των πολιτών από μια εξαετή περίοδο σκληρής λιτότητας, που είχε βαριές συνέπειες στο εισόδημα και στην κατάσταση των περισσότερων πολιτών. Γι’ αυτό διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν αντιδράσεις και αντιδράσεις. Υπάρχουν αντιδράσεις που οφείλονται στη μη αναγνώριση του προβλήματος ή στη μη συνειδητοποίηση της κρισιμότητάς του. Με αυτές τις απόψεις δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε διότι το πρόβλημα της βιωσιμότητας του συστήματος είναι υπαρκτό, σοβαρό και αν δεν βρούμε τώρα κοινωνικά δίκαιες και οικονομικά βιώσιμες λύσεις, οι επόμενες επιλογές θα είναι πολύ πιο επώδυνες. Υπάρχουν και αντιδράσεις οι οποίες οφείλονται σε ελλιπή πληροφόρηση ή στην απουσία επαρκών μεταβατικών περιόδων και διαδικασιών που είναι αναγκαίες σε περιπτώσεις τέτοιων σημαντικών μεταρρυθμίσεων, όπως άλλωστε έγινε σε πολλές χώρες. Ο αρμόδιος υπουργός έχει επίγνωση των προβλημάτων, έχει αναφερθεί ο ίδιος σε αυτά και επομένως θεωρώ ότι εδώ υπάρχουν περιθώρια αλλαγών που μπορούν να συζητηθούν, υπό τον όρο βεβαίως ότι δεν θα αλλοιώνουν τις βασικές αρχές της επιδιωκόμενης μεταρρύθμισης, δηλαδή την ενιαιοποίηση των κανόνων και την εσωτερική δικαιοσύνη του συστήματος».

Για την αλλαγή θα επιδιώξετε να υπάρξουν ευρύτερες πολιτικές συμμαχίες;

«Το επιδιώξαμε εξαρχής. Κάθε μεταρρύθμιση βέβαια που κατανέμει δικαιώματα και υποχρεώσεις μεταξύ κοινωνικών τάξεων και γενεών περιέχει αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις που δεν πρέπει να κρύβουμε ή να φοβόμαστε, εφόσον διεξάγονται με τους όρους της δημοκρατίας. Ταυτόχρονα όμως τέτοιες μακράς πνοής αλλαγές που ρυθμίζουν όρους του συλλογικού μας βίου για πολλά χρόνια πρέπει να είναι προϊόν κοινωνικών και πολιτικών συναινέσεων. Ακριβώς γι’ αυτό η κυβέρνηση ήταν από την αρχή υπέρ του διαλόγου σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Δυστυχώς ορισμένες πολιτικές δυνάμεις, όπως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επέλεξαν έναν ανεύθυνο κατά τη γνώμη μας δρόμο ζητώντας την απόσυρση του νομοσχεδίου, αν και γνωρίζουν ότι αυτό θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε καθυστέρηση της αξιολόγησης και σε παράταση της αβεβαιότητας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται».

Θα συνεχίσετε μόνοι να ψηφίσετε το νομοσχέδιο στη Βουλή;

«Εν ανάγκη μπορεί να γίνει και αυτό, δεδομένου ότι η ψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου είναι προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος και κάθε καθυστέρηση της τελευταίας θα μπορούσε να επιφέρει περιπλοκές. Επαναλαμβάνω πάντως ότι, αν δεν εξασφαλισθεί μια συμφωνία στη βάση της υφιστάμενης πρότασης, τότε κάθε επόμενη πρόταση θα είναι κατά πολύ χειρότερη. Και η ευθύνη γι’ αυτό θα βαρύνει εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις οι οποίες υπονομεύουν την παρούσα προσπάθεια».

Οι αλλαγές που έχει προτείνει η κυβέρνηση στηρίζονται κατά 80% στο σκέλος της αύξησης των εισφορών παρά στον περιορισμό της συνταξιοδοτικής δαπάνης (μείωση συντάξεων και επιδομάτων), όπως υποδεικνύει το ΔΝΤ και πιο επιτακτικά  ο κ. Τόμσεν με το άρθρο του.

«Ενας νέος κύκλος περικοπών στις συντάξεις, για 12η φορά τα τελευταία χρόνια, πέραν του ότι θα ήταν ένα κοινωνικά άδικο μέτρο, θα διακινδύνευε την είσοδο της ελληνικής οικονομίας σε έναν ακόμη νέο υφεσιακό κύκλο. Μια τέτοια εξέλιξη, σε μια περίοδο μάλιστα που χαρακτηρίζεται από επιδείνωση των προοπτικών για την παγκόσμια οικονομία, θα μπορούσε να αποδειχθεί μοιραία για τις αντοχές της κοινωνίας και τις προοπτικές της οικονομίας. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι το όριό μας είναι η συμφωνία που υπογράψαμε. Με την περιορισμένη αύξηση των εισφορών συμφωνούν και οι εργοδότες. Οι Ευρωπαίοι δεν μας έχουν θέσει θέμα. Τα όσα έγραψε ο κ. Τόμσεν είναι κάτι διαφορετικό. Μπορεί να διαβάσεις ότι λέει “ελάτε να σας φτιάξω ένα νέο πρόγραμμα”. Και τα μέσα που εισηγείται, οριζόντιες περικοπές συντάξεων, είναι καταστροφικά. Αυτά δεν υπάρχουν στη συμφωνία».

Δεν σας προβληματίζει ο χρόνος της παρέμβασης;

«Η κόκκινη κλωστή μας είναι να υλοποιήσουμε τη συμφωνία, να ολοκληρωθεί  το ταχύτερο δυνατόν η αξιολόγηση και να ακολουθήσει η συζήτηση για το χρέος. Εδώ έχουμε μια άλλη άποψη, μπορεί να  είναι προσωπική, που θέλει να συνδέσει να γίνει μαζί η συζήτηση για χρέος και αξιολόγηση. Εμείς επιδιώκουμε θετικό σινιάλο από το Eurogroup της 7ης Μαρτίου».

Υπάρχει η δυνατότητα συμβιβασμού για τις συντάξεις ή η αξιολόγηση θα τραβήξει σε μάκρος;

«Στο πλαίσιο της υφιστάμενης συμφωνίας η θετική και έγκαιρη έκβαση της διαπραγμάτευσης για την πρώτη αξιολόγηση είναι απολύτως εφικτή. Μόνο η αθέτηση ή η αμφισβήτηση της εν λόγω συμφωνίας ή η διατύπωση αιτημάτων που την υπερβαίνουν θα μπορούσε να οδηγήσει σε περιπλοκές. Μια τέτοια αθέτηση ή αμφισβήτηση της συμφωνίας, όμως, που υπό τόσο δραματικές συνθήκες επιτεύχθηκε, θα ήταν ένας κόλαφος για την αξιοπιστία των θεσμών και όχι μόνο έναντι του ελληνικού λαού. Εκτιμώ ότι μπορούμε να προχωρήσουμε σε δύο βήματα: να κάνουμε τώρα τη δομική αλλαγή στο σύστημα με τους ενιαίους κανόνες ασφάλισης και ένα κατάλληλο μείγμα μέτρων με μεταβατικές περιόδους για όλους όσοι επιβαρύνονται, να πάρει μπροστά η οικονομία και να δούμε».

Ποια είναι η απάντηση της κυβέρνησης στο επιχείρημα ότι «καμία χώρα δεν μπορεί να έχει βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα με υψηλότερες συντάξεις από μισθούς».

«Κανένα ασφαλιστικό σύστημα δεν μπορεί να είναι βιώσιμο με παρατεταμένη ύφεση, απώλεια του 25% του ΑΕΠ, ανεργία στο 25% και έκρηξη της μαύρης και αδήλωτης εργασίας. Ενας νέος γύρος περικοπών συντάξεων και μισθών θα κατέστρεφε τις δυνατότητες ανάκαμψης της οικονομίας. Η είσοδος της οικονομίας σε έναν ακόμη υφεσιακό κύκλο θα επιδείνωνε τους πιο θεμελιώδεις παράγοντες βιωσιμότητας του συστήματος».

Ολοι αισθανόμαστε ότι η χώρα βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής. Εκτός από την οικονομική κρίση, το προσφυγικό ζήτημα λαμβάνει διαστάσεις.

«Σε κρίσιμη καμπή βρισκόμαστε όχι μόνο εμείς αλλά όλη η Ευρώπη και ο κόσμος συνολικά. Γι’ αυτό και λύσεις τόσο στο οικονομικό όσο και στο Προσφυγικό μπορούν να υπάρξουν μόνο στις αντίστοιχες ευρωπαϊκές και παγκόσμιες κλίμακες. Σε σχέση με το Προσφυγικό πρόκειται για τη μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμών μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ευρώπη μέχρι στιγμής δεν έχει μπορέσει να εμφανιστεί με μια ενιαία όσο και συνεκτική πολιτική στη βάση των δικών της ανθρωπιστικών κεκτημένων. Το κενό αυτό αφήνει χώρο σε ακραίες εθνικιστικές, ξενοφοβικές, ακόμη και ρατσιστικές φωνές που, αν δεν αντιμετωπιστούν αποφασιστικά, υπάρχει κίνδυνος το πρόβλημα να γίνει ανεξέλεγκτο. Ενα είναι βέβαιο: η ξενοφοβία και η πολιτική των κλειστών συνόρων δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα».

Αυτό το περιβάλλον της αβεβαιότητας ως πρoς την αξιολόγηση σε συνδυασμό με το Προσφυγικό είναι προφανή εμπόδια για την οικονομία. Μάλιστα επιδεινώθηκε με τις δηλώσεις του κ. Καμμένου περί εκλογών…

«Το θέμα έχει, πιστεύω, διευκρινιστεί. Ο θόρυβος περί εκλογών πυροδοτήθηκε μέσα από τη συζήτηση υποθετικών σεναρίων τα οποία η κυβέρνηση ακριβώς προσπαθεί να αποτρέψει. Για την κυβέρνηση δεν υπάρχει θέμα εκλογών εφόσον διαθέτει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, νωπή λαϊκή εντολή και η πολιτική της κινείται στο πολιτικό πλαίσιο της εν λόγω εντολής».

Ολοι περιμένουν να δουν το αναπτυξιακό πρόγραμμα της οικονομίας. Στη γειτονιά μας οι χώρες προκειμένου να προσελκύσουν επενδύσεις έχουν χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές. Εμείς, απ’ ό,τι φαίνεται, κινούμαστε στην αντίθετη κατεύθυνση…

«Δεν έχω υπόψη μου χώρες και μάλιστα γειτονικές που να ευημερούν και να κατακλύζονται από επενδύσεις επειδή μείωσαν τους φορολογικούς συντελεστές τους. Αντιθέτως, είναι πλήθος οι χώρες που δυστυχούν από την απουσία ή την υποχρηματοδότηση του κοινωνικού τους κράτους ή του εκπαιδευτικού τους συστήματος, σε βαθμό που να συνιστά το γεγονός αυτό ανυπέρβλητο εμπόδιο για σύγχρονες και καινοτόμες επενδύσεις. Αλλωστε, εκείνο που σοβαροί και μακροπρόθεσμοι επενδυτές κατά κανόνα μας ζητούν δεν είναι τόσο οι χαμηλοί συντελεστές όσο η σταθερότητα του φορολογικού συστήματος. Και ο υπό διαβούλευση νέος αναπτυξιακός νόμος προβλέπει και εγγυάται μακρές περιόδους πέντε ή και επτά ετών σταθερού φορολογικού καθεστώτος. Σε κάθε περίπτωση, το αναπτυξιακό μας πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό για να το συρρικνώσουμε μόνο στη φορολογική  διάστασή του».

Πριν από πολλούς μήνες είχατε μιλήσει για την ανάγκη «βίαιης ωρίμασης του ΣΥΡΙΖΑ». Μετά την εμπειρία του 2015 τι θα λέγατε; Ποιος είναι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ;

«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα στην πρώτη γραμμή ενός αγώνα ευρύτερου που έχει ως στόχο την αλλαγή του κυρίαρχου υποδείγματος σε Ελλάδα και Ευρώπη. Αυτή ήταν εξαρχής η κεντρική εξαγγελία του. Στο εγχείρημα αυτό σήμερα δεν είναι πλέον μόνος. Οι εξελίξεις στην Πορτογαλία, στην Ισπανία και αλλού το πιστοποιούν. Ακόμη και στη γερασμένη ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία κάτι έχει αρχίσει να κινείται, αν και με τρόπο θολό ακόμη. Αποδείχθηκε λοιπόν ότι η αρχική “κινούσα ιδέα” του εγχειρήματος που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν μια ιδεοληψία αλλά μια πραγματική ανάγκη με υλική υπόσταση και κοινωνική δυναμική».

Εχετε υποστηρίξει την ανάγκη αλλαγής του εκλογικού νόμου…

«Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι σε μια φάση που πρέπει να κατακτήσει νέα πεδία γνώσης και εμπειριών, να ανοίξει νέους δρόμους, να αναδείξει νέες μορφές διακυβέρνησης που, πέρα από τις τεχνοπολιτικές ικανότητες που πρέπει να τις διακρίνουν, θα επανασυνδέσουν την πολιτική με την κοινωνία και τα κινήματά της. Ο πόλεμος κατά της διαπλοκής και ο μεγάλος μετασχηματισμός του κράτους που μόλις αρχίζει πρέπει να συνδεθούν από τώρα κιόλας με μια βαθιά μεταρρύθμιση του ίδιου του πολιτικού συστήματος ωθώντας το στην ανασύνθεσή του με μοχλό την πίεση της ίδιας της κοινωνίας αλλά και την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την επανεξέταση της λογικής του μπόνους. Βασικό κριτήριο των αλλαγών πρέπει να είναι η ανάκτηση της εμπιστοσύνης προς την πολιτική και τους θεσμούς άσκησής της».

Ο κίνδυνος αποκλεισμού της χώρας από τη Σένγκεν ή της απομόνωσής της με το κλείσιμο των γειτονικών συνόρων είναι ορατός. Πώς αντιμετωπίζετε αυτό το κρίσιμο ζήτημα;

«Δεν τίθεται θέμα αποκλεισμού από τη Σένγκεν. Το δε κλείσιμο των συνόρων θα έχει βαριές συνέπειες για τη χώρα που θα το επιχειρήσει, αφού θα επηρεάσει αρνητικά τόσο τον τουρισμό όσο και το εμπόριο της εν λόγω χώρας. Επομένως, δεν υπάρχουν ούτε εύκολες λύσεις ούτε οδός διαφυγής για καμία χώρα που θα ήθελε να δράσει μεμονωμένα. Η αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος περνά μέσα από τη συνεργασία και τον συντονισμό. Και η χώρα μας και η κυβέρνηση έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην προώθηση αυτής της λογικής. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, πρέπει να θωρακιστούμε απέναντι σε όλα τα ενδεχόμενα. Η έγκαιρη υλοποίηση, επομένως, των αναγκαίων υποδομών υποδοχής και μετεγκατάστασης, καθώς και η στήριξη και η πύκνωση των κοινωνικών δομών αλληλεγγύης πρέπει να κατανοηθούν όχι απλώς ως μια υποχρέωσή μας στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής, αλλά και ως ένα μέσο για τη δική μας θωράκιση».

Διαβάστε την πρωτότυπη δημοσίευση εδώ

Οι εξελίξεις κάνουν αναγκαίο ένα νέο μαζικό, λαϊκό κόμμα της ΑριστεράςΣτους παράξενους καιρούς που ζούμε, δεν θα ήθελα, από δική μου αδράνεια, να βρεθώ εγκλωβισμένος σε ένα κόμμα το οποίο δεν θα έχει πλέον καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ που υπηρέτησα από την ίδρυσή του, & είμαι περήφανος που συνέβαλα στη δημιουργία του. Θέλω να δηλώσω λοιπόν, ότι παραιτούμαι από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια απόφαση που δεν θα ήθελα να χρειαστεί να λάβω, αλλά οι εξελίξεις την έχουν καταστήσει αναγκαία από καιρό.Θυμίζω ότι από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ έχω παραιτηθεί ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο. Οι φόβοι που εξέφραζα τότε για εκφυλιστικές εξελίξεις έχουν, δυστυχώς, πλήρως επιβεβαιωθεί. Δεν χρειάζονται, επομένως, πρόσθετα επιχειρήματα. Μπορείς να παραμένεις σε ένα κόμμα, ακόμη & αν διαφωνείς με την τρέχουσα πολιτική του, αρκεί στο κόμμα αυτό να τηρούνται κάποιοι σταθεροί κανόνες και να υπάρχουν δημοκρατικές εγγυήσεις σεβασμού της αξιοπρέπειας και των απόψεων όλων. Είναι όμως εξαιρετικά δύσκολη η παραμονή σε ένα κόμμα στο οποίο η έννοια της δημοκρατίας & της Αριστεράς, αλλά & η ιστορία του ίδιου του κόμματος, υπονομεύονται & μόνος αποδεκτός κανόνας είναι η συχνά αδιευκρίνιστη & ευμετάβλητη βούληση του αρχηγού.Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι η Αριστερά θα κληθεί από το λαό, ξανά, να κυβερνήσει, γιατί συσσωρεύονται μεγάλα προβλήματα που απαιτούν προοδευτικές λύσεις. Στοιχεία που δημοσιεύτηκαν χθες για τη συνεχιζόμενη φυγή στο εξωτερικό νέου επιστημονικού & εργατικού δυναμικού, είναι άκρως ανησυχητικά. Είναι μια ακόμη ένδειξη ότι, αν δεν υπάρξει σχέδιο & στρατηγική για αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου & της άνισης αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου, η χώρα θα οδηγηθεί σε νέα αδιέξοδα & η κοινωνία σε νέα φτωχοποίηση. Η Αριστερά μπορεί να πρωταγωνιστήσει ξανά υπό την προϋπόθεση, ότι εργάζεται & η ίδια γι’ αυτό, δημιουργεί σχέσεις εμπιστοσύνης με τον κόσμο της εργασίας, έχει επεξεργασμένες λύσεις στα προβλήματα & διαμορφώνει αξιόπιστες προϋποθέσεις προοδευτικής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης.Ορισμένοι είχαν προσδοκίες από τη νέα ηγεσία. Όμως στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, συντελείται μια διαδικασία φθοράς, και όχι δημιουργίας, με πρώτο θύμα την ιστορία του, το έργο του, την ηθικό-πολιτική ακεραιότητά του. Η συζήτηση που άνοιξε, με πρωτοβουλία της ηγεσίας, για «μαύρα ταμεία» αποτελεί τεράστια προσβολή για τα χιλιάδες μέλη του κόμματος που προσέφεραν ανιδιοτελώς & με το υστέρημα τους, κρατούσαν όλα αυτά τα χρόνια το κόμμα όρθιο & τα γραφεία του ανοιχτά. Ήταν ένα μεγάλο δώρο στη Δεξιά & όλους όσους υποστηρίζουν ότι «όλοι είναι το ίδιο».Ο κ. Κασσελάκης παρέλαβε ένα αριστερό κόμμα με προβλήματα & «παραδίδει» πολύ περισσότερα προβλήματα χωρίς αριστερό κόμμα, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει σε διαδικασία από-αριστεροποίησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με την παρούσα ηγεσία, δεν μπορεί να επιλύσει προβλήματα ταυτότητας, στρατηγικής & δημοκρατικής λειτουργίας που αντιμετώπιζε & από πριν. Θα είναι, για το λόγο αυτόν, σε μια κρίση διαρκείας.Οι εξελίξεις μάς θέτουν μπροστά σε δυο αλληλένδετα καθήκοντα. Πρώτον, να αγωνιστούμε για να υπάρξει ένα νέο μαζικό, λαϊκό κόμμα της Αριστεράς, από τη ριζοσπαστική αριστερά ως την αριστερή σοσιαλδημοκρατία & δεύτερον, μια προοδευτική εναλλακτική στο πρόβλημα της διακυβέρνησης της χώρας. Ας ανταποκριθεί ο καθένας & η καθεμία σε αυτό το διπλό καθήκον με όποιο τρόπο & από όποια θέση επιλέξει.Το βέβαιο είναι ότι η κοινωνική Αριστερά, το «αριστερό ημισφαίριο» της κοινωνίας, υπάρχει, & αναζητά μια κατά το δυνατόν ενιαία, ισχυρή & αποτελεσματική πολιτική εκπροσώπηση. Οι εξελίξεις, στον κόσμο, την Ευρώπη & την Ελλάδα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού.Η ιστορία, πάντως, δείχνει ότι η συσπείρωση & ανασύνθεση της Αριστεράς έχει μεγαλύτερες δυνατότητες να πετύχει αν γίνει υπόθεση της κοινωνίας, των νέων, του ανένταχτου κόσμου της Αριστεράς & της οικολογίας, μέσα από συλλογικές πρωτοβουλίες & κινήσεις, που πρέπει να υπάρξουν παντού, με κάθε πρόσφορη μορφή. Καλή αντάμωση, λοιπόν, στους γνωστούς χώρους, για τους γνωστούς λόγους.Τι έχει προηγηθεί:- «Ύστατη έκκληση για έναν ταπεινό στόχο» - Επιστολή-έκκληση για την αποτροπή της διάσπασης στην οποία η ηγεσία του κόμματος δεν μου απάντησε ποτέ. 9 Νοεμβρίου 2023: dragasakis.gr/istati-ekklisi-gia-enan-tapeino-stoxo/- «Πού βρισκόμαστε, ποιες οι προοπτικές…» - Αναλυτικό κείμενο με το οποίο εξηγώ τους λόγους της παραίτησης από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. 8 Δεκεμβρίου 2023: dragasakis.gr/pou-vriskomaste-poies-oi-prooptikes-pos-tha-pame-stis-evroekloges/- Συνέντευξη για το ίδιο θέμα στον Πάνο Χαρίτο, Kontra Channel. 12 Δεκεμβρίου 2023: dragasakis.gr/anasinthesi-kai-anasigkrotisi-tis-aristeras-me-stoxo-mia-nea-proodeftiki-pleiopsifia/ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μητροπόλεως 1
10557, Αθήνα

e-mail
ydragasakis@parliament.gr