«Έχουμε έναν πρωθυπουργό που ερωτοτροπεί με την αντιρατσιστική υστερία της Χρυσής Αυγής και με τον αυταρχισμό του μετεμφυλιακού κράτους», τονίζει στη συνέντευξή του ο αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Δραγασάκης. Αναφερόμενος στο χρέος, χαρακτηρίζει τη μείωσή του «θέμα ηθικής τάξης», πιστεύει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αποτέλεσμα συνθέσεων και υπερβάσεων» και επισημαίνει: «Στόχος των φασιστών της Χρυσής Αυγής ήταν και είναι πάντα η Δημοκρατία».

 

«Η δραστική μείωση του χρέους, το λεγόμενο «κούρεμα», είναι θέμα οικονομικής επιβίωσης αλλά και ηθικής τάξης. Σημαντικό, όμως, είναι να διεκδικήσουμε και τη λεγόμενη ρήτρα ανάπτυξης

 

Συνέντευξη στον Φώτη Παπούλια

 

• Από κόμμα συνιστωσών, κόμμα μελών ο ΣΥΡΙΖΑ. Μπορούμε να μιλάμε για την εποχή της ωριμότητας;

 

Το βήμα έγινε. Ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ είναι γεγονός. Όμως τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Πρώτον, διότι οι αποφάσεις πρέπει τώρα να γίνουν πράξη και δεύτερον, διότι οι απαιτήσεις της νέας περιόδου είναι αυξημένες ακριβώς γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πλέον έναν ενιαίο πολιτικό φορέα.

 

• Άρα δεν σας εξέπληξε η επιστολή του ΣΕΒ, είστε έτοιμοι λοιπόν να κυβερνήσετε, αφού σας αναγορεύει σε συνομιλητή του;

 

Το γεγονός ότι ο ΣΕΒ δείχνει να αναγνωρίζει τον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τα αδιέξοδα της ασκούμενης πολιτικής συνιστά ένα γεγονός που ασφαλώς δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Ιδίως όταν έχουμε έναν πρωθυπουργό που ερωτοτροπεί με την αντιαριστερή υστερία της Χρυσής Αυγής και με τον αυταρχισμό του μετεμφυλιακού κράτους. Ομως δεν πρέπει να δίνονται στο γεγονός αυτό διαστάσεις ή προεκτάσεις που το υπερβαίνουν. Από εκεί και πέρα, για μας τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο τον έχουν οι πολίτες, ο κόσμος της εργασίας, η νεολαία και τα άλλα θύματα της πολιτικής των Μνημονίων, που τις ανάγκες τους θέλει κατά προτεραιότητα να εκφράσει η πολιτική μας.

 

• Κύριε Δραγασάκη, το χρέος, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έφτασε το 160%. Με ποιον τρόπο θα «απαλλαγούμε», αφού είναι δεδομένο το «όχι» στο «κούρεμα»;

 

Η δραστική μείωση του χρέους, το λεγόμενο «κούρεμα», είναι θέμα οικονομικής επιβίωσης αλλά και ηθικής τάξης. Επιβίωσης διότι η ελληνική οικονομία δεν θα μπορέσει να αναπτυχθεί υπό το βάρος της εξυπηρέτησης ενός μη διαχειρίσιμου χρέους, δηλαδή ενός «πλασματικού κεφαλαίου» που απαιτεί πόρους χωρίς να δημιουργεί πλούτο, και ηθικής τάξης διότι δεν έχουμε το δικαίωμα να μετακυλήσουμε στις επόμενες γενιές ένα αβάσταχτο χρέος.

 

Όσοι αγώνες, επομένως, και όσες θυσίες και αν χρειαστούν, πρέπει να γίνουν ώστε να απαλλαγούμε από το βάρος αυτό και τις εξαρτήσεις που αυτό συνεπάγεται ή έστω να το φέρουμε στο μέτρο των αντοχών μας. Όμως σημαντικό είναι και να διεκδικήσουμε τη λεγόμενη ρήτρα ανάπτυξης, δηλαδή η εξυπηρέτηση του υπόλοιπου χρέους, όσο και αν είναι αυτό, να πραγματοποιείται εφόσον θα έχουμε αύξηση του εθνικού εισοδήματος.

 

• Ο πρόεδρος του IFO δήλωσε ότι πρέπει να επιτραπεί στην Ελλάδα να βγει από το ευρώ, η κυβέρνηση επιμένει ότι η μάχη υπέρ της παραμονής στο ευρώ έχει κριθεί. Πού βρισκόμαστε;

 

Ενα τμήμα του γερμανικού κεφαλαίου και της γερμανικής Δεξιάς ήταν εξαρχής κατά του ευρώ ή της συμμετοχής των νοτιοευρωπαϊκών χωρών στο ευρωσύστημα. Επομένως δεν έχουμε κάτι καινούργιο, εκτός από τη διαπίστωση πως η έξοδος από το ευρώ δεν συνιστά μια αυτονόητη αριστερή στρατηγική, όπως εμφανίζεται μερικές φορές. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι το ευρωσύστημα, με τη σημερινή νεοφιλελεύθερη δομή του, δεν είναι βιώσιμο. Διότι παράγει διαρκώς ανισότητες και διαλυτικές ασυμμετρίες. Το ζητούμενο επομένως είναι να αλλάξουν οι συσχετισμοί και να υπάρξει ανατροπή της σημερινής πολιτικής στην κάθε χώρα ξεχωριστά αλλά και στην Ευρώπη συνολικά. Από εκεί και πέρα βεβαίως υπάρχουν και ενδεχόμενα που μπορεί να προκύψουν ανεξάρτητα από τις δικές μας επιλογές, απέναντι στα οποία πρέπει επίσης να έχουμε ετοιμότητα. Ακόμη όμως και τέτοια ενδεχόμενα μπορούν να αντιμετωπιστούν καλύτερα αν δράσουμε μαζί με άλλους λαούς με ομοειδή προβλήματα και συμφέροντα.

 

• Eκλογές «βλέπετε», με ποιους θα κυβερνήσετε; Με τη ΔΗΜΑΡ υπάρχει σημείο επαφής;

 

Οι αντοχές της κοινωνίας είναι σε οριακό σημείο και δημιουργείται ένα εκρηκτικό μείγμα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να παράξει πολιτικά γεγονότα της μιας ή της άλλης μορφής. Σε ό,τι αφορά τη ΔΗΜΑΡ, το κόμμα αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι τα περιθώρια ελιγμών εντός των Μνημονίων είναι ανύπαρκτα. Πρέπει επομένως να κάνει νέες και σαφείς επιλογές. Σχετικά με τους δυνητικούς συμμάχους μας, εμείς απευθυνόμαστε σε ένα ευρύ ιδεολογικό και πολιτικό τόξο, από τα αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας έως και την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Οι μορφές με τις οποίες θα εκφραστεί αυτό το τόξο είναι κάτι που θα κριθεί από την κοινωνία. Εκείνο που θέλω να τονίσω είναι ότι, ανεξάρτητα από τη δύναμη που θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, σταθερή του επιδίωξη θα είναι η οικοδόμηση των ευρύτερων δυνατών κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών, διότι αυτό ακριβώς απαιτούν η σημερινή κρίση και τα σύνθετα προβλήματα που θέτει προς επίλυση.

 

• Ακούγονται ψίθυροι για προγραμματικό συνέδριο, το κρίνετε αναγκαίο για την επικαιροποίηση του προγράμματος;

 

Δεν είναι ψίθυροι αλλά μια ανοιχτή συζήτηση. Στη δική μας αντίληψη η προγραμματική επεξεργασία είναι μιας διαρκής διαδικασία, διότι τα ίδια τα προβλήματα και η επιδείνωση της κρίσης μάς υποχρεώνουν να αναζητήσουμε καινούργιες και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μη συμβατικές λύσεις σε έναν μετανεοφιλελεύθερο ή και μετακαπιταλιστικό ορίζοντα. Αυτή λοιπόν η επεξεργασία συνεχίζεται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνο που μας απασχολεί σήμερα είναι πώς αυτές οι επεξεργασίες θα γίνουν υπόθεση και κτήμα όλου του κόμματος αλλά και αντικείμενο συζήτησης με τους πολίτες. Μια σκέψη είναι να προχωρήσουμε σε θεματικά συνέδρια ή συνδιασκέψεις ή σε οτιδήποτε άλλο βοηθάει προς αυτόν τον σκοπό και είμαι σίγουρος πως τα νέα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ θα κάνουν τους αναγκαίους σχεδιασμούς.

 

• Ορισμένοι λένε ότι γίνεστε σταδιακά το νέο ΠΑΣΟΚ.

 

Επί είκοσι χρόνια, πολλοί, μεταξύ τους και η Αλέκα Παπαρήγα, έλεγαν τα ίδια για τον Συνασπισμό. Ότι θα γίνει ΠΑΣΟΚ, ότι θα αφομοιωθεί από το ΠΑΣΟΚ. Ο Συνασπισμός διασπάστηκε πολλές φορές, αλλά ΠΑΣΟΚ δεν έγινε. Αντίθετα ο Συνασπισμός άντεξε και έγινε πλέον μέρος του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που κατέρρευσε. Αυτό που πρέπει να κατανοηθεί και από το ΚΚΕ και από όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς είναι ότι έχουμε μπει σε μια νέα ιστορική φάση με νέες απαιτήσεις και από την Αριστερά. Η δυναμική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί τη βαθύτερη ανάγκη της κοινωνίας για τον μετασχηματισμό της Αριστεράς -όλης της Αριστεράς- από συμπληρωματική ή περιθωριακή δύναμη σε μια ηγετική δύναμη της κοινωνίας, και από ρόλο κομπάρσου να αναλάβει ρόλο πρωταγωνιστή. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο που αυτό συμβαίνει στη διάρκεια μιας τόσο σοβαρής κρίσης που αποκάλυψε τη γύμνια και την ιδιοτέλεια των κατεστημένων ηγετικών δυνάμεων της κοινωνίας και των λεγόμενων «ελίτ».

 

• Πώς θα επιτύχετε έναν τέτοιο μετασχηματισμό;

 

Οι απαιτήσεις είναι όντως πολλές και μεγάλες, πολιτικές, θεωρητικές, οργανωτικές, προγραμματικές, ακόμη και ψυχολογικές. Όμως μπορούμε. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ίδιος αποτέλεσμα συνθέσεων αλλά και υπερβάσεων. Αυτόν τον μετασχηματισμό θα τον πετύχουμε με τη διπλή υπέρβαση που αποτελεί και ιδρυτική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ: τόσο του «μοντέλου» του υπαρκτού σοσιαλισμού όσο και της σοσιαλδημοκρατίας που μεταλλάχθηκε σε υπηρέτη των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Άρα ο στόχος μας δεν είναι να γίνουμε ούτε ένα νέο ΠΑΣΟΚ ούτε ένα άλλο ΚΚΕ, αλλά να διαμορφώσουμε μέσω του ΣΥΡΙΖΑ ένα νέο υπόδειγμα της Αριστεράς, στραμμένο στο μέλλον, που θα ενσωματώνει την κριτική του παρελθόντος και θα απαντά στις σύγχρονες ανάγκες. Και αυτό αφορά όλο τον αριστερό κόσμο -πρωτίστως τη νεολαία- και όχι μόνο τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι λοιπόν προσπαθούν να κατανοήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ με τους όρους του παρελθόντος, πολύ απλά θα διαψευστούν.

 

• Πρόσφατα είχαμε μια πρωτοφανή επίθεση στο πρόσωπό σας από τη βουλευτή της Χρυσής Αυγής Ε. Ζαρούλια, μετά τις προσπάθειές σας να τηρηθούν το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής…

 

Τα βρόμικα ψεύδη που ακούστηκαν στη Βουλή από τη Ζαρούλια δεν αφορούν και δεν ακουμπούν ούτε εμένα ούτε την οικογένειά μου. Και δεν πρόκειται εγώ να πέσω στο επίπεδό τους. Θα ήταν όμως επικίνδυνη απερισκεψία το να νομίζει κανείς ότι στόχος των φασιστών της Χρυσής Αυγής είμαι μόνον εγώ ή μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος τους ήταν και είναι πάντα η δημοκρατία. Είναι καιρός λοιπόν να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας.

———————————————————————— 

Το link της εφημερίδας –> http://www.efsyn.gr/?p=81304