1. Κύριε Δραγασάκη η κυβέρνηση επιμένει ότι το 2014 θα βγούμε στις αγορές, συμμερίζεστε αυτή την αισιοδοξία;

 

Πρέπει να σας θυμίσω ότι πέρυσι η κυβέρνηση έλεγε ότι θα έβγαινε στις αγορές αρχές του 2014. Τώρα λέει τέλος του έτους. Αλλά όλοι οι διεθνείς Οργανισμοί, περιλαμβανομένης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το αποκλείουν.

 

1.α. Ποια είναι η προσωπική σας εκτίμηση;

 

Προσωπικά δεν μπορώ να το αποκλείσω. Διότι η κυβέρνηση το βλέπει εντελώς κερδοσκοπικά, και υπάρχουν διεθνή κεφάλαια που αναζητούν κερδοσκοπικές ευκαιρίες. Δεν μπορώ να αποκλείσω λοιπόν ένα κερδοσκοπικό παιχνίδι κάποια στιγμή, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει συμφωνία και στήριξη, εμφανώς ή αφανώς, από το ευρωσύστημα.

 

1.β. Τι θα σηματοδοτούσε μια ενδεχόμενη έξοδος στις αγορές; Και υπό ποιες προϋποθέσεις εσείς θεωρείτε ότι θα έπρεπε να επιδιωχθεί;

 

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση θα ήθελε να αξιοποιήσει ένα τέτοιο γεγονός επικοινωνιακά και να το εμφανίσει ως επιστροφή στην «κανονικότητα». Όμως με τον τρόπο που το επιδιώκει απλά ενεργοποιεί το μηχανισμό αναπαραγωγής του φαύλου κύκλου της υπερχρέωσης, αφού το προϊόν του νέου δανείου, εφόσον εξασφαλισθεί, θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση του υφιστάμενου χρέους.

 

Η προσφυγή στις αγορές δανεισμού θα μπορούσε να έχει θετικό αποτέλεσμα αν είχε προηγηθεί η ρύθμιση του συσσωρευμένου χρέους και αν εντασσόταν  σε ένα συνολικότερο αναπτυξιακό σχέδιο. Τότε το νέο δάνειο θα μπορούσε να αναληφθεί με ανεκτά επιτόκια και να χρησιμοποιηθεί για αναπτυξιακούς σκοπούς.   

 

  2. Είναι τυχαίο ότι γερμανικοί κύκλοι επανέρχονται με απαξιωτικά σχόλια για την κατάσταση στην Ελλάδα; Ο κίνδυνος του grexit έχει αποφευχθεί;

 

Για ορισμένους κύκλους της Γερμανίας η χώρα μας λειτουργεί ως σάκος του μποξ και ως άλλοθι για να κρύβουν δικά τους προβλήματα και δικές τους ευθύνες για την κρίση που μαστίζει την Ευρώπη. Στα πλαίσια αυτά πυροδοτούν κατά βούληση και το σενάριο για το λεγόμενο Grexit, αν και οι πιο συνετοί γνωρίζουν πως, κάνοντας αυτό, παίζουν με τη φωτιά.  

 

3. “Τρέχουμε” σε σκυταλοδρομία, η Ελλάδα θα μπει σε τέταρτο μνημόνιο;

 

Βρισκόμαστε σε έναν φαύλο κύκλο. Η πολιτική των μνημονίων δημιουργεί διαρκώς την ανάγκη για νέα μνημόνια. Άλλωστε αυτό είναι ενσωματωμένο και στη συμφωνία του Eurogroup της 27/11/2012, την οποία έχει προσυπογράψει η παρούσα κυβέρνηση. Όμως τα μνημόνια και η τρόικα αποτελούν μια συγκεκριμένη μορφή, ένα σχήμα. Και το σχήμα αυτό έχει φθαρεί και απονομιμοποιηθεί. Γίνονται συζητήσεις και διεργασίες για να αλλάξει. Αναζητούνται νέες τακτικές για τη συνέχιση της ίδιας στρατηγικής. Έστω κι έτσι, γίνεται φανερό πως κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τους λαούς και την οργή τους. Για εμάς βέβαια δεν είναι να αλλάξει το περιτύλιγμα αλλά το περιεχόμενο και η κατεύθυνση της πολιτικής.

 

  4. Η κυβέρνηση μελετάει σενάρια, ξορκίζει τις πρόωρες εκλογές, μπορεί όμως να τις αποφύγει; Ο ΣΥΡΙΖΑ με ποιον τρόπο θα πιέσει ώστε η κυβέρνηση να υποχρεωθεί να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές;

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επισημάνει έγκαιρα και επίμονα τους κινδύνους από την παράταση της σημερινής πολιτικής και της σημερινής διακυβέρνησης.  Σε κάθε περίπτωση, οι επικείμενες ευρωεκλογές και περιφερειακές εκλογές μπορούν να αξιοποιηθούν από το λαό για να υπάρξει ένα ισχυρό κίνημα που κανείς δεν θα μπορεί να αγνοήσει.

 

Άλλωστε, ακριβώς γι’ αυτό, το σενάριο των πρόωρων εκλογών δεν απουσιάζει από τους σχεδιασμούς ούτε της κυβέρνησης, έστω ως δεύτερη ή αναγκαστική επιλογή.

 

Ενώ όμως οι εκλογές είναι αναγκαίες αυτές δεν πρέπει να θεωρούνται ως το υποκατάστατο της ενεργοποίησης της ίδιας της κοινωνίας, αφού στο νέο μοντέλο δημοκρατικής διακυβέρνησης προς το οποίο πρέπει να πάμε η κοινωνία πρέπει να αποτελεί η ίδια ενεργό υποκείμενο και όχι παθητικό αποδέκτη της πολιτικής. 

 

  5. Πάντως παρά το ότι το κόμμα σας προηγείται πλέον σχεδόν σε όλους τους δημοσκοπικούς δείκτες, γιατί δεν έχει δημιουργήσει ρεύμα νίκης; Μήπως φταίει το ότι η πρότασή σας, κυρίως η οικονομική, είναι “λίγο θολή”, όπως ισχυρίζονται οι αντίπαλοί σας;

 

Στο μέτρο που οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν την πραγματική εκλογική επιρροή των κομμάτων, φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει μια σαφή δυναμική εκλογικής νίκης. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις λεγόμενες παραγωγικές ηλικίες. Άλλωστε, ακριβώς επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει αυτή την ισχυρή δυναμική, εντείνονται οι προσπάθειες κυβερνητικών και άλλων κέντρων με σκοπό το στήσιμο διάφορων επικοινωνιακών επιχειρήσεων εναντίον του.

 

Σε ό,τι αφορά στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, ασφαλώς υπάρχουν πάντα περιθώρια βελτιώσεων. Ωστόσο δεν είναι «θολή» η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Σκοτεινό είναι το τούνελ στο οποίο μας έχει οδηγήσει η πολιτική τους και τιτάνια η προσπάθεια που πρέπει να γίνει στη δύσκολη πορεία εξόδου από αυτό. Αλλά αυτόν τον αγώνα έχουμε χρέος να τον κάνουμε και για τις παρούσες και για τις επόμενες γενιές. Και αν το πιστέψουμε, μπορούμε να τον κερδίσουμε.

 

  6. Είναι εφικτός ο στόχος της αυτοδυναμίας; Χωρίς αυτήν θα οδηγηθούμε σε νέες εκλογές;

 

Ζούμε μια ιστορική διαδικασία αποσύνθεσης και κατάρρευσης των παλαιών κοινωνικών συμβολαίων και των σχέσεων πολιτικής εκπροσώπησης που είχαν διαμορφωθεί με βάση αυτά. Στις συνθήκες αυτές είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να προδιαγράψουμε τη μορφή του μετεκλογικού τοπίου.

 

Το βέβαιο είναι ότι η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ήταν πλέον έκπληξη. Σε κάθε περίπτωση πάντως, στον πυρήνα του πολιτικού μας σχεδίου δεν είναι απλά μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία, έστω και ευρεία, αλλά ένας δυναμικός και διευρυνόμενος συνασπισμός κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θα αναλάβει το βάρος και την ευθύνη της παραγωγικής ανασυγκρότησης και του δημοκρατικού μετασχηματισμού του κράτους και της κοινωνίας. 

 

Οι εκλογές θα αποτελέσουν έναν σταθμό για τη μορφοποίηση του εν λόγω συνασπισμού. Όμως η προσπάθεια πρέπει να γίνει πιο έντονη από σήμερα και ασφαλώς δεν θα τελειώσει με τις εκλογές.

 

  7. Η σύγκρουση με εγχώριες και ευρωπαϊκές δυνάμεις θεωρείται βέβαιη σε περίπτωση που είστε κυβέρνηση. Αν αποτύχετε η υπόθεση της Αριστεράς θα οδηγηθεί σε ήττα στρατηγικού χαρακτήρα;

 

Σε στρατηγική ήττα θα οδηγήσει και την Αριστερά και την κοινωνία η αποφυγή της πρόκλησης και όχι η ανάληψη της ευθύνης. Η σύγκρουση στην οποία αναφέρεσθε θα γίνεται για την εξυπηρέτηση όχι κομματικών αλλά κοινωνικών σκοπών. Θα αφορά στις ανάγκες και τα δικαιώματα των ανθρώπων. Θα είναι ένας αγώνας ενάντια στη φτώχεια και την ανθρωπιστική κρίση. Θα είναι ένας αγώνας ενάντια σε υποδουλωτικές συμφωνίες που οδηγούν σε διαιώνιση της βαριάς υπερχρέωσης, σε μονιμοποίηση της λιτότητας και σε διαρκή υπερφορολόγηση χωρίς κοινωνική ανταποδοτικότητα. Θα είναι ένας αγώνας για μεταρρυθμίσεις και μετασχηματισμούς που απελευθερώνουν δυνατότητες, αναδιανέμουν βάρη, θέτουν τις βάσεις για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης με δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και αειφορία. Για μια ισότιμη θέση στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι.       

 

8. Αυτές οι συγκρούσεις όμως εμπεριέχουν δυσκολίες και ρίσκα.

 

Γι’ αυτό επιμένουμε ότι ο αγώνας αυτός για την έξοδο από την κρίση πρέπει να δοθεί στη βάση της δημοκρατίας, μαζί με το λαό και την κοινωνία και όχι ενάντιά της. Και ασφαλώς δεν θα είναι ένα μονόπρακτο έργο αλλά μια μακρά πορεία με επιτυχίες και με δυσκολίες. Είναι όμως ο μόνος τρόπος να προχωρήσουμε αν θέλουμε να ανακτήσουμε τη συλλογική μας αξιοπρέπεια και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.