Συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό «Αθήνα 9,84» και τον δημοσιογράφο Βασίλη Πάικο.

Δημοσιογράφος: Αύριο συμπληρώνονται 41 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα έντασης, με ευθύνη των πρυτάνεων, ίσως του κ. Φορτσάκη, ίσως κάποιων φοιτητών… Φοβάστε μήπως επεισόδια εκτός ελέγχου, μήπως και προβοκάτσια;

Γ. Δραγασάκης: «Σαράντα ένα χρόνια μετά -τουλάχιστον όσοι συμμετείχαμε την περίοδο εκείνη-, εγώ τουλάχιστον δεν περίμενα ότι αυτά τα απλά αιτήματα “Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία” θα ήταν τόσο επίκαιρα και σήμερα. Φέτος, νιώθω ότι δεν είναι απλώς επετειακή αυτή η εκδήλωση, αλλά είναι μία αφορμή για τον κόσμο, την κοινωνία, να προβληματιστούμε όλοι για το πού βρισκόμαστε και πού πάμε, αλλά και να διαδηλώσει ο κόσμος τα αισθήματα και τα αιτήματά του… Υπάρχουν δυνάμεις που θα ήθελαν να συμβεί αυτό που είπατε, προβοκάτσια. Θέλω να πιστεύω όμως ότι οι δυνάμεις που δεν το θέλουν, οι δυνάμεις που επιθυμούν να προχωρήσει η χώρα στην αναπόφευκτη πολιτική ανατροπή που όλοι βλέπουμε να έρχεται, με όρους δημοκρατικής ευθύνης, θα επικρατήσουν».

Για το άρθρο του πρωθυπουργού στην “Καθημερινή”:

«Ο πρωθυπουργός αποφεύγει να χρησιμοποιήσει την έννοια success story και είναι καλό αυτό. Όλο το άρθρο του κ. Σαμαρά είναι ερήμην της πραγματικότητας. Δηλαδή δεν υπάρχει κοινωνία, δεν υπάρχει φτώχεια, δεν υπάρχει διαλυμένο κράτος. Είναι κάτι στον αέρα, σε ένα νέφος μέσα, κάποιος λέει κάποια πράγματα. Επίσης, είναι γεμάτο αντιφάσεις. Κατηγορεί εμάς ότι χαρακτηρίζουμε το χρέος μη βιώσιμο. Τελικά είναι βιώσιμο το χρέος ή δεν είναι; Τι λέει ο κ. Σαμαράς; Ο ίδιος λέει ότι θα προσπαθήσει να το κάνει βιώσιμο, ελπίζοντας σε κάποια επιβράβευση για όλη αυτή την στάση που τήρησε έως τώρα. Το πιο σημαντικό είναι ότι ο κ. Σαμαράς προβάλει ως έξοδο από την κρίση ένα σχέδιο, το οποίο έχει τεράστιους κινδύνους. Το σκεπτικό του είναι ότι μπορεί σήμερα τα επιτόκια δανεισμού να είναι 8%, αλλά αν δεν κάνουμε εκλογές, βγει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.λπ., τα επιτόκια ξαφνικά θα πέσουν, η Ελλάδα θα βγει να δανειστεί 6, 10 ή 25 δισ. ευρώ που χρειαζόμαστε το 2015. Αυτά τα χρήματα θα τα βάλουμε στα ταμεία μας και θα είμαστε ευτυχείς. Αυτό το σενάριο λοιπόν κρύβει τεράστιους κινδύνους, ακριβώς διότι ο κ. Σαμαράς ταυτίζει την έννοια του πολιτικού ρίσκου, με την έννοια της κυβερνητικής αλλαγής. Πάντα, όταν αλλάζουν οι κυβερνήσεις -ακόμα και οι ιδεολογικά συγγενείς-, έχουμε κάποια μικρή διαταραχή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να καταργήσουμε τη Δημοκρατία. Το βασικό πρόβλημα που αγνοεί συνειδητά ο κ. Σαμαράς, είναι ότι η έννοια του πολιτικού ρίσκου συνδέεται με την πολιτική βιωσιμότητα του χρέους που χρησιμοποιεί το Διεθνές Ταμείο. Δηλαδή, το Διεθνές Ταμείο αναγνωρίζει ότι ένα χρέος μπορεί να είναι με βάση τους αριθμούς οικονομικά βιώσιμο, αλλά πολιτικά μπορεί να μην είναι. Γιατί μπορεί η κατανομή των θυσιών να ήταν πολύ άδικη σε μία χώρα. Μπορεί η διαφθορά να είναι τόσο μεγάλη που εξοργίζει τον κόσμο… Αυτό το οποίο πρέπει να σκεφτούμε όλοι μας είναι ότι το σενάριο αυτό μπορεί να πάρει την εξής μορφή. Γίνεται αυτή η συμφωνία, χωρίς να ρυθμιστεί το χρέος, χωρίς να αποκτήσουμε ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο αναπτυξιακό ορίζοντα, βγαίνουμε να δανειστούμε τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο, οι αγορές δεν μας δανείζουν με λογικά επιτόκια, οπότε ξαναγυρνάμε στο 2010».

Δημοσιογράφος: Είχαμε τους δείκτες της ΕΛΣΤΑΤ, που επιβεβαιώθηκαν από τη Eurostat, με τα δύο τρίμηνα κάποιας ανάπτυξης, μετά από 6 χρόνια. Αυτό ως γεγονός δεν αξιολογείτε ότι μπορεί να παρενεργήσει θετικά και να αξιοποιηθεί θετικά στο άμεσο μέλλον;

Γ. Δραγασάκης: «Το αξιολογούμε. Ήταν ένα γεγονός προβλέψιμο από εμάς, δηλαδή εμείς έχουμε κάνει μία ανάλυση και ως οικονομική μονάδα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., από πέρυσι και προβλέπουμε ως μακροχρόνια τάση αυτό το λατινικό “l” που σημαίνει ότι πάμε σε μία μακρά γραμμή σχετικής στασιμότητας με αυτό το πρόγραμμα. Πάνω στη γραμμή αυτή, βεβαίως θα υπάρξουν μικρές ανακάμψεις -μικρές ή και μεγαλύτερες-, βεβαίως και υφέσεις. Το πρόβλημα που έχουμε εδώ είναι ότι το τέλος της ύφεσης, δεν σημαίνει τέλος της κρίσης. Αυτό το οποίο ζούμε είναι η μετάσταση της κρίσης. Δηλαδή, η κρίση σαν να ήταν μία αρρώστια, φεύγει από την μία εστία, αλλά έχει μεταφερθεί στα κόκκινα δάνεια, που δεν μπορούν να αποπληρωθούν και είναι τεράστιο μέγεθος, -80 δισ.-, που επηρεάζει όλη την κατάσταση στο τραπεζικό σύστημα και τη χρηματοδότηση της οικονομίας. Είναι κρίση της κοινωνικής ασφάλισης, λόγω της ανεργίας, τα ταμεία δεν έχουν έσοδα, για να στηρίξουν τις συντάξεις».

Δημοσιογράφος: Είχαμε την προειδοποίηση του Συμβουλίου για αλλαγή των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων μέσα σε ένα εξάμηνο και αναρωτιέμαι, αν γίνουν εκλογές τον Μάρτιο, εάν κερδίσετε τις εκλογές, αυτό -όπως λέμε-, θα σκάσει στα χέρια σας. Αυτό όμως δημιουργεί ένα ζήτημα σχετικά με τα δημοσιονομικά…

Γ. Δραγασάκης: «Είναι στις προτάσεις μας, της Θεσσαλονίκης. Και ως συνολική πρόταση, ότι δηλαδή ο ΕΝΦΙΑ πρέπει να καταργηθεί και να ξαναδούμε ένα φόρο, αλλά και πέρα από αυτό, ως αυτόνομο μέτρο, είχαμε και έχουμε προτείνει την άμεση αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών και μάλιστα και άλλοι βουλευτές από άλλα κόμματα -ακόμα και από το κυβερνητικό-, όπως η κ. Μπακογιάννη, έχουν καταθέσει μία συναφή πρόταση… Η κυβέρνηση είχε προσανατολιστεί σε μία αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών το 2017. Εμείς είπαμε -και λέμε-, ότι έχουμε τα στοιχεία, να γίνει μία αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών τώρα και ας μην είναι πλήρης. Μπορεί, μάλιστα, να είναι μία αναπροσαρμογή “ειδικού σκοπού”. Δηλαδή, την κάνουμε και ισχύει για την εφορία, για τα διαμερίσματα. Αν υπάρχουν κάποιοι τομείς που δημιουργεί παρενέργειες, που δεν μπορούμε αμέσως να τους διαχειριστούμε, το κρατάμε. Νόμο θα ψηφίσουμε».

Δημοσιογράφος: Αφού είπαμε γι’ αυτό που θα βρείτε και τι θα σκάσει στα χέρια σας και τι θα σας δημιουργήσει κενό, ενδεχομένως, σκέφτεστε να κάνετε απογραφή;

Γ. Δραγασάκης: «Μας απασχολεί. Δεν θα κάνουμε αυτό το πράγμα, το οποίο άλλωστε έχει φθαρεί… Όσο πιο δύσκολα βρούμε τα πράγματα, τόσο πιο ριζοσπαστικά θα είναι τα μέτρα που θα πρέπει να πάρουμε… Δεν μπορούμε να πάμε πουθενά με ψέματα. Και μάλιστα, πρέπει για μερικά ψέματα, αν υπάρχουν, να αναζητήσουμε και τους υπεύθυνους. Πρέπει να ξαναδημιουργήσουμε μία βάση αξιοπιστίας και σε ό,τι αφορά την σχέση κράτους – κοινωνίας».

Δημοσιογράφος: Αυτό ακούγεται θετικό και σωστό, αλλά από την άλλη μεριά, τι θα σας ζητήσουν;

Γ. Δραγασάκης: «Με την Ευρώπη έχει δημιουργηθεί μία σχέση περίπλοκη, σύνθετη και αναξιόπιστη. Υπάρχουν κανόνες και κανονισμοί που θα θέλαμε να τους τηρούμε και δεν μπορούμε, εδώ που έχουμε καταντήσει. Υπάρχουν πράγματα που μας κατηγορούν ψεύτικα, ενώ φταίνε και οι ίδιοι και άλλες πολλές εκκρεμότητες. Γι’ αυτό πρέπει να πάμε στην Ευρώπη σε μία συνολική διαπραγμάτευση. Δεν είναι μόνο το χρέος, όπου θα βρούμε έναν τρόπο βιώσιμης συμμετοχής μας στο ευρώ. Διαφορετικά αυτό, το να είμαστε διαρκώς κατηγορούμενοι, διαρκώς να χρεωνόμαστε ευθύνες που δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε, δεν οδηγεί πουθενά. Ίσως πρέπει να πάμε όχι σε μία γενικευμένη απογραφή. Καταρχήν, χρειαζόμαστε μία κοινωνική απογραφή, θα έλεγα. Όλοι νομίζουμε ότι ξέρουμε πόση είναι η φτώχεια στην Ελλάδα, αλλά δεν έχουμε πλήρη εικόνα της κοινωνίας σήμερα. Είναι τόσο πυκνές και τόσο μεγάλες οι αλλαγές. Το άλλο που πρέπει να κάνουμε είναι, ανά χώρο, να υπάρξει σαφής αποτύπωση και αν είναι δυνατόν και πρωτόκολλο παραλαβής. Για παράδειγμα, πολύς κόσμος μου λέει “έχω υποβάλει τα χαρτιά μου για σύνταξη και καθυστερεί δύο, δυόμιση χρόνια”. Αν λοιπόν βρούμε 300.000 ανθρώπους σε αυτή την κατάσταση -όπως ορισμένοι μου λένε ανεπίσημα-, καταλαβαίνετε ότι εδώ μιλάμε για 2 δισ. ευρώ. Αν σκόπιμα οι κυβερνήσεις αυτές διακρατούν και δεν δίνουν εγκρίσεις σε συντάξεις, αυτό είναι πρόβλημα και πρέπει όλοι μαζί να το συζητήσουμε. Αυτά δεν θα είναι προβλήματα της κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Θα είναι προβλήματα όλων μας… Είδατε κι εσείς ότι -αν αληθεύει-, με μία ανώνυμη επιστολή, τελικά άρχισε η έρευνα γι’ αυτό το δραματικό που ζούμε με τον κ. Καρατζαφέρη».

Δημοσιογράφος: Ποια είναι η πρόβλεψή σας γι’ αυτό;

Γ. Δραγασάκης: «Αν τα γεγονότα είναι αληθή, η δικαιοσύνη πιστεύω ότι θα κάνει το έργο της. Επιβεβαιώνονται πάρα πολλά πράγματα και αυτό έχει και μία πολιτική διάσταση. Ο κύριος αυτός μας έκανε μαθήματα πατριωτισμού, όλα αυτά τα χρόνια».

Δημοσιογράφος: Κατά τη γνώμη σας, γιατί οι δανειστές πιέζουν τόσο πολύ τον κ. Σαμαρά; Τον εξαναγκάζουν -απ’ ό,τι φαίνεται-, ακόμα και σε εξευτελιστικές υποχωρήσεις… Δεν τους ενδιαφέρει ότι ίσως στρώνουν το χαλί στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.;

Γ. Δραγασάκης: «Δεν ξέρω τι έχει συζητηθεί μεταξύ τους. Αν ο κ. Σαμαράς τους έδωσε υποσχέσεις, τις οποίες δεν μπόρεσε να εκπληρώσει -και επισήμως και ανεπίσημα-, τότε μπορεί να ισχύει -αυτό που κι εγώ είχα υπαινιχθεί σε μία ομιλία μου στη Βουλή-, ότι αυτή η κυβέρνηση, εκτός όλων των άλλων, δεν έχει πλέον και το κύρος -αν το είχε ποτέ-, να διαπραγματευτεί. Έχουν ευθύνες μεγάλες, αλλά σε μερικά πράγματα που θέτουν, μας αφορούν… Αυτά που καταγγέλλουμε εμείς στη Βουλή, τα ξέρουν κι αυτοί. Το πρόβλημα έχει γίνει περίπλοκο και για τους δανειστές. Δηλαδή, δεν είμαστε μόνο εμείς που έχουμε διλήμματα και -για να σας δώσω και μία πολιτική ερμηνεία-, ενδεχομένως η σκληρή τους στάση δεν αφορά μόνο αυτή την κυβέρνηση. Ίσως θέλουν να δείξουν πώς θα φερθούν και στην επόμενη κυβέρνηση. Εφαρμόζουν μία σκληρή τακτική την οποία ενδεχομένως θα ήθελαν να συνεχίσουν και μετά, εάν τους παίρνει…

Προσωπικά δεν μπορώ να δεχτώ ότι ο κ. Σαμαράς, τυχαία, πήγε στο καφενείο της Βουλής και τυχαία του ξέφυγε να πει ότι, αν έρθει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., θα φύγουν οι καταθέσεις από την Ελλάδα. Δυσκολεύομαι να δεχτώ ότι ο κ. Γεωργιάδης, τυχαία, άρχισε να βγαίνει στις τηλεοράσεις και να λέει αυτά που έλεγε. Θεωρώ ότι ενδεχομένως υπήρξαν σκέψεις να προκληθεί μια κρίση, ανασφάλεια, να εξωθηθεί ο κόσμος… Είναι πολύ θετικό ότι ο κόσμος αντέδρασε με τόση ψυχραιμία, όπως και το ότι και θεσμοί που είναι σχετικοί με το θέμα αυτό -όπως η Τράπεζα της Ελλάδας, αλλά και μεγάλες τράπεζες-, αντιμετώπισαν με ψυχραιμία αυτό το θέμα. Επομένως, το σενάριο που λέει ότι εμείς, ενόψει μια αναπόφευκτης αλλαγής, δημιουργούμε ένταση με αφορμή το Πολυτεχνείο, ανασφάλεια με αφορμή τις καταθέσεις, εντάσεις με την Τρόικα και όλα αυτά τα χρεώνουμε στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., δεν το αποκλείω, αν και βλέπω ακόμα και συστημικές δυνάμεις να ανησυχούν ότι τέτοια φαινόμενα μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλες αποσταθεροποιήσεις».

Για τις ρυθμίσεις για τα κόκκινα δάνεια:

«Ό,τι βοηθάει ανθρώπους, ό,τι απαλύνει τον πόνο, το θεωρούμε θετικό. Αλλά θέλουμε να προλάβουμε, αυτή η άμβλυνση να μην αποδειχθεί μία αυταπάτη και πρέπει να βρούμε επιτέλους και λύσεις. Δηλαδή, δεν είμαστε σε μία κατάσταση ομαλών εξελίξεων, αναπτυξιακής πορείας της χώρας, όπου συμβαίνουν και κάποιες αδικίες που προσπαθούμε να περιορίσουμε. Έχουμε μία κατεστραμμένη οικονομία, έχουμε προβλήματα πολέμου σε καιρό ειρήνης… Είμαστε σε τέτοια φάση, που πρέπει να δούμε ριζικές λύσεις. Αν οι λύσεις είναι δύσκολες και απαιτούν χρόνο, να το συνειδητοποιήσουμε, να το συμφωνήσουμε και αυτό και να αρχίσουμε λύσεις για τις πρώτες μέρες, τους πρώτους μήνες, τα πρώτα χρόνια. Αλλά το σχέδιο να απαντάει στο πρόγραμμα. Και με τα κόκκινα δάνεια, δεν είναι μόνο οι χρεωμένοι πολίτες που δεν μπορούν να πληρώσουν. Τα κόκκινα δάνεια είναι μία παγίδα για ολόκληρη την οικονομία. Αφορούν και αυτούς που δεν έχουν δάνεια. Γιατί όσο οι τράπεζες είναι παγιδευμένες σε αυτή την κατάσταση, δεν μπορεί να υπάρξει ομαλή ροή χρήματος σε όλη την οικονομία».

Για τις εξελίξεις στο υπουργείο Οικονομικών και τον περιορισμό αρμοδιοτήτων του κ. Χαρδούβελη: 

«Η εντύπωσή μου είναι ότι υπάρχουν αρκετοί βουλευτές που θα ήθελαν να πουν ότι η κυβέρνηση τα έχει κάνει θάλασσα ή ο πρωθυπουργός. Βέβαια, βλέπουμε και ένα φαινόμενο. Έλεγαν για τον κ. Στουρνάρα διάφορα πράγματα και τελικά ο κ. Στουρνάρας έγινε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και του εύχομαι να εκπληρώσει τα καθήκοντά του με θεσμική επάρκεια και ευθύνη… Υπάρχει μία ευθύνη και με τους λεγόμενους τεχνοκράτες. Ο κ. Χαρδούβελης πρέπει να δει, τι είναι; Τι ρόλο θέλει να παίξει; Από πού νομιμοποιείται ως υπουργός; Πώς έγινε υπουργός; Ποια είναι τα όριά του, ας πούμε; Δεν είναι επάγγελμα η πολιτική. Είναι λειτούργημα. Είναι ρόλος».

Δημοσιογράφος: Το μείζον ερώτημα, που φαντάζομαι σας το θέτουν όλοι και θα το θέτουν μέχρι το τέλος, είναι αν έχετε plan b για όλα αυτά που λέτε…

Γ. Δραγασάκης: «Το plan b προϋποθέτει σχέδιο α. Δηλαδή προϋποθέτει ένα σχέδιο με το οποίο θα πας με μία διαφορετική πολιτική. Διότι αν συμφωνείς με την πολιτική που ασκείται, τι διαπραγμάτευση θέλεις να κάνεις; Για παράδειγμα, το θέμα των ομαδικών απολύσεων. Τελικά, κανείς δεν μπορεί να μας πει, αυτό το αίτημα ποιοι το θέτουν; Ξένοι; Ντόπιοι; Όπως και συνολικά το μνημόνιο. Άρα, εμείς επενδύουμε πρώτον στο ότι η πολιτική μας έως τώρα δικαιώθηκε. Όταν είπαμε ότι η λιτότητα θα οδηγήσει όλη την Ευρώπη σε ύφεση, τότε ήταν μία αιρετική άποψη, που σήμερα τη ζούμε. Όταν λέγαμε ότι δεν υπάρχει κρίση μόνο της Ελλάδας ή μόνο της Ιρλανδίας, αλλά υπάρχει κρίση ευρωπαϊκή και απαιτεί λύσεις και τότε αυτή η άποψη ήταν αιρετική. Τώρα βλέπουμε η κρίση να φεύγει από το νότο και να πηγαίνει στο βορρά και να συζητούμε για ύφεση στη Γερμανία… Σήμερα έχουμε την Ισπανία. Από το τίποτα, ένα κόμμα εκεί εμφανίζεται, ορισμένοι το λένε “δεύτερο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.”. Άρα, το σχέδιό μας είναι ένα εθνικό σχέδιο το οποίο αποσκοπεί στην ανασυγκρότηση της ελληνικής κοινωνίας και δεύτερον αποσκοπεί -με τον τρόπο αυτό και όλα τα άλλα που λέμε-, στο να αποκτήσουμε μία βιώσιμη, ισότιμη κατά το δυνατόν και αξιοπρεπή θέση στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Η θέση αυτή για εμάς είναι αδιαπραγμάτευτη ως κατεύθυνση. Κάτι ακόμα στο οποίο επενδύουμε είναι ότι τα περισσότερα προβλήματα για τα οποία μιλάμε μπορεί στην Ελλάδα να έχουν τη δική τους μορφή, όμως λίγο – πολύ είναι προβλήματα όλου του νότου και εν μέρει όλης της Ευρώπης. Εμείς επενδύουμε όχι σε μία στατική εικόνα αλλά σε μία δυναμική των πραγμάτων και λέω ότι μέχρι τώρα φαίνεται αυτή η δυναμική να επιβεβαιώνεται».

Δημοσιογράφος: Αυτό πρέπει να το αποδεχτούν και οι εταίροι μας…

Γ. Δραγασάκης: «Δεν θα το κάνουν εθελοντικά. Εκ των πραγμάτων θα το κάνουν. Ο Α. Τσίπρας είπε χθες κάτι που το βρίσκω σωστό και επίκαιρο. Μέχρι τώρα μας έλεγαν, τι θα κάνει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., εάν οι δανειστές, δεν το αποδεχτούν. Τώρα το ερώτημα είναι τι θα κάνουν οι δανειστές, αν δουν ότι σε μία σειρά από χώρες ξεπετάγονται κυβερνήσεις, ίσως όχι ταυτόχρονα, αλλά οι διορατικοί θα δουν ότι είναι ένα κύμα που έρχεται και επομένως καταλήγω ότι τη διαπραγμάτευση που λέμε πρέπει να την κατανοήσουμε όχι στατικά. Πρέπει να τη δούμε ως το νέο περιεχόμενο της πολιτικής. Δηλαδή θα συμμετέχουμε στην Ευρώπη και στον κόσμο διεκδικώντας αυτό που θεωρούμε δίκαιο και αναλαμβάνοντας και υποχρεώσεις που απορρέουν από την σχέση αυτή…».

Σε άλλο σημείο είπε: «Δεν υπάρχει περίπτωση η αριστερά να κληθεί να κυβερνήσει μια χώρα, εάν αυτή η χώρα δεν βρεθεί σχεδόν σε απόλυτο αδιέξοδο. Η αριστερά καλείται να κυβερνήσει, όταν στην συνείδηση του κόσμου όλο το παλιό σύστημα έχει χρεοκοπήσει και όλες οι θεωρούμενες λύσεις έχουν αποτύχει. Η αριστερά καλείται για να ανοίξει καινούργιους δρόμους… Η κρίση στην Ελλάδα δεν είναι μόνο οικονομική, ούτε μόνο κοινωνική πια. Η κρίση στην Ελλάδα είναι και θεσμική, αξιακή…».

Δημοσιογράφος: Εδώ μιλάμε όμως για συνηρητικοποίηση της κοινωνίας…

Γ. Δραγασάκης: «Όχι κατ’ ανάγκη…».

Και πρόσθεσε: «Όντως στην Ελλάδα υπάρχει κρίση εμπιστοσύνης, η οποία καλύπτει τους θεσμούς, τα κόμματα, το κοινοβούλιο και αυτό όμως είναι επιχείρημα, γιατί χρειάζεται μια κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η οποία μη έχοντας θεσμούς εξάρτησης από το παλιό σύστημα, θεσμούς διαπλοκής με τα συμφέροντα -τα οποία είναι συνυπεύθυνα για όλη αυτή την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί-, θα μπορέσει να οδηγήσει την κοινωνία σε μια ανακαίνιση… Δεν μπορώ να διανοηθώ το μέλλον της Ελλάδας, αυτής της μικρής χώρας, που βρίσκεται όμως σε μια τόσο κρίσιμη γεωπολιτική θέση, αν δεν καταφέρουμε να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη προς την πολιτική πρώτα από όλα και τους θεσμούς».

Μην ψάχνουμε εύκολες λύσεις. Ας το ξεχάσουμε, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις… Υπάρχει μια συζήτηση, “να μην γίνει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ΠαΣοΚ” κ.λπ. Δεν μπορώ, στο όνομα της αντιπαλότητας που έχουμε σήμερα με τον κ. Βενιζέλο -ο οποίος δεν ξέρω τι ακριβώς εκπροσωπεί από την ιστορία του ΠαΣοΚ-, να αρνηθώ ότι στα πρώτα χρόνια, το ΠαΣοΚ έκανε προσπάθειες και πειραματισμούς… Το πρόβλημα που έχουμε σήμερα ως κοινωνία και θα έχει αύριο μια κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είναι ότι όλοι οι θεσμοί που θα μπορούσαμε να ακουμπήσουμε -συνεταιρισμοί, κοινοβούλιο, ακόμα και η αυτοδιοίκηση-, πρέπει να νομιμοποιηθούν ξανά στην συνείδηση της κοινωνίας».

Για συναντήσεις και επικοινωνία ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με επιχειρηματικό κόσμο:

«Την ίδια στιγμή που πρέπει να μιλάμε με τον κόσμο που υποφέρει, την ίδια στιγμή πρέπει να μιλάμε και με φορείς που εκπροσωπούν και εκφράζουν την παγκόσμια αυτή οικονομία. Αυτοί οι θεσμοί είναι τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Διεθνές Ταμείο, η παγκόσμια τράπεζα και είναι και δυνάμεις που χονδρικά λέγονται αγορές, ενώ είναι ομάδες κεφαλαίων… Εγώ είμαι περήφανος για αυτή την δράση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., γιατί εμείς στηριχθήκαμε από την αρχή στην διεθνοποίηση του ελληνικού προβλήματος. Υπήρχαν δύο επιλογές. Η πρώτη ήταν να μην τα κάνουμε όλα αυτά και να στηριχτούμε σε ενδιάμεσους. Εμείς κάναμε την επιλογή της αδιαμεσολάβητης σχέσης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με όλα τα κέντρα ισχύος… Θέλουμε να είμαστε διαφανείς. Έχουμε κάνει μια ομάδα επαφής με τις διεθνείς αγορές… Το πρόγραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σε μεγάλο βαθμό βρίσκει σοβαρή ανταπόκριση σε μεγάλα τμήματα των διεθνών επενδυτών, ιδίως των μακροπρόθεσμων επενδυτών… Επιδιώκουμε να έχουμε αδιαμεσολάβητες και όσο γίνεται αξιόπιστες σχέσεις με τους φορείς της παγκόσμιας οικονομίας και να ξέρουμε με ποιους διαφωνούμε και με ποιους μπορούμε να συμφωνήσουμε, υπό κάποιες προϋποθέσεις».

Για ενδεχόμενο προεδρικής πλειοψηφίας:

«Με όρους πολιτικούς και ιδεολογικούς, δεν βλέπω πλειοψηφία».