Συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό “ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ”_Σχολιασμός της επικαιρότητας

 

***Τη συνέντευξη μπορείτε επίσης να ακούσετε στο site: www.stokokkino/epiloges/dragasakis_250909.mp3/view

 

 

Είμαι τόσο ικανοποιημένος από τη χθεσινή μας συνομιλία με τον κ. Γιάννη Δραγασάκη, που σήμερα τον έχουμε πάλι κοντά μας, γιατί νομίζω ότι έγινε μια εποικοδομητική συζήτηση και το ίδιο πιστεύουν και οι ακροατές. Θέλω να πω στην Κουμουνδούρου καθημερινά υπάρχει μια επιτροπή, υπό τον κ. Δραγασάκη, που κοπιάζει πολύ μεν, αλλά που έχει πολύ καλά αποτελέσματα, η οποία καθημερινά παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις και κάνει τον πολιτικό σχεδιασμό για τον ΣΥΡΙΖΑ, βλέπουν δηλαδή ποια ζητήματα βγαίνουν στην επιφάνεια και με ποιο τρόπο τοποθετείται σε αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό έχουμε πάλι κοντά μας σήμερα τον κ. Γιάννη Δραγασάκη επικεφαλής τύπου και πολιτικού σχεδιασμού για να συζητήσουμε,  να δούμε τι έχουμε σήμερα, ποιες είναι οι σημερινές εξελίξεις. Καλημέρα κ. Δραγασάκη.

 

 

Καλημέρα και ευχαριστούμε και για τη βοήθεια που μας δίνετε.

 

 

Μάλλον εμείς πρέπει να σας ευχαριστούμε.

 

 

Υπάρχει και η εξής πρακτική πλευρά. Επειδή τώρα “τρέχουν” όλοι οι υποψήφιοι και προφανώς δεν έχει τη δυνατότητα ο καθένας να διαβάζει όλες τις εφημερίδες, να μελετάει όλα τα θέματα, θα ήθελα να πω και με την ευκαιρία, ότι όποιος υποψήφιος ή άλλος που πρόκειται να μιλήσει κάπου και θέλει κάποια βοήθεια σε κάποιο ειδικό θέμα, κάποια στοιχεία κ.λπ. μπορεί να απευθύνεται στην επιτροπή, στο γραφείο τύπου και θα χαρούμε να βοηθήσουμε σε τέτοιες περιπτώσεις.

 

 

 

Πολύ ωραία. Πρακτικό και χρήσιμο αυτό  που μας είπατε. Να δούμε τι ζητήματα έχουμε σήμερα και θαρρώ ότι σίγουρα θα έχετε συζητήσει κάποια πράγματα, πέρα από τα εδώ τα ζητήματα τα εσωτερικά, τα ζητήματα της επικράτειας. Σίγουρα θα έχετε ασχοληθεί φαντάζομαι και με ζητήματα εκτός Ελλάδος, όπως ας πούμε εκλογές που έχουμε πολύ ενδιαφέρουσες εκλογές και στην Πορτογαλία και στη Γερμανία, την Κυριακή. Υπάρχουν ενδιαφέροντα πράγματα και εκτός συνόρων. Τα έχετε δει καθόλου αυτά;

 

 

 

Έχουμε τρεις ομάδες θεμάτων, πολύ σύντομα να δώσω τους τίτλους και μετά, όσο χρόνο έχουμε, θα πούμε περισσότερα.

 

 

 

Το πρώτο είναι τα διεθνή, δηλαδή έχουμε την παραλαβή από τον κ. Παπανδρέου, απ’ ό,τι ακούσαμε της έκθεσης Stiglitz, έχουμε να κάνουμε κάποια σχόλια εκεί.

 

Έχουμε τη σύνοδο των G20 πολύ σημαντικό γεγονός.

 

Και έχουμε και τις εκλογές όπως είπατε.

 

Το δεύτερο θέμα είναι η τελευταία εβδομάδα και έχουμε να πούμε κάποιες εκτιμήσεις και πληροφορίες, δηλαδή τι θα συμβεί την τελευταία βδομάδα στο βαθμό που μπορούμε να το ξέρουμε. Και το τρίτο θέμα αφορά στην επόμενη μέρα, μετά τις εκλογές δηλαδή.

 

 

 

Αρχίζω, λοιπόν, από τα πρώτα. Υπάρχουν ερωτήματα σε ό,τι αφορά αυτό το θέμα με την έκθεση Stiglitz που ακούσαμε. Ο κ. Stiglitz είναι ένας οικονομολόγος, νομπελίστας και είπε ο κ. Παπανδρέου ότι στα πλαίσια της σοσιαλιστικής διεθνούς υπήρξε μια επιτροπή με επικεφαλής τον ίδιο τον Stiglitz, έκανε μια μελέτη, διατύπωσε προτάσεις, τις οποίες ο κ. Παπανδρέου θα δώσει στον κ. Zapatero τον Πρωθυπουργό της Ισπανίας να τις μεταβιβάσει στο G20. Λοιπόν, εμείς γνωρίζουμε μια μελέτη, που έγινε από επιτροπή με επικεφαλής τον κ. Stiglitz, στα πλαίσια του ΟΗΕ. Μια μελέτη η οποία έχει ενδιαφέρον. Επομένως θέλουμε να θέσουμε το ερώτημα κατά πόσο υπήρξε  πράγματι στα πλαίσια της σοσιαλιστικούς διεθνούς κάποια άλλη επιτροπή και ποια ήταν τα μέλη της, ή μήπως -κάτι το οποίο δεν είναι και αυτό αθέμιτο αλλά πρέπει να το ξέρουμε- κάποιος απλώς πήρε την έκθεση του ΟΗΕ και έβγαλε κάποιο κείμενο που εγώ το θεωρώ ισχνό και φτωχό, δηλαδή πρόκειται για ένα κείμενο διαπιστώσεων και ευχών. Καλούμε λοιπόν το ΠΑΣΟΚ, αν δεν έχει αντίρρηση, και αν δεν υπάρχει κάτι το απόρρητο, να δώσει στη δημοσιότητα την έκθεση αυτή την οποία θα δώσει στον Zapatero για να την πάει στο G20, ώστε να μπορέσουμε και εμείς να έχουμε πλήρη γνώση.

 

 

 

Για παράδειγμα, μας ενδιαφέρει να ξέρουμε αν η έκθεση Stiglitz η οποία λέει ότι δεν πρέπει να έχουμε ένα φετιχισμό των ελλειμμάτων, αν εν συνεχεία αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αμφισβητήσουμε το σύμφωνο σταθερότητας το οποίο στηρίζεται σε ένα φετιχισμό των ελλειμμάτων.

 

 

 

Μας ενδιαφέρει να γνωρίζουμε αν η έκθεση Stiglitz και αν το ΠΑΣΟΚ, εν πάση περιπτώσει, θεωρούν ότι πρέπει να υπάρξει ένας δημόσιος έλεγχος στο τραπεζικό σύστημα ή αν αρκούν απλώς ευχές, για ένα νέο σύστημα εποπτείας του. Γενικά, δηλαδή, μας ενδιαφέρει να ξέρουμε απ’ αυτά που λέγονται, τι ισχύει στην πράξη και διεθνώς, αλλά και σε ό,τι αφορά και με τα καθ’ ημάς.

 

 

 

Σε κάθε περίπτωση πάντως φοβόμαστε ότι οι προτάσεις της Σοσιαλιστικής Διεθνούς είναι πιο πίσω από τις προτάσεις της επιτροπής του ΟΗΕ, πιο θολές, αφυδατωμένες, ανώδυνες.

 

 

 

Παρ’ όλο που και οι προτάσεις της επιτροπής του ΟΗΕ δεν αμφισβητούν τις βαθύτερες αιτίες, πάντως οι προτάσεις της Σοσιαλιστικής Διεθνούς κινούνται σε πιο συντηρητικό πλαίσιο.

 

 

 

Τώρα, στο G20 που είναι η σύνοδος των είκοσι μεγαλύτερων χωρών κ.λπ., η καινοτομία είναι ότι αρχίζουν εδώ και συμμετέχουν και χώρες όπως η Κίνα, η Βραζιλία και άλλες….

 

 

 

Και μάλιστα από το G8 υπάρχει μια πρόθεση να πάνε στο G20. Δηλαδή να διατηρηθεί ο ρόλος του G20.

 

 

 

Βέβαια, ούτε το G20 είναι αντιπροσωπευτικό, διότι οι χώρες του κόσμου είναι νομίζω 170  και, εν πάση περιπτώσει, όταν μιλάμε για τις τύχες του κόσμου, πρέπει όλες οι χώρες και όλοι οι λαοί, να έχουν κάποιο δικαίωμα να έχουν γνώμη.

 

 

 

Φαίνεται, λοιπόν, ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές  ανάμεσα σε χώρες, ανάμεσα σε πολιτικές, ανάμεσα σε στρατηγικές και στρατόπεδα.

 

 

 

Πρώτον, διαφορές για το ποιος θα επωμιστεί το κόστος της κρίσης. Δεύτερον, διαφορές σε ό,τι αφορά το με ποιες πολιτικές θα βγούμε από την κρίση. Και τρίτον, ποιος θα είναι ωφελημένος από την έξοδο από την κρίση. Τα στρατόπεδα αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι από τη μια μεριά Αμερική και Βρετανία, οι χώρες δηλαδή οι ελλειμματικές και από την άλλη μεριά Γερμανία, Γαλλία, Κίνα, οι χώρες οι πλεονασματικές. Ασφαλώς υπάρχουν και άλλες διαφορές. Από την μια μεριά είναι απόψεις που έχουν να κάνουν περισσότερο με την πραγματική οικονομία, τη βιομηχανία και τα συμφέροντα που είναι επενδυμένα σ’ αυτόν το χώρο και από την άλλη μεριά είναι αυτό που λέμε, το χρηματιστικό κεφάλαιο.

 

 

 

Πάντως λέγεται ότι κυρίως η λύση η οποία θα προταθεί από την πλευρά των ΗΠΑ, είναι ότι οι πλεονασματικές, ας πούμε, οικονομίες θα πρέπει να σπρώξουν την πραγματική οικονομία στην κατανάλωση, ενώ οι ελλειμματικές, ας πούμε, οικονομίες, όπως οι ΗΠΑ που αναφέρατε και σεις, στην αποταμίευση.

 

 

 

Είναι πολύ οικονομολογικό αυτό όπως το λέτε, εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι πιέζεται η Κίνα και η Γερμανία να περιορίσουν τις εξαγωγές τους και να μπορέσει η Αμερική να αποκτήσει μερίδιο αγοράς σε βάρος τους. Άρα εδώ υπάρχει ένας αγώνας για το ξαναμοίρασμα των αγορών –να το πούμε απλά- το οποίο εμπεριέχει και συγκρούσεις και, εν πάση περιπτώσει, ακριβώς, πρόκειται για μια μάχη συμφερόντων, που με τους παλιούς όρους θα λέγαμε ότι έχουμε μια όξυνση των ενδο-καπιταλιστικών αντιθέσεων.

 

 

 

Και γι’ αυτό μένω εδώ με την επιφύλαξη αν χρειαστεί να επανέρθουμε όταν ολοκληρωθεί η Σύνοδος των G20 για περαιτέρω συμπεράσματα. Διότι προφανώς όλα αυτά αφορούν τους εργαζόμενους. Και έχουμε το παράδοξο ο Obama, ο οποίος βγήκε για να φτιάξει, υποτίθεται, στην Αμερική κοινωνικό κράτος και σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, τώρα εμφανίζεται να πιέζει τη Γερμανία και τη Γαλλία και την Ευρωπαϊκή Ένωση γενικά να περιορίσουν τις δικές τους κοινωνικές δαπάνες.

 

 

 

Το τρίτο θέμα σε σχέση με τα διεθνή είναι οι εκλογές. Γίνονται εκλογές στη Γερμανία και την Πορτογαλία. Δε θέλω να κάνω προβλέψεις για το αποτέλεσμά τους, απλώς να σημειώσω ότι έχουν σημασία αυτές οι εκλογές. Πρόκειται για δύο διαφορετικές χώρες, από τη μια η ισχυρή Γερμανία, από την άλλη η αδύναμη Πορτογαλία. Όμως επειδή πρόκειται για δύο ευρωπαϊκές χώρες, θεωρούμε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα θα έχει έναν ουσιαστικό αλλά και συμβολικό αντίκτυπο και στα δικά μας. Προσδοκούμε σε μια σημαντική, απ’ ό,τι φαίνεται, άνοδο της Αριστεράς στις χώρες αυτές. Και επειδή στην Ευρώπη τα ρεύματα, οι τάσεις και όχι μόνο τα εμπορεύματα διακινούνται ελεύθερα και δεν υπάρχουν σινικά τείχη, θεωρούμε ότι αυτό θα δείξει την ανάγκη και στην Ελλάδα η Αριστερά να βγει ενισχυμένη από τις εκλογές.  

 

 

 

Σχετικά με τις συγκεκριμένες εκλογικές αναμετρήσεις να σημειώσουμε ότι έχουμε μια αντιστροφή του ποιος είναι ο ισχυρός και ποιος ο αδύνατος σε ό,τι αφορά τα σοσιαλιστικά τους κόμματα. Δηλαδή στη Γερμανία οι σοσιαλιστές πηγαίνουν εξαιρετικά άσχημα, αντίθετα στην Πορτογαλία, απ’ ό,τι φαίνεται στις δημοσκοπήσεις, οι σοσιαλιστές θα νικήσουν στις εκλογές, πλην όμως δε θα έχουν την πολυπόθητη αυτοδυναμία, πράγμα που ανοίγει την πόρτα για άλλα σενάρια στη χώρα αυτή, θα έχουμε σοβαρή ενίσχυση του μπλόκο αλλά και της Αριστεράς γενικότερα στην Πορτογαλία, δεδομένου ότι  συνολικά η Αριστερά καταγράφει άνοδο.

 

 

 

Αυτό είναι ενδιαφέρον, διότι στην Πορτογαλία εφαρμόστηκε η πολιτική την οποία στην Ελλάδα προτείνει τώρα ο κ. Παπανδρέου. Δηλαδή ο κ. Σόκρατες είναι ο Παπανδρέου σε άλλο χρόνο και σε άλλη χώρα φυσικά. Αλλά σε γενικό πλαίσιο, μια και μιλάμε για γενικές τάσεις, γενικά ρεύματα και γενικές γραμμές, είμαι υποχρεωμένος να κάνω αυτή την παρατήρηση.

 

 

 

Για να έρθουμε στα καθ’ ημάς, κε Δραγασάκη, επειδή σήμερα βλέπουμε πολλά πρωτοσέλιδα εφημερίδων σχετικά με άδεια ταμεία κλπ. Υπάρχει και το πονηρό ερώτημα του κ. Παπανδρέου στο debate: «είναι πραγματικά τα νούμερα κε Καραμανλή»… Τι στήνεται εκεί με όλο αυτό το κόλπο για τα άδεια ταμεία;    

 

 

 

Αυτό που λέτε ακριβώς έχει ενδιαφέρον, διότι ένα κόμμα που έχει κυβερνήσει επί δύο δεκαετίες είναι παράξενο να μην έχει γνώση των αριθμών, του τι γίνεται εν πάση περιπτώσει με την κατάσταση στα ταμεία, τις εφορίες κλπ.

 

 

 

Εμείς εκτιμούμε ότι έχει αρχίσει να προετοιμάζεται το έδαφος για την επόμενη ημέρα. Δηλαδή και με τα δημοσιεύματα στα οποία αναφερθήκατε και με τα ερωτήματα του κ. Παπανδρέου προς τον κ. Καραμανλή, αλλά και με κάτι γενικότερο. Ο κ. Παπανδρέου μας είπε ότι τελικά αυτό που θα κάνει, εφόσον εκλεγεί Πρωθυπουργός, είναι να διαπραγματευτεί με την Ε.Ε. ένα τριετές πρόγραμμα. Με ένα Σύμφωνο Σταθερότητας όμως το οποίο είναι γνωστό και το οποίο το ΠΑΣΟΚ δεν αμφισβητεί.

 

 

 

Άρα, τι ακριβώς θα διαπραγματευτεί; Και ποια είναι τα όρια της διαπραγμάτευσης; Έχει κόκκινη γραμμή αυτή η διαπραγμάτευση; Υπάρχουν κάποια σημεία για τα οποία το ΠΑΣΟΚ δεν πάει πίσω απ’ αυτά; Και δε θα έπρεπε ο κόσμος να τα ξέρει πριν τις εκλογές;

 

 

 

Με αυτά και άλλα ερωτήματα, εμείς καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι, παρ’ όλο που το Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και οι εξαγγελίες του δεν περικλείουν δα και τίποτε το ριζοσπαστικό ή δεσμευτικό είτε για την ανεργία είτε για τους μισθούς κ.ο.κ., παρόλα αυτά διαπιστώνουμε μια αγωνιώδη προσπάθεια της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ να αποδεσμευτεί από τώρα και από τις όποιες προεκλογικές του εξαγγελίες. Δηλαδή, το σενάριο που μπορούμε να φανταστούμε μετά τις εκλογές, εάν υποθέσουμε ότι εκλέγεται το ΠΑΣΟΚ, είναι ξαφνικά να παρουσιαστεί μια εικόνα: «ότι οι αριθμοί είναι διαφορετικοί απ’ ό,τι νομίζαμε, ότι ξαφνικά η Ε.Ε. είναι πιο σκληρή απ’ ό,τι περιμέναμε» κλπ, άρα, «όσα λέγαμε είτε δεν ισχύουν πια είτε παραμένουν μακροπρόθεσμοι στόχοι μέχρι να μαζευτεί, να νοικοκυρευτεί  η κατάσταση κ.λπ.».

 

 

 

Ως παλιότερος θυμάμαι και το 1985, που το ΠΑΣΟΚ μιλούσε με το κεντρικό σύνθημα “εμπρός για καλύτερες ημέρες”. Το πρόγραμμα της λιτότητας όμως ήταν ήδη έτοιμο και αφού κέρδισε τις εκλογές το ανέσυρε και το υλοποίησε.

 

 

 

Για να κλείσουμε τη συζήτηση. Μας μένει μια βδομάδα μέχρι τις εκλογές.

 

 

 

Δεν επιτρέπεται να μιλήσουμε για δημοσκοπήσεις αλλά  όλοι διαπιστώνουμε, ότι εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ καταφέραμε να επηρεάσουμε την ατζέντα. Δηλαδή η επιτυχία και του Τσίπρα στο debate, κατά την άποψη όχι μόνο τη δική μας αλλά και άλλων, ήταν ότι κατάφερε, αξιοποιώντας και κάποια ερωτήματα, να θέσει στο κέντρο της συζήτησης τα stage και μέσω αυτού την ανεργία και μέσω της ανεργίας το κοινωνικό κράτος κ.ο.κ.

 

 

 

Η επικέντρωση, λοιπόν, σε ζητήματα κοινωνικής ατζέντας ενοχλεί. Και έχουμε από χθες μια προσπάθεια και από τον κ. Καραμανλή και από τον κ. Καρατζαφέρη να αλλάξει η ατζέντα. Δηλαδή, ο κ. Καραμανλής επανέφερε ξαφνικά χθες το θέμα του ασύλου και μίλησε ακόμη και για κατάργησή του. Ο κ. Καρατζαφέρης διαμαρτύρεται γιατί στο debate δε “στριμώχτηκε” ο ΣΥΡΙΖΑ, και επομένως δεν αποκλείεται να αρχίσουν κάποιοι πάλι να μας ζητούν πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης για τη στάση μας στα γεγονότα του Δεκέμβρη. Επίσης κάποιοι αρχίζουν να ψιθυρίζουν πάλι ότι η αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ δεν είναι σίγουρη, ότι θα έχουμε ακυβερνησία κλπ.

 

 

 

Επομένως, εμείς λέμε ότι, αυτή τη στιγμή εμείς έχουμε επιτύχει μια ανάκαμψη, η οποία ιδίως μετά από το debate αποκτά δυναμική, γι’ αυτό θα πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας τις τελευταίες ημέρες. Είμαστε πια όλοι έμπειροι ούτως ώστε αυτή η δυναμική να μην ανακοπεί, αντίθετα να ενισχυθεί, διότι θα μας χρειαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η δύναμή του και μετά τις εκλογές. Πρέπει λοιπόν, να επισημάνουμε τη δική μας ατζέντα και πρέπει να αποφύγουμε κάθε τι που θα διευκολύνει το έργο των αντιπάλων μας.

Οι εξελίξεις κάνουν αναγκαίο ένα νέο μαζικό, λαϊκό κόμμα της ΑριστεράςΣτους παράξενους καιρούς που ζούμε, δεν θα ήθελα, από δική μου αδράνεια, να βρεθώ εγκλωβισμένος σε ένα κόμμα το οποίο δεν θα έχει πλέον καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ που υπηρέτησα από την ίδρυσή του, & είμαι περήφανος που συνέβαλα στη δημιουργία του. Θέλω να δηλώσω λοιπόν, ότι παραιτούμαι από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια απόφαση που δεν θα ήθελα να χρειαστεί να λάβω, αλλά οι εξελίξεις την έχουν καταστήσει αναγκαία από καιρό.Θυμίζω ότι από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ έχω παραιτηθεί ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο. Οι φόβοι που εξέφραζα τότε για εκφυλιστικές εξελίξεις έχουν, δυστυχώς, πλήρως επιβεβαιωθεί. Δεν χρειάζονται, επομένως, πρόσθετα επιχειρήματα. Μπορείς να παραμένεις σε ένα κόμμα, ακόμη & αν διαφωνείς με την τρέχουσα πολιτική του, αρκεί στο κόμμα αυτό να τηρούνται κάποιοι σταθεροί κανόνες και να υπάρχουν δημοκρατικές εγγυήσεις σεβασμού της αξιοπρέπειας και των απόψεων όλων. Είναι όμως εξαιρετικά δύσκολη η παραμονή σε ένα κόμμα στο οποίο η έννοια της δημοκρατίας & της Αριστεράς, αλλά & η ιστορία του ίδιου του κόμματος, υπονομεύονται & μόνος αποδεκτός κανόνας είναι η συχνά αδιευκρίνιστη & ευμετάβλητη βούληση του αρχηγού.Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι η Αριστερά θα κληθεί από το λαό, ξανά, να κυβερνήσει, γιατί συσσωρεύονται μεγάλα προβλήματα που απαιτούν προοδευτικές λύσεις. Στοιχεία που δημοσιεύτηκαν χθες για τη συνεχιζόμενη φυγή στο εξωτερικό νέου επιστημονικού & εργατικού δυναμικού, είναι άκρως ανησυχητικά. Είναι μια ακόμη ένδειξη ότι, αν δεν υπάρξει σχέδιο & στρατηγική για αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου & της άνισης αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου, η χώρα θα οδηγηθεί σε νέα αδιέξοδα & η κοινωνία σε νέα φτωχοποίηση. Η Αριστερά μπορεί να πρωταγωνιστήσει ξανά υπό την προϋπόθεση, ότι εργάζεται & η ίδια γι’ αυτό, δημιουργεί σχέσεις εμπιστοσύνης με τον κόσμο της εργασίας, έχει επεξεργασμένες λύσεις στα προβλήματα & διαμορφώνει αξιόπιστες προϋποθέσεις προοδευτικής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης.Ορισμένοι είχαν προσδοκίες από τη νέα ηγεσία. Όμως στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, συντελείται μια διαδικασία φθοράς, και όχι δημιουργίας, με πρώτο θύμα την ιστορία του, το έργο του, την ηθικό-πολιτική ακεραιότητά του. Η συζήτηση που άνοιξε, με πρωτοβουλία της ηγεσίας, για «μαύρα ταμεία» αποτελεί τεράστια προσβολή για τα χιλιάδες μέλη του κόμματος που προσέφεραν ανιδιοτελώς & με το υστέρημα τους, κρατούσαν όλα αυτά τα χρόνια το κόμμα όρθιο & τα γραφεία του ανοιχτά. Ήταν ένα μεγάλο δώρο στη Δεξιά & όλους όσους υποστηρίζουν ότι «όλοι είναι το ίδιο».Ο κ. Κασσελάκης παρέλαβε ένα αριστερό κόμμα με προβλήματα & «παραδίδει» πολύ περισσότερα προβλήματα χωρίς αριστερό κόμμα, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει σε διαδικασία από-αριστεροποίησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με την παρούσα ηγεσία, δεν μπορεί να επιλύσει προβλήματα ταυτότητας, στρατηγικής & δημοκρατικής λειτουργίας που αντιμετώπιζε & από πριν. Θα είναι, για το λόγο αυτόν, σε μια κρίση διαρκείας.Οι εξελίξεις μάς θέτουν μπροστά σε δυο αλληλένδετα καθήκοντα. Πρώτον, να αγωνιστούμε για να υπάρξει ένα νέο μαζικό, λαϊκό κόμμα της Αριστεράς, από τη ριζοσπαστική αριστερά ως την αριστερή σοσιαλδημοκρατία & δεύτερον, μια προοδευτική εναλλακτική στο πρόβλημα της διακυβέρνησης της χώρας. Ας ανταποκριθεί ο καθένας & η καθεμία σε αυτό το διπλό καθήκον με όποιο τρόπο & από όποια θέση επιλέξει.Το βέβαιο είναι ότι η κοινωνική Αριστερά, το «αριστερό ημισφαίριο» της κοινωνίας, υπάρχει, & αναζητά μια κατά το δυνατόν ενιαία, ισχυρή & αποτελεσματική πολιτική εκπροσώπηση. Οι εξελίξεις, στον κόσμο, την Ευρώπη & την Ελλάδα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού.Η ιστορία, πάντως, δείχνει ότι η συσπείρωση & ανασύνθεση της Αριστεράς έχει μεγαλύτερες δυνατότητες να πετύχει αν γίνει υπόθεση της κοινωνίας, των νέων, του ανένταχτου κόσμου της Αριστεράς & της οικολογίας, μέσα από συλλογικές πρωτοβουλίες & κινήσεις, που πρέπει να υπάρξουν παντού, με κάθε πρόσφορη μορφή. Καλή αντάμωση, λοιπόν, στους γνωστούς χώρους, για τους γνωστούς λόγους.Τι έχει προηγηθεί:- «Ύστατη έκκληση για έναν ταπεινό στόχο» - Επιστολή-έκκληση για την αποτροπή της διάσπασης στην οποία η ηγεσία του κόμματος δεν μου απάντησε ποτέ. 9 Νοεμβρίου 2023: dragasakis.gr/istati-ekklisi-gia-enan-tapeino-stoxo/- «Πού βρισκόμαστε, ποιες οι προοπτικές…» - Αναλυτικό κείμενο με το οποίο εξηγώ τους λόγους της παραίτησης από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. 8 Δεκεμβρίου 2023: dragasakis.gr/pou-vriskomaste-poies-oi-prooptikes-pos-tha-pame-stis-evroekloges/- Συνέντευξη για το ίδιο θέμα στον Πάνο Χαρίτο, Kontra Channel. 12 Δεκεμβρίου 2023: dragasakis.gr/anasinthesi-kai-anasigkrotisi-tis-aristeras-me-stoxo-mia-nea-proodeftiki-pleiopsifia/ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μητροπόλεως 1
10557, Αθήνα

e-mail
ydragasakis@parliament.gr