ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ –> http://www.athina984.gr/node/284379

 

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ

 

Ο αντιπρόεδρος της Βουλής, βουλευτής και επικεφαλής προγράμματος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Γιάννης Δραγασάκης, μίλησε σήμερα στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Βασίλη Πάικο.

 

Μεταξύ άλλων, είπε:

 

‘’Ουκρανικού τύπου το πρωτογενές πλεόνασμα’’:

 

* Για το πολυνομοσχέδιο και τη διαδικασία του κατεπείγοντος:

 

Δημοσιογράφος: Εδώ έχουμε έναν ευτελισμό του κοινοβουλευτισμού…

 

Γ. Δραγασάκης: «Πολύ σωστά. Νομίζω τον ίδιο όρο χρησιμοποίησα κι εγώ στη διάσκεψη των προέδρων. Από τη μια, πρέπει να χαρώ διότι το κλίμα στη διάσκεψη ήταν ότι αρκετοί βουλευτές, από όλα τα κόμματα ή τα περισσότερα, συνηγόρησαν ότι αυτό είναι μια κατάπτωση της κοινο-βουλευτικής διαδικασίας. Το νομοσχέδιο κυκλοφόρησε στα ΜΜΕ, αρχίσαμε όλοι να το μελετούμε, το οριστικό όμως κατατέθηκε Παρασκευή βράδυ. Σε εμένα έφτασε δύο παρά το βράδυ. Ήταν 720 σελίδες και το Σάββατο το μεσημέρι κλήθηκαν οι βουλευτές να τοποθετηθούν. Και αυτό γίνε-ται σκόπιμα».

 

Δημοσιογράφος: Δεν μπορεί να υπάρξει κάποια αντίδραση πιο ουσιαστική που να φέρει και αποτέλεσμα; Η διάσκεψη των προέδρων της Βουλής, προφανώς, λέει κάτι…

 

Γ. Δραγασάκης: «Μας απασχολεί… Θα μπορούσε να αρνηθεί. Εγώ πρότεινα να εξουσιοδοτήσουμε όλοι μας τον κ. Μεϊμαράκη, να πει: ως πρόεδρος της Βουλής, αρνούμαι να αποδεχτώ αυτή τη διαδικασία… Ο Κανονισμός και το Σύνταγμα λένε ότι η κυβέρνηση μπορεί να ορίσει ένα νομοσχέδιο ότι είναι κατεπείγον, αλλά τελικά πρέπει να αποφασίσει η ίδια η Επιτροπή αν θα αποδεχθεί τους όρους, να το συζητήσει ως κατεπείγον».

 

Και πρόσθεσε: «Αυτό το νομοσχέδιο αφενός μεν θα μπορούσε να είναι ένα τρίτο μνημόνιο, αλλά μετατρέπει και το περιεχόμενο του μνημονίου σε καθεστώς. Δηλαδή, δημιουργούνται μη ανα-στρέψιμες καταστάσεις».

 

Δημοσιογράφος: Υποψιάζεστε ότι όλα αυτά έχουν να κάνουν με την εκτίμηση κάποιων ότι έρχεται στην εξουσία ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, επομένως πρέπει να τον “δεσμεύσουμε” σε κάποια πράγματα;

 

Γ. Δραγασάκης: «Σε ορισμένα πράγματα, όπως είναι οι τράπεζες, προφανώς νομίζω ότι υπάρχει αυτό το στοιχείο. Για τις τράπεζες, ο ελληνικός λαός μέχρι στιγμής έχει καταβάλει 38,5 δισ. ευρώ., για να μην καταρρεύσουν και να υπάρξει και κάποια ρύθμιση στα κόκκινα δάνεια, κ.λπ. Αυτή τη στιγμή επιχειρείται να αποδεσμευτούν οι τράπεζες, ως ιδιοκτησία και έλεγχος, από αυτόν που τις διέσωσε. Αν δεν το αποτρέψουμε αυτό, θα ακούμε για κάποιες μεγάλες τράπεζες στην Ελλάδα, οι οποίες όμως δεν θα έχουν κανέναν λόγο να λογοδοτούν είτε στο ελληνικό δημόσιο είτε στον ελληνικό λαό. Άρα, πάμε σε μια ακραία εκδοχή του σχήματος “ιδιωτικοποίηση κερδών και κοινωνικοποίηση χρεών’’…

 

Επίσης, αυτό που κάνει το πρόβλημα πιο σοβαρό, και δεν είναι προφανές, είναι ότι το νέο μνημόνιο, σε μεγάλο βαθμό, θα υλοποιηθεί μέσω των τραπεζών. Δηλαδή, το επόμενο στάδιο της κρίσης στην Ελλάδα θα έχει το χαρακτήρα κλεισίματος επιχειρήσεων. Οι τράπεζες θα αποφασίσουν ποιες επιχειρήσεις θα επιβιώσουν, ποιες θα συγχωνευτούν, ποιες θα κλείσουν, χωρίς καμία μέριμνα για το τι σημαίνει αυτό για τον παραγωγικό ιστό της χώρας και την απασχόληση… Τέλος, αν μιλήσουμε για το μέλλον του τραπεζικού συστήματος της Ελλάδας, από αυτήν τη διαδικασία, θα έχουμε δύο – δυόμιση τράπεζες, οι οποίες θα εποπτεύονται από την ΕΚΤ. Εγώ τα θεωρώ αυτά πάρα πολύ σοβαρά για το παρόν, αλλά και για το μέλλον. Είναι τόσο προκλητικοί που περνάνε και ένα άρθρο που απαλλάσσει από κάθε ποινική ευθύνη τα μέλη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Έχουν επίγνωση ότι βλάπτεται το δημόσιο συμφέρον».

 

Δημοσιογράφος: Είχατε μιλήσει παλαιότερα για την ανάγκη δημιουργίας μιας αναπτυξιακής επενδυτικής τράπεζας κατά το πρότυπο της Γαλλίας. Αυτό μπορείτε να μας το εξηγήσετε;

 

Γ. Δραγασάκης: «Μιλάμε για ανάπτυξη στην Ελλάδα και ρωτάω: Πείτε μου μια χώρα που έχει ανάπτυξη σοβαρή, χωρίς αναπτυξιακή τράπεζα; Δεν θα βρείτε. Εξήντα χώρες στον κόσμο -δηλαδή πολύ περισσότερες από αυτές που θεωρούμε αναπτυγμένες- έχουν αναπτυξιακές τράπεζες. Από την Γερμανία μέχρι την Βραζιλία. Εννοούμε τράπεζα που λειτουργεί με αναπτυξιακά κριτήρια, δεν υπόκειται στους κανόνες της Βασιλείας ΙΙ και τους περιορισμούς για την κεφαλαιακή επάρκεια κ.λπ., και κυρίως είναι μια τράπεζα που δεν την ενδιαφέρει να μαζεύει καταθέσεις. Βρίσκει κεφάλαια με άλλους τρόπους και επενδύει. Είναι έγκλημα που δεν έχουμε ήδη μια τέτοια τράπεζα».

 

Δημοσιογράφος: ‘’Δεν μας φταίνε οι ξένοι. Είναι δική μας η κρίση. Εμείς φταίμε”… Εννοείτε αυτό που καταλαβαίνουμε σε πρώτη ανάγνωση ή εννοείτε ότι πρέπει να διορθώσουμε τα δικά μας πρώτα απ’ όλα, εμείς οι ίδιοι, και μετά να τα ρίχνουμε στους ξένους;

 

Γ. Δραγασάκης: «Αυτά ειπώθηκαν σε μια κλειστή συνεδρίαση της επιτροπής της Βουλής, όπου ήρθε η επιτροπή ευρωπαϊκών υποθέσεων της γερμανικής Βουλής να συναντηθεί με τη δική μας. Στο πλαίσιο αυτό γίνονταν σύντομοι, μονόλεπτοι χαιρετισμοί. Εγώ, λοιπόν, στο δικό μου μονόλεπτο, είπα τρία πράγματα. Πρώτον, η πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα έχει αυτά τα αποτελέσματα: ύφεση 25%, πτώση των επενδύσεων 58%, ανεργία 30%. Σας παρακαλώ πολύ, έχετε καμία σκέψη πώς μπορούμε να βγούμε από την κρίση; Και αυτό δεν γράφτηκε πουθενά. Μιλώ-ντας πριν τη συνεδρίαση της επιτροπής με αυτούς τους βουλευτές μου έλεγαν ότι ακούν για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κάποια πράγματα… Τους είπα λοιπόν, μεταφέρετε στον γερμανικό λαό -αφού είστε βουλευτές-, ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι μια υπεύθυνη πολιτική δύναμη, με τη έννοια πως ό,τι λέμε το εν-νοούμε. Από την αρχή διαμαρτυρηθήκαμε για το μνημόνιο. Και τρίτον, απαντώντας στο επιχείρημα ότι οι Έλληνες δεν αποδεχόμαστε καμία ευθύνη ούτε για τη φοροδιαφυγή μας, ούτε για τη φοροκλοπή που γίνεται κ.λπ.. Απάντησα ότι εμείς αναγνωρίζουμε ότι η κρίση είναι δική μας. Οι γενεσιουργές αιτίες της κρίσης είναι ο καπιταλισμός μας, το μοντέλο ανάπτυξής μας.

 

Επομένως αναγνωρίζουμε ότι εμείς πρέπει να κάνουμε αλλαγές, αλλά πώς να κάνουμε αλλαγές σε συνθήκες κατάρρευσης οικονομικής και κοινωνικής;

 

Και γι’ αυτό ενοχλήθηκα και ενοχλούμαι και με ορισμένους δικούς μας. Δεν με ενοχλεί η διαφορετική άποψη, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι υπάρχουν άνθρωποι -δεν μιλάω για την κοινωνία- μέσα στο χώρο μου που δεν ξέρουν την άποψη του Δραγασάκη για την κρίση».

 

Δημοσιογράφος: Είπατε ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν έχει γίνει ακόμα ενιαίο κόμμα, μια παλιότερη παρεξήγηση. Αυτό έδωσε αφορμή στον κ. Σαμαρά τον ίδιο να πει ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι έτοιμος να δια-λυθεί και το ομολογεί… Γιατί να σας περιμένει ο λαός να γίνετε ενιαίο κόμμα;

 

Γ. Δραγασάκης: «Δηλαδή η Νέα Δημοκρατία είναι ενιαίο κόμμα; Το ΠΑΣΟΚ; Είπα κάτι που το συζητούμε όλοι μας. Στο συνέδριο στο οποίο αναφέρεστε ήταν καλεσμένος ο Καναδός καθηγητής Λίο Πάνιτς, ο οποίος μας ρώτησε πού βρίσκεται ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σήμερα. Και έκανα το ιστορικό του ΣΥ.ΡΙΖ.Α… Από πέρυσι, κάναμε το συνέδριο για να τον κάνουμε ενιαίο κόμμα. Το ενιαίο κόμμα έχει γίνει. Όμως το βάθος της ενοποίησης, της ομογενοποίησης  όχι μόνο εκκρεμεί, μπορεί να υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις… Σε σχέση με πέρυσι θεωρώ ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει κάνει άλ-ματα. Το πιστεύω και είμαι περήφανος που συμμετείχα σε αυτά. Αν κοιτάξω, όμως, τον ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με το μέλλον, τα άλματα είναι βήματα. Αν άλλα κόμματα θεωρούν ότι δεν έχουν ανάγκη ούτε από άλματα, ούτε από βήματα, να προβλέψουν την καταστροφή τους».

 

Δημοσιογράφος: Είπατε ότι σε περίπτωση ρήξης με την Ευρώπη ή σε περίπτωση μείζονος διακυβεύματος, θα πάμε σε δημοψήφισμα ή κάτι τέτοιο. Αυτό -και με βάση την εμπειρία που έχουμε-,  δεν είναι λίγο επικίνδυνο;

 

Γ. Δραγασάκης: «Εμείς, ως ΣΥ.ΡΙΖ.Α., έχουμε ένα σχέδιο, που θέλουμε να υλοποιήσουμε. Θέλουμε παραγωγική ανασυγκρότηση, ανασυγκρότηση του κράτους, ανακατανομή βαρών, αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Πού θα τα κάνουμε όλα αυτά; Λέμε ότι επιλογή μας είναι όλα αυτά να τα κάνουμε στο πλαίσιο της ευρωζώνης, παρόλο που ξέρουμε ότι πτυχές της πολιτικής μας συγκρούονται με κυρίαρχες επιλογές της ευρωζώνης τώρα…

Εγώ δεν απάντησα με όρους, τι μέτρα θα πάρουμε. Ας πούμε ότι μας πιέζει η ΕΚΤ με τη χρηματοδότηση. Εμείς κι εκεί έχουμε ένα σχέδιο. Δεν απάντησα με όρους οικονομικών μέτρων. Προσπάθησα να απαντήσω μεθοδολογικά από άποψη αρχών. Είπα ότι σε περίπτωση διλημμάτων πρέπει να τα συζητάμε με το λαό και να αποφασίζουμε μαζί του. Είναι κρίσιμες αποφάσεις και κανείς δεν δικαιούται να τις παίρνει μόνος του…

 

Αυτό σημαίνει πρώτον, αξιοποίηση της Βουλής. Θα θέσεις το πρόβλημα στη Βουλή και θα το συ-ζητήσεις, όχι μόνο με τους βουλευτές της τότε πλειοψηφίας. Δεύτερον, μπορείς να πεις ότι θα πας σε εκλογές. Τρίτον, μπορείς να πεις ότι θα κάνεις δημοψήφισμα. Οτιδήποτε. Ήθελα να δώσω τη μεθοδολογία. Αν βρεθούμε στα δύσκολα, η δημοκρατία υπάρχει για τα δύσκολα».

 

Δημοσιογράφος: Είπατε πρόσφατα στο Βήμα ότι έχετε “ένδεια στελεχών”, ότι χρειάζεστε ανοίγματα…

 

Γ. Δραγασάκης: «Δεν είπα ένδεια στελεχών. Αυτό που είπα είναι ότι γενικά στην Ελλάδα έχουμε πρόβλημα στελεχών και έφερα το παράδειγμα των τραπεζών. Η δική μου γενιά έχει ανακυκλωθεί από το ‘90 μέχρι σήμερα. Οι ίδιοι άνθρωποι είναι σε διοικήσεις Οργανισμών, σε κορυφαίες θέσεις του δημοσίου… πρέπει να ανοίξουμε δρόμο στη «γενιά του Τσίπρα», τη γενιά των σαραντάρηδων, μαζί με την ωριμότητα των ηλικιωμένων……

 

Εμείς δεν θα κάνουμε αυτά που έκαναν οι παλιοί. Κυβερνητική αλλαγή με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν θα σημαίνει ότι ορδές στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα καταλάβουν τα υπουργεία. Εγώ ντρεπόμουν που τα έβλεπα αυτά και ας ήμουν αντίπαλος. Δεν σημαίνει ούτε πρασινοφρουρούς, ούτε συριζο-φρουρούς…».

 

Δημοσιογράφος: Να φανταστούμε κάτι σαν αυτό που επιχείρησε ο Γ. Παπανδρέου;

 

Γ. Δραγασάκης: «Αν δεν είχε ευτελιστεί και ως όρος, βεβαίως. Είναι θέμα αρχής. Σημαίνει όμως ότι θα πρέπει να βρούμε έγκυρες διαδικασίες αξιοποίησης του δυναμικού που έχουμε, να καλέ-σουμε και κόσμο που φεύγει στο εξωτερικό να επιστρέψει ή και άλλοι που υπήρχαν από παλιά. Θα χρειαστούμε μια πανστρατιά».

 

*Για το πρωτογενές πλεόνασμα:

 

«Η Ελλάδα σήμερα έχει πρωτογενές πλεόνασμα ή πρωτογενές έλλειμμα; Υπονοώ ότι έχουμε ακόμα ασάφεια στοιχείων, κρυφά ελλείμματα. Προφανώς θα προτιμούσα να βρούμε πλεόνασμα, γιατί θα μπορούμε να το διανείμουμε με δικαιότερο τρόπο. Πρέπει όμως να είμαστε έτοιμοι εάν το πλεόνασμα αυτό κρύβει μέσα τρύπες, κρυφά χρέη και ελλείμματα, αφενός να τα ανακαλύψουμε και να τα πούμε στον κόσμο πριν τις εκλογές, αλλά ακόμα και αν τα ανακαλύψουμε μετά να κρατάμε κάποιες επιφυλάξεις…

 

Αυτό που μας προβληματίζει είναι αν μπορέσουμε να κάνουμε ένα είδος κοινωνικής απογραφής. Όσο εντύπωση και αν σας κάνει αυτή τη στιγμή ξέρουμε ότι υπάρχει φτώχεια, ξέρουμε περίπου πόση είναι η φτώχεια. Δεν ξέρουμε όμως ακριβώς ποιοι και πόσο είναι φτωχοί».

 

Δημοσιογράφος: Αυτό είναι που ονομάζεται κοινωνική απογραφή;

 

Γ. Δραγασάκης: «Και για τον πλούτο. Τι γίνεται με τον πλούτο; Πού πήγε αυτός ο πλούτος, πόσος έφυγε έξω; Τα μεγάλα θέματα είναι εκτός της δημόσιας συζήτησης. Τα μεγάλα θέματα είναι φτώχεια και πλούτος. Αν δεν βρούμε τρόπο όχι απλώς να τα μετρήσουμε, δεν λέω ότι έτσι λύσαμε το πρόβλημα. Αλλά είναι προϋποθέσεις, ιδίως το περιουσιολόγιο που είναι για τον πλούτο. Δεν είναι φορολογικό νομοσχέδιο, είναι προϋπόθεση για να χαράξουμε πολιτική. Για τους έξω,  αξιοποιώντας τη συζήτηση με τους Γερμανούς βουλευτές, έκανα έναν υπαινιγμό. Αφού τους είπα τα επίσημα στοιχεία για την ύφεση, την ανεργία, την πτώση των επενδύσεων κλπ, και ότι η εφαρμογή της πολιτικής των μνημονίων έχει οδηγήσει σε κοινωνική καταστροφή, εξήγησα πως αν σε αυτό, για τα αποτελέσματα δηλαδή του μνημονίου, υπάρχει διαφωνία, εμείς θα συζητούσαμε έναν θεσμό ή έναν τρόπο να βρούμε κοινά αποδεκτές εκτιμήσεις».

 

* ‘’Ουκρανικού τύπου το πρωτογενές πλεόνασμα’’:

 

Δημοσιογράφος: Πλεόνασμα, τουλάχιστον στα χαρτιά, φαίνεται ότι υπάρχει…

 

Γ. Δραγασάκης: «Είναι καλό ή κακό να έχει κανείς πρωτογενές πλεόνασμα; Οι οικονομολόγοι λένε ότι εξαρτάται. Αν το πρωτογενές πλεόνασμα αντανακλά την ανάκαμψη της οικονομίας, άρα και των εισοδημάτων, τότε πρέπει να έχεις πρωτογενές πλεόνασμα και να το κάνεις και με δίκαιο τρόπο. Αν όμως έχεις ύφεση και απλώς τραβάς χρήματα από την αγορά μέσω φόρων, για να δημιουργήσεις τεχνητά ένα πρωτογενές πλεόνασμα, τότε αυτό δεν είναι βιώσιμο, άρα δεν εί-ναι δείγμα υγείας, αλλά αρρώστιας. Αύριο, αν αποδειχθεί το πλεόνασμα μη βιώσιμο θα έχουμε δημιουργήσει μια μικρή φούσκα η οποία θα σκάσει απότομα. Για να είμαι λοιπόν πιο σαφής και συγκεκριμένος σας λέω ότι το 1999, η Ουκρανία είχε πρωτογενές πλεόνασμα. Και πιο πριν, επί Τσαουσέσκου, η Ρουμανία είχε πρωτογενές πλεόνασμα. Και οι δύο αυτές χώρες ακόμη ταλαιπωρούνται με μνημόνια και ΔΝΤ. Άρα το πλεόνασμα που μας λέει ο κ. Σαμαράς είναι «ουκρανικού τύπου» πλεόνασμα. Την ίδια ώρα που λέω αυτό, θα πω ότι η Βολιβία στη Λατινική Αμερική, που έχει αριστερή κυβέρνηση έχει και ρυθμό ανάπτυξης 5% και πρωτογενές πλεόνασμα και μάλιστα στο επίπεδο της γενικής κυβέρνησης, όχι μόνο του πυρήνα της. Άρα, αυτή είναι η ουσιαστική συζήτηση που θα έπρεπε να γίνεται στην Ελλάδα. Εγώ καταθέτω αυτό, κατανοώ ότι με το κλίμα που έχει δημιουργηθεί, αυτά ακούγονται και λίγο σαν να θέλω να χαλάσω το πάρτι, αλλά αυτό ειδικά θα το δούμε πολύ σύντομα μπροστά μας, το τι ποιότητα έχει το πλεόνασμα».

 

*Για την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές:

 

«Έχουμε έξοδο στις αγορές που μπορεί να είναι κάτι θετικό και έξοδο στις αγορές που μπορεί να είναι η αρχή μιας νέας χρεωκοπίας. Μπορεί το ελληνικό κράτος να διεκδικήσει κούρεμα του παλιού χρέους, να ετοιμάσει ένα σχέδιο ανάπτυξης για το μέλλον της οικονομίας και με αυτά τα δύο όπλα να βγει στις λεγόμενες αγορές και να πει ότι εγώ θεωρώ ότι μπορώ να δανειστώ και μάλιστα ζητάω να δανειστώ και με ρήτρα ανάπτυξης. Πάρτε δηλαδή το ομόλογό μου και θα σας το εξοφλήσω σε πέντε χρόνια, εφόσον έχω ανάπτυξη. Εάν δεν έχω, θα παρακαλέσω να αναβληθεί. Αν λοιπόν είχαμε μια τέτοια πρόταση εγώ, ως Δραγασάκης -διότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και να το δει διαφορετικά- θα έλεγα είναι κάτι θετικό, για να το δούμε. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε κούρεμα του παλιού χρέους, δεν έχουμε αναπτυξιακό σχέδιο. Το δάνειο που ζητάνε να πάρουν, το ζητάνε για να πληρώσουν το παλιό χρέος, όχι για να γίνει ανάπτυξη. Και τρίτον, απ’ ό,τι φαίνεται, το ομόλογο δεν θα βγει με ρήτρα ανάπτυξης. Άρα το ερώτημά μου είναι: γιατί δανειζόμαστε; Δανειζόμαστε για να πληρώσουμε τα παλιά χρέη. Ποιος θα πληρώσει το νέο δάνειο; Δεν ξέρουμε. Ποια θα είναι η κατάσταση της Ελλάδας, αν είναι πενταετές το δάνειο, το 2019 ή το 2020; Σας ενημερώνω ότι με την υπάρχουσα κατάσταση, με βάση τα στοιχεία που μας έχει δώσει ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, από τώρα μέχρι το 2030, κατά μέσο όρο, θα πρέπει να πληρώνουμε 9 με 10 δισ. ευρώ… Αυτή τη στιγμή έχουν διαμορφωθεί τραπεζικά λόμπι που λένε στον κ. Στουρνάρα, γιατί δεν δανείζεσαι; Εάν λοιπόν μπουν στη λογική αυτή οι κύριοι που κυβερνούν και πουν ευκαιρία ας δανειστούμε και δύο και πέντε και δέκα δις., τότε φοβάμαι ότι αυτή είναι η αφετηρία της νέας χρεωκοπίας της Ελλάδας».

 

Δημοσιογράφος: Ο κ. Στουρνάρας σας κάλεσε να μετάσχετε στη διαπραγμάτευση για την αντιμετώπιση του χρέους. Απαντήσατε ή όχι;

 

Γ. Δραγασάκης: «Εμείς δεν έχουμε δει καμιά τέτοια πρόσκληση, δεν έχουμε δει καμία διαπραγμάτευση. Ο κ. Στουρνάρας δηλώνει ότι φεύγει από το υπουργείο. Νομίζω το υπαινίχθηκε ότι συ-ζητάει τη νέα του θέση. Κάποτε μπορεί να ήμασταν και φίλοι με τον κ. Στουρνάρα. Αδυνατώ όμως να τον παρακολουθήσω ως επαγγελματία της πολιτικής».

 

Δημοσιογράφος: Τι σας εμποδίζει ως ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να διαμορφώσετε αυτό που λέγεται “ρεύμα νίκης”. Προηγείστε εδώ και έξι μήνες στις δημοσκοπήσεις, ωστόσο υπάρχει μια στασιμότητα…

 

Γ. Δραγασάκης: «Εγώ πιστεύω ότι αυτό είναι ένα στερεότυπο που αναπαράγεται και το ρεύμα νίκης υπάρχει και θα εκφραστεί το βράδυ των εκλογών. Αυτό εισπράττω από τον κόσμο».