Ο Αντώνης Μπαλωμενάκης ήταν ένας συνεπής, εργατικός, αυθεντικά αριστερός, ευαίσθητος και καλοσυνάτος άνθρωπος. Είχε τη στόφα των ανθρώπων που δεν κάνουν θόρυβο, δεν ακούγονται καν, αλλά είσαι σιγουρος πως θα είναι δίπλα σου αν τον χρειαστείς,  θα είναι  πάντα εκεί που επιβάλει  το καθήκον. Από τα  χρόνια της δικτατορίας, σε όλη τη διαδρομή της μεταπολίτευσης, ως τις μέρες μας ήταν πάντα εκεί, στην πρώτη γραμμή, με τις αξίες της Αριστεράς, με το προσωπικό του ήθος, για τη δημοκρατία, τα κοινωνικά προβλήματα της χώρας αλλά και της τοπικής, της χανιώτικης κοινωνίας που αγαπούσε πολύ. Και όταν βρέθηκε στη Βουλή, με αυτές τις αποσκευές, ξεχώρισε εξαρχής, με το μεστό του λόγο, το πηγαίο ενδιαφέρον του για τα μικρά και τα μεγάλα, το σημαντικό του έργο. Ο Αντώνης είχε να δώσει πολλά, αλλά, κρίμα, έφυγε νωρίς. Μας άφησε όμως ένα δείγμα  γραφής, μια στάση ζωης, ένα λαμπρό προσωπικό παράδειγμα.

* Aπόσπασμα από τη συνέντευξη στην εκπομπή της Ευγενίας Λουπάκη «Αllegro… μα με τρόπο» στο Κόκκινο 105,5