«Βαλκανική Συνανάπτυξη με την Ελλάδα σε πρωταγωνιστικό ρόλο»

Ομιλία στην σε παράλληλη συνεδρία του 11oυ Περιφερειακού Συνεδρίου για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση, με τίτλο «Διασυνοριακή Ανάπτυξη και Διαβαλκανική Συνεργασία».

 

Διαβάστε βασικά σημεία της ομιλίας

Τα γεγονότα των τελευταίων ετών και συγκεκριμένα  οι διευρυνόμενες ανισότητες στα Βαλκάνια, οι έρποντες εθνικισμοί και οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί, η ελληνική υποχώρηση και οι  αδράνειες των τελευταίων ετών, εξαιτίας και της κρίσης στην Ελλάδα, καθιστούν αναγκαία την επαναστόχευση της πολιτικής της χώρας μας, αναδεικνύοντας την αμοιβαία επωφελή ανάπτυξη των χωρών της περιοχής σε κεντρικό στρατηγικό στόχο της ελληνικής  πολιτικής. Η προώθηση της στρατηγικής της συνανάπτυξης απαιτεί μια νέα και πολυσχιδή προσέγγιση, αλλά και κριτική αξιολόγηση και αποτίμηση των εξελίξεων των τελευταίων ετών, καθώς και έναν οδικό χάρτη συγκεκριμένων και ρεαλιστικών βημάτων για μια νέα δυναμική επανεκκίνηση.

Η ιστορική κληρονομιά

Από το Ρήγα και τη δυστυχώς λησμονημένη παρακαταθήκη του, στην εθνογένεση, τους πολέμους και στο «πάγωμα» των αντιθέσεων σε συνθήκες Ψυχρού Πολέμου.

Πώς προέκυψε η ιδέα τη Βαλκανικής Συνανάπτυξης

  • Μετά την κατάρρευση των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού», τα Βαλκάνια βρέθηκαν κι αυτά σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση και η Ελλάδα καλούταν να αναπτύξει το δικό της σχέδιο για την περιοχή. Το σχέδιο αυτό εν τέλει δεν υπήρξε ποτέ, ως τέτοιο.
  • Αρχικά υπήρξε η σκέψη η Ελλάδα να αποτελέσει την οικονομική «γέφυρα» μεταξύ των Βαλκανίων και της Ευρώπης, γρήγορα όμως αυτή ξεπεράστηκε από την πραγματικότητα. Όπως σχηματικά σημειωνόταν τότε, γιατί μια ευρωπαϊκή χώρα να «πάει» στο Βουκουρέστι μέσω Ελλάδας, όταν η Ελλάδα δεν συνδεόταν με το Βουκουρέστι;
  • Στην Ελλάδα την εποχή εκείνη κυριάρχησε η ιδέα της οικονομικής «κατάκτησης» των Βαλκανίων, της «διείσδυσης» σε αυτά με επιχειρηματικούς όρους. Αυτή υλοποιήθηκε μέσα από τις μεμονωμένες ενέργειες του ιδιωτικού κεφαλαίου που εντόπιζαν ευκαιρίες επενδυτικής κερδοφορίας. Η ιδέα ήταν «απλή» στην «τραχύτητά» της: «θα αγοράσουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε με το χαμηλότερο κόστος». Αυτή η επιλογή είχε δυο θεμελιακά προβλήματα:

Πρώτον, ήταν στατική και ατελέσφορη. Θεωρούσε ότι οι βαλκανικές χώρες εσαεί θα υστερούν οικονομικά και θα εξαρτώνται από την πάντα πιο εύρωστη Ελλάδα. Δηλαδή στηριζόταν σε μια υπόθεση διαρκούς ανισοτιμίας μεταξύ των Βαλκανικών κρατών.

Δεύτερον, δεν συνιστούσε «εθνική στρατηγική», αλλά «αυθόρμητη» πρωτοκαθεδρία των ιδιωτικών επιδιώξεων έναντι των συλλογικών στόχων. Οι πολιτικές ηγεσίες «σύρθηκαν» στη λογική των «εθνικών πρωταθλητών που κατακτούν τα Βαλκάνια», από τις προτεραιότητες που η αγορά έθετε.

  • Ήδη, από το 1995, ο Συνασπισμός διοργάνωνε το Βαλκανικό Φόρουμ Αριστερών και Προοδευτικών Δυνάμεων, με συμμετοχή 15 κομμάτων από την περιοχή. Τότε σκιαγραφήσαμε ένα σχέδιο Βαλκανικής Συνανάπτυξης.
  • Το 2008, στη Διάσκεψη της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για τα Βαλκάνια, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, ο Αλέξης Τσίπρας, ως Πρόεδρος του Συνασπισμού αναδείκνυε το πρόταγμα της Διαβαλκανικής Συνεργασίας.
  • Την ιδέα της Βαλκανικής Συνεργασίας και Συνανάπτυξης, επανάφερε ο Αλέξης Τσίπρας το 2017, ως Πρωθυπουργός πια, στην τετραμερή Σύνοδο της Βάρνας μεταξύ Ελλάδας-Σερβίας-Βουλγαρίας-Ρουμανίας

Βασικά συστατικά της ιδέας της Βαλκανικής Συνανάπτυξης

  • Σχέδιο και η συνεργασία
  • Αμοιβαιότητα και κοινή ωφέλεια
  • Υπόθεση των λαών και των κοινωνιών

Τι ακολούθησε μετά το ‘90

  • Η ιδεολογία της «διείσδυσης»
  • Η στρατηγική της άναρχης χρηματοπιστωτικής επέκτασης με δανεικά
  • Τα προβλήματα με τους γείτονες (Αλβανία, ΠΓΔΜ).
  • Η Ελλάδα αντί για παράγοντας λύσης, μέρος του προβλήματος
  • Η κρίση, η υποχώρηση, η ιδεολογία της εθνικής αναδίπλωσης και της περίκλειστης Ελλάδας

Θετικοί παράγοντες προς αξιοποίηση

  • Η συνεργασία αποτελεί «αντικειμενική» αναγκαιότητα, καθώς υφίστανται κοινά «φυσικά» συγκριτικά πλεονεκτήματα (το παράδειγμα των οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων). Το ερώτημα είναι αν θα συγκροτηθεί σχέδιο που θα εντάσσεται σε μια κοινή στρατηγική ή θα αφεθεί στις αυθόρμητες δυνάμεις της αγοράς με κίνδυνο να καθυστερήσει, να γίνει άνισα και αποσπασματικά, δημιουργώντας έτσι νέα πεδία ανταγωνισμών αντί συνεργασίας.
  • Τα Βαλκάνια έχουν εξέλθει της περιόδου των συγκρούσεων. Κάποιες χώρες είναι ήδη μέλη της ΕΕ και άλλες προσβλέπουν στην ένταξή τους. Τα Βαλκάνια για δεκαετίες έχουν «κατοχυρωθεί» στη συνείδηση πολλών ως «πυριτιδαποθήκη» ή «πίσω αυλή» της Ευρώπης. Στην αυγή της δεκαετίας του ’90 έχασαν την ευκαιρία της κοινής, ισόρροπης και βιώσιμης ανάπτυξής τους. Σήμερα τους δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία, που δεν πρέπει να χαθεί.
  • Τα ταραγμένα και ευαίσθητα Βαλκάνια χρειάζονται πρωτίστως ειρήνη και σταθερότητα. οικονομική στήριξη, ασφάλεια, ανάπτυξη και ευημερία. Οι χώρες των Βαλκανίων αντιμετωπίζουν μια σημαντική πρόκληση σύγκλισης προς το μέσο όρο των χωρών της ΕΕ. Το κρίσιμο ερώτημα είναι πώς τα Βαλκάνια μπορούν να καλύψουν αυτό το κενό τα επόμενα χρόνια, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος της πρόκλησης, τα πλεονεκτήματα της περιοχής για τους επενδυτές, τους πιθανούς παράγοντες ανάπτυξης, καθώς και τις προκλήσεις και τους κινδύνους.

Η αυξημένη γεωστρατηγική σημασία της περιοχής

  • Τα Βαλκάνια βρίσκονται εκ νέου στο πεδίο αυξημένου ενδιαφέροντος. Όλες οι μεγάλες δυνάμεις, οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ρωσία αναπτύσσουν σχεδιασμούς για την περιοχή. Οι Βαλκανικές χώρες δεν μπορούν παρά να διαθέτουν το δικό τους σχέδιο.
  • Δεν αρκούν όμως μεμονωμένα σχέδια κάθε χώρας, ανταγωνιστικά μεταξύ τους, που αντί σε αυτά να πρυτανεύει η συναίσθηση της «κοινής μοίρας» των κρατών και λαών της περιοχής, κυριαρχούν λογικές επιβολής ορισμένων έναντι άλλων ή «προσπέρασης» των υπολοίπων εκ μέρους κάποιων.

Η νέα κινητικότητα

  • Τον τελευταίο καιρό, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει στρέψει και πάλι την προσοχή της στην περιοχή των Βαλκανίων έπειτα από μακρά περίοδο αδράνειας, εσωστρέφειας και ενταξιακής κούρασης. Πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε κείμενο στρατηγικής με θέμα την ενίσχυση της προοπτικής ολοκλήρωσης με τα Δυτικά Βαλκάνια, με το οποίο θέτει στόχους και προτεραιότητες και ορόσημο το 2025 για δυνητική ένταξη κάποιων χωρών. Υιοθετεί επίσης μια λειτουργική λογική με στόχο την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής και την προώθηση των επενδύσεων στον τομέα των βασικών υποδομών και της ψηφιακής οικονομίας.
  • Τον ερχόμενο Μάιο, η βουλγαρική προεδρία θα συγκαλέσει Σύνοδο Κορυφής Ε.Ε. – Δυτικών Βαλκανίων. Από την 1η Ιουλίου, η αυστριακή Προεδρία -η Αυστρία μία από τις κατεξοχήν χώρες με επιρροή και επενδυτικό ενδιαφέρον στην περιοχή- θα επιτείνει το διάλογο. Εν τω μεταξύ, το Λονδίνο θα φιλοξενήσει τους ηγέτες των Δυτικών Βαλκανίων και πέντε μεγάλων κρατών της Ε.Ε. στο πλαίσιο της Διαδικασίας του Βερολίνου – μιας διακυβερνητικής συνεργασία με αναπτυξιακό χαρακτήρα που έχει ξεκινήσει με πρωτοβουλία της Καγκελαρίου Μέρκελ το 2014. Φαίνεται λοιπόν ότι φέτος είναι η χρονιά των Δυτικών Βαλκανίων και η ευρωπαϊκή προσοχή προβλέπεται στραμμένη στην περιοχή.

Ο ρόλος της Ελλάδας υπήρξε και παραμένει σημαντικός και αναντικατάστατος στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό των Βαλκανίων

  • Όλη αυτή η κινητικότητα φέρνει στον νου τη Σύνοδο Κορυφής στη Θεσσαλονίκη για τα Βαλκάνια, το 2003, τότε που δόθηκε επί ελληνικής Προεδρίας το πιο ηχηρό μήνυμα που έχει δοθεί ποτέ στο θέμα της ευρωπαϊκής ένταξης των χωρών της περιοχής.
  • Συμπέρασμα: παρά τις δυσκολίες, υπάρχουν αντικειμενικές δυνατότητες για τη συγκρότηση σχεδίου Διαβαλκανικής Συνεργασίας και Συνανάπτυξης, μακριά από μικροεθνικισμούς, μεγαλοϊδεατισμούς και μισαλλοδοξίες.

Πώς να προχωρήσουμε

  1. Να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος. Να αξιολογήσουμε το παρελθόν. Να ασκήσουμε κριτική και όπου χρειάζεται και αυτοκριτική για λάθη του παρελθόντος, πριν απ’ όλα για δικά μας λάθη.

Μετά μια δεκαετία σημαντικής επενδυτικής συρρίκνωσης στον τραπεζικό τομέα και χαμηλότερης επιχειρηματικής δράσης, η Ελλάδα πρέπει να ξαναβρεί το βαλκανικό βηματισμό της με ρεαλισμό και υπευθυνότητα, αποφεύγοντας τα λάθη του παρελθόντος.

Θα πρέπει να συζητήσουμε διεξοδικά την ιδέα της Βαλκανικής Συνανάπτυξης στο πλαίσιο της συνεργασίας ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και να θέσουμε όρους, προϋποθέσεις και πλαίσια, ώστε η νέα εθνική προσπάθεια να παράγει μακροχρόνια θετικά αποτελέσματα για το σύνολο της κοινωνίας των χωρών της περιοχής και όχι μόνο για συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων. Απαιτείται πακέτο κρατικών παρεμβάσεων και δράσεων, δημιουργία υποδομών, κανονιστικών ρυθμίσεων και αναπτυξιακών θεσμών που θα διασφαλίζουν διαφάνεια, αποτελεσματικότητα, διασύνδεση και πληροφόρηση τόσο για τις διοικήσεις των χωρών, όσο και για την επιχειρηματική κοινότητα

  1. Νέα στρατηγική – νέα ρητορική: από την ιδέα της διείσδυσης στην ιδέα της ισότιμης και αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας.

Να συγκροτήσουμε μια νέα εθνική στρατηγική διαβαλκανικής συνεργασίας που να στηρίζεται και σε μια νέα ρητορική που να δίνει έμφαση στην ισοτιμία, την αμοιβαιότητα, το δίκαιο διαμοιρασμού του ρίσκου και του οφέλους.  Η Ελλάδα πρέπει να επιδιώξει τη σύμπραξη και την επικοινωνία, όχι με τη στείρα και πεπαλαιωμένη αντίληψη της υπεροπτικής ηγεμονικής δύναμης στην περιοχή, αλλά του συνεργάσιμου γείτονα που αναδεικνύει κοινά συμφέροντα και προωθεί κοινούς στόχους.

  1. Η Ελλάδα πρέπει να τελειώνει με το θέμα του ονόματος στη βαλκανικής της πολιτικής και να βρει μια κοινά αποδεκτή λύση.

Στην ομαλοποίηση των σχέσεων με τους γείτονες -ΠΓΔΜ και Αλβανία- η Ελλάδα πρέπει να εντάξει την ευρωπαϊκή προοπτική όχι ως απειλή αποκλεισμού, αλλά ως ευκαιρία οικοδόμησης κοινού μέλλοντος. Κλείνοντας ανοικτά μέτωπα και ανοίγοντας νέες προοπτικές συνεργασίας με τις βαλκανικές χώρες, θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει καλύτερα άλλες προκλήσεις  και να βρει τη θέση που της αρμόζει στην ευρύτερη περιφέρεια της ΝΑ Ευρώπης

  1. Να δημιουργήσουμε τις υλικές βάσεις της συν ανάπτυξης, συμμετέχοντας και συμβάλλοντας  ενεργά σε έργα που προάγουν τηn πολλαπλή διασυνδεσιμότητα στη περιοχή

Η Ελλάδα πρέπει να συμμετάσχει στα προγράμματα διασυνδεσιμότητας σε τομείς βασικών υποδομών στην περιοχή και σε κοινές επενδυτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Αναδιάρθρωσης και Ανάπτυξης, και άλλους διεθνείς οργανισμούς.

  1. Να δημιουργήσουμε εμβληματικά παραδείγματα καλής γειτονιάς και συνεργασίας

Όχι μόνο στους τομείς της οικονομίας, αλλά και σε εκείνους της υγείας, του τουρισμού, της παιδείας, του πολιτισμού, του περιβάλλοντος

  1. Να συμμετέχουμε δραστήρια σε κάθε διεθνή πρωτοβουλία αλλά και να συμβάλουμε να  δημιουργηθούν νέα  υποκείμενα διαβαλκανικής συνεργασίας

Χρειάζεται καλύτερος συντονισμός με τις περιφερειακές πρωτοβουλίες που ήδη υπάρχουν στο πλαίσιο της Διαδικασίας του Βερολίνου ή του Περιφερειακού Συμβουλίου Συνεργασίας. Να ενθαρρύνουμε δικτυώσεις «από τα κάτω» και «από τα πάνω».

  1. Να γίνει η Βαλκανική Συνανάπτυξη μέρος της δίκης μας νέας εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής

Να γίνει υπόθεση των υπουργείων, των δημόσιων οργανισμών, να υπάρξει ένα φόρουμ διαλόγου και τεκμηρίωσης για τα προβλήματα και τις εξελίξεις στη περιοχή.

Στο Υπουργείο Ανάπτυξης και Οικονομίας θα προχωρήσουμε άμεσα στη συγκρότηση μια σχετικής υποδομής.

 

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,888

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Στο Περιστέρι. Η Δυτική Αθήνα υπερψηφίζει την πρόταση προοδευτικής αλλαγής του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ για #ΔικαιοσύνηΠαντούΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 1η ΟΜ Περιστερίου Συριζα Προοδευτική Συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ Πετρούπολης Σύριζα Αιγάλεω ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Σύριζα Προοδευτική Συμμαχία Αγίων Αναργύρων 3η ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 2η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 5η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου "Νέα Ζωή" Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας Νεολαια Συριζα Περιστεριου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Νεολαία Σύριζα Πετρούπολης Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αιγάλεω #εκλογες2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Μία ημέρα έμεινε για τις #εκλογές2023.Μιά ημέρα για την 21η Μάη.Με αγωνιστικότητα για την πολιτική αλλαγή.Με αποφασιστικότητα ν’ ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις αγωνίες της κοινωνίας.Με αυτοπεποίθηση για την πρόταση προοδευτικής διεξόδου του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ.Με σύμμαχο τον λαό.Με τις τελευταίες συγκεντρώσεις-παράσταση νίκης σε Αθήνα, Πάτρα & Ηράκλειο να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον Αλέξη #Τσίπρα.Μια ημέρα για #ΔικαιοσύνηΠαντού. ΓΔρ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr