Χαιρετισμός στο ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής

Χαιρετισμός στο ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής.

 

Όταν το Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ μου ζήτησε να χαιρετήσω το συνέδριό σας, άρχισαν να περνούν από τη σκέψη μου, σαν κινηματογραφική ταινία, διάφορες εικόνες αντιπαραθέσεων, αλλά και συνεργασίας με τους χώρους που είναι σήμερα εδώ, σε αυτό το ιδρυτικό συνέδριο. Η αντιπαράθεση ήταν διαρκής, διότι είμαστε σε διαφορετικούς χώρους. Αλλά αιφνιδιάστηκα με το πόσες πολλές και σημαντικές ήταν οι στιγμές συνεργασίας.  Δεν θα σας κουράσω, αλλά θέλω να το πω αυτό, ότι άρχισαν από το 1972 – 1973 όταν ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου ήθελε να κάνει μια ομιλία στο London School of Economics, όπου συνέβαινε να είμαι τότε πρόεδρος του συλλόγου. Άρα έπρεπε να συνεργαστούμε για την ομιλία. Και πράγματι έγινε μια σημαντική ομιλία του.

Έχουμε ξεχάσει πως ήταν οι σχέσεις Αριστεράς και ΠΑΣΟΚ μετά το ’81. Θυμάμαι που με κάλεσε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου στο Υπουργείο Παιδείας τότε, ως εκπρόσωπο του ΚΚΕ, να συζητήσουμε την οργάνωση της λαϊκής επιμόρφωσης, που ήταν μια σημαντική πρωτοβουλία. Μετά, παρόλα αυτά που έγιναν, είχα την τιμή και την χαρά να συνεργαστώ με τον Γιώργο Γεννηματά στο πλαίσιο της oικουμενικής κυβέρνησης. Ήταν μια συνεργασία που συνεχίστηκε και μετά την κυβέρνηση και λυπάμαι που έφυγε νωρίς.

Έκανα αυτή την αναφορά, διότι ζούμε μια εποχή, που έχει μεγάλη σημασία να δούμε στη βάση ποιων πολιτικών αρχών και αξιών θα εντοπίσουμε τα κρίσιμα προβλήματα και διλήμματα. Διότι ζούμε μια εποχή που και στην Ευρώπη και την Ελλάδα οι αποφάσεις τις οποίες θα πάρουμε σήμερα θα καθορίσουν ενδεχομένως τις εξελίξεις για τα πολλά επόμενα χρόνια. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση, που μας θύμισε η κυρία Γεννηματά, αλλά και σε πολλά πιο άμεσα επίδικα.

Θα ήθελα, λοιπόν, να σημειώσω ότι στην Ευρώπη συγκρούονται σήμερα τρία ανταγωνιστικά σχέδια. Το πρώτο είναι το σχέδιο της συνέχειας: να μείνουν όλα ίδια, σα να μην υπήρξε κρίση, σα να μην υπήρξε Brexit, σα να μην υπάρχουν επικίνδυνες αποκλίσεις. Είναι το σχέδιο που υπονομεύει τους ιδρυτικούς σκοπούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και απειλεί τη συνοχή και το μέλλον της. Το δεύτερο, είναι το  σχέδιο του ακροδεξιού λαϊκισμού, ο οποίος βασίζεται στην εθνική περιχαράκωση, σε ξενοφοβικές και αντιδραστικές αντιλήψεις. Και το τρίτο σχέδιο, το οποίο υπάρχει υπό διαμόρφωση, υπάρχει ως διάλογος, υπάρχει ως αναζήτηση.

Και χάρηκα που και η κυρία Γεννηματά, στην ομιλία της, διατύπωσε μερικές ενδιαφέρουσες ιδέες. Είναι το σχέδιο για μια προοδευτική Ευρώπη, για μια κοινωνική Ευρώπη, για την Ευρώπη της δημοκρατίας. Για μια Ευρώπη, που θα θέσει ως στόχο της την καταπολέμηση των ανισοτήτων, που πιστεύω ότι θα είναι το κυρίαρχο θέμα των επόμενων ετών και στην Ευρώπη και παντού.

Αυτή η αντιπαράθεση είναι στρατηγικού χαρακτήρα, επικαλύπτει άλλες δευτερεύουσες αντιπαραθέσεις. Βλέπουμε και στη χώρα μας, τώρα που περνάμε σε μια φάση μετά τα μνημόνια, βλέπουμε ότι οι διαχωριστικές γραμμές που διαμορφώθηκαν στην περίοδο της κρίσης με έντονη τη σφραγίδα της συγκυρίας, η διαχωριστική γραμμή μνημόνιο-αντιμνημόνιο, που είχε περιεχόμενο αλλά συγκάλυπτε και άλλες ταξικές και αξιακές διαφορές, υποχωρούν και επανέρχονται στο προσκήνιο πιο διαχρονικές, αξιακά καθορισμένες διαχωριστικές γραμμές, όπως είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην πρόοδο και τη συντήρηση, όπως είναι ανάμεσα στις πολιτικές που προασπίζονται τα συμφέροντα των εργαζομένων και αυτές οι οποίες τα περιφρονούν. Θα ήθελα λοιπόν, με την άδειά σας, σε αυτή την αντιπαράθεση να επισημάνω τρία κεντρικά επίπεδα σήμερα.

  • Το πρώτο είναι με ποιους όρους θα πετύχουμε τη ρήξη με το παρελθόν, αφού όλοι αναγνωρίζουμε ότι αυτο γέννησε την κρίση. Και πώς θα θωρακίσουμε το μέλλον, πώς θα εγγυηθούμε στους εαυτούς μας και στις επόμνενες γενιές ότι δεν θα επαναληφθούν τα ίδια λάθη.
  • Δεύτερο επίπεδο, με ποιες πολιτικές θα ανακουφίσουμε άμεσα κυρίως αυτούς που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση και οι οποίοι πια «αγκαλιάζουν» ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, περιλαμβανομένων και των λεγόμενων μεσαίων στρωμάτων.
  • Και το τρίτο, με ποιο σχέδιο, με ποιες δυνάμεις και με ποιες επιλογές θα δημιουργήσουμε εκείνη την προοπτική που ζητούν η κοινωνία και η νέα γενιά.

Σε ό,τι αφορά το πρώτο θέμα ήθελα απλώς να επισημάνω ότι αυτό που συχνά ονομάζουμε «παθογένειες του παρελθόντος» έχει βάθος και και κοινωνικό περιεχόμενο. Ορισμένες δε, ανάγονται σε διαχρονικά χαρακτηριστικά του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού και του ελληνικού καπιταλισμού. Άρα, η ρήξη με αυτές τις παθογένειες απαιτεί ριζικές αλλαγές, απαιτεί μετασχηματισμούς. Δεύτερον, η ριζική αντιμετώπιση της ανεργίας, ιδίως με την προοπτική των επιπτώσεων που θα έχει η νέα Βιομηχανική Επανάσταση, δεν μπορεί να γίνει μέσα σε συμβατικά πλαίσια. Χρειαζόμαστε κι εδώ να σκεφτούμε πιο ριζικές λύσεις, ένα νέο κοινωνικό μοντέλο στο οποίο τα κοινά αγαθά και η κοινωνική οικονομία, με την ευρύτερη έννοια και τις μορφές της, θα αποτελέσουν κεντρικό και όχι έναν περιθωριακό μόνο πυρήνα της. Τρίτον, πρέπει να επανεξετάσουμε το ρόλο του κράτους -και αν μπορώ να πω- τις αντιλήψεις μας για το ρόλο του κράτους. Διότι η ανάπτυξη δεν έχει μόνο μέγεθος και ρυθμό, έχει και κατεύθυνση. Ποιο κράτος, λοιπόν, με ποια σύγχρονα εργαλεία και με ποια συμμετοχή των πολιτών και της κοινωνίας θα εξασφαλίσει εκείνη την κατεύθυνση η οποία θα είναι κοινωνικά προσανατολισμένη, η οποία θα οδηγεί σε ένα νέο παραγωγικό πρότυπο;

Οι συγκρούσεις, οι ρήξεις και οι αλλαγές που αυτά συνεπάγονται μας επαναφέρουν στο αρχικό ερώτημα: Με ποιες δυνάμεις, με ποιες συμμαχίες, με ποιες επιλογές θα προχωρήσουμε; Άκουσα την κυρία Γεννηματά να μιλάει για ένα νέο δικομματισμό. Νομίζω ότι είναι πρόωρο. Αυτό που έχουμε σήμερα είναι ένας κοινωνικός διπολισμός και ένας πολιτικός διπολισμός. Αλλά η μορφή που θα πάρει αυτός τελικά δεν είναι προκαθορισμένη, διότι η κρίση εκπροσώποησης της κοινωνίας συνεχίζεται. Κόμματα δημιουργούνται -καλή ώρα το δικό σας- και άλλα σβήνουν. Νέα κόμματα μπορούν να υπάρξουν, άρα μιλάμε για μία ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος η οποία συνεχίζεται.

Και με τη σκέψη αυτή λοιπόν, ήθελα να κλείσω, απαντώντας στο υπαρκτό ερώτημα, το οποίο έθεσε η κυρία Γεννηματά. Και θα απαντήσω λέγοντας και θυμίζοντας ότι η στρατηγική θέση του ΣΥΡΙΖΑ από τότε ακόμα που ήταν μικρό κόμμα δεν ήταν πώς θα γίνει ένα μεγάλο κόμμα που θα κυριαρχήσει και θα καλύψει όλο τον χώρο, η στρατηγική ιδέα ήταν ότι πρέπει να υπάρξει ένας αστερισμός, μία μεγάλη παράταξη με πολλά και διάφορα πολιτικά υποκείμενα. Και ένας τέτοιος, λοιπόν, συνασπισμός, πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων μπορεί να αναλάβει το μεγάλο έργο της ανασυγκρότησης της χώρας, που έχουμε ακόμα μπροστά μας. Αποτελεί, αγαπητοί φίλοι και φίλες, μια ειλικρινή, νομίζω, απάντηση στρατηγικού χαρακτήρα και με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα να ευχηθώ καλή επιτυχία στο συνέδριό σας. Ευχαριστώ.

 

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,907

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Μαζί - Να ανατρέψουμε τους συσχετισμούς & στη Δυτική ΑθήναΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας#ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Εχθές ο κ. Σκέρτσος υποτίθεται ότι... αποκάλυψε τα «fake news» του ΣΥΡΙΖΑ για τη φορολογία & το εισόδημα. Για το πώς οι έμμεσοι φόροι σε συνθήκες πληθωρισμού αυξάνουν τη φορολογική επιβάρυνση το αναλύσαμε εχθές. Σήμερα, ας δούμε πώς ο πληθωρισμός μειώνει το πραγματικό εισόδημα.❌ Ο κ. Σκέρτσος ισχυρίστηκε ότι: «Οι μισθοί αυξήθηκαν δεν μειώθηκαν». ❌ Και για την Έκθεση του ΟΟΣΑ που έλεγε το ακριβώς αντίθετο, ο κ. Σκέρτσος ισχυρίστηκε ότι «Έγινε τον Νοέμβριο του 2022. Όχι τον Απρίλιο του 2023... άρα δεν ήταν επίκαιρη…».📉Αφού δεν τους αρέσει λοιπόν η Έκθεση του ΟΟΣΑ, ας δούμε τι λέει η Έκθεση της Κομισιόν (Country Report) που δημοσιεύτηκε στις 25.5.2023, άρα είναι εντελώς… επίκαιρη. ❗️Το πρώτο που λέει είναι ότι «ο πραγματικός μισθός στην Ελλάδα για το 2022 μειώθηκε κατά 4,7%, γιατί η ονομαστική αύξησή του υπολειπόταν της αύξησης του πληθωρισμού». Άρα επιβεβαιώνει επί της ουσίας την Έκθεση του ΟΟΣΑ. ❗️Το δεύτερο που λέει είναι ότι η αύξηση που δόθηκε εντός Απριλίου αναμένεται να αποκαταστήσει «μερικώς» την περαιτέρω μείωση των πραγματικών μισθών το 2023. 1️⃣ Συμπέρασμα 1ο: Οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν το 2022, & με «τη βούλα» της Κομισιόν, επομένως ο κ. Σκέρτσος ψεύδεται εφόσον υποστηρίζει το αντίθετο. 2️⃣ Συμπέρασμα 2ο: Οι πραγματικοί μισθοί αναμένεται να μειωθούν & το 2023 εάν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής. 3️⃣ Συμπέρασμα 3ο: Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τον πληθωρισμό ως εργαλείο για να μειώνει αφανώς το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μέσω ανεπαρκών αυξήσεων που δεν καλύπτουν την άνοδο του πληθωρισμού και μέσω των έμμεσων φόρων που «πολλαπλασιάζονται» εξαιτίας της ακρίβειας. Με τους δυο αυτούς τρόπους εγκαθιστά ένα σύστημα εσωτερικής υποτίμησης των μισθών οι συνέπειες της οποίας θα φανούν σωρευτικά τα επόμενα χρόνια. 🚮 Όσο για την… υπόσχεση της ΝΔ για αυξήσεις 25% είναι εντελώς αίολη & απατηλή αφού δεν δεσμεύεται για την αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης των μισθών. 🚫 Αυτή ήταν η πολιτική της ΝΔ για 4 χρόνια & αυτή & χειρότερη θα είναι εάν δεν ανατραπούν οι συσχετισμοί στις 25 Ιούνη. #ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Και με τη «βούλα» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Έκθεση Μακροοικονομικών Ανισορροπιών, σ.12], ο υψηλός πληθωρισμός στην Ελλάδα πυροδοτείται από τα υψηλά κέρδη. Αυτά που η ΝΔ άφησε ανεξέλεγκτα, χωρίς έλεγχο στις αγορές. Υπερκέρδη που είναι η άλλη όψη της αφαίμαξης του εισοδήματος εξαιτίας των έμμεσων φόρων που η ΝΔ άφησε άθικτους. Αυτή ήταν η 4ετία ΝΔ & Κυριάκου Μητσοτάκη, αυτή & χειρότερη θα είναι μια νέα, αν δεν ανατρέψουμε τους συσχετισμούς στις 25 Ιούνη#ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr