• Αναθεώρηση του δημόσιου ελλείμματος, υποβάθμιση πιστοληπτικής ικανότητας από τον οίκο αξιολόγησης Moody’s, εκτίναξη των spreads… Η κατάσταση επιδεινώνεται συνεχώς. Πώς αναλύετε τις εξελίξεις; 

Η αναθεώρηση του ελλείμματος οφείλεται στο γεγονός ότι η ύφεση για το 2009 υπήρξε μεγαλύτερη απ‘ ό,τι προβλεπόταν. Εάν το έλλειμμα επιδεινώθηκε, δεν είναι εξαιτίας μιας αύξησης των δαπανών αλλά μιας μείωσης του παρανομαστή (ΑΕΠ). Το πρόβλημα είναι ότι ενώ η κυβέρνηση έλαβε πολύ σκληρά μέτρα για το κοινωνικό σύνολο ώστε να μειωθούν τα spreads, αυτό δεν πραγματοποιήθηκε. Αυτό αντανακλά την αποτυχία της ελληνικής κυβέρνησης και τις αντιφάσεις των ευρωπαϊκών αρχών. Όλα τα παραπάνω, τα ερμηνεύουμε ως μια πίεση που ασκείται στην Ελλάδα για να υπαχθεί στο Δ.Ν.Τ., κάτι που σημαίνει νέα μέτρα μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η καταστροφή του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

• Παράλληλα, η ανεργία αυξάνεται. Έφτασε ακόμα και το 11,3% τον Ιανουάριο σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.

Εκτίμησή μας είναι ότι βρισκόμαστε στην αρχή μιας πολύ αρνητικής τροχιάς για την ελληνική οικονομία. Με την παρέμβαση του Δ.Ν.Τ., θα έχουμε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση και βάσει υπολογισμών, η πραγματική ανεργία ενδέχεται να φτάσει το 15%. Πρέπει να σημειώσουμε ότι στην Ελλάδα είχαμε υψηλή ανεργία ακόμα και σε συνθήκες υψηλής οικονομικής ανάπτυξης. Παρατηρούμε λοιπόν την επιδείνωση ενός ήδη υπαρκτού προβλήματος. Το γεγονός αυτό αντανακλά την αποτυχία του αναπτυξιακού μοντέλου της τελευταίας 20ετίας. Επιπρόσθετα, η Ελλάδα δεν διαθέτει αποτελεσματικό σύστημα προστασίας έναντι της ανεργίας. Γι’ αυτό και διεκδικούμε πολιτικές προστασίας από την ανεργία σε συνδυασμό με πολιτικές ανάπτυξης της απασχόλησης. 

• Η διεκδίκηση αυτή δεν είναι στον αντίποδα των μέτρων λιτότητας που παίρνει η κυβέρνηση, που στοχεύουν στην μείωση του δημόσιου ελλείμματος, στη «μεταρρύθμιση» του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, κλπ;

Η κυβέρνηση επέλεξε το δρόμο της εσωτερικής υποτίμησης. Επιδιώκει μια μείωση των μισθών και των τιμών. Αλλά οι τιμές δεν θα πέσουν, μόνο οι μισθοί θα μειωθούν. Συνεπώς η ύφεση θα ενταθεί, με αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας. Πρόκειται, εν ολίγοις, για τις κλασικές συνταγές του Δ.Ν.Τ., με την ιδιαιτερότητα ότι,  αυτή τη φορά, είναι πλέον ενταγμένες στα πλαίσια της Ε.Ε. Όπως δεν έχουμε εθνικό νόμισμα, η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της μέσω της υποτίμησης. Οδηγούμαστε ως εκ τούτου σε μείωση μισθών. Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για αφορμή, για την επιβολή ενός ακόμα πιο σκληρού, νεοφιλελεύθερου μοντέλου.

• Τι εναλλακτικές προτείνετε;

Η μεγάλη διαφορά μεταξύ Ελλάδας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών είναι ότι τα έσοδα του κράτους είναι πολύ χαμηλότερα. Είναι λοιπόν αναγκαίο, αρχικά, να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα. Μεσοπρόθεσμα, εκτιμούμε ότι μπορούμε να κερδίσουμε 5 μονάδες του ΑΕΠ, καταπολεμώντας τη φοροδιαφυγή και αναπτύσσοντας ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα. Δεύτερον, αντί να μειώνονται οι μισθοί, πρέπει να μειωθούν οι στρατιωτικές δαπάνες. Η Ελλάδα έχει τις υψηλότερες δαπάνες σ’ αυτό τον τομέα στην Ε.Ε.. Τρίτον, είναι εφικτό να εξοικονομηθούν μεγάλα ποσά στις λειτουργικές δαπάνες του κράτους, που επιπλέον –και αυτή είναι η 4η πρόταση- διαθέτει μεγάλη ακίνητη περιουσία που μπορεί να αξιοποιηθεί για το καλό της κοινωνίας (στεγαστική πολιτική, κλπ). Η χώρα διαθέτει επίσης μεγάλες αναπτυξιακές προοπτικές, όπως στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και σε επενδύσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας. Τέλος, το χρέος δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό πρόβλημα αλλά διεθνές. Έτσι, για τις χώρες που αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους δυσκολίες, πρέπει να διεκδικηθεί η διαγραφή μέρους του χρέους.