*** Τη συνέντευξη μπορείτε επίσης να ακούσετε στο site: www.stokokkino/epiloges/dragasakis_240909.mp3/view

 

 

• Έχουμε στη γραμμή τον κ. Γιάννη Δραγασάκη.  Να πούμε χαριτωμένα ότι είναι ο «στρατηγός» της Κουμουνδούρου με την έννοια ότι είναι ο άνθρωπος που ασχολείται με τον πολιτικό σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογική μάχη.

 

 

Αυτοί οι τίτλοι οι μεγαλεπήβολοι μου θυμίζουν την «πράσινη ανάπτυξη», το «νέο μοντέλο» του ΠΑΣΟΚ.

 

 

• Καμία σχέση κ. Δραγασάκη. Απλά, εσείς ασχολείστε όλο αυτό το διάστημα με την τεκμηρίωση και τον πολιτικό σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό θα θέλαμε να συζητήσουμε μαζί σας ορισμένα ζητήματα τα οποία νομίζω ότι έχουν πλέον αναδειχθεί ιδιαίτερα στην πολιτική επικαιρότητα. Και το πρώτο που ήθελα να σας ρωτήσω είναι το εξής:  Φαίνεται ότι ο κ. Τσίπρας στο debate «κτύπησε μεγάλη φλέβα». Όταν έκανε την ερώτηση στον Πρωθυπουργό για τα stage αν είναι νόμιμα και ηθικά, πέρα από την οργή του Πρωθυπουργού, είδαμε και μια απάντηση που ήταν «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε», να απορροφήσουμε τα κοινοτικά κονδύλια κλπ. Σήμερα βλέπω όμως στις εφημερίδες, φερ’ ειπείν η «Ελευθεροτυπία» το είχε σήμερα πρωτοσέλιδο, ότι είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα για τα stage απ’ όσα μας είπε ο Πρωθυπουργός. Τι έχετε να σχολιάσετε γι’ αυτό;

 

 

 

Έτσι φαίνεται. Κατ’ αρχήν να παρατηρήσουμε ότι όποιο θέμα τεθεί προς συζήτηση με συγκεκριμένο τρόπο αποκαλύπτονται πάρα πολλές πτυχές του τις οποίες δεν τις γνωρίζαμε.

 

 

 

Λοιπόν, για το stage είπε ο κ. Καραμανλής ότι είναι    λεφτά ευρωπαϊκά, άρα γιατί να τα χάσουμε. Όπως και    σεις λέτε και εμείς το διαβάζουμε τώρα τα χρήματα     αυτά, τα ευρωπαϊκά έχουν εξαντληθεί, άρα το     πρόγραμμα καλύπτεται από ελληνικές     χρηματοδοτήσεις. Ένα το κρατούμενο.

 

 

 

Δεύτερον. Είπε ο κ. Καραμανλής ότι το πρόγραμμα αυτό είναι νόμιμο. Διότι ο Τσίπρας είπε ότι ακόμη και αν είναι νόμιμο δεν είναι ηθικό, κάπως έτσι.

 

 

 

• Είναι ανήθικο να υπάρχουν πελατειακές σχέσεις, ενώ θα έπρεπε να είναι πρόγραμμα εκπαίδευσης.

 

 

 

Λοιπόν, το πρόγραμμα είναι και ανήθικο με την έννοια αυτή, είναι και παράνομο. Διότι η ευρωπαϊκή οδηγία προβλέπει ότι τα προγράμματα  αυτά εφαρμόζονται μια φορά ανά άτομο, κατ’ εξαίρεση δυο, διότι η λογική τους υποτίθεται πως είναι η απόκτηση εργασιακής εμπειρίας.

 

 

 

Άρα μια φορά αποκτάς την εμπειρία και μετά υποτίθεται βρίσκεις δουλειά. Εδώ έχουμε την εφαρμογή του προγράμματος αυτού για τρείς, τέσσερις, πέντε φορές. Δηλαδή για μόνιμες και διαρκείς ανάγκες, αξιοποιούν αυτό το θεσμό ο οποίος προβλέπει ανασφάλιστη εργασία.

 

 

 

• Θα ήθελα σ’ αυτό το σημείο να σας ζητήσω και ένα σχόλιο ότι και στα stage αλλά και γενικότερα βλέπουμε μια έξαρση του γαλάζιου ρουσφετιού. Υπάρχει ένα τέτοιο στοιχείο νομίζω  και όχι μόνο με τα stage.

 

 

 

Βεβαίως. Και θα έπρεπε αυτή η συζήτηση να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, τι κάνουμε με τους ανέργους, τι κάνουμε με την ανεργία, ποια πολιτική απασχόλησης έχουμε. Αλλά για να ολοκληρώσουμε με το stage, χθες πληροφορήθηκα ότι εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ είπε, κατόπιν αυτών, ότι το ΠΑΣΟΚ, θα καταργήσει τα stage στο δημόσιο τομέα αλλά θα είναι σε ισχύ στον ιδιωτικό τομέα.

 

 

 

Μάλιστα, προέβαλε το επιχείρημα ότι αυτό θα είναι θετικό για την οικονομία διότι, όπως είπε, οι επιχειρήσεις θα αποκτήσουν ένα εργατικό δυναμικό με μικρότερο κόστος.

 

 

 

Δηλαδή ένα πράγμα είναι παράνομο και ανήθικο στο δημόσιο, αλλά γίνεται νόμιμο και ηθικό στον ιδιωτικό τομέα; Η αλήθεια είναι ότι εθνικοί πόροι ή ευρωπαϊκοί θα διοχετεύονται στον ιδιωτικό τομέα, όπου και εκεί υπάρχουν ζητήματα ομηρίας και εξάρτησης.

 

 

 

Εμείς λέμε ο θεσμός αυτός πρέπει να καταργηθεί και να ανοίξει ένας διάλογος για ένα σύστημα το οποίο πράγματι θα εξασφαλίζει εργασιακή εμπειρία για περιορισμένο χρόνο, για κάποιους μήνες, ούτως ώστε μετά να μπορεί ο ενδιαφερόμενος να αναζητήσει μια σταθερή απασχόληση ή να μεταβληθεί το εργασιακό καθεστώς του σε σταθερή και πλήρη εργασία αν οι ανάγκες είναι πάγιες και διαρκείς.

 

 

 

• Μια και είπαμε για την σταθερή απασχόληση και τώρα μιλάμε για τις επισφαλής θέσεις εργασίας και τα stage κ.λπ.  Είδαμε όμως ότι και εκεί στον τομέα των ιδιωτικών επιχειρήσεων, τώρα για παράδειγμα με τις ασφαλιστικές υπήρξαν τα λουκέτα στις πέντε ασφαλιστικές εταιρείες όπου απασχολούνται περίπου 1000 εργαζόμενοι, το θέμα των ναυπηγείων, και όλα αυτά. Τι μπορούμε να προτείνουμε, ποια μπορεί να είναι η λύση σχετικά και με τους εργαζόμενους αυτούς καθ’ αυτούς, αλλά και με τις συντάξεις και τους ασφαλιζόμενους;

 

 

 

Σωστά το λέτε. Το θέμα αυτό των εταιρειών που «βάρεσαν κανόνι» η μια του πλευρά είναι οι εργαζόμενοι που χάνουν τη δουλειά τους, είναι πάρα πολύ σοβαρό εννοείται, σε κάθε επιχείρηση που κλείνει έχουμε αυτό το δράμα, αλλά ακριβώς επειδή πρόκειται για ασφαλιστικές εταιρείες το θέμα αποκτά μια ευρύτερη διάσταση την οποία μπορούμε να τη δείξουμε με το εξής γεγονός.

 

 

 

Εδώ και χρόνια το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία προβάλλουν την ιδιωτική ασφάλιση ως τον τρίτο πυλώνα, άρα ως μια διέξοδο στο πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης.

 

 

 

Εμείς, λοιπόν, καλούμε τον κόσμο να σκεφθεί πολύ απλά το εξής ερώτημα: Ας υποθέσουμε ότι ο κόσμος είχε τις συντάξεις του ή μέρος των συντάξεών του, σ’ αυτές τις ασφαλιστικές εταιρείες που έκλεισαν. Πού θα βρισκόταν τώρα; Διότι το ότι έκλεισαν αυτές οι επιχειρήσεις δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Στην Αμερική πήγε να κλείσει η μεγαλύτερη παγκοσμίως ασφαλιστική εταιρεία και σώθηκε με κρατική ενίσχυση.

 

 

 

Επομένως, αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα και πρέπει το κλείσιμο αυτών ασφαλιστικών εταιρειών, να οδηγήσει και σε έναν βαθύτερο προβληματισμό για τον εξής πρόσθετο λόγο. Εμείς θα ασκήσουμε πίεση, ο κόσμος που είχε εκεί συμβόλαια, ασφάλειες ζωής, δηλαδή συμπληρωματικές συντάξεις στην πραγματικότητα, εμείς θα απαιτήσουμε να καλυφθεί αυτός ο κόσμος, εν ανάγκη και με εγγύηση του δημοσίου. Αλλά αν φθάνουμε το δημόσιο να εγγυάται ιδιωτικές συντάξεις, τότε γιατί οι συντάξεις να είναι ιδιωτικές και να μην είναι δημόσιες ευθύς εξ αρχής; Άρα μέσα απ’ αυτό το θέμα, όπως και σεις είπατε, εμείς θα θέλαμε ο κόσμος, η κοινωνία να προβληματιστεί για το μέλλον της κοινωνικής ασφάλισης και να συνειδητοποιήσουμε ότι η ιδιωτική ασφάλιση δεν αποτελεί λύση στο τεράστιο πρόβλημα των συντάξεων.

 

 

 

• Κύριε Δραγασάκη, μιλάγαμε πριν για τα stage, και άρα το ζήτημα της αναζήτησης της εργασίας,  μιλάμε τώρα για τα «κανόνια» που βάρεσαν οι ασφαλιστικές αλλά και άλλες εταιρείες. Έχω στα χέρια μου ένα έγγραφο του ΟΑΕΔ με το οποίο  έχουμε εντυπωσιαστεί. Έχουμε ακούσει να γίνεται λόγος για τους μακροχρόνια άνεργους. Οι μακροχρόνια άνεργοι συνήθως είναι άνθρωποι μιας ηλικίας, 45 – 60 ετών που είναι δύσκολο να βρουν δουλειά. Κανείς δεν παίρνει σε μια προχωρημένη ηλικία κάποιους ανθρώπους στη δουλειά του και βλέπω στο έγγραφο αυτό ότι αυτοί που παίρνουν επίδομα ως μακροχρόνια άνεργοι -και μάλιστα τα στοιχεία είναι από το 2003 του ΟΑΕΔ- ήταν πάρα πολλοί λίγοι. Δηλαδή το 2002 ήταν 242, πήγαν 818 το 2003, 2159 το 2004, 2155 το 2005, 1634 το 2006, 1369 το 2007, 851 το 2008. Αυτά σίγουρα δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες έτσι;

 

 

 

Σήμερα οι μακροχρόνια άνεργοι είναι περίπου 300.000. Το 56% των ανέργων, είναι μακροχρόνια άνεργοι. Το έγγραφο που διαβάσατε πρέπει να είναι ένα επίσημο έγγραφο του ΟΑΕΔ το οποίο ως Βουλευτής ζήτησα για να έχω τα επίσημα στοιχεία. Το πρόβλημα είναι τεραστίων διαστάσεων, το έχουμε πει δυο, τρεις φορές. Δεν ξέρω γιατί δεν περνάει όσο θα έπρεπε και στα μέσα ενημέρωσης. Και είναι τεράστιο διότι ενώ οι άνεργοι είναι 300.000 και ενώ υποτίθεται ότι έχει θεσμοθετηθεί ένα ειδικό επίδομα μικρό, ελάχιστο είναι αυτό το επίδομα, 200 ευρώ περίπου, για τους μακροχρόνια ανέργους, δεν δίνεται ούτε αυτό. Και δε δίνεται για τον εξής λόγο. Διότι ο νόμος που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ προέβλεπε τέτοιες προϋποθέσεις που οι περισσότεροι μακροχρόνια άνεργοι δε μπορούν να το πάρουν, απογοητεύονται και γι’ αυτό δεν το διεκδικούν πια.

 

 

 

Να θυμίσω και το ιστορικό πώς έγινε αυτό. Το 1999 ως ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ τότε, καταθέσαμε πρόταση νόμου στη Βουλή, προτείνοντας ένα ειδικό καθεστώς προστασίας των μακροχρόνια ανέργων. Το ΠΑΣΟΚ, απέρριψε την πρότασή μας, αλλά λόγω της πίεσης που ασκήθηκε, ψήφισε ένα δικό του νόμο για την προστασία υποτίθεται των μακροχρόνια ανέργων ο οποίος έχει τα αποτελέσματα που είδατε.

 

 

 

Εμείς, λοιπόν, ζητούμε σήμερα απ’  όλα τα κόμματα, ιδιαίτερα βεβαίως από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, να αναλάβουν δημόσια μια δέσμευση τι θα γίνει με τους μακροχρόνια ανέργους. Γιατί; Διότι λόγω της κρίσης αυτοί που σήμερα δεν είναι μακροχρόνια άνεργοι υπάρχει κίνδυνος και δυστυχώς και μεγάλη πιθανότητα να μετεξελιχθούν σε μακροχρόνια ανέργους. Δηλαδή οι προσλήψεις σήμερα έχουν περιοριστεί πάρα πολύ και οι επενδύσεις είναι ελάχιστες.

 

 

 

Δεύτερον, αυτοί που θα απολύονται από εδώ και πέρα λόγω της κρίσης, πολύ πιο δύσκολα θα βρίσκουν δουλειά. Άρα το πρόβλημα της ανεργίας, αποκτά ακόμη πιο έντονες διαρθρωτικές διαστάσεις, είναι εν πολλοίς πρόβλημα μακροχρόνιας ανεργίας. Πρέπει λοιπόν να υπάρξει ένα ειδικό καθεστώς που να καλύπτει αυτούς τους ανθρώπους και πρέπει τα κόμματα, που διεκδικούν την άνοδο στην κυβέρνηση, να δεσμευτούν τι θα κάνουν γύρω από αυτό το πρόβλημα, σε ό,τι αφορά το επίδομα και την κάλυψη τουλάχιστον των βασικών αναγκών της ζωής. Eπίσης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ούτως ώστε αυτός που είναι μακροχρόνια άνεργος να μπορεί τουλάχιστον να έχει το γιατρό του, το φάρμακό του, αν έχει ιατρικό πρόβλημα.

 

 

 

• Ακριβώς, εκεί θα θέλαμε να πάμε στην επόμενη ερώτηση. Ακούσαμε και στο  debate τον Γιώργο Παπανδρέου να λέει στις θέσεις του για την υγεία και την πρόνοια, ότι τα νοσοκομεία είναι άντρα διαφθοράς. Πώς το βλέπετε αυτό;

 

 

 

Εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας γύρω από την πολλαπλή αναφορά -δηλαδή το έχει πει πέντε, έξι φορές- του κ. Παπανδρέου ότι σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ τα νοσοκομεία στην Ελλάδα είναι άντρα διαφθοράς κ.λπ.

 

 

 

Εμείς θεωρούμε ότι έχουμε χρέος να αναγνωρίσουμε -και ο κόσμος που πάει στα νοσοκομεία το ξέρει- ότι τα νοσοκομεία κατ’ αρχήν είναι χώρος μεγάλης κοινωνικής προσφοράς. Νοσοκόμοι, γιατροί, νοσηλευτικό προσωπικό, εργαζόμενοι, εργάτες, καθαρίστριες, κ.λπ. Για να βγει αυτή η δουλειά και να σώζονται ζωές υπάρχει μια προσφορά την οποία πρέπει να θυμίσουμε, να εκτιμήσουμε, να αναγνωρίσουμε. Από εκεί και πέρα υπάρχουν και εστίες διαφθοράς και στα νοσοκομεία, δεν είναι μόνο τα νοσοκομεία, για τις οποίες υπάρχουν επίσης πολιτικές αιτίες που έχουν να κάνουν με το πώς έχουν οργανωθεί τα νοσοκομεία, πώς είναι το σύστημα προμηθειών, τις οποίες αιτίες διαφθοράς θα πρέπει και εκεί να τις αντιμετωπίσουμε κατά τρόπο συγκεκριμένο.

 

 

 

Εμείς εκφράζουμε λοιπόν το φόβο ότι, επειδή υπάρχουν ισχυρές πιέσεις και από τα έξω και από τα μέσα για περικοπή των κοινωνικών δαπανών, η συχνή επανάληψη και ο χαρακτηρισμός των νοσοκομείων συλλήβδην ως άντρα διαφθοράς, προλειαίνει, φοβούμαστε, το έδαφος για να ληφθούν μετά τις εκλογές μέτρα περιστολής των δαπανών και όχι εξυγίανσης, ανάπτυξης και αναβάθμισης του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

 

 

 

Και καλούμε και τα μεν κόμματα να διευκρινίσουν τις θέσεις τους αλλά και τους εργαζόμενους να το λάβουν υπόψη τους, να προετοιμαστούν για την αντιμετώπιση τέτοιου τύπου επιδιώξεων και πολιτικών.

 

 

 

• Έχετε πολύ δίκιο σε αυτό που λέτε και εγώ αυτό φοβάμαι κ. Δραγασάκη, απ’ αυτές τις αναφορές και όχι μόνο αυτό αλλά  τα νοσοκομεία  ειδικά και ο χώρος της υγείας ειδικά δεν σηκώνει άλλες περικοπές δαπανών. Η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο. Θυμούμαστε όλοι ότι δεν είχαν να πληρώσουν γάζες και σύριγγες τα νοσοκομεία πριν λίγους μήνες  και ξέρουμε όλοι ότι οι μισές τουλάχιστον οργανικές θέσεις είναι κενές και υπάρχουν νοσηλευτές, νοσηλεύτριες, γιατροί στα δημόσια νοσοκομεία που έχουν να πάρουν το ρεπό τους πολλούς μήνες και αυτό δεν είναι καλό για τη δημόσια υγεία.

 

 

 

Βεβαίως. Προσθέτω και το εξής αν και δεν είναι η στιγμή για πιο αναλυτική συζήτηση. Επειδή ο κ. Παπανδρέου αναφέρεται σε μελέτες του ΟΟΣΑ τον παρακαλώ να μελετήσει και την έρευνα του ΟΟΣΑ για τη συγκριτική ανάλυση των συστημάτων υγείας στην Ευρώπη, όπου θα διαπιστώσει την τεράστια σπατάλη και το αυξημένο κόστος που έχει το σύστημα υγείας στην Ελλάδα εξ αιτίας της ιδιωτικοποίησής του. Έχουμε τους περισσότερους αξονικούς τομογράφους σε όλη την Ευρώπη ανά χίλιους κατοίκους, έχουμε μια σειρά αυξημένα κόστη, τα οποία οφείλονται όχι μόνο στον κακό συντονισμό και την κακή οργάνωση, αλλά και στο γεγονός ότι έχει ιδιωτικοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό το σύστημα, οπότε αρχίζουν και εμφανίζονται πολλαπλά ιατρικά κέντρα, ακόμη και εκεί που ενδεχομένως ένα ιατρικό κέντρο καλά οργανωμένο, θα μπορούσε να καλύπτει τις ανάγκες.

 

 

 

Ας κάνει λοιπόν και αυτή τη μελέτη ο κ. Παπανδρέου για να δει ότι μεγάλη σπατάλη έχουμε όχι μόνο στο δημόσιο τομέα, αλλά και στον τρόπο που συγκροτούνται οι διάφορες υπηρεσίες στον ιδιωτικό τομέα για να μην αναφερθώ και στα μέσα μαζικής μεταφοράς σε σχέση με τα ιχ κ.ο.κ.

 

 

 

Με δυο λόγια η σπατάλη δεν ταυτίζεται με το δημόσιο, όπως λένε οι νεοφιλελεύθεροι, αλλά έχει να κάνει γενικότερα με τον τρόπο που συγκροτείται και λειτουργεί η οικονομία και η κοινωνία.

 

 

 

• Κύριε Δραγασάκη, μια τελευταία ερώτηση για τον περίφημο αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Έχει γίνει αρκετός θόρυβος μετά τη δήλωση του κ. Παπανδρέου ότι θα αμφισβητήσει πλευρές της σύμβασης γιατί τις θεωρεί ιδιαιτέρως  φιλο-ρωσικές. Πολλοί είπαν ότι πίσω απ’ αυτή τη δήλωση κρύβεται μια προδιάθεση του κ. Παπανδρέου, να δώσει ένα μήνυμα στις ΗΠΑ ότι η νέα διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ θα είναι πιο φιλο-ατλαντική και όχι τόσο φιλο-ρωσική, όπως πιθανόν να ήταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Όμως ο αγωγός πέρα απ’ αυτό έχει και άλλες διαστάσεις, π.χ. η περιβαλλοντική διάσταση. Και όχι μόνο στην περιοχή αλλά και στο Αιγαίο κ.λπ. Έχετε να σχολιάσετε κάτι για όλη αυτή τη φιλολογία που έχει αναπτυχθεί.

 

 

 

Σε ό,τι αφορά το πρώτο θέμα που έχει να κάνει με τη γεωπολιτική θέση της χώρας και τις διεθνείς διαστάσεις του αγωγού, δεν έχω να πω τίποτα πέρα από τα σχόλια τα οποία εσείς ήδη κάνατε.

 

 

 

Το θέμα είναι σοβαρό. Έχει προκαλέσει και τοποθετήσεις και του κ. Πούτιν και άλλων παραγόντων της ρώσικης πλευράς. Αυτό είναι ένα θέμα ευθύνης του κ. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ, να ερμηνεύσει, να εξηγήσει τι εννοεί.

 

 

 

Το δεύτερο όμως θέμα που θέλω να παρατηρήσω, και αυτό το έχουμε πει αλλά ίσως η ένταση της εκλογικής μάχης δεν έχει επιτρέψει να ακουστεί και να φανεί η σημασία του, είναι το εξής γεγονός. Στον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη η Ελλάδα συμμετέχει μέσω του κράτους με 1%. Η ελληνική συμμετοχή ασκείται κυρίως μέσω των ΕΛΠΕ, της εταιρείας Ελληνικά Πετρέλαια. Τα Ελληνικά Πετρέλαια είναι που συμμετέχουν με 23,5% στο έργο αυτό. Όταν λοιπόν συζητούμε γι’ αυτό το θέμα συζητούμε για τα ΕΛΠΕ. Άρα το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι το εξής. Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τότε και στη συνέχεια η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχουν δρομολογήσει την πλήρη ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ και την παράδοση του μάνατζμεντ των ΕΛΠΕ στον όμιλο του κ. Λάτση.

 

 

 

Ερώτημα λοιπόν απλό και σαφές και προς τη Νέα Δημοκρατία και προς το ΠΑΣΟΚ.  Λόγω και της σημασίας που έχουν τα ΕΛΠΕ για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, το μάνατζμεντ των ΕΛΠΕ θα μείνει στο δημόσιο ή θα δοθεί σε ιδιωτικά συμφέροντα;

 

 

 

Δεύτερον η συμμετοχή του δημοσίου στα ΕΛΠΕ θα μειωθεί ή θα αναβαθμιστεί ώστε να υπάρξει στρατηγικής σημασίας ελληνική δημόσια συμμετοχή στα ΕΛΠΕ και άρα ελληνική συμμετοχή στον αγωγό;

 

 

 

Τρίτο ερώτημα ειδικά για το ΠΑΣΟΚ, αυτά που είπε στη Βουλή ο κ. Παπουτσής ως εισηγητής τότε του ΠΑΣΟΚ, ότι το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται το μάνατζμεντ να μείνει στο δημόσιο και η συμμετοχή του δημοσίου να καταστεί στρατηγική στα ΕΛΠΕ ισχύουν ή δεν ισχύουν; Γιατί δεν απαντά κανείς από το ΠΑΣΟΚ σ’ αυτά τα ερωτήματα; Τι θέλουν να κρύψουν; Έχουν αναλάβει δεσμεύσεις και προς ποιους;

 

 

 

Τέλος, σε ό,τι αφορά την περιβαλλοντική διάσταση, όντως εμείς θέσαμε συγκεκριμένα θέματα γύρω απ’ αυτό όταν συζητήθηκε στη Βουλή. Θέλω να προσθέσω μόνο το εξής. Πέρα από περιβαλλοντικές διαστάσεις που αφορούν τον χερσαίο χώρο και τις εγκαταστάσεις που θα γίνουν στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης υπάρχει θέμα με την περιβαλλοντική προστασία του Αιγαίου συνολικά. Αυτό το θέμα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει ανεξαρτήτως του αγωγού. Γιατί το ΠΑΣΟΚ  αλλά και η Νέα Δημοκρατία δεν λένε τίποτα για ένα σχέδιο περιβαλλοντικής προστασίας του Αιγαίου από τον κίνδυνο ενός ατυχήματος, ενός μεταφορικού πλοίου και ειδικά τάνκερ, ανεξαρτήτως με το τι θα γίνει με τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπουλη; Δεν περνάνε και σήμερα τάνκερς από το Αιγαίο;

 

 

 

• Νομίζω ότι ο κ. Δραγασάκης έδωσε πλήρεις απαντήσεις σε πάρα πολλά ερωτήματα, ίσως ήταν λίγο κουραστικό και για σας.

 

 

 

Όχι, δεν είναι και αυτό θέλω να εξηγήσω. Στο ΣΥΡΙΖΑ  έχουμε συγκροτήσει μια επιτροπή πολιτικού σχεδιασμού όπου έχουμε τη δυνατότητα να σχολιάζουμε και να ερευνούμε σοβαρά διάφορα θέματα και  επομένως αυτά τα οποία σας είπα και με τη μορφή τοποθετήσεων και με τη μορφή σχολίων και ερωτημάτων, είναι ερωτήματα τα οποία υπεύθυνα τόσο εγώ προσωπικά αλλά και γενικότερα ως κόμμα, ως πολιτικός χώρος, απευθύνουμε στις άλλες πολιτικές δυνάμεις και πραγματικά περιμένουμε να ακούσουμε τις απαντήσεις τους. Ευχαριστώ πολύ.