Μετά τη θετική έκβαση του Δημοψηφίσματος στην Ιρλανδία, η Ε.Ε. είναι πιο κοντά στην διεύρυνσή της με 10 νέα μέλη.

 Η Αριστερά, σ’ολη την Ευρώπη, έχει ταχθεί υπέρ της διεύρυνσης. Ο κυριότερος λόγος είναι ότι δεν πρέπει να υψωθούν νέα τείχη στο εσωτερικό της Ευρώπης. Η διεύρυνση λοιπόν, πρέπει να γίνει, όμως όπως γίνεται είναι ατελής. Άμεση σημασία για μας έχει η προοπτική των Βαλκανικών χωρών. Χωρίς μια σαφή Ευρωπαϊκή προοπτική όλων των Βαλκανικών χωρών η αστάθεια θα εξακολουθεί να ταλανίζει την περιοχή.

 Η διεύρυνση βέβαια είναι μια πρόκληση για την Ευρώπη.

 Πρώτον γιατί πρέπει να εξασφαλισθεί η ισότιμη ένταξη των νέων μελών. Η δημιουργία μελών δεύτερης κατηγορίας, θα λειτουργεί αποσταθεροποιητικά και για τις χώρες μέλη και για την Ε.Ε. θα έπρεπε λοιπόν η διεύρυνση να συνδυασθεί με μια γενική αύξηση των πόρων και του ρόλου των διαρθρωτικών ταμείων.

 Δεύτερον γιατί, η διεύρυνση θα αναδείξει και θα οξύνει τα θεσμικά και δημοκρατικά ελλείμματα της Ε.Ε.

 Και για τους δυο αυτούς λόγους η διεύρυνση θα κάνει οξύτερα τα διλήμματα στρατηγικής ως προς την οικοδόμηση της Ε.Ε. Η επικράτηση κοντόφθαλμων και συντηρητικών αντιλήψεων εμπεριέχει κινδύνους μερικοί από τους οποίους αφορούν άμεσα και στη χώρα σας όπως είναι το ενδεχόμενο συρρίκνωσης των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων, αλλά και η μεγαλύτερη περιθωριοποίηση των μικρότερων χωρών.

 Από την άλλη πλευρά όμως η διεύρυνση θα έχει ως αποτέλεσμα να αυξηθεί ο αριθμός των χωρών που είναι μικρές σε μέγεθος και έχουν εν πολλοίς κοινά προβλήματα. Διανοίγεται συνεπώς και ένα πεδίο συμμαχιών και κοινών διεκδικήσεων για μια πιο δημοκρατική και κοινωνική Ευρώπη, δυνατότητα ωστόσο που πρέπει να αξιοποιηθεί και να αποδειχθεί στην πράξη.

 Στη χώρα μας, ως τώρα, το ζήτημα της διεύρυνσης έχει τεθεί και συζητείται κυρίως μέσα από το πρίσμα της εξασφάλισης της ένταξης της Κύπρου. Αυτό είναι αναγκαίο αλλά δεν αρκεί.

 Η διεύρυνση δημιουργεί και νέα πεδία οικονομικού ανταγωνισμού. Σχετικές μελέτες επισημαίνουν το ενδεχόμενο αρνητικών επιπτώσεων για τη χώρα μας σε ορισμένους τομείς της μεταποίησης και της γεωργίας. Ταυτόχρονα όμως, η διεύρυνση μπορεί κι έχει θετικές επιπτώσεις στον τομέα του τουρισμού υπό την προϋπόθεση ότι θα δημιουργήσουμε τις αναγκαίες υποδομές (κάθετους άξονες).

 Τέλος, οι συνέπειες στη μετανάστευση, και γενικά οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις από τη διεύρυνση θα είναι άνισες και θα επηρεάσουν με διαφορετικό τρόπο και με διαφορετική ένταση τις χώρες μέλη της Ε.Ε.

 Όσο λοιπόν η προοπτική της διεύρυνσης ισχυροποιείται, τόσο το ενδιαφέρον μας πρέπει να μετατοπισθεί προς τους συγκεκριμένους όρους με τους οποίους αυτή θα πραγματοποιηθεί και προς τις πρακτικές κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις της. Αν κυριαρχήσουν οι δυνάμεις της αδράνειας και παρακολουθήσουμε ως χώρα την όλη διαδικασία παθητικά ενδέχεται να κυριαρχήσουν οι αρνητικές συνέπειες.

 Με μια έγκαιρη και ενεργητική στάση όμως και με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης των όποιων κινδύνων και αξιοποίησης των δυνατοτήτων το ισοζύγιο για τη χώρα μας υπό όρους και προϋποθέσεις θα μπορούσε να καταστεί θετικό.