Άρθρο στην εφημερίδα “ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΥΓΗ”_Η εξομοίωση κομμουνισμού – ναζισμού προσβάλλει την ιστορία και ενοποιεί τις ιδέες_

Ομιλία στο Συμβούλιο της Ευρώπης κατά τη συζήτηση του ψηφίσματος με τίτλο “Άνάγκη για τη διεθνή καταδίκη των εγκλημάτων ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων”

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Το σχέδιο ψηφίσματος που σήμερα συζητούμε έχει προκαλέσει έντονη ανησυχία σε μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης στη χώρα μου, την Ελλάδα. Κορυφαίες κοινωνικές οργανώσεις, όπως η Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων, καταδικάζουν την προσπάθεια εξομοίωσης της ιδεολογίας του κομμουνισμού με το ναζισμό και το φασισμό. Το γεγονός αυτό εκλαμβάνεται ως πρόκληση στην ιστορική μνήμη ολόκληρου του ελληνικού λαού, που είχε χιλιάδες θύματα στον αγώνα κατά του φασισμού. Με ανάλογο πνεύμα έχουν τοποθετηθεί ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθήνας, η Ένωση όσων φυλακίσθηκαν ή εξορίστηκαν στα χρόνια της δικτατορίας και δεκάδες άλλες κοινωνικές οργανώσεις.

Σχολιαστές και αρθρογράφοι έχουν θέσει καυτά ερωτήματα σχετικά με το ρόλο του Συμβουλίου της Ευρώπης και κατά πόσον αυτό μπορεί να λειτουργήσει ως ένα δικαστήριο ιδεών και ιστορικών καταστάσεων και κατά πόσον η ιστορία μπορεί να ξαναγράφεται με υποκειμενικά κριτήρια, με ψηφοφορίες, με πλειοψηφίες και μειοψηφίες.

Σας διαβεβαιώνω ότι όσοι και όσες διατυπώνουν αυτές τις ανησυχίες δεν νοσταλγούν τα καθεστώτα στα οποία αναφέρεται το υπό συζήτηση ψήφισμα. Η αντίθεσή τους αντανακλά τη βαθιά ανησυχία για το μέλλον της δημοκρατίας, της ελεύθερης έκφρασης των ιδεών και του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ακόμη αντανακλά η στάση αυτή μια ανησυχία για το μέλλον του ίδιου του Συμβουλίου της Ευρώπης, το οποίο στη χώρα μου απολαμβάνει σημαντικού κύρους, εκτός των άλλων και γιατί στάθηκε αρωγός στο πλευρό των Ελλήνων δημοκρατών στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας.

Το υπό συζήτηση ψήφισμα δεν καταδικάζει συγκεκριμένες πράξεις ή γεγονότα που συνέβησαν κατά την περίοδο του σταλινισμού, καταστάσεις που έχει καταδικάσει η Αριστερά, τουλάχιστον στη συντριπτική πλειοψηφία της. Ενοχοποιεί ιδέες, πεποιθήσεις, ακόμα και θεωρητικές προσεγγίσεις ή αναζητήσεις. Ενοχοποιεί και καταδικάζει ακόμη και την άποψη που θεωρεί ότι σε μια ταξική κοινωνία η ταξική αντιπαράθεση είναι αναπόφευκτο και αναπόσπαστο μέρος της ζωής της, δημιουργός της ιστορίας της. Και διατυπώνει τον αυθαίρετο ισχυρισμό ότι τέτοιες απόψεις αναπόφευκτα οδηγούν σε εγκληματικές πρακτικές.

Φοβούμαι ότι αληθινός στόχος των εμπνευστών αυτού του ψηφίσματος δεν είναι κάποια καθεστώτα, που άλλωστε κρίθηκαν από την ιστορία. Αληθινός στόχος είναι κάθε κριτική θεωρία που αμφισβητεί το υφιστάμενο κοινωνικό καθεστώς. Αληθινός στόχος είναι τα νέα κοινωνικά κινήματα που αμφισβητούν την κυρίαρχη νεοϊμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων. Αληθινός στόχος είναι η ίδια η Αριστερά, όλοι όσοι αναζητούν νέους δρόμους για έναν κόσμο ειρήνης, ισότητας και δικαιοσύνης.

Αληθινός στόχος δεν είναι όσοι, διαστρεβλώνοντας κατάφωρα το έργο του Μαρξ, δικαιολόγησαν στο όνομά του αυταρχικές και ολοκληρωτικές πρακτικές. Αληθινός στόχος είναι ο ίδιος ο Μαρξ, λόγω του ανανεωμένου ενδιαφέροντος με το οποίο αντιμετωπίζεται σήμερα το έργο του, εξαιτίας και της παγκοσμιοποίησης των αγορών, την οποία ο ίδιος είχε διαβλέψει.

Με άλλα λόγια, αληθινός στόχος των εμπνευστών αυτού του ψηφίσματος δεν είναι ό,τι πέθανε ή ό,τι κατέρρευσε από το παλιό κομμουνιστικό κίνημα, αλλά αντίθετα ό,τι έμεινε όρθιο και ζωντανό στη μνήμη των ανθρώπων, όπως η συμβολή του στον αντιφασιστικό αγώνα.

Η συγκυρία, όμως, κατά την οποία έρχεται προς συζήτηση το ψήφισμα αυτό πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα ως προς τις προθέσεις των εμπνευστών του. Διότι ζούμε μια συγκυρία που:

– Γίνονται πλέον ορατά τα αδιέξοδα της στρατηγικής των ΗΠΑ στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και αλλού.

– Στο όνομα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, καταπατούνται ανθρώπινα δικαιώματα, περιορίζονται οι ελευθερίες των πολιτών, παραβιάζεται, κατ’ εξακολούθηση, η διεθνής αλλά και η εσωτερική νομιμότητα.

– Ταυτόχρονα, όπως δείχνουν και οι πολιτικές εξελίξεις στη Λατινική Αμερική, αλλά και σε άλλες χώρες, οι λαοί δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν τη νεοϊμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων.

– Οι αντιστάσεις στις νεοσυντηρητικές πολιτικές δυναμώνουν. Η Αριστερά, σε πολλές περιοχές του πλανήτη, ενισχύεται και επανέρχεται στο προσκήνιο μέσα από δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες και κοινωνικούς αγώνες. Το όραμα για ένα σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία στον ορίζοντα του 21ου αιώνα αναγεννιέται και ξαναγίνεται επίκαιρο.

Στις συνθήκες αυτές φαίνεται πως για ορισμένες δυνάμεις η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών κατανοούνται ως ένας κίνδυνος και ίσως βρισκόμαστε στην αρχή μιας ευρείας προσπάθειας για τον περιορισμό τους. Το πρόβλημα που τίθεται, συνεπώς, αφορά την ίδια τη δημοκρατία. Και φοβούμαι ότι η προσπάθεια αναβίωσης ενός πρωτόγονου ψυχροπολεμικού αντικομμουνισμού, εξ αντικειμένου, εντάσσεται μέσα σ’ αυτό το ευρύτερο πλαίσιο.

Οι κίνδυνοι από την αποδοχή αυτού του μνημονίου είναι προφανείς. Η Ελλάδα της δεκαετίας του ’60 δεν αντιμετώπιζε καμιά κομμουνιστική απειλή. Και όμως στο όνομα μιας τέτοιας υποτιθέμενης απειλής κάποιοι συνταγματάρχες, με την ενθάρρυνση των ΗΠΑ, κατάργησαν τη Δημοκρατία και επέβαλαν δικτατορία. Οι ΗΠΑ των αρχών της δεκαετίας του ’50 δεν αντιμετώπιζαν κανέναν κομμουνιστικό κίνδυνο. Και όμως, στο όνομα ενός τέτοιου φανταστικού κινδύνου αναπτύχθηκε ο μακαρθισμός. Το Συμβούλιο της Ευρώπης δεν θα πρέπει να ευνοήσει μια τέτοια προοπτική. Αντίθετα, πρέπει να κλείσει το δρόμο σε κάθε νέο μακαρθισμό, απορρίπτοντας το προτεινόμενο ψήφισμα.

Εάν όμως το Συμβούλιο της Ευρώπης αποφασίσει να μετατραπεί σε ένα δικαστήριο των ιδεών και της Ιστορίας, τότε το ίδιο θα μπει σε μια περιπέτεια, θα αντιμετωπίσει μια κρίση αξιοπιστίας καταστροφική.

Ακόμη και αν κάποιος κάνει την παραχώρηση και δεχθεί ως ακριβές το μονόπλευρο και ισοπεδωτικό κατηγορητήριο που έχει τεθεί προς συζήτηση, ακόμη και σ’ αυτή την περίπτωση, τίθενται αμείλικτα ερωτήματα.

Με ποια δικαιολογία, θα μας ρωτήσουν πολλοί πολίτες, ασχολείσθε με φαντάσματα του παρελθόντος και όχι με εγκλήματα που συντελούνται μπροστά στα μάτια σας; Τα Γκουλάγκ της Σιβηρίας, θα μας πουν, τα καταδίκασε και τα έκλεισε τελικά η Ιστορία. Ποιος θα κλείσει όμως τα νέα Γκουλάγκ; Γιατί λοιπόν δεν καταδικάζετε όσους συντηρούν τα νέα Γκουλάγκ στο Γκουαντανάμο και αλλού; Γιατί δεν σταματάτε, θα μας ρωτήσουν, τους θανάτους από την πείνα; Γιατί δεν σταματάτε το μακελειό στο Ιράκ; Γιατί δεν φέρνετε στο εδώλιο του κατηγορουμένου όσους απειλούν τον πλανήτη με οικολογική καταστροφή; Γιατί δεν καλείτε σε απολογία, θα μας ρωτήσουν, όσους κήρυξαν πολέμους, βασισμένοι σε ψέματα, έστω και τώρα που τα ψέματα αυτά έχουν αποκαλυφθεί και ομολογηθεί; Γιατί δεν δικάζετε τον Μπους και τον Μπλερ, όπως ζήτησε ο Βρετανός συγγραφέας Χάρολντ Πίντερ, πρόσφατα, κατά τη βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας; Γιατί γίνεστε τυμβωρύχοι της Ιστορίας, αντί να ανταποκριθείτε στις ζωντανές προκλήσεις που η ιστορική συγκυρία θέτει ενώπιόν σας;

Όσοι και όσες δώσετε θετική ψήφο στο υπό συζήτηση ψήφισμα, παρακαλώ βρείτε κάποια πειστική απάντηση και σ’ αυτά τα ερωτήματα. Δεν θα πάψουν να διατυπώνονται. Θα σας εγκαλούν διαρκώς. Δεν θα μπορέσουν να μείνουν αναπάντητα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Δεν εισηγούμαι τη λήθη του παρελθόντος. Εισηγούμαι την απόρριψη κάθε άκριτης, ισοπεδωτικής και ανιστόρητης στάσης απέναντι σ’ αυτό, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Εισηγούμαι να απαλλάξουμε το Συμβούλιο της Ευρώπης από άγονες αντιπαραθέσεις που μας οδηγούν μακριά από τα φλέγοντα προβλήματα της εποχής μας. Εισηγούμαι να ψηφίσουμε με τη σκέψη μας στραμμένη στο μέλλον και όχι στο παρελθόν.

Σας ευχαριστώ

Οι εξελίξεις κάνουν αναγκαίο ένα νέο μαζικό, λαϊκό κόμμα της ΑριστεράςΣτους παράξενους καιρούς που ζούμε, δεν θα ήθελα, από δική μου αδράνεια, να βρεθώ εγκλωβισμένος σε ένα κόμμα το οποίο δεν θα έχει πλέον καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ που υπηρέτησα από την ίδρυσή του, & είμαι περήφανος που συνέβαλα στη δημιουργία του. Θέλω να δηλώσω λοιπόν, ότι παραιτούμαι από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια απόφαση που δεν θα ήθελα να χρειαστεί να λάβω, αλλά οι εξελίξεις την έχουν καταστήσει αναγκαία από καιρό.Θυμίζω ότι από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ έχω παραιτηθεί ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο. Οι φόβοι που εξέφραζα τότε για εκφυλιστικές εξελίξεις έχουν, δυστυχώς, πλήρως επιβεβαιωθεί. Δεν χρειάζονται, επομένως, πρόσθετα επιχειρήματα. Μπορείς να παραμένεις σε ένα κόμμα, ακόμη & αν διαφωνείς με την τρέχουσα πολιτική του, αρκεί στο κόμμα αυτό να τηρούνται κάποιοι σταθεροί κανόνες και να υπάρχουν δημοκρατικές εγγυήσεις σεβασμού της αξιοπρέπειας και των απόψεων όλων. Είναι όμως εξαιρετικά δύσκολη η παραμονή σε ένα κόμμα στο οποίο η έννοια της δημοκρατίας & της Αριστεράς, αλλά & η ιστορία του ίδιου του κόμματος, υπονομεύονται & μόνος αποδεκτός κανόνας είναι η συχνά αδιευκρίνιστη & ευμετάβλητη βούληση του αρχηγού.Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι η Αριστερά θα κληθεί από το λαό, ξανά, να κυβερνήσει, γιατί συσσωρεύονται μεγάλα προβλήματα που απαιτούν προοδευτικές λύσεις. Στοιχεία που δημοσιεύτηκαν χθες για τη συνεχιζόμενη φυγή στο εξωτερικό νέου επιστημονικού & εργατικού δυναμικού, είναι άκρως ανησυχητικά. Είναι μια ακόμη ένδειξη ότι, αν δεν υπάρξει σχέδιο & στρατηγική για αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου & της άνισης αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου, η χώρα θα οδηγηθεί σε νέα αδιέξοδα & η κοινωνία σε νέα φτωχοποίηση. Η Αριστερά μπορεί να πρωταγωνιστήσει ξανά υπό την προϋπόθεση, ότι εργάζεται & η ίδια γι’ αυτό, δημιουργεί σχέσεις εμπιστοσύνης με τον κόσμο της εργασίας, έχει επεξεργασμένες λύσεις στα προβλήματα & διαμορφώνει αξιόπιστες προϋποθέσεις προοδευτικής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης.Ορισμένοι είχαν προσδοκίες από τη νέα ηγεσία. Όμως στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, συντελείται μια διαδικασία φθοράς, και όχι δημιουργίας, με πρώτο θύμα την ιστορία του, το έργο του, την ηθικό-πολιτική ακεραιότητά του. Η συζήτηση που άνοιξε, με πρωτοβουλία της ηγεσίας, για «μαύρα ταμεία» αποτελεί τεράστια προσβολή για τα χιλιάδες μέλη του κόμματος που προσέφεραν ανιδιοτελώς & με το υστέρημα τους, κρατούσαν όλα αυτά τα χρόνια το κόμμα όρθιο & τα γραφεία του ανοιχτά. Ήταν ένα μεγάλο δώρο στη Δεξιά & όλους όσους υποστηρίζουν ότι «όλοι είναι το ίδιο».Ο κ. Κασσελάκης παρέλαβε ένα αριστερό κόμμα με προβλήματα & «παραδίδει» πολύ περισσότερα προβλήματα χωρίς αριστερό κόμμα, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει σε διαδικασία από-αριστεροποίησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με την παρούσα ηγεσία, δεν μπορεί να επιλύσει προβλήματα ταυτότητας, στρατηγικής & δημοκρατικής λειτουργίας που αντιμετώπιζε & από πριν. Θα είναι, για το λόγο αυτόν, σε μια κρίση διαρκείας.Οι εξελίξεις μάς θέτουν μπροστά σε δυο αλληλένδετα καθήκοντα. Πρώτον, να αγωνιστούμε για να υπάρξει ένα νέο μαζικό, λαϊκό κόμμα της Αριστεράς, από τη ριζοσπαστική αριστερά ως την αριστερή σοσιαλδημοκρατία & δεύτερον, μια προοδευτική εναλλακτική στο πρόβλημα της διακυβέρνησης της χώρας. Ας ανταποκριθεί ο καθένας & η καθεμία σε αυτό το διπλό καθήκον με όποιο τρόπο & από όποια θέση επιλέξει.Το βέβαιο είναι ότι η κοινωνική Αριστερά, το «αριστερό ημισφαίριο» της κοινωνίας, υπάρχει, & αναζητά μια κατά το δυνατόν ενιαία, ισχυρή & αποτελεσματική πολιτική εκπροσώπηση. Οι εξελίξεις, στον κόσμο, την Ευρώπη & την Ελλάδα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού.Η ιστορία, πάντως, δείχνει ότι η συσπείρωση & ανασύνθεση της Αριστεράς έχει μεγαλύτερες δυνατότητες να πετύχει αν γίνει υπόθεση της κοινωνίας, των νέων, του ανένταχτου κόσμου της Αριστεράς & της οικολογίας, μέσα από συλλογικές πρωτοβουλίες & κινήσεις, που πρέπει να υπάρξουν παντού, με κάθε πρόσφορη μορφή. Καλή αντάμωση, λοιπόν, στους γνωστούς χώρους, για τους γνωστούς λόγους.Τι έχει προηγηθεί:- «Ύστατη έκκληση για έναν ταπεινό στόχο» - Επιστολή-έκκληση για την αποτροπή της διάσπασης στην οποία η ηγεσία του κόμματος δεν μου απάντησε ποτέ. 9 Νοεμβρίου 2023: dragasakis.gr/istati-ekklisi-gia-enan-tapeino-stoxo/- «Πού βρισκόμαστε, ποιες οι προοπτικές…» - Αναλυτικό κείμενο με το οποίο εξηγώ τους λόγους της παραίτησης από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. 8 Δεκεμβρίου 2023: dragasakis.gr/pou-vriskomaste-poies-oi-prooptikes-pos-tha-pame-stis-evroekloges/- Συνέντευξη για το ίδιο θέμα στον Πάνο Χαρίτο, Kontra Channel. 12 Δεκεμβρίου 2023: dragasakis.gr/anasinthesi-kai-anasigkrotisi-tis-aristeras-me-stoxo-mia-nea-proodeftiki-pleiopsifia/ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μητροπόλεως 1
10557, Αθήνα

e-mail
ydragasakis@parliament.gr