Άρθρο στην εφημερίδα “ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”_Η Αριστερά του Φαράκου_

                      

                           Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ ΦΑΡΑΚΟΥ

 Ελέχθησαν πολλά, τις μέρες αυτές, για το Φαράκο της Αριστεράς. Υπάρχει όμως και ένα άλλο κεφάλαιο που είναι η Αριστερά του Φαράκου.

 Βεβαίως δεν είναι εύκολο να μιλήσει κάποιος ούτε για το ένα ούτε για το άλλο. Και τούτο γιατί το εκτενές και πυκνογραμμένο βιβλίο της ζωής του Φαράκου δε μπορεί να διαβασθεί διαγωνίως. Κάθε σελίδα έχει τη δική της σημασία.

  Θα ήταν άτοπο, επομένως, να επιχειρήσω στις γραμμές που ακολουθούν έστω και μια αδρή σκιαγράφηση της προσωπικότητας του Φαράκου. Μερικές ψηφίδες μόνο από το πλούσιο και πολύχρωμο – παρά τη γκρίζα εικόνα που ορισμένοι του κατασκεύασαν –ψηφιδωτό της ζωής του Φαράκου θα ξεχωρίσω. Και τούτο για να δείξω την πολυεπίπεδη όσο και εν πολλοίς υποτιμημένη συμβολή του Φαράκου στον αντιδικτατορικό αγώνα, την εξέλιξη του ΚΚΕ και του αριστερού κινήματος γενικότερα.

 Προσωπικά, φοιτητής ακόμη, γνώρισα το Φαράκο μέσα από τα γραπτά του. Με προκαταλήψεις πολλές και δυσπιστία μεγάλη τα προσέγγισα. Δεν ένοιωσα μεγάλο ενθουσιασμό. Εγώ απαντήσεις έψαχνα. Τα γραπτά του Φαράκου ερωτήματα μου έθεταν. Γιατί ένας πρώην αντάρτης, εξόριστος τώρα σε χώρες μακρινές, κάθησε και έγραψε ένα ολόκληρο βιβλίο για την «ενεργειακή οικονομία της Ελλάδας», αντί να γράψει, ας πούμε, για την επανάσταση; Γιατί μέσα στις φυλακές της χούντας, αντί να μας πει πώς να οργανώσουμε την παράνομη δράση, αυτός ασχολείται με την “επιστημονικοτεχνική επανάσταση” και τις επιπτώσεις της στην κοινωνία και την εργατική τάξη; Γιατί, ενώ ο πόλεμος με τους .”αναθεωρητές” του ΚΚΕ εσωτερικού μαίνεται, αυτός, εν έτει 1968,  γράφει ένα ολόκληρο βιβλίο για τα 100 χρόνια από την έκδοση του πρώτου τόμου του Κεφαλαίου του Μαρξ για να μας πει τι; Ότι ο Μαρξισμός είναι ένα σύστημα ανοιχτό και ότι πρέπει να κάνουμε διάλογο ακόμη και με μη μαρξιστές;

 Πρέπει να αναγνωρίσω ότι μόνο μετά από καιρό άρχισα να συνειδητοποιώ και να διακρίνω μέσα από τα γραπτά του Φαράκου μια άλλη αριστερά.

 Μια αριστερά που δεν υποτάσσεται στον εμπειρισμό, αλλά για την επίτευξη του σκοπού της στηρίζεται στη γνώση, τη θεωρία, αυτή που θεμελίωσε ο Μαρξ ως μια ανοιχτή όμως και αναπτυσσόμενη θεωρία.

 Μια Αριστερά  που δεν εξαντλείται στα άμεσα πρακτικά καθήκοντα, αλλά αναζητά το καινούριο, το ερευνά και αναθεμελιώνει, στο έδαφος αυτής της έρευνας, τα οράματα και τη στρατηγική της.

 Μια Αριστερά,  τέλος, που θέλει πέρα από την υπεράσπιση των αδυνάτων να ηγεμονεύσει ευρύτερα με τις ιδέες και τις προτάσεις της για την επίλυση των προβλημάτων της κοινωνίας.

Αυτή η Αριστερά, στην οποία συχνά με έναν τρόπο υπαινικτικό ή συμβολικό αναφερόταν ο Φαράκος, δεν υπήρχε, βεβαίως, ούτε στο προδικτατορικό ΚΚΕ ούτε και αλλού.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά  το μεγαλύτερο μέρος των νέων που είχαμε ενταχθεί στους Λαμπράκηδες και στη συνέχεια στον αντιδικτατορικό αγώνα, βλέπαμε επιφυλακτικά όλα τα υφιστάμενα σχήματα της Αριστεράς. Το ΚΚΕ, ειδικά, μας συγκινούσε ως ιστορία, αλλά μας απωθούσε η θεωρητική του στειρότητα, ο στεγνός εμπειρισμός του και άλλα. Η διάσπαση του ΚΚΕ, το 1968, και η δημιουργία του ΚΚΕ εσωτερικού ενέτεινε την απογοήτευση και τα διλήμματά μας. Διότι εκείνο που ψάχναμε πολλοί και πολλές από μας, δεν ήταν ένα κόμμα για να ενταχθούμε, αλλά μια αριστερά για την οποία άξιζε τον κόπο να εργασθούμε και, μέσω αυτής, να αγωνισθούμε για τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό.

Ο Γρ. Φαράκος ήταν μεταξύ εκείνων που με το έργο τους  και τη στάση τους έπεισαν εμένα και πολλούς άλλους ή μας έδωσαν το άλλοθι που ψάχναμε πως, όχι μόνο μια άλλη αριστερά μπορούσε να υπάρξει, αλλά   και πως ο πιο πρόσφορος δρόμος γι’ αυτήν ήταν να την επιδιώξουμε μέσα από το κέλυφος του ΚΚΕ. Πάνω  σ’ αυτόν τον άτυπο και μη συνειδητοποιημένο αρχικά δεσμό κτίστηκε η σχέση μου με το Γρηγόρη Φαράκο. Μια σχέση που στηρίχθηκε αποκλειστικά στην αμοιβαία εκτίμηση και στα κοινά οράματα.

Η συνεισφορά, συνεπώς, του Φαράκου στο ΚΚΕ δεν εξαντλείται στην άμεση δράση του, στο συγκεκριμένο έργο που επιτέλεσε σε πολλούς τομείς, αλλά στην ευρύτερη επιρροή που άσκησε σε ολόκληρες γενιές.

 Αυτός ο διπλός τρόπος επίδρασης του Φαράκου στα πράγματα, ο άμεσος, μέσω της δικής του βιωματικής συμμετοχής, αλλά και ένας  έμμεσος μέσω του  παραδείγματός του είναι κάτι που χαρακτηρίζει τη συνολική παρουσία του.

  Η συμβολή π.χ. του Φαράκου στον αντιδικτατορικό αγώνα δεν εξαντλείται στην παράνομη είσοδό του στην Ελλάδα και στη δράση έξω και μέσα από τις φυλακές. Ίσως μεγαλύτερη ήταν η συμβολή του Φαράκου μέσω της συμβολικής εμβέλειας της δράσης του όταν εκείνος ήταν φοιτητής του ΕΜΠ, καπετάνιος του λόχου «Λόρδος Μπάυρον», που υπερασπίστηκε την πύλη του Πολυτεχνείου από τα αγγλικά τανκ κατά τα Δεκεμβριανά. Εκείνο το ιστορικό γεγονός, μέρος της συλλογικής μνήμης, λειτούργησε ως το πιο καταλυτικό επιχείρημα σ’ εκείνη τη δύσκολη φάση της αμηχανίας και των αμφιβολιών ότι ναι,  και σήμερα (στα χρόνια της Χούντας δηλαδή) μπορεί να υπάρξει ένα ανάλογο κίνημα κατά της χουντικής κατοχής.

 Γι’ αυτό και ο Φαράκος δεν έχει ανάγκη από αγιογραφίες ή μετά θάνατον φωτοστέφανα. Ευτύχησε να ζήσει μια ζωή γεμάτη προκλήσεις, από τις οποίες δεν απέφυγε ούτε παρέκαμψε καμιά, ακόμη κι όταν αφορούσαν στη ζωή ή τη σωματική του ακεραιότητα. 

 Όχι, ο Φαράκος δεν ήταν ο Έλληνας Γκράμσκι.  Αλλά δεν ήταν ούτε ο πρώην δογματικός που στα γεράματά του έγινε ανανεωτής. Είχε, από κάποιο σημείο και μετά, συνειδητοποιήσει τα όρια του ΚΚΕ και του μοντέλου σκέψης που αυτό εκπροσωπούσε.  Αλλά ποτέ δεν έδρασε για τη διάλυσή του, όπως οι συκοφάντες του – η σημερινή ηγεσία  του ΚΚΕ- τον κατηγορούν. Αντίθετα ο Φαράκος είχε, κατά τη γνώμη μου, – μαζί με τον Φλωράκη – τη μεγαλύτερη προσωπική συμβολή στην αναζωογόνηση του ΚΚΕ μετά τη μεταπολίτευση. Και όχι μόνο αυτό, αλλά εργάσθηκε για την ανανέωσή του, και μέσα απ΄ αυτήν για την ενδυνάμωσή του

Δεν ξέρω ποια ολομέλεια του ΚΚΕ και σε πόσες δεκαετίες θα αναγνωρίσει δημόσια το λάθος και θα διορθώσει τις μικρότητες των σημερινών ηγετών του ΚΚΕ. Εκείνο που γνωρίζω από πρώτο χέρι, είναι ότι όταν ο Φαράκος αποφάσισε να κάνει στην άκρη, να παραιτηθεί, δηλαδή, από τη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ και να προτείνει εμένα για τη θέση αυτή, το έκανε όχι μόνο επειδή, κατά τη γνώμη του, μπορούσα να συμβάλω στην υπόθεση της ανανέωσης, αλλά και επειδή γνώριζε ότι ήμουν της άποψης ότι η συνολική ανανέωση και ανάπτυξη του αριστερού κινήματος, προϋπέθετε την ύπαρξη ενός ανανεωμένου και ισχυρού ΚΚΕ και όχι τη διάλυση ή τη διάσπαση ή τον αποχρωματισμό του με αλλαγή των συμβόλων του. Τόσο τη διάλυση όσο και τη διάσπαση του ΚΚΕ τη θεωρούσα “δώρο” στο δικομματισμό και το δήλωνα δημόσια.

Η άποψη λοιπόν ότι ο Φαράκος ήθελε τη διάλυση του ΚΚΕ και μάλιστα ότι εργάσθηκε γι’ αυτήν, έχει τόση σχέση με την αλήθεια όση έχει η άποψη κάποιων άλλων ηγετών του ΚΚΕ ότι ο Κορδάτος, ο Μάξιμος, ο Σιάντος, ο Ζαχαριάδης, ο Πλουμπίδης και τόσοι άλλοι αγωνιστές ήταν “πράκτορες του ταξικού εχθρού”.

Η άλλη Αριστερά, που οραματίσθηκε ο Φαράκος, είναι σήμερα πιο αναγκαία. Αλλά η εκκόλαψή της δε μπορεί και δεν πρέπει να κλειστεί μέσα σε κάποιο κομματικό κέλυφος. Αντίθετα, πρέπει να κατανοηθεί με όρους κοινωνίας, κινημάτων, εστιών δράσης και σκέψης, ως μια παγκόσμια διαδικασία, που, έστω αργά, βασανιστικά, έχει πάντως τεθεί σε κίνηση.

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,887

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Στο Περιστέρι. Η Δυτική Αθήνα υπερψηφίζει την πρόταση προοδευτικής αλλαγής του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ για #ΔικαιοσύνηΠαντούΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 1η ΟΜ Περιστερίου Συριζα Προοδευτική Συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ Πετρούπολης Σύριζα Αιγάλεω ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Σύριζα Προοδευτική Συμμαχία Αγίων Αναργύρων 3η ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 2η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 5η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου "Νέα Ζωή" Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας Νεολαια Συριζα Περιστεριου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Νεολαία Σύριζα Πετρούπολης Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αιγάλεω #εκλογες2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Μία ημέρα έμεινε για τις #εκλογές2023.Μιά ημέρα για την 21η Μάη.Με αγωνιστικότητα για την πολιτική αλλαγή.Με αποφασιστικότητα ν’ ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις αγωνίες της κοινωνίας.Με αυτοπεποίθηση για την πρόταση προοδευτικής διεξόδου του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ.Με σύμμαχο τον λαό.Με τις τελευταίες συγκεντρώσεις-παράσταση νίκης σε Αθήνα, Πάτρα & Ηράκλειο να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον Αλέξη #Τσίπρα.Μια ημέρα για #ΔικαιοσύνηΠαντού. ΓΔρ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr