Συνέντευξη στην εφημερίδα “ΑΥΓΗ”_Τα ταμεία να φτιάξουν τη δική τους αγορά_

1. Τελικά το σκάνδαλο με τα ταμεία έγινε κατόπιν οργανωμένου σχεδίου;

Το βέβαιο είναι ότι ομόλογα υψηλού κινδύνου φορτώθηκαν υπερτιμημένα σε ασφαλιστικά ταμεία. Υπάρχουν κέρδη για τους επιτήδειους, όπως υπάρχουν και ζημιές ή διαφυγόντα κέρδη για τα ταμεία. Υπάρχει επομένως σκάνδαλο με ουρές στο χώρο ευθύνης τόσο του Υπουργείου Απασχόλησης όσο και του Υπουργείου Οικονομικών, ίσως και σε άλλα επίπεδα.

Τα υπόλοιπα είναι θέμα εξειδικευμένης έρευνας. Γι’ αυτό και ζητούμε τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής.

Όμως, απ’ ό,τι φαίνεται, πρόβλημα υπάρχει και με άλλους τύπους ομολόγων κρατικών ή εταιρικών.

Γι’ αυτό, πέρα από την έρευνα που γίνεται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (για τις χρηματιστηριακές εταιρείες), ζητάμε να ξεκινήσει σχετικός έλεγχος άμεσα από την τράπεζα της Ελλάδας, ως εποπτεύουσα αρχή των τραπεζών, για ομόλογα που διακινήθηκαν από τράπεζες και έχουν προκαλέσει ζημιές σε ασφαλιστικά ταμεία.

2. Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες σ’ αυτή την υπόθεση;

Φυσικά υπάρχουν και, όπως είπα, υπάρχουν σε πολλά επίπεδα. Επίσης, πολιτικές ευθύνες υπάρχουν για το συγκεκριμένο σκάνδαλο, αλλά και διαχρονικά για την κατάσταση που υπάρχει στα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία έχουν αφεθεί αθωράκιστα στο έλεος των γυρολόγων μεσαζόντων. Πέρα από τη διάσταση του σκανδάλου, όμως, εκείνο που ενδιαφέρει τόσο εμάς όσο και τους ασφαλισμένους είναι να αναδειχθεί το συνολικότερο πρόβλημα των ταμείων και ιδίως της αξιοποίησης της περιουσίας τους και να αντιμετωπισθεί σε νέες βάσεις.

3. Από ορισμένες πλευρές έχει τεθεί το θέμα τα ταμεία να επενδύουν μόνο σε ασφαλείς επενδύσεις. Το ΚΚΕ π.χ., δια του ΠΑΜΕ, ζητά “τα αποθεματικά να αξιοποιηθούν με σταθερό και σίγουρο επιτόκιο, με σίγουρη απόδοση χωρίς κανένα ρίσκο”.

Αν στον καπιταλισμό μπορούσε να γίνει αυτό, τότε δε θα ήταν καπιταλισμός. Δυστυχώς, ισχύει αυτό που έλεγε ο Μαρξ: ούτε τα κόκαλα των αγίων δε μπορούν να ξεφύγουν από την κερδοσκοπία και τον τζόγο. Δε το βρίσκω, λοιπόν, σωστό ένα αριστερό κόμμα να καλλιεργεί αυταπάτες και να διαβεβαιώνει τους εργάτες για το αντίθετο.

Σε ό,τι αφορά τα ομόλογα σταθερού επιτοκίου ή εγγυημένης απόδοσης, αυτά είναι ασφαλής επένδυση όταν τα επιτόκια πέφτουν ή είναι σταθερά. Όταν τα επιτόκια ανεβαίνουν, τότε τα ομόλογα αυτού του τύπου υποτιμούνται, οι τιμές τους μειώνονται και τα ταμεία που έχουν τέτοια ομόλογα ενδέχεται να έχουν ζημιές.

4. Σε ποια κατεύθυνση πρέπει, συνεπώς, κατά τη γνώμη σου, να κινηθεί η Αριστερά ως προς το πρόβλημα αυτό;

Τα ταμεία δεν πρέπει να γίνουν υπηρέτες ή υποχείρια των αγορών χρήματος και κεφαλαίων. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχουν λύσεις εκτός αγοράς. Το να βάλουμε τα χρήματά μας κάτω από το στρώμα στο οποίο κοιμόμαστε, δε σημαίνει ότι η αξία τους μετά από 10 ή 20 χρόνια είναι εξασφαλισμένη.

Η δυνατότητα που υπάρχει υπό συνθήκες καπιταλισμού είναι τα ταμεία, αξιοποιώντας τις δυνατότητές τους, συνεργαζόμενα μεταξύ τους, να διαμορφώσουν τη δική τους αγορά, μια “αγορά ειδικού σκοπού”, που θα προσιδιάζει στις ανάγκες των ασφαλισμένων και στις ιδιάζουσες απαιτήσεις που έχει η αξιοποίηση των αποθεματικών τους σε σχέση με την αξιοποίηση του ιδιωτικού πλούτου.

Τη δυνατότητα αυτή, πρέπει, νομίζω, να επεξεργασθούμε σε θεωρητικό και να εξειδικεύσουμε σε πρακτικό επίπεδο.

5. Πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί πρακτικά μια τέτοια κατεύθυνση  σήμερα;

Υπάρχει η τεχνική πλευρά του θέματος. Υπάρχουν συστήματα, μαθηματικά μοντέλα και τεχνικές επιλογής και συνδυασμού επενδύσεων, αξιολόγησης, διασποράς και αντιστάθμισης κινδύνων κλπ. Αυτά είναι δουλειά ειδικών. Δε νομίζω ότι  μπορούμε ή πρέπει να γίνουμε όλοι ειδικοί. Αυτό που και μπορούμε και πρέπει να κάνουμε είναι να ορίσουμε τα κριτήρια και τα πολιτικά πλαίσια μέσα στα οποία θα κινηθεί η επενδυτική λειτουργία των ταμείων.

Ακριβώς γι’ αυτό, θεωρώ ότι εμείς πρέπει να προτάξουμε τους πολιτικούς όρους της αξιοποίησης των αποθεματικών και όχι τους τεχνικούς.

Πρέπει να εξηγήσουμε στους εργαζόμενους ότι δεν υπάρχουν επενδύσεις που να είναι παντού και πάντα εντελώς ασφαλείς. Υπάρχουν όμως πολιτικές που μπορούν να περιορίσουν τους κινδύνους ακόμη και να εξασφαλίσουν ικανοποιητικές αποδόσεις με σχετικά υψηλή ασφάλεια. Με την έννοια αυτή, η πιο ασφαλής είναι η επένδυση στη διαφάνεια και στη δημοκρατία. Το βάρος μας πρέπει να ρίξουμε στη δημοκρατική και διαφανή λειτουργία των ταμείων, στο πώς δηλαδή πρέπει να λειτουργούν τα ταμεία, στο πώς πρέπει να παίρνονται οι αποφάσεις ώστε να περιορίζονται οι κίνδυνοι και τι εποπτικοί μηχανισμοί πρέπει να υπάρχουν ώστε να εντοπίζονται και να αντιμετωπίζονται έγκαιρα λάθη ή και απάτες.

6. Τι άλλα μέτρα θα πρέπει να παρθούν σε επίπεδο ταμείου για να αποτραπούν ανάλογοι κίνδυνοι στο μέλλον;

Πιστεύω ότι πρέπει να ξαναδούμε τον τρόπο με τον οποίο συγκροτούνται οι διοικήσεις. Ένα μοντέλο με αυτοδιαχειριζόμενα ταμεία, με πλειοψηφία, δηλαδή, των εργαζομένων και των συνταξιούχων στη διοίκησή τους μου φαίνεται καλύτερο, υπό τον όρο ότι θα υπάρχουν πάνω από τα ταμεία θεσμοί και υποδομές εποπτείας και αξιολόγησης των επιλογών τους.

Επίσης η άμεση εκλογή των αντιπροσώπων των εργαζομένων και των συνταξιούχων από τη βάση, θα βοηθήσει στη διαφάνεια, τον έλεγχο και τη δημόσια λογοδοσία. Αυτά, όμως, πρέπει να συζητηθούν ευρύτερα, αξιολογώντας και την εμπειρία κάποιων ταμείων που σήμερα λειτουργούν με αυτοδιαχείριση. Τέλος, υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν στην κατεύθυνση μιας διαφανούς, δημοκρατικής και υπεύθυνης διακυβέρνησης των ταμείων. Σημαντική είναι η πρόβλεψη μέτρων για τη δημοσιότητα των αποφάσεων, τη συχνή λογοδοσία στα μέλη των ταμείων, η αναγνώριση δικαιωμάτων μειοψηφίας, η ύπαρξη κανονισμών λειτουργίας, η οριοθέτηση του ρόλου του κυβερνητικού επιτρόπου όπου η ύπαρξή του είναι αναγκαία, κλπ.

7. Σε συνολικότερο επίπεδο, τι προτείνεις για τη βελτίωση της κατάστασης;

Το σημαντικότερο νομίζω είναι να συνειδητοποιήσουμε την τεράστια δύναμη που αντιπροσωπεύουν τα ταμεία και να ενεργοποιήσουμε τη δύναμη αυτή υπέρ των ασφαλισμένων και υπέρ της κοινωνίας.

Τα ασφαλιστικά ταμεία αποτελούν ένα δυναμικό κοινωνικό θεσμό με τεράστια οικονομική, κοινωνική, ακόμη και πολιτική δύναμη. Είναι ένας κοιμώμενος γίγαντας.

Κι όμως η δύναμή τους μένει σκόπιμα κατακερματισμένη και ανοργάνωτη για να μπορούν να τη λυμαίνονται διάφοροι επιτήδειοι ή να μένει αναξιοποίητη.

Η λογιστική αξία της περιουσίας των ταμείων είναι σήμερα περίπου 30 δις ευρώ, όταν η λογιστική αξία όλων των τραπεζών μαζί δε φτάνει ούτε στο μισό αυτού του ποσού. Τα ταμεία είναι ήδη ο μεγαλύτερος μεμονωμένος επενδυτής τόσο στην αγορά μετοχών όσο και στην αγορά ομολόγων και προοπτικά το ίδιο θα συμβεί και στην αγορά ακινήτων. Κι όμως δεν εκπροσωπούνται καν ούτε στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ούτε στον ΟΔΔΗΧ ούτε και σε κανένα άλλο κέντρο λήψης των αποφάσεων.

8. Τι θα μπορούσε να γίνει για να αναδειχθεί και να εκφραστεί αυτή η δύναμη των ταμείων;

Το πιο απλό και το πιο άμεσα υλοποιήσιμο που μπορώ να σκεφτώ, είναι τα ταμεία να συγκροτήσουν ένα φορέα, μια Ένωση Ασφαλιστικών Οργανισμών, κατά το πρότυπο της Ένωσης Τραπεζών και, μέσω αυτής της Ένωσης, να διεκδικήσουν την εκπροσώπησή τους σε διάφορα κέντρα λήψης αποφάσεων, τη συμμετοχή τους στη διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου που αφορά στη λειτουργία τους, την υπεράσπιση των συλλογικών συμφερόντων των ασφαλισμένων. Τέλος, μια τέτοια Ένωση, θα μπορούσε να παρέχει ποικίλες υπηρεσίες υποστήριξης στα μέλη της, δηλαδή στα επιμέρους ταμεία, κατά το πρότυπο της Ένωσης Τραπεζών.

Οι εξελίξεις κάνουν αναγκαίο ένα νέο μαζικό, λαϊκό κόμμα της ΑριστεράςΣτους παράξενους καιρούς που ζούμε, δεν θα ήθελα, από δική μου αδράνεια, να βρεθώ εγκλωβισμένος σε ένα κόμμα το οποίο δεν θα έχει πλέον καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ που υπηρέτησα από την ίδρυσή του, & είμαι περήφανος που συνέβαλα στη δημιουργία του. Θέλω να δηλώσω λοιπόν, ότι παραιτούμαι από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια απόφαση που δεν θα ήθελα να χρειαστεί να λάβω, αλλά οι εξελίξεις την έχουν καταστήσει αναγκαία από καιρό.Θυμίζω ότι από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ έχω παραιτηθεί ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο. Οι φόβοι που εξέφραζα τότε για εκφυλιστικές εξελίξεις έχουν, δυστυχώς, πλήρως επιβεβαιωθεί. Δεν χρειάζονται, επομένως, πρόσθετα επιχειρήματα. Μπορείς να παραμένεις σε ένα κόμμα, ακόμη & αν διαφωνείς με την τρέχουσα πολιτική του, αρκεί στο κόμμα αυτό να τηρούνται κάποιοι σταθεροί κανόνες και να υπάρχουν δημοκρατικές εγγυήσεις σεβασμού της αξιοπρέπειας και των απόψεων όλων. Είναι όμως εξαιρετικά δύσκολη η παραμονή σε ένα κόμμα στο οποίο η έννοια της δημοκρατίας & της Αριστεράς, αλλά & η ιστορία του ίδιου του κόμματος, υπονομεύονται & μόνος αποδεκτός κανόνας είναι η συχνά αδιευκρίνιστη & ευμετάβλητη βούληση του αρχηγού.Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι η Αριστερά θα κληθεί από το λαό, ξανά, να κυβερνήσει, γιατί συσσωρεύονται μεγάλα προβλήματα που απαιτούν προοδευτικές λύσεις. Στοιχεία που δημοσιεύτηκαν χθες για τη συνεχιζόμενη φυγή στο εξωτερικό νέου επιστημονικού & εργατικού δυναμικού, είναι άκρως ανησυχητικά. Είναι μια ακόμη ένδειξη ότι, αν δεν υπάρξει σχέδιο & στρατηγική για αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου & της άνισης αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου, η χώρα θα οδηγηθεί σε νέα αδιέξοδα & η κοινωνία σε νέα φτωχοποίηση. Η Αριστερά μπορεί να πρωταγωνιστήσει ξανά υπό την προϋπόθεση, ότι εργάζεται & η ίδια γι’ αυτό, δημιουργεί σχέσεις εμπιστοσύνης με τον κόσμο της εργασίας, έχει επεξεργασμένες λύσεις στα προβλήματα & διαμορφώνει αξιόπιστες προϋποθέσεις προοδευτικής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης.Ορισμένοι είχαν προσδοκίες από τη νέα ηγεσία. Όμως στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, συντελείται μια διαδικασία φθοράς, και όχι δημιουργίας, με πρώτο θύμα την ιστορία του, το έργο του, την ηθικό-πολιτική ακεραιότητά του. Η συζήτηση που άνοιξε, με πρωτοβουλία της ηγεσίας, για «μαύρα ταμεία» αποτελεί τεράστια προσβολή για τα χιλιάδες μέλη του κόμματος που προσέφεραν ανιδιοτελώς & με το υστέρημα τους, κρατούσαν όλα αυτά τα χρόνια το κόμμα όρθιο & τα γραφεία του ανοιχτά. Ήταν ένα μεγάλο δώρο στη Δεξιά & όλους όσους υποστηρίζουν ότι «όλοι είναι το ίδιο».Ο κ. Κασσελάκης παρέλαβε ένα αριστερό κόμμα με προβλήματα & «παραδίδει» πολύ περισσότερα προβλήματα χωρίς αριστερό κόμμα, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει σε διαδικασία από-αριστεροποίησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με την παρούσα ηγεσία, δεν μπορεί να επιλύσει προβλήματα ταυτότητας, στρατηγικής & δημοκρατικής λειτουργίας που αντιμετώπιζε & από πριν. Θα είναι, για το λόγο αυτόν, σε μια κρίση διαρκείας.Οι εξελίξεις μάς θέτουν μπροστά σε δυο αλληλένδετα καθήκοντα. Πρώτον, να αγωνιστούμε για να υπάρξει ένα νέο μαζικό, λαϊκό κόμμα της Αριστεράς, από τη ριζοσπαστική αριστερά ως την αριστερή σοσιαλδημοκρατία & δεύτερον, μια προοδευτική εναλλακτική στο πρόβλημα της διακυβέρνησης της χώρας. Ας ανταποκριθεί ο καθένας & η καθεμία σε αυτό το διπλό καθήκον με όποιο τρόπο & από όποια θέση επιλέξει.Το βέβαιο είναι ότι η κοινωνική Αριστερά, το «αριστερό ημισφαίριο» της κοινωνίας, υπάρχει, & αναζητά μια κατά το δυνατόν ενιαία, ισχυρή & αποτελεσματική πολιτική εκπροσώπηση. Οι εξελίξεις, στον κόσμο, την Ευρώπη & την Ελλάδα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού.Η ιστορία, πάντως, δείχνει ότι η συσπείρωση & ανασύνθεση της Αριστεράς έχει μεγαλύτερες δυνατότητες να πετύχει αν γίνει υπόθεση της κοινωνίας, των νέων, του ανένταχτου κόσμου της Αριστεράς & της οικολογίας, μέσα από συλλογικές πρωτοβουλίες & κινήσεις, που πρέπει να υπάρξουν παντού, με κάθε πρόσφορη μορφή. Καλή αντάμωση, λοιπόν, στους γνωστούς χώρους, για τους γνωστούς λόγους.Τι έχει προηγηθεί:- «Ύστατη έκκληση για έναν ταπεινό στόχο» - Επιστολή-έκκληση για την αποτροπή της διάσπασης στην οποία η ηγεσία του κόμματος δεν μου απάντησε ποτέ. 9 Νοεμβρίου 2023: dragasakis.gr/istati-ekklisi-gia-enan-tapeino-stoxo/- «Πού βρισκόμαστε, ποιες οι προοπτικές…» - Αναλυτικό κείμενο με το οποίο εξηγώ τους λόγους της παραίτησης από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. 8 Δεκεμβρίου 2023: dragasakis.gr/pou-vriskomaste-poies-oi-prooptikes-pos-tha-pame-stis-evroekloges/- Συνέντευξη για το ίδιο θέμα στον Πάνο Χαρίτο, Kontra Channel. 12 Δεκεμβρίου 2023: dragasakis.gr/anasinthesi-kai-anasigkrotisi-tis-aristeras-me-stoxo-mia-nea-proodeftiki-pleiopsifia/ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μητροπόλεως 1
10557, Αθήνα

e-mail
ydragasakis@parliament.gr