Άρθρο στο περιοδικό “ΑΝΤΙ”_Δημοσιονομική τρομοκρατία και φλερτ με το “βαθύ κράτος”_

Οι ομιλίες στη ΔΕΘ, τόσο του εκάστοτε πρωθυπουργού όσο και του αρχηγού της αντιπολίτευσης είναι ομιλίες «στίγματος», κατεύθυνσης.

Η φετινή ΔΕΘ είχε το ενδιαφέρον ότι για πρώτη φορά ο κ. Κ. Καραμανλής θα ομιλούσε εκεί ως πρωθυπουργός.  Και για πρώτη φορά μετά τις εκλογές η κυβέρνηση εκαλείτο να δώσει το στίγμα και την κατεύθυνση της εφαρμοζόμενης πλέον πολιτικής.  Το ενδιαφέρον αυτό ήταν δικαιολογημένο αφού μέχρι τώρα λόγω των ολυμπιακών αγώνων ουσιαστικά είχαμε μια ιδιόμορφη κατάσταση.  Από τη μια ήταν οι προεκλογικές εξαγγελίες της ΝΔ «για μια άλλη πολιτική» που θα αντέστρεφε τις αρνητικές τάσεις του παρελθόντος, από την άλλη όμως στην πράξη, η πραγματικότητα έμενε η ίδια, το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» λειτουργούσε όπως και πριν, αλλά υπό νέα διεύθυνση.

Η ομιλία του πρωθυπουργού έδειξε ότι η κατάσταση αυτή δεν ήταν προσωρινή.  Οι επικαλύψεις μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων είναι τόσο μεγάλες και στη πολιτική και τις μεθόδους ώστε πιο εμφανής είναι μια εναλλαγή ρόλων παρά ουσιαστικές αλλαγές πολιτικής.

ΤΟ «ΣΤΙΓΜΑ»

Η ομιλία του πρωθυπουργού είχε δύο επικοινωνιακούς στόχους.

Ο πρώτος ήταν να καθησυχάσει για το παρόν διαβεβαιώνοντας ότι δεν θα ληφθούν άμεσα σκληρά μέτρα, δεν θα υπάρξουν αιφνιδιασμοί και πολιτικές ΣΟΚ και οι όποιες αλλαγές θα γίνουν με συναίνεση.

Ο δεύτερος στόχος ήταν να αφήσει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά για το μέλλον, παρουσιάζοντας μια δημοσιονομική κατάσταση δεινή, που μόνο χάρη στη «γενναιοδωρία» της κυβέρνησης προς τους εργαζόμενους δεν μεταφράζεται από τώρα σε σκληρή λιτότητα όπως ζητούσε ήδη ο κ. Μητσοτάκης και ο ΣΕΒ.

Στον πρώτο στόχο αποσκοπούσαν οι διαβεβαιώσεις περί εφαρμογής μιας πολιτικής «ήπιας προσαρμογής» ενώ στο δεύτερο η περιγραφή του Δημόσιου χρέους με τόνους δραματικούς.  Για να καταλάβει ο κάθε πολίτης  το μέγεθος του προβλήματος ο πρωθυπουργός εξήγησε ότι στην κάθε ελληνική οικογένεια αναλογεί χρέος ύψους 50.000 ευρώ.

Ήπια προσαρμογή λοιπόν, αλλά και με μια ισχυρή δόση «δημοσιονομικής τρομοκρατίας», εφησυχασμός επί του παρόντος αλλά και όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά για το μέλλον, αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ήταν τα στίγμα που ο πρωθυπουργός θέλησε να δώσει με την ομιλία του στη ΔΕΘ.

Πίσω από τα μηνύματα αυτά βρίσκεται ασφαλώς η αγωνία του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης της ΝΔ να αποστασιοποιηθούν από τις προσδοκίες που προεκλογικά καλλιέργησαν και, ει δυνατόν, χωρίς να τρωθεί πρόωρα η αξιοπιστία τους.

Αυτή η αποστασιοποίηση επιχειρήθηκε με δύο τρόπους:  Ο πρώτος ήταν η κλιμάκωση των προσδοκιών αυτών μέσα στο χρόνο και η μετάθεση της ικανοποίησης των προεκλογικών δεσμεύσεων στο μέλλον.

ΜΟΝΙΜΟΤΕΡΗ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ

Ήταν αυτή η μεθόδευση μια αναγκαστική κίνηση τακτικής;  Ελπίζει πράγματι ο πρωθυπουργός σε μια εντυπωσιακή βελτίωση των δεδομένων –ο ίδιος μίλησε για «απογείωση» – σε σύντομο χρόνο ή πρόκειται για μια μονιμότερη μεταστροφή;  Ο χρόνος θα δείξει αλλά η ομιλία του πρωθυπουργού πριμοδοτεί ήδη τη δεύτερη εκδοχή.  Διότι ο πρωθυπουργός δεν περιορίσθηκε μόνο σε μια τέτοια μεθόδευση λόγω συγκυριακών δυσκολιών αλλά προχώρησε σε μια ουσιαστικότερη και μονιμότερη αναστροφή της ιεράρχησης των προβλημάτων, των προτεραιοτήτων, κα του συσχετισμού μέσων και στόχων.

 Συγκεκριμένα, στο προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ αναφερόταν ως πρώτη προτεραιότητα η επιτάχυνση της ανάπτυξης.   Μάλιστα διακηρυσσόταν ως συγκεκριμένος ποσοτικός στόχος η επίτευξη ρυθμών αύξησης του ΑΕΠ μεγαλύτερων από 5% το χρόνο.

  Με την επιτάχυνση της ανάπτυξης ως «μέσον», το προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ έθετε στη συνέχεια προς επίτευξη μια σειρά από στόχους δημοσιονομικούς και κοινωνικούς.

 Όμως ο στόχος αυτός της επιτάχυνσης της ανάπτυξης και μάλιστα με ρυθμούς μεγαλύτερους του 5% ήταν εξαρχής αυθαίρετος και δεύτερο η συλλογιστική αυτή υπονοεί ότι τα δημοσιονομικά και κοινωνικά ελλείμματα οφείλονται στην ανεπαρκή ανάπτυξη και όχι στην ενδογενή ανισότητά της.

 Η κυβέρνηση, λοιπόν, έπρεπε να αποδεσμευτεί επειγόντως όχι τόσο από συγκεκριμένες υποσχέσεις που έδωσε προεκλογικά –πολλές επί μέρους υποσχέσεις αυτού του είδους μπορούν και πάλι να ικανοποιηθούν- όσο, από τη συνολική λογική, την ιεράρχηση, και τον συσχετισμό μέσων και στόχων.  Και αυτό έγινε ή μάλλον άρχισε να γίνεται με την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ.

Η επιδίωξη για επιτάχυνση της ανάπτυξης εκφωνήθηκε εκ νέου αλλά χωρίς πλέον τους ποσοτικούς της προσδιορισμούς.  Ο στόχος για αύξηση των ΑΕΠ κατά 5% δεν αναφέρθηκε καν αλλά ούτε αντικαταστάθηκε από κάποιο νέο στόχο.

 Όμως, και αυτό είναι το ουσιώδες, η επιτάχυνση της ανάπτυξης δεν είναι πλέον το «μέσον» για την επίλυση του δημοσιονομικού κα του κοινωνικού προβλήματος.  Αντίθετα η επίλυση του δημοσιονομικού προβλήματος και η μετάθεση ή εγκατάλειψη των κοινωνικών στόχων προβάλλει τώρα ως προϋπόθεση, ως προαπαιτούμενο για την επιτάχυνση της ανάπτυξης.

 Πρόκειται για μια πλήρη αναστροφή, που συνθέτει ένα κλασσικό συντηρητικό πλαίσιο άσκησης της πολιτικής η οποία αναγκαστικά συρρικνώνεται σε μια διαχείριση της πραγματικότητας με ήπιες ή σκληρές δόσεις λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων, ανάλογα και με τις αντιστάσεις της κοινωνίας. Πρόκειται ουσιαστικά για συνέχιση ενός μοντέλου «πραγματιστικού νεοφιλελευθερισμού» που υπό μια διαφορετική, «εκσυγχρονιστική», ρητορική αποτελούσε ήδη το πλαίσιο άσκησης της πολιτικής και των κυβερνήσεων Σημίτη.

ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ

 Παρά τις προσπάθειες που κατέβαλλε ο πρωθυπουργός να εμφανισθεί με ένα κεντρώο προφίλ δεν μπόρεσε τελικά να κρύψει την ωμή ταξική επιλογή που συμπυκνώνει αυτό το πλαίσιο άσκησης της πολιτικής.  Έτσι, αναφερόμενος στη σχέση ανάπτυξης και αναδιανομής ο πρωθυπουργός υποχρεώθηκε να χρησιμοποιήσει δύο μέτρα και δύο σταθμά.

 Αναφερόμενος στις ανώτερες οικονομικά τάξεις και τα κέρδη τους ουσιαστικά υπερασπίσθηκε τη θέση ότι η αναδιανομή –προς όφελος τους- πρέπει να προηγείται της ανάπτυξης.  Για να γίνουν επενδύσεις πρέπει προηγούμενα να δοθούν κίνητρα προς τις επιχειρήσεις, να μειωθεί η φορολογία των κερδών.

Και παρόλο που αυτές οι αναδιανομές υπέρ του κεφαλαίου έχουν δημοσιονομικό κόστος, το δημοσιονομικό πρόβλημα στη περίπτωση αυτή υποτάσσεται στην επιδίωξη για επιτάχυνση της ανάπτυξης.

 Αναφερόμενος, από την άλλη πλευρά στην ανάγκη αναδιανομής υπέρ των εργαζομένων και σε κοινωνικούς στόχους που αμβλύνουν τις ανισότητες, ο πρωθυπουργός υποστήριζε ότι εδώ η ανάπτυξη πρέπει να προηγηθεί της αναδιανομής και της ικανοποίησης κοινωνικών αναγκών.

ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Ως αιτιολογική βάση γι’ αυτή την αναστροφή και γι’ αυτό το πλαίσιο πολιτικής προβλήθηκε η δεινή, όπως την περιέγραψε ο πρωθυπουργός, δημοσιονομική κατάσταση. 

Όμως ακόμη και αν η δημοσιονομική κατάσταση ήταν δεινή γιατί αυτή πρέπει να μεταφράζεται σε παροχές προς τους μεν και σε στερήσεις για τους δε;

Ποια είναι πράγματι η δημοσιονομική κατάσταση;  Και πως μπορούμε να ορίσουμε σήμερα το δημοσιονομικό πρόβλημα ;

Το πρόβλημα είναι ακριβώς ότι δεν το γνωρίζουμε με τρόπο αξιόπιστο.  Αν όπως ισχυρίζεται η παρούσα κυβέρνηση, η προηγούμενη εμφάνιζε ελλειμματικούς προϋπολογισμούς ως πλεονασματικούς, αυτό σημαίνει ότι το δημοσιονομικό σύστημα λειτουργεί με τόσες «ελαστικότητες» που και η ίδια ή μια άλλη κυβέρνηση μπορεί να εμφανίζει πλεονασματικούς προϋπολογισμούς ως ελλειμματικούς αν αυτό υπηρετεί το μικροκομματικό πολιτικό της σχέδιο.

 Ως δημοσιονομικό πρόβλημα συνεπώς, στην παρούσα φάση, πρέπει να εννοήσουμε όχι τόσο το δημόσιο έλλειμμα ούτε το δημόσιο χρέος, αλλά, πριν από τις συγκεκριμένες αυτές διαστάσεις του, σε κυρίαρχο πρόβλημα αναδείχνεται η αναξιοπιστία όλου του συστήματος της δημοσιονομικής διαχείρισης.  Και αυτό ήταν το νόημα της δήλωσης του ECOFIN. 

«Μη νομίζετε», είπε η δήλωση εκείνη, και προς την παρούσα κυβέρνηση και προς τις προηγούμενες ότι « θα είστε αξιόπιστοι αν εμφανίσετε μικρότερο έλλειμμα.  Αν οι δημοσιονομικές σας στατιστικές δεν είναι αξιόπιστες, τότε ότι και να κάνετε θα είστε αναξιόπιστοι».

 Το θέμα βεβαίως δεν είναι στατιστικό αλλά πολιτικό.  Το έλλειμμα είναι θέμα ορισμών –τι είναι έλλειμμα και τι δεν είναι- και πολιτικών επιλογών, κοινά αποδεκτών, διαχρονικά σταθερών.  Η απουσία τους δεν οφείλεται σε κάποια τεχνική αδυναμία. Είναι επιλογή των κομμάτων εξουσίας.  Διότι η υφιστάμενη κατάσταση τους επιτρέπει όταν είναι στην εξουσία να διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα με αδιαφάνεια, χωρίς έλεγχο και λογοδοσία.  Και όταν είναι στην αντιπολίτευση να καταστροφολογούν και να κινδυνολογούν ασύστολα.  Πρόκειται εν τέλει για ένα μηχανισμό πολιτικής χειραγώγησης της κοινωνίας αφού με τα ίδια δεδομένα, μπορούν να κατασκευάζονται αυταπάτες δημοσιονομικής ευμάρειας για λόγους προεκλογικής σκοπιμότητας και δραματικές εικόνες δημοσιονομικών κρίσεων για να δικαιολογηθούν πολιτικές λιτότητας «ως αδήριτες ανάγκες της οικονομίας».

ΤΟ «ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ»

Η νέα κυβέρνηση, αντί να βάλει τέλος σ’ αυτό το απαράδεκτο καθεστώς προωθώντας τις αναγκαίες αλλαγές στο δημοσιονομικό σύστημα αξιοποίησε για τους σκοπούς του δικού της πολιτικού σχεδιασμού αυτό το πρόβλημα.  Έτσι αντί μιας αξιόπιστης «απογραφής» με διακομματική συμμετοχή, αντί για ένα πλαίσιο σταθερών κανόνων και ορισμών, έκανε μια απογραφή με αδιαφάνεια για να μπορεί να περιγράφει τη δημοσιονομική κατάσταση κατά βούληση.

 Αξιοποίησα την ευκαιρία για να επεκταθώ κάπως στο ζήτημα αυτό, διότι κατά ένα παράδοξο τρόπο, ίσως επειδή πράγματι έχει και σύνθετες τεχνοκρατικές διαστάσεις, ακόμη και από τμήματα της αριστεράς κατανοείται ως ένα τεχνοκρατικό, στατιστικό ή διαχειριστικό ζήτημα.  Ενώ, όπως προσπάθησα να δείξω, πίσω από τις διαστάσεις αυτές βρίσκεται ένα «βαθύ κράτος» που μένει διαχρονικά σταθερό και ακλόνητο.

 Πρόκειται για ένα σύστημα «κλειστό» στον έλεγχο της Βουλής και της κοινωνίας, που λειτουργεί με αδιαφάνεια, μέσα από ασαφείς κανόνες και «ανεξέλεγκτους ειδικούς λογαριασμούς» ως θερμοκήπιο σπατάλης και πολυεπίπεδης διαπλοκής, αλλά και αξιοποιείται ως μηχανισμός πολιτικής χειραγώγησης της κοινωνίας.

Το σύστημα αυτό, ούτε εκσυγχρονίζεται ούτε επανιδρύεται αλλά απλά καταργείται, τσακίζεται.  Η νέα κυβέρνηση αντί να συγκρουστεί δείχνει από την αρχή τάσεις συμβιβασμού μαζί του.

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

 Επανερχόμενο, στο συνολικότερο πλαίσιο της πολιτικής όπως αυτό διαγράφεται μετά και την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ μπορούμε να επισημάνουμε ορισμένες συνέπειες.

 Μια πρώτη συνέπεια είναι ότι το πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής όπως διαγράφεται μετά τη ΔΕΘ φαίνεται ότι ανοίγει ορέξεις που εκθέτουν τον πρωθυπουργό σε πιέσεις που δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να ελέγξει. 

Συγκεκριμένα, αν η υποβάθμιση η μετάθεση ή η εγκατάλειψη των κοινωνικών στόχων προβάλλεται ως προϋπόθεση της ανάπτυξης και του δημοσιονομικού προβλήματος τότε γιατί αυτή η προϋπόθεση να μην ισχυροποιηθεί με πιο «τολμηρά» μέτρα;

Δεν είναι λοιπόν συμπτωματικό που οι πιέσεις για άνοιγμα του εργασιακού και του ασφαλιστικού, δηλαδή για περαιτέρω απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων και για συρρίκνωση της κοινωνικής ασφάλισης εντείνονται παρόλο που ο πρωθυπουργός δεν θα ήθελε τα θέματα αυτά να προστεθούν στην παρούσα φάση στις ήδη πολλές εκκρεμότητες.

 Μια δεύτερη συνέπεια είναι ότι από τη στιγμή που η κυβέρνηση αντί να συγκρουσθεί με το «βαθύ κράτος» προσπαθεί να το οικειοποιηθεί και να το χρησιμοποιήσει προς όφελος της γίνεται εμφανής αν όχι και προκλητική η παρουσία των δομών της διαπλοκής και καθίσταται «νόμιμο» το αίτημά τους να συγκαλυφθούν οι αμαρτίες τους και να μείνουν ανέγγιχτα τα συμφέροντα τους.

 Τέλος, αν η κυβέρνηση όπως υπονοούν οσα προηγήθηκαν, αδυνατεί να αντιστρέψει τις προϋπάρχουσες τάσεις και να δώσει βιώσιμες λύσεις στα ανοιχτά κοινωνικά, παραγωγικά περιβαλλοντικά και λειτουργικά προβλήματα τότε, κινδυνεύει να δει τα πολιτικά της αποθέματα να εξαντλούνται σύντομα.

Πολύ πιο σύντομα απ’ ότι ακόμη και οι αντίπαλοι της θα ανέμεναν.

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,907

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Μαζί - Να ανατρέψουμε τους συσχετισμούς & στη Δυτική ΑθήναΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας#ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Εχθές ο κ. Σκέρτσος υποτίθεται ότι... αποκάλυψε τα «fake news» του ΣΥΡΙΖΑ για τη φορολογία & το εισόδημα. Για το πώς οι έμμεσοι φόροι σε συνθήκες πληθωρισμού αυξάνουν τη φορολογική επιβάρυνση το αναλύσαμε εχθές. Σήμερα, ας δούμε πώς ο πληθωρισμός μειώνει το πραγματικό εισόδημα.❌ Ο κ. Σκέρτσος ισχυρίστηκε ότι: «Οι μισθοί αυξήθηκαν δεν μειώθηκαν». ❌ Και για την Έκθεση του ΟΟΣΑ που έλεγε το ακριβώς αντίθετο, ο κ. Σκέρτσος ισχυρίστηκε ότι «Έγινε τον Νοέμβριο του 2022. Όχι τον Απρίλιο του 2023... άρα δεν ήταν επίκαιρη…».📉Αφού δεν τους αρέσει λοιπόν η Έκθεση του ΟΟΣΑ, ας δούμε τι λέει η Έκθεση της Κομισιόν (Country Report) που δημοσιεύτηκε στις 25.5.2023, άρα είναι εντελώς… επίκαιρη. ❗️Το πρώτο που λέει είναι ότι «ο πραγματικός μισθός στην Ελλάδα για το 2022 μειώθηκε κατά 4,7%, γιατί η ονομαστική αύξησή του υπολειπόταν της αύξησης του πληθωρισμού». Άρα επιβεβαιώνει επί της ουσίας την Έκθεση του ΟΟΣΑ. ❗️Το δεύτερο που λέει είναι ότι η αύξηση που δόθηκε εντός Απριλίου αναμένεται να αποκαταστήσει «μερικώς» την περαιτέρω μείωση των πραγματικών μισθών το 2023. 1️⃣ Συμπέρασμα 1ο: Οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν το 2022, & με «τη βούλα» της Κομισιόν, επομένως ο κ. Σκέρτσος ψεύδεται εφόσον υποστηρίζει το αντίθετο. 2️⃣ Συμπέρασμα 2ο: Οι πραγματικοί μισθοί αναμένεται να μειωθούν & το 2023 εάν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής. 3️⃣ Συμπέρασμα 3ο: Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τον πληθωρισμό ως εργαλείο για να μειώνει αφανώς το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μέσω ανεπαρκών αυξήσεων που δεν καλύπτουν την άνοδο του πληθωρισμού και μέσω των έμμεσων φόρων που «πολλαπλασιάζονται» εξαιτίας της ακρίβειας. Με τους δυο αυτούς τρόπους εγκαθιστά ένα σύστημα εσωτερικής υποτίμησης των μισθών οι συνέπειες της οποίας θα φανούν σωρευτικά τα επόμενα χρόνια. 🚮 Όσο για την… υπόσχεση της ΝΔ για αυξήσεις 25% είναι εντελώς αίολη & απατηλή αφού δεν δεσμεύεται για την αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης των μισθών. 🚫 Αυτή ήταν η πολιτική της ΝΔ για 4 χρόνια & αυτή & χειρότερη θα είναι εάν δεν ανατραπούν οι συσχετισμοί στις 25 Ιούνη. #ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Και με τη «βούλα» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Έκθεση Μακροοικονομικών Ανισορροπιών, σ.12], ο υψηλός πληθωρισμός στην Ελλάδα πυροδοτείται από τα υψηλά κέρδη. Αυτά που η ΝΔ άφησε ανεξέλεγκτα, χωρίς έλεγχο στις αγορές. Υπερκέρδη που είναι η άλλη όψη της αφαίμαξης του εισοδήματος εξαιτίας των έμμεσων φόρων που η ΝΔ άφησε άθικτους. Αυτή ήταν η 4ετία ΝΔ & Κυριάκου Μητσοτάκη, αυτή & χειρότερη θα είναι μια νέα, αν δεν ανατρέψουμε τους συσχετισμούς στις 25 Ιούνη#ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr