Άρθρο στο περιοδικό “ΚΡΑΜΑ”_Ανάπτυξη με σχέδιο και κοινωνική δικαιοσύνη_

Κεντρικός στόχος της Κυβέρνησης, όπως η ίδια διακηρύσσει, είναι η «επιτάχυνση της ανάπτυξης». Με τον τρόπο αυτό, υποστηρίζει, θα αντιμετωπισθούν τα κοινωνικά και τα δημοσιονομικά δεινά.

 Στο όνομα του στόχου αυτού, η κυβέρνηση μειώνει δραστικά τους συντελεστές φορολόγησης των κερδών  και των μερισμάτων (από 35% στο 25% ως το 2007). Θεσμοθετεί γενναιόδωρα κίνητρα για επενδύσεις και αποσυνδέει τη χορήγησή τους από την υποχρέωση δημιουργίας θέσεων εργασίας. Αμνηστεύει την παράνομη φυγάδευση κεφαλαίων στο εξωτερικό και νομιμοποιεί τη φοροδιαφυγή τους. Επεκτείνει τις ιδιωτικοποιήσεις σε τομείς των υποδομών και των συλλογικών αγαθών. Ακολουθεί πολιτική καθήλωσης των αυξήσεων των αποδοχών στα όρια του πληθωρισμού.

 Με δύο λόγια, στο όνομα της επιτάχυνσης της ανάπτυξης η Κυβέρνηση επιχειρεί να εφαρμόσει και να νομιμοποιήσει τη νεοφιλελεύθερη συνταγή αξιοποιώντας για το σκοπό αυτό και τους δρόμους που έστρωσαν οι τελευταίες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

 Το αν η πολιτική αυτή θα οδηγήσει κάποτε στην επιτάχυνση της ανάπτυξης δεν είναι καθόλου βέβαιο. Το μόνο βέβαιο είναι ότι, πριν αυτό συμβεί, έχουμε ήδη μια «αντίστροφη αναδιανομή» εισοδημάτων σε βάρος του κόσμου της εργασίας και των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. Επίσης η συρρίκνωση της κοινωνικής βάσης της ανάπτυξης και η διεύρυνση των ανισοτήτων δεν αποκλείεται καθόλου να οδηγήσουν σε κρίση και αναπτυξιακή εμπλοκή.

 Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η ανάπτυξη από μόνη της δεν αποτελεί λύση, στα προβλήματα της ανεργίας, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, αλλά είναι παράγοντας επιδείνωσής τους εφόσον δεν υπόκειται εξαρχής σε κοινωνικές δεσμεύσεις, σε οικολογικές προδιαγραφές, και δίκαιη διανομή του εισοδήματος. Το νεοφιλελεύθερο αναπτυξιακό πρότυπο οδηγεί σε μια ανάπτυξη που αυξάνει τα κέρδη αλλά όχι την απασχόληση και τους μισθούς.

 Η Ιρλανδία είχε τους πιο εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης από όλες τις χώρες της Ευρώπης. Έχει όμως τον υψηλότερο δείκτη φτώχειας, υψηλότερο κατά μία  μονάδα και από τον αντίστοιχο δείκτη στη χώρα μας. Οι ΗΠΑ είναι η πιο πλούσια χώρα του κόσμου, αλλά έχει το πιο οξύ πρόβλημα κοινωνικού αποκλεισμού και το πιο υψηλό ποσοστό ανασφάλιστου και χωρίς ιατρική περίθαλψη πληθυσμού.

 Η αντιμετώπιση της ανεργίας, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού απαιτεί συνεπώς μια ανάπτυξη ριζικά διαφορετική που να υπηρετεί τις ανάγκες και τους ανθρώπους και όχι τη μέγιστη αύξηση των κερδών. Το σύνθημα «οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» δεν είναι αφηρημένο σύνθημα αλλά κριτήριο συγκεκριμένο και σαφές, για το περιεχόμενο των πολιτικών επιλογών.

 Χρειάζεται λοιπόν ένα κοινωνικό και πολιτικό κίνημα, που θα αντισταθεί στη συντελούμενη ήδη, στο όνομα της επιτάχυνσης της ανάπτυξης, αντίστροφη αναδιανομή. Αλλά και θα διεκδικεί ταυτόχρονα μια διαφορετική ανάπτυξη με σαφείς οικολογικές και κοινωνικές δεσμεύσεις και προδιαγραφές.

 Αυτό σημαίνει βεβαίως, ότι η ανάπτυξη και οι αποφάσεις που αφορούν σε αυτήν, δεν μπορούν να αφεθούν στο «αόρατο χέρι» των αγορών. Ο στρατηγικός σχεδιασμός της ανάπτυξης από την κοινωνία και τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς της, γίνεται ξανά δραματικά επίκαιρος και εξαιρετικά αναγκαίος.

 Όπως και το ισχύον Σύνταγμα προβλέπει, ένα τέτοιο μεσομακροπρόθεσμο σχέδιο είναι ανάγκη να καταρτισθεί και να αποτελέσει τη βάση ενός δημόσιου διαλόγου.

 Μια δεύτερη ιδέα είναι ότι για την επίτευξη μιας τέτοιας ανάπτυξης πρέπει να στηριχθούμε όχι μόνο στο υλικό Κεφάλαιο, την τεχνολογία, και τη γνώση. Σημασία έχουν  και ορισμένα παραμελημένα, αλλά σημαντικά, «άυλα υλικά». 

 Η κοινωνική αλληλεγγύη, η ουσιαστική δημοκρατία, η διαφάνεια και η κοινωνική συμμετοχή, δεν αποτελούν άσχετα προς την ανάπτυξη ζητήματα. Αποτελούν  αντιθέτως, υπό προϋποθέσεις, πηγές πλούτου, ένα άυλο κεφάλαιο που μπορεί να γίνει η βάση για μια ανάπτυξη ποιοτικά διαφορετική και κοινωνικά πιο δίκαιη.

Οι εξελίξεις κάνουν αναγκαίο ένα νέο μαζικό, λαϊκό κόμμα της ΑριστεράςΣτους παράξενους καιρούς που ζούμε, δεν θα ήθελα, από δική μου αδράνεια, να βρεθώ εγκλωβισμένος σε ένα κόμμα το οποίο δεν θα έχει πλέον καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ που υπηρέτησα από την ίδρυσή του, & είμαι περήφανος που συνέβαλα στη δημιουργία του. Θέλω να δηλώσω λοιπόν, ότι παραιτούμαι από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια απόφαση που δεν θα ήθελα να χρειαστεί να λάβω, αλλά οι εξελίξεις την έχουν καταστήσει αναγκαία από καιρό.Θυμίζω ότι από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ έχω παραιτηθεί ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο. Οι φόβοι που εξέφραζα τότε για εκφυλιστικές εξελίξεις έχουν, δυστυχώς, πλήρως επιβεβαιωθεί. Δεν χρειάζονται, επομένως, πρόσθετα επιχειρήματα. Μπορείς να παραμένεις σε ένα κόμμα, ακόμη & αν διαφωνείς με την τρέχουσα πολιτική του, αρκεί στο κόμμα αυτό να τηρούνται κάποιοι σταθεροί κανόνες και να υπάρχουν δημοκρατικές εγγυήσεις σεβασμού της αξιοπρέπειας και των απόψεων όλων. Είναι όμως εξαιρετικά δύσκολη η παραμονή σε ένα κόμμα στο οποίο η έννοια της δημοκρατίας & της Αριστεράς, αλλά & η ιστορία του ίδιου του κόμματος, υπονομεύονται & μόνος αποδεκτός κανόνας είναι η συχνά αδιευκρίνιστη & ευμετάβλητη βούληση του αρχηγού.Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι η Αριστερά θα κληθεί από το λαό, ξανά, να κυβερνήσει, γιατί συσσωρεύονται μεγάλα προβλήματα που απαιτούν προοδευτικές λύσεις. Στοιχεία που δημοσιεύτηκαν χθες για τη συνεχιζόμενη φυγή στο εξωτερικό νέου επιστημονικού & εργατικού δυναμικού, είναι άκρως ανησυχητικά. Είναι μια ακόμη ένδειξη ότι, αν δεν υπάρξει σχέδιο & στρατηγική για αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου & της άνισης αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου, η χώρα θα οδηγηθεί σε νέα αδιέξοδα & η κοινωνία σε νέα φτωχοποίηση. Η Αριστερά μπορεί να πρωταγωνιστήσει ξανά υπό την προϋπόθεση, ότι εργάζεται & η ίδια γι’ αυτό, δημιουργεί σχέσεις εμπιστοσύνης με τον κόσμο της εργασίας, έχει επεξεργασμένες λύσεις στα προβλήματα & διαμορφώνει αξιόπιστες προϋποθέσεις προοδευτικής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης.Ορισμένοι είχαν προσδοκίες από τη νέα ηγεσία. Όμως στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, συντελείται μια διαδικασία φθοράς, και όχι δημιουργίας, με πρώτο θύμα την ιστορία του, το έργο του, την ηθικό-πολιτική ακεραιότητά του. Η συζήτηση που άνοιξε, με πρωτοβουλία της ηγεσίας, για «μαύρα ταμεία» αποτελεί τεράστια προσβολή για τα χιλιάδες μέλη του κόμματος που προσέφεραν ανιδιοτελώς & με το υστέρημα τους, κρατούσαν όλα αυτά τα χρόνια το κόμμα όρθιο & τα γραφεία του ανοιχτά. Ήταν ένα μεγάλο δώρο στη Δεξιά & όλους όσους υποστηρίζουν ότι «όλοι είναι το ίδιο».Ο κ. Κασσελάκης παρέλαβε ένα αριστερό κόμμα με προβλήματα & «παραδίδει» πολύ περισσότερα προβλήματα χωρίς αριστερό κόμμα, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει σε διαδικασία από-αριστεροποίησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με την παρούσα ηγεσία, δεν μπορεί να επιλύσει προβλήματα ταυτότητας, στρατηγικής & δημοκρατικής λειτουργίας που αντιμετώπιζε & από πριν. Θα είναι, για το λόγο αυτόν, σε μια κρίση διαρκείας.Οι εξελίξεις μάς θέτουν μπροστά σε δυο αλληλένδετα καθήκοντα. Πρώτον, να αγωνιστούμε για να υπάρξει ένα νέο μαζικό, λαϊκό κόμμα της Αριστεράς, από τη ριζοσπαστική αριστερά ως την αριστερή σοσιαλδημοκρατία & δεύτερον, μια προοδευτική εναλλακτική στο πρόβλημα της διακυβέρνησης της χώρας. Ας ανταποκριθεί ο καθένας & η καθεμία σε αυτό το διπλό καθήκον με όποιο τρόπο & από όποια θέση επιλέξει.Το βέβαιο είναι ότι η κοινωνική Αριστερά, το «αριστερό ημισφαίριο» της κοινωνίας, υπάρχει, & αναζητά μια κατά το δυνατόν ενιαία, ισχυρή & αποτελεσματική πολιτική εκπροσώπηση. Οι εξελίξεις, στον κόσμο, την Ευρώπη & την Ελλάδα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού.Η ιστορία, πάντως, δείχνει ότι η συσπείρωση & ανασύνθεση της Αριστεράς έχει μεγαλύτερες δυνατότητες να πετύχει αν γίνει υπόθεση της κοινωνίας, των νέων, του ανένταχτου κόσμου της Αριστεράς & της οικολογίας, μέσα από συλλογικές πρωτοβουλίες & κινήσεις, που πρέπει να υπάρξουν παντού, με κάθε πρόσφορη μορφή. Καλή αντάμωση, λοιπόν, στους γνωστούς χώρους, για τους γνωστούς λόγους.Τι έχει προηγηθεί:- «Ύστατη έκκληση για έναν ταπεινό στόχο» - Επιστολή-έκκληση για την αποτροπή της διάσπασης στην οποία η ηγεσία του κόμματος δεν μου απάντησε ποτέ. 9 Νοεμβρίου 2023: dragasakis.gr/istati-ekklisi-gia-enan-tapeino-stoxo/- «Πού βρισκόμαστε, ποιες οι προοπτικές…» - Αναλυτικό κείμενο με το οποίο εξηγώ τους λόγους της παραίτησης από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. 8 Δεκεμβρίου 2023: dragasakis.gr/pou-vriskomaste-poies-oi-prooptikes-pos-tha-pame-stis-evroekloges/- Συνέντευξη για το ίδιο θέμα στον Πάνο Χαρίτο, Kontra Channel. 12 Δεκεμβρίου 2023: dragasakis.gr/anasinthesi-kai-anasigkrotisi-tis-aristeras-me-stoxo-mia-nea-proodeftiki-pleiopsifia/ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μητροπόλεως 1
10557, Αθήνα

e-mail
ydragasakis@parliament.gr