Συνέντευξη στην εφημερίδα Realnews και στον δημοσιογράφο Φοίβο Κλαυδιανό.

Πώς είδατε τα μέτρα της ΔΕΘ;

Ο κ. Μητσοτάκης προσπαθεί να αποσυνδεθεί από τις βασικές προεκλογικές του υποσχέσεις. Ο στόχος για ανάπτυξη 4% δεν αναφέρθηκε καν και η μείωση των πλεονασμάτων έχει μετατεθεί για το απώτερο μέλλον.

Τώρα, λοιπόν, που οι προεκλογικές υποσχέσεις αποδείχτηκαν έωλες, ο κ. Μητσοτάκης ξαναμοιράζει τα κομμάτια μιας ήδη μοιρασμένης πίτας. Και το κάνει με άνισο κοινωνικά τρόπο, σε σύγκριση με το πακέτο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε ανακοινώσει για το 2020.

Αν όλο το πακέτο των φοροελαφρύνσεων και των όποιων παροχών είναι, όπως γράφτηκε, γύρω στα 1,2 δισ. ευρώ, τα 600 εκατομμύρια πηγαίνουν για τη μείωση της φορολογίας των κερδών και άλλα 100 για τη μείωση της φορολογίας επί των μερισμάτων. Δεν μένουν και πολλά για τη μεσαία τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Αλλά τα ακριβή νούμερα θα μπορέσουμε να τα αξιολογήσουμε μόνο με την κατάθεση του Προϋπολογισμού.

Γιατί κατηγορείτε τον κ. Μητσοτάκη ότι τρώει από τα έτοιμα. Τι απαντάτε στην κριτική ότι η μείωση του πλεονάσματος στο 2,5%, μέσω του καταπιστευτικού λογαριασμού, ήταν κάτι που κανείς στην Ευρώπη δεν γνώριζε;

Οι σχεδιασμοί της κυβέρνηση δεν έγιναν εν κρυπτώ. Ανακοινώθηκαν δημόσια και επικοινωνήθηκαν στα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα.

Σε ό,τι αφορά τα «έτοιμα», ποιος το αμφισβητεί; Αμφισβητεί κανείς ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε γεμάτα ταμεία, ενώ τα παρέλαβε άδεια; Ότι αν δεν είχαμε βγει από τα μνημόνια και η κατάσταση στην οικονομία δεν ήταν σοβαρά βελτιωμένη δεν θα μπορούσαν να ανακοινωθούν ούτε αυτά τα ανεπαρκή μέτρα από την κυβέρνηση της Ν.Δ.; Όμως δεν είναι κατηγορία ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. «τρώει από τα έτοιμα», αλλά αντικειμενική διαπίστωση που διαψεύδει την καταστροφολογία των προηγούμενων ετών και δημιουργεί υποχρεώσεις για το μέλλον.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί κριτική στο μοντέλο ανάπτυξης, ιδίως για θέματα βιωσιμότητας και διατηρησιμότητας. Εξηγήστε μας. Συμφωνείτε ότι η επιτάχυνση του ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ περισσότερο από 2% πρέπει να είναι ο μείζων στόχος της χώρας;

Βεβαίως χρειαζόμαστε ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης, αλλά το κρίσιμο ερώτημα είναι πώς θα τους πετύχουμε ώστε η ανάπτυξη να είναι διατηρήσιμη, βιώσιμη και δίκαιη. Η οικοδομή δεν μπορεί να παίξει σήμερα τον ρόλο που έπαιξε στο παρελθόν ως ατμομηχανή της ανάπτυξης. Ακόμα και σε αυτόν τον τομέα, λοιπόν, δεν αρκούν οριζόντια μέτρα, αλλά χρειάζονται στοχευμένες πολιτικές: φοιτητικές εστίες, ανάπλαση και επανάχρηση χώρων, ενεργειακή λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση του κτιριακού αποθέματος κ.λπ. Το σύμπλεγμα τουρισμού και real estate δεν μπορεί από μόνο του να οδηγήσει σε μια ισχυρή αλλά και διατηρήσιμη ανάπτυξη υψηλής προστιθέμενης αξίας αν δεν συνδεθεί με την πρωτογενή παραγωγή και τη μεταποίηση, όπως επιδιώκαμε εμείς, και μια σύγχρονη βιομηχανική πολιτική. Η ανάπτυξη, επίσης, δεν μπορεί να είναι διατηρήσιμη αν δεν στηρίζεται σε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος. Γι’ αυτό όχι μόνο η Αριστερά αλλά ακόμη και ο ΟΗΕ δεν μιλούν πλέον για ανάπτυξη γενικώς, αλλά μιλούν για βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη και για στόχους που πρέπει να γίνουν δεσμευτικοί. Για τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης δεν ακούμε λέξη από την κυβέρνηση. Δεν αρκούν συνεπώς αποσπασματικά μέτρα, αλλά χρειάζεται μια ολιστική αναπτυξιακή στρατηγική, και θα είναι τραγικό λάθος αν η νέα κυβέρνηση εγκαταλείψει ό,τι εμείς στο πεδίο αυτό δημιουργήσαμε. Ο τρόπος που αντιλαμβάνεται την ανάπτυξη ο κ. Μητσοτάκης είναι, θα έλεγα, παλιομοδίτικος και παλαιοκαπιταλιστικός και δεν οδηγεί σε διατηρήσιμη ανάπτυξη, αλλά προετοιμάζει τις επόμενες κρίσεις.

Ασκείτε κριτική στη ΝΔ για εκχώρηση των δημόσιων αγαθών και του δημόσιου χώρου. Και η δική σας κυβέρνηση, όμως, είχε αποδεχθεί τις ιδιωτικοποιήσεις…

Ο δημόσιος χώρος και τα κοινά αγαθά είναι οξυγόνο ζωής και προϋποθέσεις βιώσιμης ανάπτυξης. Και η κοινωνία το αντιλαμβάνεται. Ενδεικτικές ήταν οι αντιδράσεις στις προθέσεις της κυβέρνησης για την παραχώρηση του αιγιαλού σε κάθε είδους ιδιωτικά συμφέροντα που την υποχρέωσαν σε προσωρινή αναδίπλωση.

Εμείς, αντίθετα, προσπαθήσαμε και πετύχαμε να προασπίσουμε τον δημόσιο χώρο και τα δημόσια αγαθά, παρά τις πιέσεις που μας ασκούνταν από διάφορες πλευρές. Για αυτό και προτάξαμε και επιτύχαμε διαπραγματευτικά την πολύπλευρη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας αντί μονομερών αποκρατικοποιήσεων. Έτσι και όχι σε ιδιωτικοποιήσεις είπαμε και πολλά κερδήθηκαν υπέρ της κοινωνίας μέσω της αναδιαπραγμάτευσης των αρχικών συμβάσεων, όπως στην περίπτωση της Cosco, του Ελληνικού και άλλων.

Έχετε επικοινωνία με τον νέο υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνι Γεωργιάδη;

O κ. Γεωργιάδης έχει εκφραστεί θετικά για το έργο που αφήσαμε στο υπουργείο και δεσμεύτηκε να το σεβαστεί και να ολοκληρώσει ορισμένες εκκρεμότητες. Επίσης, πρόσφατα αναγνώρισε ορθώς τις μεγάλες δυνατότητες της Αναπτυξιακής Τράπεζας. Όμως ο κ. Μητσοτάκης δεν είπε τίποτα, ούτε ανακοίνωσε την ίδρυση παραρτήματός της στη Θεσσαλονίκη, όπως προβλέπει ο ιδρυτικός νόμος. Αναμένουμε, λοιπόν, την ολοκλήρωση και την πλήρη λειτουργία της αναπτυξιακής τράπεζας και των ειδικών επενδυτικών ταμείων, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς που είχαν γίνει και είχαν ψηφιστεί και από τη Ν.Δ. στη Βουλή, καθώς και την κατάθεση του σχεδίου νόμου για τις μικροπιστώσεις, το ΓΕΜΗ και τον εκσυγχρονισμό του ΠΔΕ, που αποτελεί αίτημα άνω των 30 ετών.

Μας έχετε μπερδέψει με το περιβόητο άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ… Θα είσαστε κόμμα της Αριστεράς, αλλά θα εκπροσωπείτε τους μετριοπαθείς πολίτες του Κέντρου;

Το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία και τον προοδευτικό κόσμο είναι κάτι που ήδη συμβαίνει. Ο κόσμος που ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές και του έδωσε ένα ποσοστό σχεδόν 32% δεν ψήφισε απλώς ένα κόμμα ή έναν ηγέτη, αλλά και μια εναλλακτική προοδευτική προοπτική. Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καθήκον να μεταφράσει αυτήν την εντολή σε συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο. Αυτό απαιτεί την οργανωτική διεύρυνση, αλλά και τη λειτουργική αναβάθμιση του ΣΥΡΙΖΑ, να είναι παρών και ριζωμένος παντού, να έχουν τα μέλη, αλλά ακόμη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ λόγο και ρόλο. Να λειτουργεί όχι ως ένα κόμμα κλεισμένο στον εαυτό του, αλλά στο κέντρο μιας ευρύτερης προοδευτικής παράταξης που έλκει δυνάμεις από το προοδευτικό κέντρο ως την κομμουνιστική παράδοση, τη Σοσιαλδημοκρατία, την πολιτική οικολογία, την κινηματική αριστερά.