Ομιλία στη Βουλή

Ομιλία στη Βουλή των Ελλήνων κατά τη συζήτηση του Σ/Ν «Αδειοδότηση παρόχων περιεχομένου επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης και άλλες διατάξεις».

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

ο χώρος της ενημέρωσης τα τελευταία χρόνια –για να μην πούμε τις τελευταίες δεκαετίες– είναι ένας χώρος μεγάλων αλλαγών. Και τεχνολογικών και αλλαγών από την άποψη του τρόπου άσκησης της πληροφόρησης και του τρόπου ελέγχου, θα έλεγα, της πληροφόρησης. Από τη στιγμή μάλιστα που η ενημέρωση γίνεται πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας, η ποιότητα της ενημέρωσης εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό και από την ποιότητα της επιχειρηματικότητας. Και αυτή είναι μία από τις μεγάλες αλλαγές που όλοι τις ζούμε.

Άκουσα και πολλές αναφορές στο θέμα αυτό, για διαπλοκή κ.λπ., αλλά νομίζω ότι πρέπει να το δούμε πιο συγκεκριμένα το θέμα αυτό, διότι ενδεχομένως είναι πιο δύσκολη απʼ ό,τι φαίνεται η αντιμετώπισή του.

Η κυβέρνηση επιχειρεί με το νομοσχέδιο αυτό μια τομή. Και η τομή ακριβώς είναι ότι προσπαθεί να αλλάξει το σύστημα ενημέρωσης με στόχο την ποιότητά της και τη δημοκρατία σε αυτό, προσπαθώντας ταυτόχρονα να αλλάξει και το μοντέλο επιχειρηματικότητας. Και νομίζω ότι έτσι πρέπει να κατανοήσουμε την προσπάθεια η οποία γίνεται.

Βεβαίως εδώ υπάρχει ένα θέμα αρχής. Υπάρχει και ένα θέμα συγκεκριμένων ρυθμίσεων. Το θέμα αρχής είναι αν συμφωνούν τα κόμματα ότι αυτό το σύστημα που έχουμε σήμερα δεν είναι δημοκρατικό, αλλά δεν είναι και βιώσιμο: Επιφυλάσσει τεράστια βάρη για την κοινωνία, αν λάβουμε υπόψη μας τον τεράστιο δανεισμό που υπάρχει, αλλά και για τους εργαζομένους.

Το θέμα λοιπόν αρχίζει με μια συμφωνία ότι αυτό το σύστημα πρέπει να αλλάξει. Και αυτό το νόημα θα είχε μια ψήφος επί της αρχής του νομοσχεδίου.

Από εκεί και πέρα, υπάρχουν ρυθμίσεις προς συζήτηση. Θα δυσκολευτούν τα κόμματα που θα καταψηφίσουν επί της αρχής να πείσουν την κοινωνία ότι καταψηφίζουν επί της αρχής και ταυτόχρονα δεν θέλουν να υπάρχει το σημερινό σύστημα. Η καταψήφιση επί της αρχής στην πράξη σημαίνει να υπάρχει το ίδιο αυτό σύστημα, και αυτό θα είναι πολύ οδυνηρό αν συμβεί – και ελπίζω ότι δεν θα συμβεί.

Βεβαίως θα ήθελα να τονίσω με έμφαση ότι όλα αυτά τα οποία ακούγονται για την ανάγκη να λειτουργεί η αγορά, να λειτουργούν οι θεσμοί, να λειτουργεί ο ανταγωνισμός είναι πολύ ωραία να τα δούμε ως προοπτική, αλλά δεν πρέπει να αφαιρεθούμε από το τι συμβαίνει σήμερα, τι συνέβη ως σήμερα και γιατί συνέβη και τι είναι αυτό που θα κάνει την αλλαγή από αύριο το πρωί.

Δεν είναι κάποια πρόσωπα το πρόβλημά μας, κατά την άποψή μου τουλάχιστον. Δεν είναι κάποιοι ευνοημένοι απλώς από αυτό το σύστημα. Δεν είναι κάποια σκάνδαλα επιμέρους, σποραδικά, σε ένα σύστημα που λειτουργεί υγιώς κατά τα άλλα. Ούτε είναι κάποιοι επιμέρους νόμοι που πρέπει να αλλάξουν. Είναι ένα σύστημα εξουσίας που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας. Είναι ένα σύστημα που στηρίζεται τόσο σε τυπικές, θεσμικές ρυθμίσεις, όσο και σε άτυπες σχέσεις συμφερόντων που έχουν οικοδομηθεί εδώ και χρόνια ή και δεκαετίες. Γιʼ αυτό χρειάζεται μια συστημική αλλαγή.

Ο νόμος αυτός είναι ένα μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου που έχουμε. Για να αλλάξουν τα πράγματα, πρέπει να αλλάξει το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Πρέπει να αλλάξει το τραπεζικό σύστημα. Πρέπει να αλλάξει το μοντέλο επιχειρηματικότητας. Μόνο σε ένα τέτοιο πλαίσιο θα λειτουργήσει κι αυτός ο νόμος. Δεν μπορεί ένα επιμέρους στοιχείο αυτού του συστήματος να αποδειχτεί αρκετό.

Θα μου επιτρέψετε λοιπόν να κάνω μια σύντομη αναφορά σε αυτό που άκουσα πολλοί από εσάς να λέτε για τη διαπλοκή, επισημαίνοντας ορισμένες –να μου επιτραπεί ο όρος– υλικές διαστάσεις, συγκεκριμένες διαστάσεις.

Η πρώτη διάσταση είναι ο δανεισμός των επιχειρήσεων παροχής ενημέρωσης. Δεν έχουμε ακριβή στοιχεία. Κάποια στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί πλησιάζουν, από ό,τι φαίνεται, την πραγματικότητα. Και αυτή λέει ότι τα χρέη των επιχειρήσεων αυτών υπερβαίνουν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Είναι ένα δισεκατομμύριο ευρώ και πλέον.

Θα πει κανείς: «Γιατί είναι πρόβλημα; Πολλές επιχειρήσεις δανείζονται και στην πορεία εξοφλούν τα χρέη τους». Εδώ το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότερες επιχειρήσεις Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης έχουν αρνητική καθαρή θέση. Έχουν χάσει τα κεφάλαιά τους μετά από σειρά ζημιογόνων χρήσεων. Άρα, μιλάμε για δανεικά κι αγύριστα, κι αυτό πρέπει το Κοινοβούλιο να το γνωρίζει. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα δάνεια αυτά δεν θα εξοφληθούν.
Και θα περίμενα μια μεγαλύτερη ευαισθησία από τα κόμματα σε ό,τι αφορά στο θέμα αυτό, δηλαδή σχετικά με το τι θα γίνει με αυτό το πρόβλημα.
Έχουμε επιχειρήσεις-«βαμπίρ», δηλαδή επιχειρήσεις –όχι μόνο στο χώρο της ενημέρωσης αλλά γενικότερα στην οικονομία– οι οποίες ζουν εφόσον δανείζονται.

Η πρώτη λοιπόν διάσταση είναι ο δανεισμός. Οι τράπεζες δεν είναι πια δανειστές των επιχειρήσεων. Οι τράπεζες είναι οι πραγματικοί κεφαλαιούχοι των επιχειρήσεων.

Υπάρχει ένα θέμα αν όλα αυτά ήταν νόμιμα. Δεν θα αναφερθώ εγώ σε αυτό. Γίνεται έρευνα, από ό,τι γνωρίζουμε, από τη Δικαιοσύνη.

Η δεύτερη διάσταση έχει να κάνει με τα έσοδα των επιχειρήσεων των Μέσων Ενημέρωσης, βασικό στοιχείο των οποίων είναι η διαφήμιση.

Και εδώ όμως δεν έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα, γιατί δυστυχώς στις τράπεζες δεν υπάρχει κάποιο σύστημα αντίστοιχο της «Διαύγειας». Οι τράπεζες δηλαδή δεν αναρτούν κάπου στοιχεία ώστε να ξέρει κανείς πόσες χορηγίες κάνουν και πού, σε ποια κανάλια ή σε ποια sites δίνουν χρηματοδοτήσεις. Όταν κάποιο site, παραδείγματος χάριν, φωνάζει: «Κάτω τα χέρια από τους τραπεζίτες!», το κάνει επειδή το πιστεύει ή μήπως υπάρχει από πίσω μια χορηγία η οποία έχει ως αντάλλαγμα τις κραυγές αυτές;

Από τα ανεπίσημα στοιχεία πάντως που έχουμε προκύπτει το εξής ενδιαφέρον συμπέρασμα: σε πολλές περιπτώσεις οι τράπεζες δεν δίνουν μόνο δάνεια, αλλά με τις διαφημίσεις που δίνουν στα κανάλια καλύπτουν και μεγάλο μέρος των τόκων των δανείων τα οποία δίνουν.

Διαμορφώνεται δηλαδή ένα κλειστό σύστημα: Έχουμε επιχειρήσεις οι οποίες γίνονται με δανεικά και έχουμε και –σε ορισμένες περιπτώσεις– τα δάνεια σε αυτές τις επιχειρήσεις να εξυπηρετούνται από τους δανειστές, δηλαδή τις τράπεζες. Αυτό συνέβαινε σίγουρα στους καλούς καιρούς. Τώρα συμβαίνει σε μικρότερο βαθμό.

Η τρίτη διάσταση είναι η συναλλαγή αυτού του συστήματος με το πολιτικό και κομματικό σύστημα. Θα περίμενε κανείς από τα κόμματα που υπηρέτησαν αυτό το σύστημα, που ήταν μέρος του συστήματος, μια μεγαλύτερη ειλικρίνεια. Το επικαλέστηκε ο κ. Κουτσούκος, αλλά δεν άκουσα τίποτα.

Εδώ λοιπόν έχουμε οι τράπεζες να προσφέρουν στις επιχειρήσεις δάνεια και έσοδα. Και οι επιχειρήσεις βεβαίως τι προσφέρουν; Προσφέρουν προστασία. Και αυτό επεκτείνεται και στο κομματικό και πολιτικό σύστημα. Διότι όλο αυτό το σύστημα εξουσίας, όπως είπα, θέλει πολιτική νομιμοποίηση, θέλει νόμους, θέλει πολιτικές αποφάσεις, θέλει διατάγματα.

Αυτό είναι λίγο πολύ το σύστημα που έχουμε σήμερα, για το οποίο πρέπει να προσθέσω ότι η τρόικα δεν ώθησε προς την αλλαγή του, αλλά το προστάτευσε. Θα τα πούμε αυτά σε λίγες μέρες, όταν συζητήσουμε για την ανακεφαλαιοποίηση, πώς δηλαδή η τρόικα και οι ελληνικές κυβερνήσεις προστάτευσαν αυτό το σύστημα που μόλις περιέγραψα.

Το επιχείρημα λοιπόν κάποιων ότι μπορεί κι αυτή η κυβέρνηση να είναι σαν τις προηγούμενες και στη θέση του χαλίφη να βάλει άλλον χαλίφη είναι ένας φερετζές για να κρύψουν κάποιοι τη στήριξη που δίνουν στο σημερινό σύστημα διαπλοκής.

Επειδή άκουσα τον κ. Λεβέντη να μιλά για τις αξίες της Αριστεράς και τη φιλοσοφία μας, Εμείς πιστεύουμε ότι, από τη στιγμή που έχει γίνει επιχειρηματικό παίγνιο και η ενημέρωση, ο πλουραλισμός της ενημέρωσης μπορεί να στηριχθεί καλύτερα από τον πλουραλισμό των μορφών και των φορέων παροχής ενημέρωσης.

Εμείς λοιπόν είμαστε υπέρ ενός πλουραλιστικού συστήματος, στο οποίο έχουν θέση και δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς αλλά και συνεταιριστικοί και άλλοι κοινοπρακτικοί φορείς. Αν τα 8.000.000 ευρώ που προβλέπει το σχέδιο νόμου για το ύψος των ιδίων κεφαλαίων το κρίνουν κάποιοι υψηλό ή απαγορευτικό, είμαι βέβαιος ότι ο υπουργός ή και η κυβέρνηση θα το εξετάσουν ακόμα και στη συνέχεια της εφαρμογής αυτού του νόμου.

Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να δούμε άλλα κριτήρια. Και εδώ υπάρχει πεδίο διαλόγου. Λόγου χάρη, το κριτήριο «σχέση ιδίων κεφαλαίων προς ξένα» μπορεί να είναι πιο χρήσιμο, με την έννοια να μπουν σχετικά εύκολα στο σύστημα, αλλά να υπάρχει μετά αυστηρός έλεγχος όσον αφορά το ποιοι πράττουν, ποιοι δεν τηρούν τους νόμους, τους κανόνες κ.λπ.

Επομένως, έχω την άποψη ότι όσοι θέλουν να αρχίσει να αλλάζει αυτό το σύστημα που έχουμε σήμερα, το οποίο όλοι καταγγέλλουν, αυτό επιβάλλει μία ψήφο επί της αρχής. Και μετά βεβαίως έχει κανείς την ευχέρεια επί των επιμέρους ρυθμίσεων να διατυπώσει διαφορετικές απόψεις, αν το κρίνει σκόπιμο.

Ευχαριστώ.

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,888

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Στο Περιστέρι. Η Δυτική Αθήνα υπερψηφίζει την πρόταση προοδευτικής αλλαγής του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ για #ΔικαιοσύνηΠαντούΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 1η ΟΜ Περιστερίου Συριζα Προοδευτική Συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ Πετρούπολης Σύριζα Αιγάλεω ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Σύριζα Προοδευτική Συμμαχία Αγίων Αναργύρων 3η ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 2η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 5η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου "Νέα Ζωή" Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας Νεολαια Συριζα Περιστεριου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Νεολαία Σύριζα Πετρούπολης Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αιγάλεω #εκλογες2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Μία ημέρα έμεινε για τις #εκλογές2023.Μιά ημέρα για την 21η Μάη.Με αγωνιστικότητα για την πολιτική αλλαγή.Με αποφασιστικότητα ν’ ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις αγωνίες της κοινωνίας.Με αυτοπεποίθηση για την πρόταση προοδευτικής διεξόδου του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ.Με σύμμαχο τον λαό.Με τις τελευταίες συγκεντρώσεις-παράσταση νίκης σε Αθήνα, Πάτρα & Ηράκλειο να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον Αλέξη #Τσίπρα.Μια ημέρα για #ΔικαιοσύνηΠαντού. ΓΔρ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr