Ομιλία στην παρουσίαση του βιβλιου του Χρήστου Τσακόπουλου: “Αριστεροί Χαιρετισμοί”

 

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ – ΕΝΑΣ ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ

                                                   

                                                 Α΄

 

Ο ήρωας του βιβλίου του Χρήστου Τσακόπουλου πολιτικοποιείται, οργανώνεται και δρα στην περίοδο της δικτατορίας. Ανήκει στη «γενιά του Πολυτεχνείου». Μας περιγράφει επομένως μια διαδρομή -τη δική του- που όμως έχει μια αξία γενικότερη. Μας βοηθά να κατανοήσουμε τον τρόπο πολιτικοποίησης και οργανωτικής ένταξης αυτής της γενιάς, ρίχνει φως και σε ορισμένες πτυχές της εξέλιξής της.

 

Ο Χρήστος Σκαρλάτος λοιπόν, έτσι ονομάζει ο συγγραφέας τον ήρωά του, είναι ένας νέος με αναζητήσεις και ερωτήματα, με πίστη στις αξίες της Αριστεράς, αλλά με μια, γενική, ίσως και ασαφή, αντίληψη περί Αριστεράς υπό την έννοια της πολιτικής και ιδεολογικής της συγκρότησης.  Οργανώνεται σε μια αριστερή οργάνωση, που συμβαίνει να είναι του ΚΚΕ, όμως θα μπορούσε να είναι και μια άλλη οργάνωση, αφού το κύριο και βασικό κίνητρο είναι η, μέσω της οργάνωσης, πάλη για την ανατροπή της χούντας.

 

Όπως λέει ο ίδιος, «εκείνη την εποχή ήμουν τελείως άσχετος με κομματικές εντάξεις, στρατευμένες ιδεολογίες, άμεση γνώση της μαρξιστικής θεωρίας. Όποιος από κάποια σοβαρή αντιδικτατορική οργάνωση της Αριστεράς μου έκανε πρόταση να οργανωθώ ενάντια στη χούντα, θα δεχόμουν».

 

Αυτός ο τρόπος κομματικής ένταξης προσδιορίζει στη συνέχεια τον τρόπο συμμετοχής στην κομματική ζωή, που είναι αυτός της απόλυτης ένταξης, της απόλυτης ταύτισης, που ολοκληρώνεται μάλιστα με την επαγγελματική σχέση με το κόμμα, όχι για λόγους βιοποριστικούς αλλά ως ολοκλήρωση της ένταξης σε ταύτιση. Η σχέση με το κόμμα είναι σχέση δασκάλου – μαθητή. Ο Χρήστος Σκαρλάτος υπήρξε καλός μαθητής, έμαθε καλά τις αλήθειες του κόμματος. Διδάχθηκε για το ποιες άλλες αριστερές υπάρχουν και τι πιστεύουν, για το ποια είναι η σωστή και ποια η λάθος γραμμή, για το ποια είναι η σωστή ιστορία και ποια η σωστή προοπτική. Ο τρόπος αποχώρησης ή της εξόδου, είναι αντίστοιχος του τρόπου  ένταξης και συμμετοχής και, κατά κανόνα, είναι εκρηκτικός, όσο εκρηκτική είναι η εισβολή με διάφορες αφορμές της άλλης αλήθειας.

 

Για τον Χρήστο η αφορμή ήταν η εμπειρία του από την κομματική σχολή στη Μόσχα. Τότε αρχίζουν οι μεγάλες ανακαλύψεις -οι μικρές έχουν προηγηθεί-, ο αναστοχασμός, οι επαναπροσδιορισμοί: τι από όσα έχω μάθει παραμένει σωστό; Ποιες από τις αλήθειες που πίστευα είναι όντως αληθινές; Τελικά, ποιος είμαι εγώ, ποιες οι δικές μου πεποιθήσεις, ποια τα κατασταλάγματα των δικών μου εμπειριών, και τι συνιστά απλώς φερτό υλικό, ξένα σώματα, μη επαληθευμένη γνώση;

 

«Έπρεπε να περάσουν χρόνια για να απεμπλακώ από τα παραμορφωτικά γυαλιά του δογματισμού», μονολογεί κάποια στιγμή ο Χρήστος.

 

Είναι μια δοκιμασία παράξενα σκληρή, που πολλοί και πολλές δεν την αντέχουν. Αντί να υποβληθεί σ’ αυτή, απλά γυρνούν την πλάτη τους σε ό,τι έχουν ζήσει. Άλλες πάλι φορές το είδωλο αντιστρέφεται. Το κόμμα δάσκαλος γίνεται πηγή όλων των δεινών, ακόμη και των προσωπικών αδυναμιών ή αποτυχιών. Το απρόσωπο κόμμα τώρα φταίει για όλα, σαν να άδειασε από τα πρόσωπα που το συγκροτούν.  Η ατομική ευθύνη υποτιμάται ή αγνοείται εντελώς, παρόλο που όσα έγιναν ήταν και  προσωπική επιλογή.

 

Ίσως αυτή η πρόωρη κομματικοποίηση, πριν από κάποια ουσιαστική πολιτικοποίηση μέσα στην κοινωνική …., ίσως αυτός ο συγκεκριμένος τρόπος ένταξης και συμμετοχής, όχι μόνο στο ΚΚΕ αλλά και σε άλλα κόμματα και οργανώσεις, να εξηγεί μετέπειτα στάσεις και συμπεριφορές.        

 

                                                   Β΄

 

Ο Χρήστος όμως δεν ανήκει σε εκείνους που γύρισαν την πλάτη τους. Επιστρέφει σ’ αυτό που ήταν, σ’ ένα άλλο επίπεδο: σκέφτεται, ψάχνει, αναζητά με βάση πια και τις ως τώρα δικές του εμπειρίες. 

 

Ανατρέπει, με τη στάση του, ένα ισχυρό στερεότυπο το οποίο θέλει τους ανθρώπους να γίνονται αριστεροί στα νιάτα τους από λάθος, απροσεξία ή αφέλεια, λάθη τα οποία διορθώνουν στη συνέχεια, αρνούμενοι την Αριστερά ή προσχωρώντας σε άλλα ρεύματα.

 

Οι πολιτικές επιλογές των ανθρώπων, ακόμη και η ριζική αλλαγή της κοσμοαντίληψής τους, είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους προφανώς. Ωστόσο, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη η επιμέλεια με την οποία το σύνδρομο αυτό  αναπαράγεται και η συντηρητικοποίηση στο στερεότυπο αυτό ταυτίζεται με την ωριμότητα, το ρεαλισμό, την προσγείωση στην πραγματικότητα. Από την άποψη αυτή ακριβώς έχει σημασία να επισημάνουμε πως ο Χρήστος Σκαρλάτος, ο ήρωας του βιβλίου του Χρήσου Τσακόπουλου, δεν μένει ως το τέλος της ζωής του αριστερός για λόγους συναισθηματικούς. Μένει αριστερός με τη βαθιά ρεαλιστική εκτίμηση ότι ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός χρειάζεται ως αντίπαλό του μια ισχυρή Αριστερά, και αυτό δεν μπορεί να το προσφέρει μια Αριστερά κλεισμένη στον κόσμο της ούτε μια Αριστερά συμπλήρωμα του ΠΑΣΟΚ. Επίσης, όσο ωριμάζει, όσο κατανοεί και είναι σε θέση να διακρίνει τις υποκειμενικές αδυναμίες και λάθη από βαθύτερα και διαχρονικότερα ελλείμματα της Αριστεράς, τόσο σε μεγαλύτερο βάθος εισχωρεί η αναζήτησή του. Και αναζητά, μέσα στα όνειρα των τελευταίων σελίδων του βιβλίου του, το νέο πρόταγμα, όπως λέει, το νέο επαναστατικό υποκείμενο και το νέο περιεχόμενο του κομμουνισμού, ακριβώς επειδή είναι προσγειωμένος στην πραγματικότητα, ακριβώς επειδή με αυτογνωσία αριστερή κατανοεί το ιστορικό βάθος των συνεπειών από την αποτυχία των καθεστώτων του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού» και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

 

Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της περίπτωσης του Χρήστου βρίσκεται επίσης, πιστεύω, στο γεγονός ότι αυτή η τόσο ουσιαστική εμμονή στην Αριστερά δεν κλονίζεται, αλλά, θα έλεγε κανείς, πως ενισχύεται κιόλας από τις τραυματικές εμπειρίες που έζησε ως θύμα αλλά και θύτης ο ίδιος μιας «οργανωτίστικης» αντίληψης της πολιτικής, ως στέλεχος του ΚΚΕ. Όμως το πιο σημαντικό και πρωτότυπο είναι πως ο Χρήστος αναστοχάζεται τη διαδρομή του όχι ως μια ανασκόπηση του παρελθόντος, όχι ως μια ανάμνηση αλλά ως μια ανίχνευση του μέλλοντος. Η Αριστερά δηλαδή δεν είναι μια τελειωμένη υπόθεση, αλλά μια ατελείωτη περιπέτεια, μια διαρκής προσπάθεια που μόλις τώρα αρχίζει. Υπό την έννοια αυτή, ό,τι διαβάζουμε δεν συνιστά απομνημονεύματα αλλά βιώματα πάνω σε ένα σχέδιο για ένα αριστερό μανιφέστο του μέλλοντος. 

 

                                                    Γ΄

 

Στο τελευταίο του όνειρο, ο Χρήστος Σκαρλάτος, έχει βρει πια τις απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα. «Απορρίπτω οριστικά τις παλιές μου δοξασίες» αναγγέλει με ύφος κατηγορηματικό και απόλυτο. Και αναγγέλει τις νέες αλήθειες, όπως ο ίδιος, πριν από χρόνια, ρούφηξε τις παλιές που τώρα απορρίπτει. Ιδού το νέο πρόταγμα. Ιδού το νέο όραμα και ιδού το νέο επαναστατικό υποκείμενο που θα το υλοποιήσει. Αλλά τώρα πια το γνωρίζουμε. Οι απόλυτες απαντήσεις μπορεί να κρύβουν απόλυτα ερωτήματα. Και ίσως αυτός ο τόσο κατηγορηματικός και απόλυτος τόνος να θέλει να πει πως τα νέα προτάγματα δεν θα είναι προϊόν εγκεφαλικών κατασκευών, αλλά αποτέλεσμα μιας γενίκευσης εμπειριών και παραδειγμάτων.

 

Ίσως ζούμε λοιπόν την εξάντληση ενός αποθέματος εμπειριών και παραδειγμάτων που διαμορφώθηκαν σε μια εποχή, τα δεδομένα της οποία αλλάζουν γοργά. Ίσως ζούμε την ανάγκη νέων εμπειριών και νέων παραδειγμάτων, στη βάση του νέου, πιο βάρβαρου καπιταλισμού, που διαμορφώνεται με νόρμες που συχνά θυμίζουν τον καπιταλισμό του 19ου αιώνα παρά εκείνον του 20ου.

 

Αν η διαπίστωση αυτή είναι σωστή, τότε ίσως ζούμε όχι το τέλος, όπως θα ήθελαν πολλοί, αλλά μια νέα αρχή για την Αριστερά, μια νέα φάση εμπειριών και παραδειγμάτων, που ακριβώς πρέπει να εμπνεύσουμε και να στηρίξουμε. Οι εμπειρίες, το πείσμα και τα όνειρα του Χρήστου Σκαρλάτου θα είναι ένα χρήσιμο βοήθημα γι’ αυτό, διότι πράγματι η Αριστερά είναι μια διαρκής προσπάθεια, μια διαρκής περιπέτεια, είναι διαρκής αγώνας για ανθρώπινη αξιοπρέπεια και χειραφέτηση, για την κοινωνία και τους αδύναμους, που, ακόμη κι όταν είναι δύσκολος, είναι ένας αξιοβίωτος λόγος ύπαρξης, ένα ζωογόνο νόημα ζωής.

 

Αυτός άλλωστε είναι, νομίζω, και ο κεντρικός «χαιρετισμός» που μας στέλνει ο συγγραφέας, όχι μόνο με το βιβλίο του αλλά και με το δικό του προσωπικό αγώνα που δίνει ενάντια στην αρρώστια του, για τη ζωή.   

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,887

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Στο Περιστέρι. Η Δυτική Αθήνα υπερψηφίζει την πρόταση προοδευτικής αλλαγής του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ για #ΔικαιοσύνηΠαντούΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 1η ΟΜ Περιστερίου Συριζα Προοδευτική Συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ Πετρούπολης Σύριζα Αιγάλεω ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Σύριζα Προοδευτική Συμμαχία Αγίων Αναργύρων 3η ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 2η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 5η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου "Νέα Ζωή" Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας Νεολαια Συριζα Περιστεριου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Νεολαία Σύριζα Πετρούπολης Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αιγάλεω #εκλογες2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Μία ημέρα έμεινε για τις #εκλογές2023.Μιά ημέρα για την 21η Μάη.Με αγωνιστικότητα για την πολιτική αλλαγή.Με αποφασιστικότητα ν’ ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις αγωνίες της κοινωνίας.Με αυτοπεποίθηση για την πρόταση προοδευτικής διεξόδου του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ.Με σύμμαχο τον λαό.Με τις τελευταίες συγκεντρώσεις-παράσταση νίκης σε Αθήνα, Πάτρα & Ηράκλειο να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον Αλέξη #Τσίπρα.Μια ημέρα για #ΔικαιοσύνηΠαντού. ΓΔρ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr