Συνέντευξη στην εφημερίδα ΑΥΓΗ για τις εξελίξεις στην οικονομία: “Η ώρα της κοινωνίας και των εργαζομένων”

 

                     Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ

 

 

1. Πάλι για νέα εισπρακτικά μέτρα ακούμε. Και ίσως, όταν δημοσιεύεται αυτή η συνέντευξη, να έχουν ανακοινωθεί. Έχει τέλος αυτή η διαδικασία;

 

 

Πάμε πράγματι από το κακό στο χειρότερο. Η κυβέρνηση άγεται και φέρεται χωρίς σχέδιο, χωρίς διαπραγματευτική στρατηγική, χωρίς γραμμές άμυνας.  Ήλθε λοιπόν η ώρα της κοινωνίας, των εργαζομένων, του λαϊκού παράγοντα.

 

 

Δε θα κερδίσουμε τίποτε αν μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια ή αν κάνουμε τα «καλά παιδιά». Διότι απέναντί μας δεν έχουμε μόνο μια σύνθετη κρίση.

 

 

Έχουμε ένα σκληρό μηχανισμό «πειθάρχησης» λαών και κοινωνιών και κυβερνήσεων που, στη βάση υπαρκτών ασφαλώς προβλημάτων, εκβιάζει, λοιδορεί, διασύρει τη χώρα διεθνώς, στοχοποιεί και ενοχοποιεί το λαό συνολικά, προσβάλλει την αξιοπρέπειά του. Απαιτεί όχι μόνο θυσίες αλλά μια μεγάλη ήττα κοινωνική για να παραδειγματιστούν άλλοι λαοί με ανάλογα προβλήματα. Άργησε πολύ ο κ. πρωθυπουργός να αναγνωρίσει ότι μας χρησιμοποιούν ως πειραματόζωο. Αλλά και τώρα που το αναγνώρισε τι άλλαξε; Ποιο είναι το πρακτικό και μετρήσιμο αποτέλεσμα της ως τώρα κυβερνητικής δράσης για την ανάσχεση της κρίσης;

   

  

                               ΤΟ ΝΕΟ ΔΟΓΜΑ

 

 

2. Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας επιβάλλονται μέτρα με μεγάλο κοινωνικό κόστος. Μας μιλάνε επίσης και για την ανάγκη εσωτερικής υποτίμησης. Τι σημαίνουν όλα αυτά;

 

 

Η λεγόμενη εσωτερική υποτίμηση είναι το νέο δόγμα του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού. Εννοούν ότι μια χώρα που δεν έχει εθνικό νόμισμα για να υποτιμήσει, πρέπει να υποτιμήσει τους μισθούς και το κοινωνικό κράτος.

 

 

Πρόκειται για ένα κοινωνικά βάρβαρο δόγμα, διότι στην πράξη σημαίνει ότι κάθε οικονομική ανισορροπία, κάθε έλλειμμα, κάθε κρίση, κάθε υστέρηση ανταγωνιστικότητας, ανεξάρτητα αν οφείλεται σε τεχνολογική υστέρηση ή άλλες αιτίες, θα την πληρώνουν οι μισθοί και το κοινωνικό κράτος.

 

 

Η πρώτη συνέπεια αυτού του δόγματος είναι η ύφεση. Στη Λετονία, που εφάρμοσε αυτή την πολιτική, η πτώση του εθνικού εισοδήματος έχει ξεπεράσει το 17%, στην Ιρλανδία το 7%, στην Ουγγαρία το 6,7%. Η δεύτερη συνέπεια είναι η μαζική και χρόνια ανεργία. Και επειδή οι τιμές δεν πέφτουν όσο οι μισθοί, η τρίτη συνέπεια είναι η μαζική αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος σε βάρος του κόσμου της εργασίας. Ο συνδυασμός των παραπάνω με τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, ανοίγει το δρόμο για τη μετεξέλιξη της οικονομικής κρίσης σε κοινωνική με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

 

 

3. Εδώ και αρκετούς μήνες είχατε προτείνει ως αναγκαία απάντηση στην κερδοσκοπική επίθεση λύσεις τύπου ευρωομολόγου ή απευθείας δανεισμού μιας χώρας από την ΕΚΤ. Τέτοιες προτάσεις δεν υιοθετήθηκαν και οι κυρίαρχες ευρωπαϊκές δυνάμεις περιορίστηκαν σε υποσχέσεις διμερούς συνεργασίας εν ευθέτω χρόνω.

 

 

Από τη στιγμή που μια χώρα συμμετέχει στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, δε μπορεί να βγει από την κρίση χωρίς ένα υποστηρικτικό ευρωπαϊκό πλαίσιο, χωρίς μια ευρωπαϊκή δυνατότητα δανεισμού είτε με ευρωομόλογα είτε με άλλο μηχανισμό.

 

 

Και προφανώς σφάλει ο πρωθυπουργός όταν λέει ότι δε θέλουμε οικονομική βοήθεια. Και θέλουμε οικονομική βοήθεια και τη δικαιούμαστε και εμείς και όσοι άλλοι συναποτελούμε το κοινό νόμισμα. Διότι με τον τρόπο που έχει συγκροτηθεί και λειτουργεί η Ε.Ε., ό,τι είναι έλλειμμα για τη μια χώρα είναι πλεόνασμα για την άλλη. Και η Γερμανία ειδικά κερδίζει πολλά από τα ελλείμματα των εταίρων της.

 

 

Το θέμα όμως δεν είναι να υπάρξει μια διμερής ή μια πολυμερής βοήθεια προς την Ελλάδα, αλλά να υπάρξει ένας θεσμικός διαφανής και δημοκρατικά νομιμοποιημένος μηχανισμός κοινού δανεισμού, πιστωτικής διευκόλυνσης και αλληλεγγύης για όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης. Σας θυμίζω ότι η ανάγκη του ευρωομολόγου αναγνωριζόταν από τον Ντελόρ και τη σοσιαλδημοκρατία, πριν η τελευταία υποταχθεί στη νεοφιλελεύθερη ηγεμονία. Επίσης, αρχικά αναγνωριζόταν ότι η δημιουργία του ευρώ έπρεπε να συνοδεύεται από ισχυρό προϋπολογισμό της τάξης του 5% – 7%. Αυτό αποδείκνυε και η επιτροπή «σοφών» που είχε συσταθεί πριν τη δημιουργία του ευρώ (το λεγόμενο Mac Dougal Report).

 

 

                            ΑΚΡΑΙΑ ΣΕΝΑΡΙΑ

 

 

4. Ακόμη και από κυβερνητικά στελέχη διατυπώνεται η άποψη ότι η Ελλάδα πρέπει να αποταθεί για βοήθεια στο ΔΝΤ. Τι συνέπειες θα είχε μια τέτοια επιλογή;

 

 

Η συζήτηση αυτή δείχνει μια βαθιά κρίση στρατηγικής. Διότι δεν είναι δυνατό να εκχωρείς το νόμισμά σου και ένα μέρος της κυριαρχίας σου σε ένα θεσμό, στην Ε.Ε. στην περίπτωσή μας, και όταν έχεις ανάγκη για να αποφύγεις τους εκβιασμούς των τοκογλύφων να προσφεύγεις σε κάποιον άλλο θεσμό. Μια ενδεχόμενη προσφυγή στο ΔΝΤ θα απονομιμοποιούσε πλήρως τη συμμετοχή μας στην Ε.Ε..

 

 

Με τα σημερινά δεδομένα λοιπόν θεωρώ ότι στρατηγική επιλογή μας πρέπει να είναι η προώθηση ενός προοδευτικού σχεδίου εξόδου από την κρίση, το οποίο όμως θα εντάσσεται σε μια ευρύτερη ευρωπαϊκή δυναμική, θα συναντάται με τις ανάγκες άλλων χωρών και λαών και θα διεκδικεί την υλοποίησή του σε αντιπαράθεση προς τις κυρίαρχες σήμερα συντηρητικές επιλογές της Ε.Ε.     

 

 

5. Αρχίζουν όμως και συζητούνται και άλλα σενάρια. Ακόμη πιο ακραία. Ορισμένοι, κυρίως Αμερικανοί νεοφιλελεύθεροι, όπως ο Φελτστάιν, προτείνουν την προσωρινή ή οριστική έξοδο από το ευρώ. Άλλοι προτείνουν στάση πληρωμών.

 

 

Είναι γεγονός ότι αρκετά κρατικά ομόλογα κοντά στα 150 δις € λήγουν τα επόμενα  τέσσερα με πέντε χρόνια. Τα ομόλογα αυτά πρέπει να ανανεωθούν. Συνολικά μέχρι το 2013, το ελληνικό κράτος πρέπει να δανειστεί πάνω από 200 δις ευρώ. Ο δανεισμός αυτός είναι προφανές ότι δε μπορεί να γίνει με τα σημερινά επιτόκια της τάξης του 6% ή 7%. Κάτι τέτοιο, ακόμη και αν ήταν εφικτό, θα ισοδυναμούσε με χρεοκοπία, διότι οι τόκοι για την εξυπηρέτηση του χρέους θα απορροφούσαν το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών εσόδων.

 

 

Δεν υπάρχει χώρος λοιπόν για κανέναν εφησυχασμό. Ωστόσο, ακόμη και αν τα πράγματα φτάσουν στα άκρα, δεν έχει νόημα η έξοδος από το ευρώ όσο η ΟΝΕ διατηρεί τη συνοχή της. Ακόμη και μια στάση πληρωμών θα είχε καλύτερα αποτελέσματα αν γινόταν μένοντας στην ευρωζώνη, αφού σε μια τέτοια ακραία εκδοχή το θέμα είναι πώς θα κάνουμε πρόβλημα τους το πρόβλημά μας και όχι πώς να τους απαλλάξουμε από την παρουσία μας. Και βέβαια τα αποτελέσματα θα ήταν ακόμη πιο σίγουρα αν μια τέτοια ακραία κίνηση γινόταν συνδυασμένα από περισσότερες χώρες.

 

 

6. Παρότι το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι διάτρητο, η Γερμανία επιμένει στη διατήρησή του, δημιουργώντας την εντύπωση ότι τα ιδιαίτερα συμφέροντά της συγκρούονται με τα συμφέροντα πολλών χωρών-μελών ιδιαίτερα του ευρωπαϊκού Νότου. Ποια περιθώρια συνεργασιών ανάμεσα στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου υπάρχουν;

 

 

Οι χώρες της Νότιας Ευρώπης έχουν πολλά κοινά προβλήματα. Έχουν μεγάλα εμπορικά ελλείμματα και υψηλή ανεργία. που απειλεί να γίνει υψηλότερη. Επομένως, έχουν ανάγκη από μια πολιτική ενίσχυσης της εσωτερικής τους αγοράς, καθώς και από μια ευέλικτη συναλλαγματική πολιτική, που θα υποβοηθήσει τις εξαγωγές. Επίσης έχουν ανάγκη από κοινούς μηχανισμούς δανεισμού, διότι ακόμη και οι χώρες που δεν έχουν  υψηλό δημόσιο χρέος γίνονται στόχος κερδοσκοπικών επιθέσεων. Υπάρχουν συνεπώς κοινές ανάγκες  σχετικά με την κοινωνικο οικονομική τους ανάπτυξη, αλλά και κοινές επιδιώξεις, με τον προσανατολισμό και τη λειτουργία της ΟΝΕ, γύρω από τις οποίες θα μπορούσε να συγκροτηθεί ένα τόξο του Νότου για μια κοινή δημοκρατική και αλληλέγγυα ευρωπαϊκή πολιτική. Οι εργαζόμενες τάξεις, τα κοινωνικά κινήματα και τα συνδικάτα, οι δυνάμεις της Αριστεράς, αναλαμβάνοντας να εκφράσουν και να υπηρετήσουν αυτή την ανάγκη, θα μπορούσαν να της προσδώσουν προοδευτικό κοινωνικό περιεχόμενο και πολιτική προοπτική.  

 

 

Η «ΓΕΡΜΑΝΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ Ε.Ε. ΚΛΟΝΙΖΕΙ ΤΗ ΣΥΝΟΧΗ ΤΗΣ

 

 

7. Θα μπορούσε μια τέτοια συμπαράταξη να συναντηθεί και με τους εργαζόμενους του Βορρά και σε ποια πεδία;

 

 

Ασφαλώς. Διότι, η στρατηγική της κυρίαρχης σήμερα γερμανικής πολιτικής, που στηρίζεται στη σκληρή δημοσιονομική γραμμή και στο σκληρό ευρώ, δεν ενώνει αλλά διχάζει την Ε.Ε. Η «γερμανοποίηση» της πολιτικής της Ε.Ε. κλονίζει τη συνοχή της, αφού δε μπορούν διαφορετικές οικονομικές δομές και ανάγκες να χωρέσουν στο ίδιο κοστούμι.

 

 

Επομένως, πέρα από το ζήτημα των μισθών ή άλλων επιμέρους στόχων, η τύχη του ευρώ και οι προσανατολισμοί της Ε.Ε. αποτελούν ζητήματα που ξανατίθενται σήμερα υπό το φως μιας κρίσης που δεν είχε προβλεφτεί, αλλά ήλθε και αμφισβητεί τις προϋπάρχουσες διευθετήσεις και δημιουργεί τις ανάγκες για νέους διακανονισμούς.

 

 

Οι δυνατότητες λοιπόν υπάρχουν, αλλά μένει να αξιοποιηθούν.

 

 

Η πρωτοβουλία επομένως που με καθυστέρηση πήραμε για μια συνάντηση των αριστερών δυνάμεων των χωρών του Νότου, είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα. Πρέπει  να στηριχτεί, να αποκτήσει ρίζες, εύρος, συνέχεια και προοπτική.

 

 

8. Η Αριστερά, αν και είχε προβλέψει και προειδοποιήσει για την κρίση, εμφανίζεται ανέτοιμη να πείσει ότι υπάρχει άλλος δρόμος απάντησης. Για ποιο λόγο;

 

 

Η Αριστερά της εποχής μας έχει τα δικά της προβλήματα, τις δικές της προγραμματικές ανεπάρκειες και ελλείμματα αξιοπιστίας.

 

 

Αυτές οι εγγενείς αδυναμίες της Αριστεράς της εποχής μας θα μπορούσαν να μετριαστούν και να ξεπεραστούν με μια συνειδητή προσπάθεια συσπείρωσης των διάσπαρτων δυνάμεών της, μαζί με μια διαρκή προσπάθεια ανασύνθεσης και αναθεμελίωσης των οραμάτων, των προγραμμάτων και των μεθόδων της δράσης της.

 

 

Προσωπικά πίστευα πως γι αυτό είμαστε στο ΣΥΝ και γι αυτό δημιουργήσαμε το ΣΥΡΙΖΑ. Κάναμε άλλωστε σημαντικά βήματα στις προγραμματικές μας επεξεργασίες. Εδώ και καιρό, όμως, και στους δυο χώρους ζούμε το φετιχισμό και τη λατρεία της διαφοροποίησης παρά της σύνθεσης και της συγκρότησης κοινών τόπων.

 

 

Ας ελπίσουμε ότι το βάθος της κρίσης και ο πόνος των ανθρώπων και της κοινωνίας από τις αντικοινωνικές πολιτικές, θα κάνει πιο δυνατή τη φωνή του κόσμου της Αριστεράς και πιο αυστηρή την απαίτησή του για μια διαφορετική ενωτική διάθεση, πρακτική και πορεία και στο ΣΥΝ και στο ΣΥΡΙΖΑ και ευρύτερα. 

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,907

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Μαζί - Να ανατρέψουμε τους συσχετισμούς & στη Δυτική ΑθήναΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας#ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Εχθές ο κ. Σκέρτσος υποτίθεται ότι... αποκάλυψε τα «fake news» του ΣΥΡΙΖΑ για τη φορολογία & το εισόδημα. Για το πώς οι έμμεσοι φόροι σε συνθήκες πληθωρισμού αυξάνουν τη φορολογική επιβάρυνση το αναλύσαμε εχθές. Σήμερα, ας δούμε πώς ο πληθωρισμός μειώνει το πραγματικό εισόδημα.❌ Ο κ. Σκέρτσος ισχυρίστηκε ότι: «Οι μισθοί αυξήθηκαν δεν μειώθηκαν». ❌ Και για την Έκθεση του ΟΟΣΑ που έλεγε το ακριβώς αντίθετο, ο κ. Σκέρτσος ισχυρίστηκε ότι «Έγινε τον Νοέμβριο του 2022. Όχι τον Απρίλιο του 2023... άρα δεν ήταν επίκαιρη…».📉Αφού δεν τους αρέσει λοιπόν η Έκθεση του ΟΟΣΑ, ας δούμε τι λέει η Έκθεση της Κομισιόν (Country Report) που δημοσιεύτηκε στις 25.5.2023, άρα είναι εντελώς… επίκαιρη. ❗️Το πρώτο που λέει είναι ότι «ο πραγματικός μισθός στην Ελλάδα για το 2022 μειώθηκε κατά 4,7%, γιατί η ονομαστική αύξησή του υπολειπόταν της αύξησης του πληθωρισμού». Άρα επιβεβαιώνει επί της ουσίας την Έκθεση του ΟΟΣΑ. ❗️Το δεύτερο που λέει είναι ότι η αύξηση που δόθηκε εντός Απριλίου αναμένεται να αποκαταστήσει «μερικώς» την περαιτέρω μείωση των πραγματικών μισθών το 2023. 1️⃣ Συμπέρασμα 1ο: Οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν το 2022, & με «τη βούλα» της Κομισιόν, επομένως ο κ. Σκέρτσος ψεύδεται εφόσον υποστηρίζει το αντίθετο. 2️⃣ Συμπέρασμα 2ο: Οι πραγματικοί μισθοί αναμένεται να μειωθούν & το 2023 εάν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής. 3️⃣ Συμπέρασμα 3ο: Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τον πληθωρισμό ως εργαλείο για να μειώνει αφανώς το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μέσω ανεπαρκών αυξήσεων που δεν καλύπτουν την άνοδο του πληθωρισμού και μέσω των έμμεσων φόρων που «πολλαπλασιάζονται» εξαιτίας της ακρίβειας. Με τους δυο αυτούς τρόπους εγκαθιστά ένα σύστημα εσωτερικής υποτίμησης των μισθών οι συνέπειες της οποίας θα φανούν σωρευτικά τα επόμενα χρόνια. 🚮 Όσο για την… υπόσχεση της ΝΔ για αυξήσεις 25% είναι εντελώς αίολη & απατηλή αφού δεν δεσμεύεται για την αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης των μισθών. 🚫 Αυτή ήταν η πολιτική της ΝΔ για 4 χρόνια & αυτή & χειρότερη θα είναι εάν δεν ανατραπούν οι συσχετισμοί στις 25 Ιούνη. #ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Και με τη «βούλα» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Έκθεση Μακροοικονομικών Ανισορροπιών, σ.12], ο υψηλός πληθωρισμός στην Ελλάδα πυροδοτείται από τα υψηλά κέρδη. Αυτά που η ΝΔ άφησε ανεξέλεγκτα, χωρίς έλεγχο στις αγορές. Υπερκέρδη που είναι η άλλη όψη της αφαίμαξης του εισοδήματος εξαιτίας των έμμεσων φόρων που η ΝΔ άφησε άθικτους. Αυτή ήταν η 4ετία ΝΔ & Κυριάκου Μητσοτάκη, αυτή & χειρότερη θα είναι μια νέα, αν δεν ανατρέψουμε τους συσχετισμούς στις 25 Ιούνη#ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr