«Βλέπουν τον αριθμητή, αγνοούν τον παρονομαστή»

 

 

Το μέγα ζητούμενο για αντιστροφή της σχέσης χρέους προς ΑΕΠ είναι η ανάπτυξη και η αύξηση της απασχόλησης.

 

 

Η Ελλάδα και προ της 25ης Μαρτίου 2010 και μετά είναι ουσιαστικά στην ίδια θέση, εγκλωβισμένη στον φαύλο κύκλο του χρέους, όπως επισήμανε και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργος Προβόπουλος. Παραμένει παγιδευμένη στη νεοφιλελεύθερη συνταγή του ΔΝΤ, τονίζει ο Γιάννης Δραγασάκης στην κουβέντα που κάναμε την Παρασκευή, ζητώντας τη γνώμη του για τα αποτελέσματα της Συνόδου των Βρυξελλών. Και διευκρινίζει:

 

 

Στις Βρυξέλλες δεν έγινε καμία ουσιαστική τομή. Δεν ξεπεράστηκαν, αλλά έγιναν πιο αισθητά τα ιδρυτικά ελλείμματα του ευρώ και η διαρθρωτική κρίση της Ε.Ε. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ θα συνεχίσει να αυξάνει. Το μέγα ζητούμενο για αντιστροφή αυτής της σχέσης είναι η ανάπτυξη και η αύξηση της απασχόλησης. Το μείζον ζήτημα για τη χώρα και τους πολίτες της δεν είναι απλώς πώς θα συνεχίσουμε να δανειζόμαστε, αλλά πώς θα απαλλαγούμε από τις αιτίες του υπέρογκου δανεισμού.

 

 

* Μιλήσατε για παγίδα;

 

 

Η παγίδα δεν είναι σχήμα λόγου. Είναι η σημερινή οδυνηρή πραγματικότητα. Όσο ο παρονομαστής του κλάσματος που αναφέραμε δεν αυξάνει, η κατάσταση θα επιδεινώνεται διαρκώς. Πρέπει να αντιληφθούμε όλοι ποια είναι η πραγματική κατάσταση και ποιες οι πραγματικές αιτίες των προβλημάτων. Με πολιτικές θριαμβολογίες, όπως κάνει η κυβέρνηση σήμερα, κρύβεις το πρόβλημα, αλλά δεν το αντιμετωπίζεις..

 

 

* Πώς κρίνετε τις αποφάσεις που πάρθηκαν στις Βρυξέλλες;

 

 

Είναι σημαντικό ότι η ΕΚΤ θα συνεχίσει να κάνει δεκτά τα ελληνικά ομόλογα για να μπορούν με πολύ χαμηλά επιτόκια να αντλούν ρευστότητα οι ελληνικές τράπεζες. Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι, γιατί να μην μπορούν να δανείζονται με τα ίδια χαμηλά επιτόκια και τα κράτη της Ευρωζώνης.

 

 

* Είναι εφικτό;

 

 

Βεβαίως. Γιατί οι τράπεζες να δανείζονται με 1%, δηλαδή με όρους εκτός αγοράς, και τα κράτη να δανείζονται με όρους αγοράς; Το σωστό θα έπρεπε να είναι ακριβώς το αντίθετο.

 

 

* Δεν θα καθησυχάσουν τις αγορές χρήματος οι αποφάσεις που ελήφθησαν στις Βρυξέλλες;

 

 

Το θεσμικό και το πολιτικό έλλειμμα του ευρώ παραμένει και θα συνεχίσει να ταλαιπωρεί την Ευρωζώνη. Τώρα θα αποδειχτεί, όπως είπε και ένας Κινέζος αξιωματούχος πρόσφατα, πως το ελληνικό πρόβλημα δεν ήταν παρά η κορυφή του παγόβουνου.

 

 

* Μήπως υπερβάλλουμε σχετικά με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, καθώς μας διαβεβαιώνουν πως αφορά μόνον το σκέλος της τεχνικής υποστήριξης;

 

 

Το ΔΝΤ δεν είναι ουδέτερος τεχνικός οικονομικός θεσμός. Η επιρροή του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ σε αυτό δεν είναι μυστικό. Κατά την προσωπική μου άποψη, δεν αποκλείεται να υποκρύπτονται ευρύτερες ευρωατλαντικές επιδιώξεις. Και οι ομιλίες του κ. πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του εκεί, δικαιολογούν τις ανησυχίες μου.

 

 

* Και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;

 

 

Πρέπει οι εργαζόμενοι και η αριστερά να είναι προετοιμασμένοι για την απόκρουση και νέων, πιο σκληρών μέτρων και για να υπάρξει μια άλλη πολιτική, ικανή να απαλλάξει την ελληνική οικονομία από την παγίδα του χρέους και τις αιτίες που την προκαλούν. Κανείς δεν άγιασε περιμένοντας τον πασά να τον σφάξει.