1. Μια βδομάδα πριν τις εκλογές πώς βλέπετε την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ:

 

Αρχίσαμε υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για τους γνωστούς λόγους. Τώρα βρισκόμαστε στη φάση μιας ανάκαμψης που απέκτησε δυναμική ιδιαίτερα μετά την κατά κοινή ομολογία εύστοχη, ουσιαστική και πειστική παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στον τηλεοπτικό διάλογο.

 

Όμως, έχουμε ακόμη μεγάλα περιθώρια να βελτιώσουμε τη συσπείρωση των ψηφοφόρων μας, αλλά και να εξασφαλίσουμε την ψήφο πολλών από όσες και όσους επέλεξαν στις Ευρωεκλογές την αποχή.

 

Και όσο ο κόσμος συνειδητοποιεί τις συνθήκες που θα διαμορφωθούν μετεκλογικά και τους ορατούς κινδύνους, τόσο οι δυνατότητες αυτές αυξάνουν

 

Έτσι, αν στην αρχή της εκλογικής μάχης παλεύαμε για την είσοδό μας στη Βουλή, τώρα δεν είναι ανέφικτη ακόμη και μια έκπληξη. Ακριβώς γι’ αυτό, δεν αποκλείεται τις επόμενες ημέρες να προβληθούν ξανά τα γνωστά διλήμματα περί δήθεν ακυβερνησίας και να πυκνώσουν οι ακροδεξιές επιθέσεις κατά του ΣΥΡΙΖΑ.

 

2. Μήπως γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναμπήκε στο στόχαστρο της ηγεσίας του ΚΚΕ:

 

Μα δεν έφυγε ποτέ!

 

Όμως η πολεμική κατά του ΣΥΡΙΖΑ, η κατασυκοφάντηση κάθε διαφορετικής αριστερής άποψης, που διατυπώνεται εκτός αλλά και εντός του ΚΚΕ, η άρνηση της κοινής δράσης όλων των αριστερών δυνάμεων ανεξάρτητα από ιδεολογικές διαφορές, όλα αυτά δε συνιστούν το μέλλον της Αριστεράς, αλλά κατάλοιπα γκρίζων σελίδων του παρελθόντος.

 

Εμείς καλούμε τον κόσμο της αριστεράς, μαζί και τον κόσμο του ΚΚΕ, να γίνει ανάχωμα σε διχαστικές πρακτικές, να κάνει υπόθεσή του την κοινή δράση της Αριστεράς, την ισχυρή παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στη νέα Βουλή και στις μετεκλογικές εξελίξεις, να εργαστούμε για μια αναγέννηση επιτέλους της Αριστεράς και όχι για την αναβίωση παθογενειών του παρελθόντος.  

                                ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ «ΧΑΡΑΚΙΡΙ»

 

3. Πώς βλέπετε την επόμενη ημέρα; Θεωρείτε ότι η ΝΔ έχει πιθανότητες να διατηρηθεί στην εξουσία;

 

Όχι, αυτό κανείς δεν το συζητά. Όλοι, ειδικοί και μη, συζητούν για την έκταση της ήττας. Άλλωστε ψήφος στο σκληρό ταξικό πρόγραμμα που παρουσίασε ο κ. Καραμανλής στη ΔΕΘ θα ήταν σαν κοινωνικό «χαρακίρι». Το μόνο που επιδιώκουν τώρα στη ΝΔ είναι με δημαγωγίες και ρουσφέτια της τελευταίας στιγμής να περιορίσουν την έκταση της ήττας.

 

Όμως, για όσα έκανε η ΝΔ ως κυβέρνηση, αλλά και για όσα προβάλλει τώρα ως διέξοδο για το μέλλον, γι’ αυτή την επίμονη προσπάθεια του κ. Καραμανλή να μετατοπίσει τον άξονα της πολιτικής σε ακόμα πιο σκληρές, συντηρητικές, ακόμη και ακροδεξιές θέσεις, δεν της φτάνει απλώς μια ήπια ήττα. Το μόνο αποτέλεσμα που της αρμόζει είναι μια βαριά εκλογική ήττα.  

 

Και απ’ ό,τι φαίνεται προς μια τέτοια βαριά ήττα αν όχι και συντριβή οδηγείται η ΝΔ. Αυτό δείχνει η μεταστροφή τμημάτων της λαϊκής κοινής γνώμης. Ενδεικτικό άλλωστε είναι και το γεγονός ότι ισχυρά εκδοτικά και οικονομικά κέντρα δεν κρύβουν τις προτιμήσεις τους. Αλλά και ο στρατός των χειροκροτητών της εκάστοτε εξουσίας, τρωκτικά του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, προβληματικοί βιομήχανοι, υπερχρεωμένοι εκδότες, κρατικοδίαιτοι καπιταλιστές, οι δυνάμεις που πάντοτε πάνε με το «γκουβέρνο», έχουν ήδη πιάσει «στασίδι» περιμένοντας το αντίδωρο στην αντίπερα πλευρά, ακολουθώντας πιστά τη συμβουλή του αείμνηστου Μποδοσάκη.

 

                           ΟΧΙ ΣΕ ΛΕΥΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ

 

4. Λόγω και των γενικότερων δυσκολιών, φαίνεται ότι, παρά τις ασάφειές τους, οι προτάσεις του κ. Παπανδρέου έχουν δημιουργήσει σε μια μερίδα των πολιτών την ελπίδα….

 

Αλίμονο αν ο λαός δώσει λευκή επιταγή στο ΠΑΣΟΚ. Μετά τις εκλογές δε θα τρίβει τα χέρια του από τη χαρά του, αλλά θα τρίβει τα μάτια του για όσα θα γίνονται σε βάρος του, με στήριγμα τη δική του ψήφο.

 

Εμένα αυτές οι εκλογές μου θυμίζουν το 1985 όταν και τότε το ΠΑΣΟΚ κατέβηκε στις εκλογές με την υπόσχεση για «καλύτερες μέρες». Αμέσως μετά βγήκε από το συρτάρι ένα από τα πιο σκληρά και αυταρχικά προγράμματα λιτότητας που εφαρμόστηκαν στη χώρα μας.

 

Άλλωστε τα σημάδια είναι από τώρα ορατά.

 

Πρώτον, το ΠΑΣΟΚ μας λέει ότι θα διαπραγματευτεί με την Ε.Ε. ένα νέο τριετές πρόγραμμα σταθερότητας, με μέτρα στήριξης της οικονομίας. Όμως, με δεδομένο το Σύμφωνο Σταθερότητας, το οποίο το ΠΑΣΟΚ δεν αμφισβητεί, τι ακριβώς θα διαπραγματευτεί και μέχρι πού είναι διατεθειμένο να υποχωρήσει; Πού βάζει την κόκκινη γραμμή; Ποια πολιτική τελικά καλείται να ψηφίσει ο ελληνικός λαός; 

 

Δεύτερο, αρχικά ο κ. Παπανδρέου απέκλεισε το ενδεχόμενο να κάνει το ΠΑΣΟΚ απογραφή σαν εκείνη που έκανε η ΝΔ. Στη συνέχεια, όμως, μίλησε για «καταγραφή». Τι εννοεί; Ρώτησε μάλιστα τον κ. Καραμανλή ο κ. Γ. Παπανδρέου αν τα στοιχεία που δίνει η κυβέρνησή του είναι ακριβή. Ένα κόμμα που κυβέρνησε την Ελλάδα επί δύο δεκαετίες, δε γνωρίζει αν τα στοιχεία είναι ακριβή; Και επί τη ευκαιρία, γιατί ο κ. Αλμούνια δήλωσε ότι «όλα τα κόμματα στην Ελλάδα γνωρίζουν την πραγματικότητα»; Σε ποιον και σε τι απαντούσε…;

 

 

Τρίτο, σα να μην έφταναν τα παραπάνω, ο κ. Παπανδρέου επέλεξε το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερ για να διαβεβαιώσει ότι μετά τις εκλογές δε θα διστάσει να πει «όλη την αλήθεια» στο λαό.

 

Ποια αλήθεια; Άλλη από αυτή που λέει σήμερα; Άλλη αλήθεια η προεκλογική και άλλη η μετεκλογική;

 

5. Θεωρείτε, δηλαδή, ότι το ΠΑΣΟΚ ζητά μια «λευκή επιταγή»;

 

Είναι προφανές. Αν το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, αν τα όσα λένε τώρα ο κ. Γ. ΠΑπανδρέου και τα άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αντιστοιχούν στα προεκλογικά δεδομένα, στους προεκλογικά γνωστούς αριθμούς και τις προεκλογικές αλήθειες, τότε ποιο πρόγραμμα αντιστοιχεί στα μετεκλογικά δεδομένα, τους μετεκλογικούς αριθμούς και τις μετεκλογικές αλήθειες; Να υποθέσουμε ότι το ΠΑΣΟΚ «θα δει τι θα κάνει» αφού πάρει την εξουσία; Ή μήπως έχει ήδη έτοιμο κάποιο άλλο σχέδιο, ή απλούστερα κάποια κρυφή ατζέντα; Δε θα έπρεπε όμως να τη γνωρίζει ο λαός πριν ψηφίσει; Το δίλημμα λοιπόν είναι σαφές. Λευκή επιταγή ή ΣΥΡΙΖΑ;

 

Όποιος θέλει να φύγει η ΝΔ, αλλά δε θέλει να υπογράψει με την ψήφο του λευκή επιταγή, έχει λύση: ψήφο στο ΣΥΡΙΖΑ. Εγγύηση αποτελεσματικής αντίστασης, δύναμη ρεαλιστικής ελπίδας.

 

6. Κάνατε πράξη την απόφασή σας να μην είστε υποψήφιος, συμβάλλοντας έτσι στην ανανέωση των ψηφοδελτίων του κόμματος. Δεδομένης της εκτίμησης που χαίρετε απ’ όλο τον πολιτικό κόσμο, πού θα σας «βρει» η 5η Οκτωβρίου;

 

Στη δική μου αντίληψη η Αριστερά ήταν και παραμένει ένας χώρος εθελοντικής ένταξης και συνειδητής προσφοράς. Δεν αρχίζει ούτε τελειώνει στο κοινοβούλιο. Δεν έχει καν όρια χωρικά ή χρονικά. Είναι επιλογή ζωής. Και, στο μέτρο του δυνατού, και στάση ζωής. Το ταξίδι, λοιπόν, συνεχίζεται.