1. Πιστεύετε ότι το νέο “Θεσμικό πλαίσιο  επενδύσεων και αξιοποίησης των φορέων κοινωνικής ασφάλισης” παρέχει την απαραίτητη ασφάλεια για να αποτραπούν στο μέλλον αυθαίρετες επενδυτικές επιλογές;

 Η απάντησή μου είναι αρνητική. Και τούτο γιατί δεν αντιμετωπίσθηκε το, κατά τη γνώμη μου, διαρθρωτικό πρόβλημα των Ταμείων που είναι ο κατακερματισμός τους, η  απόσπασή τους από τους ασφαλισμένους, και εν τέλει η  χειραγώγησή τους από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, τα κόμματα εξουσίας και τους αετονύχηδες της αγοράς.

Με το νέο θεσμικό πλαίσιο το σύστημα γίνεται πιο κυβερνητικο-κεντρικό και κυρίως πιο τραπεζοκεντρικό. Δεν επιδιώκει τη συσσώρευση τεχνογνωσίας και εμπειρίας εντός των ασφαλιστικών οργανισμών. Αντίθετα, με πρόσχημα την αναγκαία επαγγελματική διαχείριση, τα ταμεία προσφέρονται ως πεδίο επέκτασης της δράσης των Τραπεζών και του ανταγωνισμού τους. Δεν αποκλείω καθόλου, κυρίως εξ αυτού του λόγου, αυτό το νέο καθεστώς χειραγώγησης των ταμείων από την Κυβέρνηση και τις τράπεζες να λειτουργήσει, ανεξάρτητα από προθέσεις, ως θερμοκήπιο εκκόλαψης μιας νέας γενιάς σχέσεων διαπλοκής και σκανδάλων.

2. Eίναι θεμιτή η επένδυση αποθεματικών σε σύνθετα χρηματοϊκονομικά προϊόντα και δομημένα ομόλογα; Eάν ναι, με ποιες προϋποθέσεις;

Εδώ δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για το χειρισμό των πιο απλών θεμάτων, τα δομημένα ομόλογα μας μάραναν; ΄Η η ελευθερία να επενδύουν στην Ευρωζώνη μας έλειψε;

Η άποψή μου είναι ότι: 1) εάν δε φτιαχτεί ένα αξιόπιστο σύστημα αξιοποίησης της περιουσίας των ταμείων, αξιόπιστο και φερέγγυο πρωτίστως απέναντι στους ασφαλισμένους, 2) αν δεν εξασφαλισθεί μιας διαφανής και δημοκρατική λειτουργία που να εμπνέει στους ασφαλισμένους εμπιστοσύνη και να ενεργοποιεί τη συμμετοχή τους «στα του οίκου τους» και 3) αν δε βρεθεί ένας τρόπος να  υπερβούμε τον κατακερματισμό των ταμείων, έστω στο πεδίο αυτό (της διαχείρισης της περιουσίας τους) και να αναπτυχθεί η λειτουργική συνεργασία μεταξύ τους, τότε δε νομίζω ότι μπορεί να γίνει ουσιαστική συζήτηση για μια επενδυτική πολιτική των ταμείων που να εξασφαλίζει διαφάνεια, ασφάλεια και ικανοποιητική απόδοση.

3. Θεωρείτε ικανοποιητικό υπόδειγμα για τα ασφαλιστικά ταμεία τη λειτουργία της AEΔAK- ασφαλιστικών Tαμείων;

Η ΑΕΔΑΚ των ασφαλιστικών οργανισμών από τη μια πλευρά δείχνει τις δυνατότητες που υπάρχουν. Από την άλλη, ως προς τον τρόπο συγκρότησής της, είναι παράδειγμα όχι προς μίμηση αλλά προς αποφυγή. Και τούτο γιατί η ΑΕΔΑΚ δεν ανήκει αποκλειστικά στα ταμεία, αλλά έχει ως μέτοχό της κατά 40% την Εθνική. Η οποία Εθνική, στη συνέχεια, είναι ή θα μπορούσε να είναι και διαχειριστής αμοιβαίων, και πωλητής επενδυτικών προϊόντων και ειδικός διαπραγματευτής κλπ. Δηλαδή «Γιάννης κερνά Γιάννης πίνει». Και βέβαια τώρα θα αρχίσει ο καυγάς, διότι και οι άλλες τράπεζες θα θελήσουν το μερίδιό τους στις νέες ΑΔΕΔΑΚ που προβλέπεται να δημιουργηθούν. Υποθέτω ότι για το λόγο αυτό, δηλαδή για να εξασφαλίσει πίτα για όλες, η κυβέρνηση έφερε τροπολογία την τελευταία στιγμή που ορίζει ότι η συμμετοχή της κάθε  Τράπεζας δε μπορεί να υπερβαίνει το 20% σε μία ΑΕΔΑΚ.

Η δική μου είναι ότι τα ταμεία πρέπει να έχουν τους δικούς τους, αμιγώς δικούς τους, θεσμούς. Αυτοί οι αμιγώς ασφαλιστικοί θεσμοί, από θέσεις αυτοτέλειας, ανεξαρτησίας, αλλά και ισχύος (αφού τα ταμεία έχουν το “ρευστό”) μπορούν να αγοράζουν υπηρεσίες, γνώσεις και επενδυτικά προϊόντα από την αγορά μέχρις ότου αποκτήσουν και στο πεδίο αυτό δική τους αυτοδυναμία, που θα πρέπει να αποτελεί τη στρατηγική τους στόχευση.