Συνέντευξη στην εφημερίδα “ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΥΓΗ”_Απαιτείται σχέδιο συγκρότησης νέας κοινωνικής πλειοψηφίας_

Γιατί πιστεύετε πως ο πρωθυπουργός δεν έδωσε το περίφημο επίδομα θέρμανσης;  Είναι ζήτημα πολιτικής – οικονομικής φιλοσοφίας ή ισχύει αυτό που είπε «δεν έχουμε»;

Να δούμε πρώτα γιατί έπρεπε να δοθεί. Η αύξηση της τιμής των καυσίμων πλήττει σχεδόν όλη την κοινωνία.  Για ορισμένα τμήματά της, όμως, δημιουργεί πρόβλημα επιβίωσης. Η αύξηση των τιμών έχει εξανεμίσει την αύξηση του ΕΚΑΣ, αλλά και την όποια αύξηση πήραν οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι.  Άρα δε μιλάμε για ένα δευτερεύον ζήτημα.

Μπορούσε όμως να δοθεί;

Μα το έδωσαν με τη μια ή την άλλη μορφή και πιο φτωχές χώρες, όπως η Πολωνία ή η Ουγγαρία.  Την ανάγκη να ενισχυθούν τα νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα την αναγνώρισε, έμμεσα, ακόμη και η Κομισιόν, με δηλώσεις εκπροσώπων της.  Άρα η άρνηση του κ. Πρωθυπουργού, αποτελεί μια πολιτική επιλογή, δείγμα της γενικότερης νεοσυντηρητικής φιλοσοφίας του. 

Τι πρέπει να γίνει;

Το άμεσο είναι να ενισχυθούν οι χαμηλόμισθοι, οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Είτε με εφάπαξ επίδομα, είτε με επιστροφή φόρου, όπως έγινε στο Βέλγιο, είτε με μείωση ΦΠΑ, όπως έκανε η Πολωνία. 

Χρειάζεται όμως και μια πιο μακροπρόθεσμη διαρθρωτική πολιτική, διότι το πετρελαϊκό ΣOΚ μπορεί να διαρκέσει. Το βέβαιο είναι ότι οι μεγάλες διακυμάνσεις των τιμών θα συνεχισθούν.

Εμείς, από πέρυσι, έχουμε καταθέσει στη Βουλή την πρόταση για ένα “Ταμείο Ενέργειας”. Την επανέλαβε πρόσφατα ο Α. Αλαβάνος. Το ταμείο αυτό μπορεί να χρηματοδοτείται με μέρος των φόρων που εισπράττει το κράτος από τα καύσιμα, αλλά και από άλλες πηγές. Μπορεί π.χ. να μπει μια εισφορά στο πετρελαϊκό κύκλωμα που πραγματοποιεί υπερκέρδη.

Πέραν του κοινωνικού του ρόλου, της υποβοήθησης, δηλαδή, ασθενών κοινωνικών ομάδων, σε περιόδους έξαρσης των τιμών, τα ταμείο αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μηχανισμός εξομάλυνσης και σχετικής σταθεροποίησης των τιμών καθώς και ως ένα μέσο ενίσχυσης  εναλλακτικών μορφών ενέργειας.

Να μείνουμε λίγο στην εικόνα του πρωθυπουργού. Τι εντύπωση σας  έδωσε η ομιλία του στη ΔΕΘ; Ότι πέταξε το κουστούμι του λαϊκιστή και υιοθέτησε ένα πιο στιβαρό προφίλ, κοντά σε αυτό που καλλιεργούσε όλα τα χρόνια ο Κώστας Σημίτης;

Όχι, ο πρωθυπουργός, υπηρετεί ένα άλλο είδος λαϊκισμού. Στηρίζεται σε μια νεοφιλελεύθερη “αποφασιστικότητα” και “υπευθυνότητα”. Ο πρωθυπουργός είπε ότι παίρνει σκληρά μέτρα, επειδή θέλει να είναι «υπεύθυνος». Δεν παίρνει μέτρα υπέρ των φτωχών ή των ανέργων, αλλά παίρνει υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου,  διότι, και πάλι, θέλει να είναι «υπεύθυνος». Η αναδιανομή είναι υπεύθυνη όταν γίνεται υπέρ των εχόντων και ανεύθυνη όταν γίνεται υπέρ του κόσμου των στερήσεων.

Έχει απήχηση αυτός ο νέος λαϊκισμός; Και πώς μπορεί να αντιμετωπισθεί;

Σε κάποια τμήματα έχει. Γι’ αυτό και ο κ. Σημίτης παλιότερα και ο κ. Καραμανλής σήμερα, αλλά και ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου, σε διαφορετικές εκδοχές, τον υιοθετούν.

Το πρόβλημά τους είναι ότι, τόσο οι ίδιοι όσο και οι επικοινωνιολόγοι τους, υπερεκτιμούν τις διαστάσεις και τη σταθερότητα αυτής της ευρύτερης κοινωνικής βάσης του νεοφιλελευθερισμού.

Ως προς τη δική μας απάντηση, νομίζω ότι πρέπει να δείχνουμε ότι ο νεοφιλελευθερισμός, εκτός του ότι είναι ταξικός, είναι και κοινωνικά ανεύθυνος. Δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη ή δέσμευση για την ανεργία, τη φτώχεια, το περιβάλλον, τις υποδομές, το μέλλον, γενικότερα. Όλα αυτά τα αναθέτει στους ιδιώτες και τις αγορές.

Το μοντέλο όμως αυτό έστησε, ήδη, το μνημείο του στα ερείπια της Νέας Ορλεάνης.

Μπορεί σήμερα το φάντασμα του κομμουνισμού να μη χαλάει, όπως παλιά, τον ύπνο των νέων μεσοαστικών στρωμάτων, που έλκονται από τις σειρήνες του νεοφιλελευθερισμού, το φάντασμα, όμως, μιας γενικευμένης ανασφάλειας, δεν τα αφήνει ανεπηρέαστα.

Αυτή τη στιγμή, η Ολυμπιακή χρωστάει πολλά εκατομμύρια ευρώ. Τι μπορεί να γίνει για να μην κλείσει η εταιρεία, από τη στιγμή που το κράτος δεν μπορεί να καλύψει τα χρέη της; 

Παρόλο που ο παράγοντας ασφάλεια,  πριμοδοτεί παντού τη θέση υπέρ δημόσιων αερομεταφορέων, σε μια χώρα πεδινή, με πυκνό σιδηροδρομικό δίκτυο και γρήγορα τρένα, η θέση αυτή θα μπορούσε να συζητηθεί.

Σε μας, υπάρχουν ιδιαιτερότητες που ενισχύουν την ανάγκη δημόσιου αερομεταφορέα. Είναι η γεωγραφία, τα νησιά, τα βουνά, οι αποστάσεις. Είναι η οικονομία με το μεγάλο ειδικό βάρος του τουρισμού. Ορισμένοι προσθέτουν και μια διάσταση εθνικής ασφάλειας.

Όσοι, λοιπόν, κραυγάζουν, «ας κλείσει να τελειώνουμε», πρέπει να πιεσθούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Δεν το έχουν κάνει ως τώρα.

Είναι όμως και εφικτός ο στόχος αυτός;

Υπάρχουν δυσκολίες. Αλλά ο στόχος δεν είναι ανέφικτος. 

Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση, μετά το δυστύχημα της «Ήλιος», τέθηκε το ερώτημα: “εξακολουθείτε να θέλετε την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής”; Η πλειοψηφία απάντησε “ΝΑΙ”. Αμέσως μετά, τέθηκε το ερώτημα: «Εμπιστεύεστε περισσότερο τις ιδιωτικές ή τις δημόσιες αερομεταφορές;» Μια ακόμη μεγαλύτερη πλειοψηφία απάντησε: «τις Δημόσιες».

Σύγχυση, αντίφαση; Νομίζω πως όχι. Η πλειοψηφία της κοινωνίας θέλει την ασφάλεια των δημόσιων αερομεταφορών. Η  ίδια πλειοψηφία, όμως, δε θέλει τη  «ρεμούλα» που στη συνείδησή της συνεπάγεται το δημόσιο.

Το αίτημα, λοιπόν, να μην κλείσει η Ολυμπιακή είναι αναγκαίο, αλλά όχι αρκετό. Η Ολυμπιακή  δεν πρέπει να  κλείσει ούτε να ιδιωτικοποιηθεί. Το σήμα της δεν πρέπει να χαθεί. Οι εργαζόμενοι -το πιο πολύτιμο κεφάλαιο της- δεν πρέπει να απολυθούν. Από εκεί  και πέρα, όμως, όλα πρέπει να τεθούν σε νέες βάσεις: Ποια Ολυμπιακή; Με ποια επιχειρησιακή συγκρότηση; Με ποια συγκεκριμένη μορφή δημόσιας και κοινωνικής ιδιοκτησίας; Με ποιο μοντέλο διοίκησης και λειτουργίας; Με ποιες εγγυήσεις διαφάνειας και δημόσιας λογοδοσίας; Με ποιες εγγυήσεις δημόσιου και κοινωνικού ελέγχου;  Για μια τέτοια «νέα Ολυμπιακή», νομίζω, μπορεί να συγκροτηθεί μια ευρεία κοινωνική πλειοψηφία. Και θα φανεί χρήσιμη και για άλλες δημόσιες επιχειρήσεις.

Σε μια περίοδο που οι πολίτες ζητούν αλλαγές –όχι αυτές που προωθεί η κυβέρνηση- τι δυνατότητες παρέμβασης έχει ο ΣΥΝ;

Στο νέο πλαίσιο, η παρουσία του ΣΥΝ γίνεται πιο κρίσιμη. Ο ΣΥΝ και οι ευρύτερες δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Οικολογίας μπορούν να διαδραματίσουν έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού και ανταγωνιστικού, προς το νεοφιλελευθερισμό και νεοσυντηρητισμό, σχεδίου και στη συγκρότηση   της αναγκαίας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας. Θα έλεγα ότι αυτό δεν είναι επιλογή. Είναι ένα καθήκον που μας επιβάλλεται αντικειμενικά. Κι’ αυτό δεν έχει καμία σχέση με  κάποιο «κυβερνητισμό».

Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να βάλουμε τον πήχυ ψηλότερα. Να υπερβούμε αυτό που ο Α. Αλαβάνος ονόμασε «το άγχος του 3%». Όχι μόνο υπό την έννοια ενός εκλογικού ποσοστού, όσο, κυρίως, υπό την έννοια μιας ψυχολογίας, ενός συνδρόμου ή ενός  μέτρου της αυτοαξιολόγησής μας.

Προσωπικά, πιστεύω ότι, αν και δύσκολο, μπορούμε να το επιχειρήσουμε. Αρκεί να το συνδυάσουμε με τις αναγκαίες αναπροσαρμογές στον τρόπο που λειτουργούμε, στον τρόπο που παράγουμε πολιτική και στον τρόπο που την προβάλλουμε και παλεύουμε γι’ αυτήν. 

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,888

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Στο Περιστέρι. Η Δυτική Αθήνα υπερψηφίζει την πρόταση προοδευτικής αλλαγής του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ για #ΔικαιοσύνηΠαντούΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 1η ΟΜ Περιστερίου Συριζα Προοδευτική Συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ Πετρούπολης Σύριζα Αιγάλεω ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Σύριζα Προοδευτική Συμμαχία Αγίων Αναργύρων 3η ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 2η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 5η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου "Νέα Ζωή" Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας Νεολαια Συριζα Περιστεριου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Νεολαία Σύριζα Πετρούπολης Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αιγάλεω #εκλογες2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Μία ημέρα έμεινε για τις #εκλογές2023.Μιά ημέρα για την 21η Μάη.Με αγωνιστικότητα για την πολιτική αλλαγή.Με αποφασιστικότητα ν’ ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις αγωνίες της κοινωνίας.Με αυτοπεποίθηση για την πρόταση προοδευτικής διεξόδου του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ.Με σύμμαχο τον λαό.Με τις τελευταίες συγκεντρώσεις-παράσταση νίκης σε Αθήνα, Πάτρα & Ηράκλειο να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον Αλέξη #Τσίπρα.Μια ημέρα για #ΔικαιοσύνηΠαντού. ΓΔρ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr