1. Ο ΣΥΝ μπήκε οριστικά στη Βουλή, άλλαξε ηγεσία, αλλά -όπως έδειξε το καταστατικό συνέδριο- υπάρχουν σοβαρά προβλήματα. Υπάρχει θέμα φυσιογνωμίας και πολιτικής κατεύθυνσης;

Ο ΣΥΝ έκανε, προ μηνών, ένα επιτυχημένο συνέδριο, στο οποίο έλυσε, με ομαλό και θετικό τρόπο, το ζήτημα της αλλαγής της ηγεσίας του, πήρε δημοκρατικές αποφάσεις που αποσαφηνίζουν τη φυσιογνωμία και την κατεύθυνσή του. Το πρόσφατο καταστατικό συνέδριο, στο οποίο αναφέρεσθε, είχε να ασχοληθεί με θέματα καταστατικού που αν και σημαντικά είναι πιο «άχαρα» και συνήθως προκαλούν εντάσεις. Ίσως μάλιστα τέθηκαν θέματα που δεν ήταν ώριμα για να λυθούν. Γι’ αυτό, νομίζω ότι η πορεία του ΣΥΝ θα εξαρτηθεί πρωτίστως από τη δράση του στην κοινωνία, τις πρωτοβουλίες του, την ικανότητα να εμπνεύσει, να ενεργοποιήσει και να συσπειρώσει τις ευρύτερες αριστερές και οικολογικές δυνάμεις.

2. Στον παρατηρητή, έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι ένα τμήμα του κόμματος τραβά τον ΣΥΝ προς το ΚΚΕ και ένα άλλο προς το ΠΑΣΟΚ…

Αυτά αφορούν το παρελθόν. Πρόκειται για ένα σύνδρομο που αναπαράγεται ή και καλλιεργείται από ορισμένους συνειδητά από την ίδρυση του ΣΥΝ. Παρόλα αυτά, ο ΣΥΝ, μέσα από προβλήματα και δυσκολίες, άνοιξε έναν δικό του δρόμο και σήμερα είναι σε μια φάση ενίσχυσης των αυτόνομων φυσιογνωμικών του χαρακτηριστικών. Εγώ νομίζω ότι τα κόμματα πρέπει να κρίνονται με βάση τη θέση τους απέναντι στα προβλήματα και τις προκλήσεις της εποχής μας. Και στα πεδίο αυτό ο ΣΥΝ έχει μια θετική, διακριτή και, σε ορισμένα θέματα, πρωτοπόρα παρουσία, αν και οι δυνατότητές του είναι πολύ μεγαλύτερες.

3. Το ΠΑΣΟΚ, σας κατηγορεί ότι τα τελευταία χρόνια ρίξατε νερό στο μύλο της ΝΔ, υποστηρίζοντας και προβάλλοντας τη διαπλοκολογία. Και ο διμέτωπος συνεχίζεται…

Το ΠΑΣΟΚ με την πολιτική του, ιδίως μετά το 1996, νομιμοποίησε, σε επίπεδο κοινωνίας, την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων , της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και τη θεοποίηση των αγορών.

Στην ουσία υπό το σχήμα του «εκσυγχρονισμού» υιοθέτησε τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα. Με τον τρόπο αυτό, διευκόλυνε την ηγεμόνευση των ιδεών του νεοφιλελευθερισμού και τη νίκη της ΝΔ. Ακόμη και σήμερα η αντιπολίτευση που ασκούν ορισμένα τμήματα του ΠΑΣΟΚ προς τη ΝΔ, είναι μια αντιπολίτευση από τα δεξιά και όχι από τα αριστερά, την πιέζουν για πιο γρήγορες ιδιωτικοποιήσεις και για πιο σκληρά κοινωνικά μέτρα.

Ο αγώνας μας λοιπόν είναι μονομέτωπος. Είναι ένας αγώνας ενάντια σε δεξιές αντιλήψεις και πρακτικές ανεξάρτητα από πού εκπορεύονται.

Σε ό,τι αφορά δε τη «διαπλοκολογία», κάνουν λάθος όσοι, αξιοποιώντας αδυναμίες και αστοχίες της ΝΔ, αγνοούν ή υποβαθμίζουν το πρόβλημα, το οποίο άλλωστε δεν περιορίζεται ούτε εξαντλείται στα ΜΜΕ και τα δημόσια έργα. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και πολύ ευρύτερο και ο κόσμος το γνωρίζει ή το διαισθάνεται.

4. Ποια είναι η στρατηγική σας ενόψει των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών;

  Και ο θεσμός της αυτοδιοίκησης έχει ανάγκη από μια δημοκρατική αναζωογόνηση, επανιεράρχηση στόχων και προτεραιοτήτων, μεγαλύτερη έμφαση στα οικολογικά και κοινωνικά προβλήματα, από μια νέα σχέση με τους δημότες και τις συλλογικότητές τους. Στρατηγική μας, λοιπόν, είναι η συγκρότηση μιας τέτοιας εναλλακτικής αντίληψης και η συσπείρωση των ευρύτερων ριζοσπαστικών, αριστερών, οικολογικών και κινηματικών δυνάμεων. Χωρίς κεντρικές πολιτικές συμφωνίες, χωρίς λογικές συναλλαγής, με όρους αυθεντικότητας, αμεσότητας, ειλικρίνειας.

5. Πώς κρίνετε την κυβέρνηση; Και δεν αναφέρομαι στα οικονομικά μέτρα. Θα ήθελα ένα σχόλιο για τη σχέση λόγων και πράξεων…

  Η κυβέρνηση ζει μια πρόωρη, όσο και έντονη, κρίση προσδοκιών που η ίδια, προεκλογικά, αβάσιμα, καλλιέργησε. Επίσης καλείται να διαχειριστεί ένα μοντέλο ανάπτυξης που έχει, προ πολλού, εξαντλήσει τη δυναμική του και παράγει προβλήματα, ανεργία και ανισότητες. Από την άλλη πλευρά η πολιτική της, εγκλωβισμένη στα νεοφιλελεύθερα πλαίσια, αδυνατεί να ανοίξει θετικές διεξόδους. Η κοινωνική κατάσταση, λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, θα επιδεινωθεί και το πρόβλημα που τίθεται είναι η ογκούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια να μην παγιδευτεί στις μυλόπετρες του δικομματισμού, αλλά να μπορέσει να μετασχηματισθεί σε μια δυναμική για αλλαγή αντιλήψεων και πολιτικής.

6. Σε ό,τι αφορά στο ΠΑΣΟΚ, δε βλέπετε τίποτα θετικό στη νέα του προσπάθεια;

  Το «θετικό» ή το «αρνητικό» είναι απλά «πρόσημα» που σηματοδοτούν μια κατεύθυνση. Επ’ αυτού νομίζω ότι το ΠΑΣΟΚ έχει, σήμερα, ένα οξύ πρόβλημα ταυτότητας, κοινωνικών επιλογών και περιεχομένου πολιτικής.

7. Πολλοί λένε ότι όλα αυτά δημιουργούν υπόστρωμα για την αμφισβήτηση της αξιοπιστίας της πολιτικής. Υπάρχει πολιτικό πρόβλημα στη χώρα;

  Το «υπόστρωμα» υπάρχει ήδη. Η διάχυτη διαφθορά, η αίσθηση αδυναμίας του πολίτη, η υποβάθμιση των αντιπροσωπευτικών θεσμών είναι υλικά που το τροφοδοτούν. Κυρίως όμως είναι το γεγονός ότι διαδοχικοί κύκλοι λιτότητας και μονόπλευρων θυσιών, από το 1985 ως σήμερα, έχουν οδηγήσει σε μια δημόσια και ιδιωτική υπερχρέωση και στο αίτημα νέων θυσιών και νέων κύκλων λιτότητας. Και μάλιστα χωρίς να είναι ορατή η ημερομηνία λήξης. Πολιτικό πρόβλημα, λοιπόν, υπάρχει ως περιεχόμενο πολιτικής, αλλά και ως πρόβλημα πολιτικής και κοινωνικής αντιστοιχίας και αντιπροσώπευσης. Η λύση του όμως, φοβάμαι, δεν είναι ακόμη ορατή.