Το πρόβλημα της φτώχειας είναι υπαρκτό και εντεινόμενο. Αυτό που λείπει είναι μια ολοκληρωμένη πολιτική για την αντιμετώπισή του.

Βεβαίως, η φτώχεια αλλάζει διαρκώς μορφές και διαστάσεις. Νέες κοινωνικές ομάδες κτυπούν ή και περνούν την πόρτα της. Δυστυχώς αυτή η όξυνση και συνθετότητα που το πρόβλημα της φτώχειας αποκτά, αντί να ωθεί σε δράση, συχνά χρησιμοποιείται ως άλλοθι αδράνειας.

Ωστόσο, μια αρχή θα μπορούσε να έχει ήδη γίνει με την υιοθέτηση της πρότασης νόμου που καταθέσαμε για τη θεσμοθέτηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Δεν απαντά σε όλα τα προβλήματα, αλλά δημιουργεί μια βάση για να “στηριχθούν” στοχευόμενες πολιτικές.