Δήλωση στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ” _15 χρόνια από τη συνθήκη του Maastricht_

Η συνθήκη του Μάαστριχτ έθεσε τις βάσεις για μια αρχιτεκτονική της ΕΕ που ευνοούσε τις δυνάμεις του κεφαλαίου σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας. Έτσι, ό,τι εξυπηρετούσε τις τράπεζες, τους ευρωπαϊκούς επιχειρηματικούς ομίλους και την κεφαλαιαγορά, σε γενικές γραμμές, προωθήθηκε. Αντίθετα στο κοινωνικό πεδίο  όχι μόνο δεν είχαμε βήματα στην κατεύθυνση μιας κοινωνικής Ευρώπης, αλλά αντίθετα η ΕΕ έχει μετατραπεί, ιδίως μετά τη διεύρυνσή της, σ’ ένα πεδίο άγριου κοινωνικού και φορολογικού ανταγωνισμού, που πλήττει τα κοινωνικό κράτος, οδηγεί σε μια σύγκλιση των κοινωνικών στάνταρτς προς τα κάτω και δημιουργεί νέα κοινωνικά σύνορα στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 Στο πλαίσιο αυτό, ενώ η δημιουργία του ευρώ θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα στρατηγικό επίτευγμα, τα οφέλη από την  ύπαρξή του κατανέμονται τόσο άνισα από ταξική άποψη, ώστε η μεγάλη πλειοψηφία των ευρωπαίων πολιτών το θεωρεί υπεύθυνο για την ακρίβεια και την ανεργία, ενώ υπεύθυνη γι’ αυτό είναι συνολικά η αρχιτεκτονική της ΟΝΕ και η ασκούμενη πολιτική.

 Το επιχείρημα ότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ θα υποβοηθούσε εξ αντικειμένου την εμβάθυνση της πολιτικής ενοποίησης και την κάλυψη του Δημοκρατικού ελλείμματος δε δικαιώθηκε. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα άρα και οι πολιτικές που απορρέουν απ’ αυτήν είναι εκτός δημοκρατικού πολιτικού ελέγχου. Το σύμφωνο σταθερότητας αποδείχθηκε ένα μέσο πολιτικών πιέσεων για την άσκηση συντηρητικών πολιτικών.

 Συμπερασματικά, η συνθήκη  του Μάαστριχτ και ότι βεβαίως επακολούθησε, άνοιξε το δρόμο στη νεοφιλελεύθερη στροφή της ΕΕ. Προώθησε την ενιαία Ευρώπη των αγορών και του κεφαλαίου. Έκανε όμως ακόμη πιο μεγάλη την απόσταση ανάμεσα σ’ αυτή την Ευρώπη και τις προσδοκίες και τις ανάγκες των ευρωπαίων πολιτών. Γι’ αυτό η διάχυτη κρίση νομιμοποίησης, την οποία αποσκοπούσε να υπερβεί,  έγινε εντονότερη, όπως κατάδειξε η τύχη του λεγόμενου ευρωσυντάγματος. Αυτό, βεβαίως, δε δικαιώνει τους αρνητές της ευρωπαϊκής ενοποίησης, αλλά καθιστά αναγκαία τη διαμόρφωση ενός πανευρωπαϊκού κοινωνικού κινήματος,  το οποίο θα αντιπαλέψει το νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό της Ε.Ε. και θα γίνει φορέας ενός νέου σχεδίου για μια κοινωνική, οικολογική και  δημοκρατική Ευρώπη.

Πρόεδρε, σήμερα είπες "Δεν έχει γίνει πιο μνημονιακή απόφαση από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, από αυτό το μαξιλάρι του κ. Τσακαλώτου".Επίτρεψέ μου λοιπόν, κάποιες αναγκαίες επισημάνσεις:• Ο Αλέξης Τσίπρας επανειλημμένα έχει δηλώσει υπερήφανος για το μαξιλάρι, θεωρώντας το επίτευγμα του #ΣΥΡΙΖΑ.Αυτή, μάλιστα, δεν ήταν απόφαση κάποιου υπουργού, αλλά συλλογική κυβερνητική επιλογή. Το μαξιλάρι δεν ήταν μνημονιακή υποχρέωση, αλλά αναγκαίο μέτρο για να διευκολύνουμε την έξοδο της χώρας στις αγορές. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι επιλογές που είχαμε ήταν "μαξιλάρι ή προληπτική πιστωτική γραμμή" που ζητούσε πχ ο Γιάννης Στουρνάρας & προϋπέθετε νέο μνημόνιο.• Ο επίσημος δε απολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ για την περίοδο 2012-19, ο πρώτος & μόνος που έχει κάνει κυβερνητικό κόμμα στην Ελλάδα, μιλούσε για το επίτευγμα του μαξιλαριού, με το οποίο ανακτήθηκε η δημοσιονομική κυριαρχία της χώρας. Ο Απολογισμός ψηφίστηκε σχεδόν ομόφωνα από την ΚΕ του κόμματος.Πρόεδρε, σου προτείνω να διαβάσεις τις συγκεκριμένες σελίδες (σ.σ. 72-74). Και γενικότερα εφόσον θέλεις ν' αναφέρεσαι στο κυβερνητικό έργο, είναι απαραίτητο να διαβάσεις τον Απολογισμό του κόμματος του οποίου ηγείσαι, ώστε να μην εκτίθεσαι & να μη δίνεις λαβή στη ΝΔ με τα συκοφαντικά επιχειρήματα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Σε κάθε περίπτωση να μην υπονομεύεις τον συλλογικό άθλο του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015-19 υπό την καθοδήγηση & την πρωθυπουργία του Αλέξη Τσίπρα. Συλλογικό άθλο που διέσωσε τη χώρα & είναι ιστορικό κεκτημένο & παρακαταθήκη της Αριστεράς για το μέλλον. ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Πριν από λίγες ημέρες απηύθυνα, θεσμικά, στον πρόεδρο του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ επιστολή με συγκεκριμένες προτάσεις για μια ενωτική διέξοδο από την κρίση του κόμματος. Ο Στέφανος Κασσελάκης επέλεξε να μην απαντήσει ποτέ στην επιστολή μου. Ούτε αυτή έφτασε, θεσμικά, στα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας & της Κεντρικής Επιτροπής, όπως είχα ζητήσει από τη γραμματεία του κόμματος. Πρόκειται για νέα αντιδημοκρατικά ήθη & αλαζονικές συμπεριφορές που με κάνουν να πιστεύω ότι ο νέος πρόεδρος έχει κάνει τις επιλογές του & αυτές είναι βαθιά διχαστικές & τραυματικές. Ο Στέφανος Κασσελάκης εξελέγη τυπικά δημοκρατικά, αλλά πορεύεται ουσιαστικά αντιδημοκρατικά. Η ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή αποτελεί προσβολή όχι μόνο για τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά για κάθε δημοκρατικό πολίτη, καθώς φαίνεται να αγνοεί βασικές αρχές της δημοκρατίας & του νομικού πολιτισμού. Η αποχώρηση μου από τη συνεδρίαση της ΚΕ, μαζί με πολλά άλλα μέλη, ήταν επιβεβλημένη πράξη αξιοπρέπειας. Δεν ξέρω πόσα περιθώρια υπάρχουν ακόμη, ώστε να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κόμμα της Αριστεράς. Εκείνο πάντως που έγινε σαφές το διήμερο αυτό είναι ότι η «νέα ελπίδα» που με αγωνία επιζητούν η κοινωνία & η χώρα μπορεί να αναγεννηθεί μόνο μέσα από την ανασύνταξη & ανασύνθεση του ευρύτερου αριστερού & προοδευτικού χώρου. Στη φάση που είμαστε, αυτό απαιτεί αυτενέργεια, συλλογικές πρωτοβουλίες & συντονισμένες δράσεις μέσα κι έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ & κυρίως μέσα στην κοινωνία. ΓΔρ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μητροπόλεως 1
10557, Αθήνα

e-mail
ydragasakis@parliament.gr