Συνέντευξη στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Λάρισας και στην εκπομπή «Επί του παρόντος», με τον δημοσιογράφο Γιάννη Σιούλα.

To ηχητικό της συνέντευξης

Σημεία από τη συνέντευξη

• Τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν ήταν δυσανάλογα με την ένταση του καιρικού φαινομένου, το οποίο μάλιστα είχε προβλεφθεί. Σε τέτοιες περιπτώσεις το ζητούμενο είναι η ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού, η αξιοποίηση των διαθέσιμων μέσων και η διόρθωση των λαθών και αδυναμιών.
• Το ερώτημα που τίθεται τώρα, υπό τα νέα δεδομένα, είναι αν η κυβέρνηση θα συνεχίσει την ιδιωτικοποίηση του ΔΕΔΔΗΕ. Διότι ένα πρόβλημα που αναδείχθηκε ήταν η εγκατάλειψη του ΔΕΔΔΗΕ ενόψει της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης του.
• Επίσης προκύπτει μια ανάγκη αναβάθμισης των υποδομών όπως πχ η υπογειοποίηση των καλωδίων. Το Σχέδιο Ανάκαμψης πρέπει να λάβει υπόψη και αυτά τα ζητήματα και να επανασχεδιαστεί μετά από διαβούλευση με την τοπική αυτοδιοίκηση και τους φορείς της κοινωνίας.
• Η κρίση υποχρεώνει πολλούς να αλλάξουν αντιλήψεις σε κρίσιμα θέματα. Βγήκε η κυβέρνηση με σύνθημα «λιγότερο κράτος» αλλά αν δεν έβγαινε το κράτος να χορηγήσει ενισχύσεις, δάνεια και μη επιστρεπτέες προκαταβολές η οικονομία θα είχε εντελώς διαλυθεί. Άρα η κυβέρνηση ενεργεί σε ορισμένα σημεία αντίθετα με το πρόγραμμα της. Επίσης η ίδια ψήφισε έναν πτωχευτικό νόμο που δεν τολμάει να τον βάλει σε εφαρμογή και δεν πρέπει ποτέ να μπει σε εφαρμογή. Επίσης αυτά που κάνει τώρα η Ευρώπη όπως η μαζική αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ, η προσωρινή αναστολή του Συμφώνου Σταθερότητας και η δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης αν είχαν γίνει από το 2010 η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπούσε ενώ και οι άλλες χώρες του νότου δεν θα έμπαιναν σε μνημόνια.
• Όμως όταν λήξει η πανδημία δεν αποκλείεται οι γνωστές δυνάμεις να επανέλθουν στις θέσεις τους για λιγότερο κράτος, για περισσότερη λιτότητα κλπ. Επομένως, αυτά που αποφασίστηκαν ως προσωρινά μέτρα πρέπει να δούμε πως θα έχουν μια συνέχεια και μονιμότητα.
• Βλέπουμε μια μεγάλη αντίφαση αυτή την περίοδο, από τη μία υπάρχει μεγάλη ρευστότητα από την άλλη όμως οι πιστώσεις είναι περιορισμένες, ιδίως σε εκείνους που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη. Για το λόγο αυτό: Πρώτον, οι τράπεζες πρέπει να πιεστούν από την κυβέρνηση να χορηγήσουν περισσότερα δάνεια. Για παράδειγμα στην τράπεζα Πειραιώς πρόσφατα διαγράφηκε ένα χρέος προς το ελληνικό δημόσιο της τάξης του 1.5 δισ. ευρώ. Θα γίνει αυτό χωρίς αντάλλαγμα; Θα μπορούσε να γίνει μια προγραμματική συμφωνία η οποία θα προέβλεπε πως το «κούρεμά χρέους» γίνεται υπό τον όρο η τράπεζα να χορηγήσει δάνεια σημαντικού ύψους προς την οικονομία και τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, δεύτερον, σε περιόδους κρίσης το κράτος πρέπει να καλύψει το κενό, αναβαθμίζοντας την Αναπτυξιακή Τράπεζα, δίνοντας δάνεια ακόμη και με 100% εγγύηση, ενεργοποιώντας τον θεσμό των μικροπιστώσεων.  Στις μεγάλες κρίσεις τα κράτος πρέπει να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο απορροφώντας μέρος του ρίσκου και συντάσσοντας στοχευμένα χρηματοδοτικά προγράμματα.
• Η έκθεση Πισσαρίδη είναι συνέχεια του δεύτερου μνημονίου. Για παράδειγμα τι λέει για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις; Ότι αποτελούν βάρος για την ελληνική οικονομία. Άρα η υπονοούμενη διέξοδος είναι η καταστροφή τους. Είναι δυνατόν να λέγονται αυτά όταν η απασχόληση βρίσκεται κατά 90% σε αυτές τις επιχειρήσεις;
• Το δεύτερο εργαλείο που έχουμε είναι οι ευρωπαϊκοί πόροι της τάξης των 72 δισ. ευρώ. Εκεί υπάρχει μεγάλο θέμα. Πολλά κρίσιμα έργα δεν εντάσσονται στο πρόγραμμα ανάκαμψής. Αυτό το πρόγραμμα πρέπει να γίνει αντικείμενο μιας ευρείας διακομματικής διαβούλευσης γιατί θα καθορίσει το μέλλον της χώρας τα επόμενα χρόνια. Πως θα γίνει αυτό; Με αδιαφάνεια;
• Συνολικά τόσο η έκθεση Πισσαρίδη όσο και το σχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης δεν απαντούν στα προβλήματα που έχουμε ως χώρα αυτή τη στιγμή. Προχωρούμε χωρίς σχέδιο για το μέλλον.
• Πράγματι ενώ έχουμε σχέδιο ανάκαμψης, ανασυγκρότησης και διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ η πανδημία φρέναρε αυτή την διαδικασία. Όμως τώρα γίνεται μια επανεκκίνηση. Επίσης το Μάρτιο θα ξεκινήσει μια προσπάθεια επικοινωνίας του προγράμματος με τους πολίτες και τα κοινωνικά υποκείμενα καθώς αυτό που θέλουμε είναι να υπάρχει μια προοδευτική κυβέρνηση που να διαθέτει την πολιτική βούληση αλλά και μια κοινωνία που να στηρίζει και να διεκδικεί.
• Ο απολογισμός της περιόδου 2012-2019 ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία όπου αναλύσαμε πως κυβερνήσαμε, τι πετύχαμε, τι λάθη κάναμε και που οφείλονται αυτά ώστε να έχουμε ένα σχέδιο δράσης για την επόμενη φορά που να είναι πιο ώριμο. Έχουμε επίγνωση των προβλημάτων αλλά και ένα σχέδιο το οποίο πιστεύουμε ότι θα έχει αποτέλεσμα για την κοινωνία.
• Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ προσπαθεί να δώσει απαντήσεις στο ερώτημα ποια είναι τα μεγάλα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε ως χώρα μετά την πανδημία, ώστε να ανακάμψουμε και να έχουμε μια αναβαθμισμένη θέση διεθνώς.
• Το πρόγραμμα θα συμπληρωθεί και από μέτρα περισσότερο άμεσα. Γιατί χωρίς μέτρα που να στηρίζουν τους εργαζόμενους και την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα δεν μπορούμε να έχουμε ανάκαμψη. Επίσης δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη αν δεν αποφασιστεί μερική διαγραφή του χρέους, τόσο του δημόσιου σε πανευρωπαϊκό επίπεδο όσο και του ιδιωτικού.