Κ. Δραγασάκη, η επόμενη μέρα των ολυμπιακών αγώνων βρίσκει τη χώρα αντιμέτωπη με ένα διογκωμένο δημοσιοοικονομικό έλλειμμα.  Υπάρχει διέξοδος που να μην περνάει από το σταυροδρόμι της λιτότητας σε μισθούς συντάξεις και κοινωνικές παροχές;

Κάθε προσπάθεια να επιρριφθούν τα βάρη των ολυμπιακών αγώνων στους εργαζόμενους αποτελεί κοινωνική πρόκληση και πρέπει να συναντήσει την αντίσταση της κοινωνίας. 

Αν το πρόβλημα είναι τόσο οξύ όσο τώρα το εμφανίζουν να βάλλουν ειδική εισφορά σε όσους κέρδισαν από τους αγώνες.  Επίσης μέρος του κόστους όπως πχ το τεράστιο κόστος της λεγόμενης ασφάλειας δεν αφορούσε μόνο τους ίδιους τους αγώνες.   Όπως έγραψε και ο ξένος τύπος στο θέμα αυτό γίναμε διεθνή πειραματόζωα για να δοκιμαστούν νέα συστήματα παρακολουθήσεων και ελέγχου για γενικότερη παγκόσμια εφαρμογή.  Έχουν λοιπόν δίκιο όσοι υποστηρίζουν πως το κόστος αυτό δεν πρέπει να το φορτωθούμε μόνοι μας.

Η κυβέρνηση μέσα στην επόμενη εβδομάδα από τα εγκαίνια της ΔΕΘ θα ανακοινώσει τις βασικές κατευθύνσεις για την οικονομική πολιτική που θα ακολουθήσει.  Εκτιμάται  ότι θα συνεχίσει στον ίδιο δρόμο με την προηγούμενη κυβέρνηση ή μήπως θα πρέπει να περιμένουμε κάποιες νεοφιλελεύθερες αποκλίσεις (π.χ η τοποθέτηση του κ. Δούκα για τις αγορές εργασίας).

Προς το παρόν  έχουμε την ίδια πολιτική, το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» με κυβέρνηση Ν.Δ.  Όμως η Ν.Δ κέρδισε τις εκλογές με σαφείς δεσμεύσεις για μείωση των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων, για επιτάχυνση της ανάπτυξης με ρυθμούς άνω του 5% και για αντιμετώπιση των προβλημάτων της διαφθοράς, της ανεργίας κλπ.

Μέχρι στιγμής η Ν.Δ δεν έχει δείξει ότι διαθέτει κάποιο ολοκληρωμένο πρόγραμμα που να οδηγήσει σε όλα αυτά.

Ο ίδιος ο κ. Καραμανλής έχει αποκλείσει ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές ίσως διότι θέλει να αποφύγει επί του παρόντος κοινωνικές αντιδράσεις.  Αλλά και ο ήπιος ρυθμός εφαρμογής των ίδιων πολιτικών αργά ή γρήγορα θα συσσωρεύσει αδιέξοδα.

 Όμως πρέπει να δούμε τι ακριβώς θα πει ή δεν θα πει στη ΔΕΘ για να μπορούμε να κρίνουμε συγκεκριμένα.

Στη διάρκεια αυτή του εξάμηνου της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας διακρίνετε κάποια περιθώρια συνεργασίας – κυρίως στη βουλή – με τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης;

Η βουλή με τον τρόπο που λειτουργεί καθιστά αναγκαίες συνεργασίες των δυνάμεων της αντιπολίτευσης ακόμη και για διαδικαστικούς λόγους.

Δυνατότητες λοιπόν συνεργασιών σε επιμέρους θέματα υπάρχουν.  Και χωρίς να δημιουργούνται συγχύσεις για γενικότερες ιδεολογικές συγκλήσεις, θεωρώ ότι πρέπει να αξιοποιούνται οι δυνατότητες αυτές. 

Προς το παρόν όμως αυτό γίνεται σε περιορισμένο βαθμό.

4. Ερ.  Όσον αφορά τώρα το Συνασπισμό, πορεύεστε προς το συνέδριο σας και θα ήθελα να σας ρωτήσω ποια είναι τα κεντρικά ζητήματα που σας απασχολούν;

Απ.  Κατά βάση τα ζητήματα που μας απασχολούν είναι αυτά που μας θέτει και ο κόσμος.

Οι ψηφοφόροι μας αλλά και ευρύτερα η κοινωνία ζητούν από μας ένα πιο σαφές ιδεολογικό στίγμα, πιο σταθερές και δεσμευτικές κατευθύνσεις, ιδίως σε θέματα συνεργασιών και συμμαχιών, συλλογική έκφραση, πιο ενεργητική παρουσία στα κινήματα και πιο αποτελεσματική παρέμβαση για τα προβλήματα του κόσμου. 

Από την στιγμή δε που ο Ν. Κωνσταντόπουλος δήλωσε ότι δεν θα είναι ξανά υποψήφιος για πρόεδρος, προέκυψε και ένα θέμα όχι απλά να εκλέξουμε πρόεδρο, αλλά να δούμε συνολικότερα την λειτουργία του κόμματος με στόχο να κάνουμε πιο ουσιαστική τη δημοκρατία και πιο αποτελεσματική την παρέμβαση του στην κοινωνία.

Γύρω από τα θέματα αυτά αναπτύσσεται ήδη ένα ς πλούσιος προβληματισμός που πιστεύω θα επιτρέψει στο συνέδριο να ληφθούν τολμηρές αποφάσεις

5. Ερ.  Στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΠΕ του κόμματος πριν από το καλοκαίρι καταθέσατε ένα κείμενο όπου περιγράφετε ένα νέο μοντέλο λειτουργίας του Συνασπισμού με κατά ένα τρόπο συλλογική ηγεσία που θα εκφράζει όλες τις τάσεις και τις απόψεις.  Μπορεί να ακούγεται πολύ καλό αλλά μπορεί να είναι λειτουργικό και πέρα από αυτό το πρόβλημα τελικά με τον Συν είναι το μοντέλο λειτουργίας της ηγεσίας του;

Απ.  Αρχίζοντας από το τελευταίο, η απάντηση μου είναι ναι, είναι και αυτό ένα πρόβλημα, όχι στενά οργανωτικό αλλά ιδεολογικό, πολιτικό, λειτουργικό. 

Ο Ν. Κωνσταντόπουλος είχε μια δυναμική παρουσία που βοήθησε το κόμμα.  Αντί όμως να αξιοποιήσουμε την παρουσία του για να οικοδομήσουμε το κόμμα από κάτω ως πάνω ως ένα κόμμα των μελών του υπήρχε χαλάρωση, εφησυχασμός, ανοχή σε προσωπικές στρατηγικές και σε αλλά αρνητικά φαινόμενα. 

Ένα κόμμα της Αριστεράς όμως δεν μπορεί να λειτουργεί ως προεδροκεντικό κόμμα.  Πρέπει να λειτουργεί με συγκεκριμένους στόχους, και ρόλους, με συλλογικότητα αλλά και εξατομίκευση της ευθύνης, με διαρκή αξιολόγηση και αυτοκριτική, με ένα τρόπο ελκυστικό και παραγωγικό έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η ουσιαστική συμμετοχή των μελών του.

Επίσης, εγώ δεν πρότεινα μια άμορφη συλλογική ηγεσία που απλά να εκφράζονται όλες οι απόψεις.  Χρειάζεται πρόεδρος αλλά αυτός πρέπει να λειτουργεί ως πρώτος μεταξύ ίσων.  Χρειάζεται να εκφράζονται όλες οι απόψεις – αυτό γίνεται και τώρα με τρόπο συχνά καταχρηστικό – αλλά χρειάζονται  διαδικασίες και κουλτούρα συνθέσεων σε μια δημοκρατικά συμφωνημένη, σαφή, σταθερή και δεσμευτική για όλους κεντρική κατεύθυνση.

6. Ερ.  Πριν δηλώσετε ότι δεν θα είσθε υποψήφιος για τη θέση του Ν. Κωνσταντόπουλου, πολλοί στο Συν – ανεξάρτητα από το ποια εσωκομματική τάση κι αν προέρχονται- σας χαρακτηρίζουν ως τον επικρατέστερο για τη θέση του προέδρου του κόμματος.  Θα επιμείνετε στη δήλωση σας σε κάθε περίπτωση;

Απ.  Με τιμά ασφαλώς η εκτίμηση των συντρόφων μου. 

Υπάρχουν αρκετοί τομείς που ίσως μπορώ να φανώ χρήσιμος, και στο μέλλον αλλά μεταξύ αυτών δεν περιλαμβάνεται η θέση του προέδρου.            Άλλωστε πρέπει και μεις να αντιμετωπίσουμε κάποια στιγμή και ένα πρόβλημα ανανέωσης. 

Το θέμα δεν είναι τόσο οξύ από ηλικιακή άποψη.

 Όμως γεγονός είναι, ότι τα ίδια πρόσωπα είμαστε σε αξιώματα ή σε ηγετικές θέσεις για πάρα πολλά χρόνια.

 Πρέπει να δώσουμε χώρο και ρόλους και σε νεότερες γενιές.

7. Ερ.  Με ερώτηση σας στη βουλή αποκαλύψατε την ύπαρξη ειδικού λογαριασμού στο Υπουργείο Πολιτισμού από τον οποίο γινόταν επιχορηγήσεις προς αθλητές, προπονητές ή σωματεία όπως το «ΑΙΑΣ».  Πως ακριβώς έχει το ζήτημα;  Και τι πρέπει να γίνει;

Απ.  Δεν αποκάλυψα κάτι το άγνωστο. 

Όλοι το γνώριζαν.  Με βάση νόμο λειτουργούσε αυτός ο λογαριασμός.  Και όμως πολλοί σιωπούσαν όπως και τώρα πολλοί θέλουν να συγκαλυφθεί το θέμα.

Όμως η αδιαφανής διαχείριση του δημόσιου χρήματος είναι μια μάστιγα.

 Μια από τις πτυχές αυτού του προβλήματος είναι οι λεγόμενοι «ειδικοί λογαριασμοί» που λειτουργούν εκτός προϋπολογισμού και σε πολλές περιπτώσεις αποτελούν τους μηχανισμούς του πελατειακού κράτους.

Αυτό συμβαίνει και στο υπουργείο πολιτισμού. 

Ο εδικός λογαριασμός 234372/1 διαχειρίζεται ποσά που υπερβαίνουν τον τακτικό προϋπολογισμό του υπουργείου.  Και η διαχείριση γίνεται χωρίς σαφή κριτήρια, χωρίς ανεξάρτητους ελέγχους, με διαδικασίες που από μόνες τους εκθέτουν.

Χαρακτηριστικό είναι ότι και η Τράπεζα της Ελλάδας όπου και τηρείται αυτός ο λογαριασμός έχει ζητήσει να ενταχθεί και αυτός και όλοι οι ειδικοί λογαριασμοί στον τακτικό προϋπολογισμό. 

Αυτό ακριβώς ζητάμε από τον πρωθυπουργό ο οποίος είναι και υπουργός πολιτισμού, αφού βεβαίως δώσει και την αναγκαία πληροφόρηση για το που πήγαν τα χρήματα αυτά ως τώρα.