Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ
Τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών δεν έφεραν ασφαλώς κάποια πολιτική ανατροπή. Όμως, δεν είναι και πολιτικά ουδέτερα. Αποκάλυψαν κοινωνικές τάσεις και πολιτικές αναζητήσεις που χρήζουν πληρέστερης μελέτης και «αποκωδικοποίησης».
Διότι, αν η αυξημένη αποχή, ενδεχομένως, σημαίνει μια παθητική εκδοχή της απογοήτευσης των πολιτών, υπάρχουν και ενδείξεις αυξημένου ενδιαφέροντος, κυρίως γύρω από τα δημοτικά πράγματα που οι πολίτες νοιώθουν πως τους αφορούν πιο άμεσα. Κάτω από την εικόνα μιας επιφανειακής στασιμότητας, υπάρχουν, συνεπώς, διεργασίες, οι οποίες, κατά τη γνώμη μου, εκφράζουν, με θολό πολλές φορές τρόπο, μια διευρυνόμενη αντίθεση ανάμεσα στο κεντρικό και από τα πάνω εκπορευόμενο μοντέλο ανάπτυξης και πολιτικής και τις ανάγκες της πλειοψηφίας των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών.
Σ’ ό,τι αφορά ειδικότερα το Συνασπισμό, η επιτυχία της υποψηφιότητας του Αλέξη Τσίπρα, δε θα είχε τη γενικότερη επιτυχία που αυτή προσέλαβε αν δεν εξέφραζε μια νεανικότερη ανάγκη της κοινωνίας για κάτι το νέο και το διαφορετικό και στη μορφή και στο περιεχόμενο της πολιτικής. Ακριβώς γι’ αυτό, την επιτυχία του Τσίπρα, τη χάρηκε πολύς κόσμος ακόμη και κόσμος που δεν τον ψήφισε. Εμείς, χωρίς ίχνος υπερεκτίμησης αυτής της επιτυχίας, χαιρόμαστε που ο Συνασπισμός και ευρύτερα ο χώρος της Ριζοσπαστικής και Οικολογικής Αριστεράς ήταν η μήτρα που ανέδειξε αυτό το χαμόγελο ελπίδας.
Και πάλι όμως η επιτυχία αυτή δεν θα είχε ευρύτερη σημασία αν ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός. Όμως δεν ήταν. Σε αρκετές πόλεις, οι αυτοδιοικητικές κινήσεις που υποστήριξε ο ΣΥΝ μαζί με άλλες αριστερές και οικολογικές δυνάμεις κατέγραψαν διψήφια ποσοστά. Και σε μερικές μπήκαν στο δεύτερο γύρο και κατά κανόνα, όπου αυτό συνέβηκε, πλειοψήφησαν. Νικηφόρες υπήρξαν επίσης πολλές από τις υποψηφιότητες που στηρίξαμε από κοινού με τοπικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ.
Ένα πρώτο συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι εκεί που ως Συνασπισμός είχαμε αυτόνομες αυτοδιοικητικές κινήσεις, εκεί που οι κινήσεις αυτές συσπείρωναν ευρύτερες δυνάμεις της αριστεράς και της οικολογίας και είχαν διαρκή παρουσία και δράση, σε όλη τη διάρκεια της τετραετίας, εκεί, κατά κανόνα τα πήγαμε καλλίτερα. Ακόμη και σε περιπτώσεις που επικράτησε ακραία πόλωση (Θεσσαλονίκη – Πειραιάς) οι κινήσεις αυτές έδειξαν αντοχή.
Το συμπέρασμα λοιπόν αυτό, μαζί και με άλλα που ασφαλώς θα εξαχθούν από τα συλλογικά μας όργανα, δείχνουν το δρόμο και για το μέλλον:
αυτόνομη παρουσία παντού, αριστερή και οικολογική ενωτική στρατηγική, διαρκής παρουσία και δράση μαζί με τους πολίτες για τα τοπικά και τα ευρύτερα προβλήματα, με σαφείς προτάσεις και εναλλακτικές πολιτικές.
Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis
2 εβδομάδες πριν
Ο διάλογος μπορεί να προχωρήσει
dragasakis.gr
Η απουσία μιας δύναμης ικανής να αντιμετωπίσει την κυριαρχία του κ. Μητσοτάκη από τα αριστερά αποτελεί ένα πρ...Share on Facebook Share on Twitter Share on Linked In Share by Email
2 μήνες πριν
Η «μαύρη τρύπα» της μεταπολίτευσης: μαθήματα για το μέλλον
dragasakis.gr
Share on Facebook Share on Twitter Share on Linked In Share by Email
3 μήνες πριν
Share on Facebook Share on Twitter Share on Linked In Share by Email
3 μήνες πριν
«Το διπλό καθήκον της Αριστεράς»
shorturl.at
Ομιλία σε εκδήλωση του Ινστιτούτου ΕΝΑ για την παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Ελευθερίου, Κρίση, κομματικό ...Share on Facebook Share on Twitter Share on Linked In Share by Email
3 μήνες πριν
Η κρίση του κομματικού συστήματος & η προοπτική της Αριστεράς
www.enainstitute.org
Mε αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου Κρίση, κομματικό σύστημα, Αριστερά. Κριτικά σημειώματα (εκδόσεις ΕΝΑ, 2024) ...Share on Facebook Share on Twitter Share on Linked In Share by Email
Latest Twetter Feeds
Could not authenticate you.
Newsletter