Ποιον ΣΥΡΙΖΑ;

Η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από έναν ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με συνεκτικό πολιτικό σχέδιο και συγκεκριμένες προτάσεις. Μόνον έτσι μπορεί υπερασπιστεί τον κόσμο της εργασίας και να νικήσει την κυβέρνηση της δεξιάς.

Η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από έναν ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που και ακούει τα «θέλω» της αλλά και να τα μετασχηματίζει σε συνεκτικό σχέδιο και εφαρμόσιμες πολιτικές. Για να κερδίσει αξιοπιστία ως κυβερνητικό κόμμα μαζί με την πολιτική του «τι» χρειάζεται και μια πολιτική του «πως» θα γίνουν όσα προτείνει. Έχοντας την ευθύνη των προγραμματικών επεξεργασιών του ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν, γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο δύσκολη ήταν η συνειδητοποίηση αυτής της ανάγκης και πόσο βασανιστική η πορεία εκμάθησης των απαιτήσεών της. Γι’ αυτό επιμένω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται να περάσει το ίδιο ποτάμι δυο φορές. Δεν πρέπει να επιστρέψει στη νηπιακή φάση των γενικόλογων συνθημάτων. Πρέπει να προχωρήσει μπροστά και από απλή ηχώ της κοινωνίας να γίνει δύναμη μετασχηματισμού της με κοινωνικούς αγώνες και συγκεκριμένες πολιτικές, αξιοποιώντας την πείρα και τη συλλογική γνώση που έχει  αποκτήσει.

Για να προχωρήσει μπροστά δεν πρέπει να επαναλάβει αποτυχημένες λογικές του παρελθόντος. Αν η ήττα του κου Μητσοτάκη ήταν θέμα προσωπικών αντιπαραθέσεων και διαξιφισμών αυτή θα έπρεπε να είχε ήδη συμβεί. Διότι στους περισσότερους τέτοιους διαξιφισμούς ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο νικητής. Όμως πρωθυπουργός είναι ο κ. Μητσοτάκης. Χρειάζεται λοιπόν πολιτικό σχέδιο, συγκεκριμένες πολιτικές, διαθέσιμα κοινωνικά υποκείμενα, κόμμα σοβαρό και ενωμένο. Και πάλι, για να δουν άσπρη μέρα οι λαϊκές τάξεις, δεν αρκεί να αλλάξει ο πιανίστας. Χρειάζεται, να αλλάξει η παρτιτούρα της πολιτικής και το ίδιο το «ακροατήριο», να μην αναθέτει απλώς αλλά να γίνει πρωταγωνιστής.

Η ανάδειξη της κοινωνίας σε ρόλο πρωταγωνιστή δε γίνεται με την αδιαμεσολάβητη σχέση του ηγέτη με το λαό αλλά με την ύπαρξη ενός δομημένου μαζικού κόμματος που λειτουργεί συλλογικά και δημοκρατικά και αναπτύσσει ισχυρούς και σταθερούς δεσμούς με την κοινωνία. Άλλωστε  πρόκειται κι εδώ, για παλιά  και αποτυχημένη μορφή συγκρότησης του πολιτικού υποκείμενου που συχνά, ανεξάρτητα από προθέσεις, καταλήγει στη συγκρότηση προσωπικής πελατείας του αρχηγού, ιδίως όταν αξιοποιείται ως υποκατάστατο του κόμματος και όχι ως πρόσθετος πόρος στην υπηρεσία του συλλογικού σκοπού.

Τα παραπάνω δεν θέλουν να μειώσουν το ρόλο του ηγέτη. Ο ρόλος του ηγέτη  είναι κρίσιμος διότι όσο συλλογική και αν είναι μια ηγεσία υπάρχει ένας χώρος  ευθύνης στον οποίο, την πιο κρίσιμη στιγμή, μόνο ο ηγέτης μπορεί να μπει. Η επιλογή ηγεσίας μόνο με βάση το γούστο ή το συναίσθημα έχει οδηγήσει σε πολλές περιπτώσεις να αναδειχθούν, σε κορυφαίες θέσεις «αστέρες»  μέχρι και κλόουν χωρίς πολιτικές δυνατότητες. Από την άλλη πλευρά η παραγνώριση των συναισθημάτων, των γούστων, των επιθυμιών οδηγεί σε μοντέλα ηγεσίας άχρωμα, με γλώσσα ξύλινη και λόγο κουραστικό. Αν μπορεί να υπάρξει κάποια ισορροπία ή σύνθεση αυτή θα πρέπει να αναζητηθεί ανάμεσα στη γνώση και την ιδεολογία, την τεχνοκρατία και τη λαϊκότητα ενταγμένα στο αξιακό πλαίσιο της Αριστεράς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να αλλάξει πολλά αλλά δεν πρέπει να αλλάξει ράγες. Όπου η αριστερά θέλησε να υπάρξει απλώς ως μια κιβωτός της αριστερής παράδοσης στην καλύτερη περίπτωση έμεινε στάσιμη  αλλά και όπου επέλεξε  να φύγει μπροστά  με πρότυπο κόμματα όπως το δημοκρατικό κόμμα των ΗΠΑ διαλύθηκε.  Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μπορεί κάνει θαύματα αν στηριχτεί στις δικές του σημαντικές επιτυχίες,  αν διορθώσει τα δικά του λάθη και  υπερβεί τις δικές του αδυναμίες, αν αξιοποιήσει δημιουργικά και μετατρέψει σε μαθήματα για το μέλλον τη δίκη του σπάνια, αν όχι μοναδική διεθνώς, εμπειρία.

 

* Άρθρο στην εφημερίδα «Τα Νέα»

 

 

 

Πρόεδρε, σήμερα είπες "Δεν έχει γίνει πιο μνημονιακή απόφαση από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, από αυτό το μαξιλάρι του κ. Τσακαλώτου".Επίτρεψέ μου λοιπόν, κάποιες αναγκαίες επισημάνσεις:• Ο Αλέξης Τσίπρας επανειλημμένα έχει δηλώσει υπερήφανος για το μαξιλάρι, θεωρώντας το επίτευγμα του #ΣΥΡΙΖΑ.Αυτή, μάλιστα, δεν ήταν απόφαση κάποιου υπουργού, αλλά συλλογική κυβερνητική επιλογή. Το μαξιλάρι δεν ήταν μνημονιακή υποχρέωση, αλλά αναγκαίο μέτρο για να διευκολύνουμε την έξοδο της χώρας στις αγορές. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι επιλογές που είχαμε ήταν "μαξιλάρι ή προληπτική πιστωτική γραμμή" που ζητούσε πχ ο Γιάννης Στουρνάρας & προϋπέθετε νέο μνημόνιο.• Ο επίσημος δε απολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ για την περίοδο 2012-19, ο πρώτος & μόνος που έχει κάνει κυβερνητικό κόμμα στην Ελλάδα, μιλούσε για το επίτευγμα του μαξιλαριού, με το οποίο ανακτήθηκε η δημοσιονομική κυριαρχία της χώρας. Ο Απολογισμός ψηφίστηκε σχεδόν ομόφωνα από την ΚΕ του κόμματος.Πρόεδρε, σου προτείνω να διαβάσεις τις συγκεκριμένες σελίδες (σ.σ. 72-74). Και γενικότερα εφόσον θέλεις ν' αναφέρεσαι στο κυβερνητικό έργο, είναι απαραίτητο να διαβάσεις τον Απολογισμό του κόμματος του οποίου ηγείσαι, ώστε να μην εκτίθεσαι & να μη δίνεις λαβή στη ΝΔ με τα συκοφαντικά επιχειρήματα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Σε κάθε περίπτωση να μην υπονομεύεις τον συλλογικό άθλο του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015-19 υπό την καθοδήγηση & την πρωθυπουργία του Αλέξη Τσίπρα. Συλλογικό άθλο που διέσωσε τη χώρα & είναι ιστορικό κεκτημένο & παρακαταθήκη της Αριστεράς για το μέλλον. ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Πριν από λίγες ημέρες απηύθυνα, θεσμικά, στον πρόεδρο του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ επιστολή με συγκεκριμένες προτάσεις για μια ενωτική διέξοδο από την κρίση του κόμματος. Ο Στέφανος Κασσελάκης επέλεξε να μην απαντήσει ποτέ στην επιστολή μου. Ούτε αυτή έφτασε, θεσμικά, στα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας & της Κεντρικής Επιτροπής, όπως είχα ζητήσει από τη γραμματεία του κόμματος. Πρόκειται για νέα αντιδημοκρατικά ήθη & αλαζονικές συμπεριφορές που με κάνουν να πιστεύω ότι ο νέος πρόεδρος έχει κάνει τις επιλογές του & αυτές είναι βαθιά διχαστικές & τραυματικές. Ο Στέφανος Κασσελάκης εξελέγη τυπικά δημοκρατικά, αλλά πορεύεται ουσιαστικά αντιδημοκρατικά. Η ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή αποτελεί προσβολή όχι μόνο για τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά για κάθε δημοκρατικό πολίτη, καθώς φαίνεται να αγνοεί βασικές αρχές της δημοκρατίας & του νομικού πολιτισμού. Η αποχώρηση μου από τη συνεδρίαση της ΚΕ, μαζί με πολλά άλλα μέλη, ήταν επιβεβλημένη πράξη αξιοπρέπειας. Δεν ξέρω πόσα περιθώρια υπάρχουν ακόμη, ώστε να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κόμμα της Αριστεράς. Εκείνο πάντως που έγινε σαφές το διήμερο αυτό είναι ότι η «νέα ελπίδα» που με αγωνία επιζητούν η κοινωνία & η χώρα μπορεί να αναγεννηθεί μόνο μέσα από την ανασύνταξη & ανασύνθεση του ευρύτερου αριστερού & προοδευτικού χώρου. Στη φάση που είμαστε, αυτό απαιτεί αυτενέργεια, συλλογικές πρωτοβουλίες & συντονισμένες δράσεις μέσα κι έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ & κυρίως μέσα στην κοινωνία. ΓΔρ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μητροπόλεως 1
10557, Αθήνα

e-mail
ydragasakis@parliament.gr