1) Τι αποκομίσατε από το ταξίδι σας σε Βραζιλία και Αργεντινή; Ποιες οι ομοιότητες και ποια δικά τους μοντέλα μπορούν να εφαρμοστούν στην Ελλάδα;

 

Η επίσκεψη αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα στη Βραζιλία και την Αργεντινή, αποδείχθηκε για όλους εμάς που συμμετείχαμε σ’ αυτήν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και παραγωγική εμπειρία. Σκοπός του ταξιδιού  μας δεν ήταν να ανακαλύψουμε κάποιο «μοντέλο» προς αντιγραφή αλλά να καταστήσουμε γνωστές τις θέσεις μας, να αναζητήσουμε ειλικρινείς συνομιλητές και εν δυνάμει συμμάχους για την υλοποίηση του δικού μας πολιτικού σχεδίου για την Ελλάδα και την Ευρώπη.  

 

Στο πρόσωπο των λαών και των κυβερνήσεων αυτών των χωρών βρήκαμε ειλικρινείς φίλους της χώρας μας και του ελληνικού πολιτισμού, νοιώσαμε τη συμπάθεια και την αλληλεγγύη προς τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό και, το πιο σημαντικό, διαπιστώσαμε κοινές αξίες, κοινές ανάγκες και κοινά συμφέροντα για μια αναπτυξιακή και κοινωνικά δίκαιη διέξοδο από την κρίση, σε αντίθεση με την καταστροφική λιτότητα που μας έχει επιβληθεί.

 

2) Στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, παραπέμπετε και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Δεν θα πρέπει να προσέξετε τυχόν επανάληψη του ’89;

Το ’89 δεν το δημιούργησε η Αριστερά αλλά η διαφθορά και η σήψη της τότε διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Υπήρξαν και τότε δίκες και καταδίκες. Αλλά οι ρίζες των προβλημάτων της διαφθοράς δεν αντιμετωπίστηκαν.

 

Γι’ αυτό προτεραιότητα για μας σήμερα δεν είναι τα πρόσωπα αλλά οι πολιτικές, οι νοοτροπίες και οι δομές του συστήματος που πρέπει να αλλάξουν ή να ανατραπούν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει ή ότι μπορούμε να αγνοήσουμε πραγματικά γεγονότα, να συγκαλύψουμε επιλεκτικά προσωπικές ευθύνες ή να αγνοούμε το περί δικαίου αίσθημα του λαού.     

 

3) Ο τρόπος που αντέδρασαν βουλευτές σας («έχουμε καδρόνια και αντιασφυξιογόνες μάσκες στο σπίτι μας») στην υπόθεση της Βίλας Αμαλίας δεν ζημιώνει τον ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως τελικά προσωπικές στρατηγικές και πολυφωνία των τάσεων, παραμένουν επιζήμιες;

 

Ασφαλώς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ πρέπει ως σύνολο να ενισχύσει τα επικοινωνιακά του αντανακλαστικά και τις επικοινωνιακές του δομές.

 

Πέραν αυτού όμως υπάρχουν νέα προβλήματα που πρέπει ως κοινωνία να συζητήσουμε και να αντιμετωπίσουμε.

 

Υπάρχουν εγκαταλελειμμένα ακίνητα του Δημοσίου που θα μπορούσαν, υπό όρους και προϋποθέσεις, να στεγάσουν αστέγους ή διάφορες συλλογικές πολιτιστικές δραστηριότητες ή δράσεις αλληλεγγύης στη βάση ενός απλού, δημοκρατικού και διαφανούς ρυθμιστικού πλαισίου.

 

Υπάρχουν επιχειρήσεις που εγκαταλείπονται υπερχρεωμένες από τους ιδιοκτήτες τους, με αποτέλεσμα χιλιάδες εργαζόμενοι να μένουν στο δρόμο, ενώ ίσως κάποιες απ’ αυτές θα μπορούσαν να διασωθούν από τους ίδιους τους εργαζόμενους αν υπήρχε το κατάλληλο πλαίσιο.

 

Υπάρχουν ραδιοφωνικοί σταθμοί και άλλα ΜΜΕ που οι κάτοχοι των σχετικών αδειών δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, και οι σταθμοί κλείνουν.

 

Πρόσφατα η Βουλή μετά από πρόταση του κου Απ. Κακλαμάνη ψήφισε ομόφωνα μια ρύθμιση που υπό όρους επιτρέπει στους εργαζόμενους τέτοιων ραδιοφωνικών σταθμών να μπορούν να τους λειτουργούν οι ίδιοι.

 

Πρέπει λοιπόν να υπάρξει ένας ευρύτερος διάλογος για ανάλογες ρυθμίσεις, με τη λογική αυτοδιαχείρισης, και σε άλλους τομείς.      

 

4) Η κυβέρνηση επιχειρεί να δημιουργήσει ένα κλίμα αισιοδοξίας μετά τη λήψη της δόσης των 52 δις. ευρώ. Είναι βάσιμο αυτό;

 

Όχι είναι εντελώς αβάσιμη η καλλιεργούμενη αισιοδοξία. Το 2013 θα είναι μια ακόμη πιο σκληρή χρόνια για τα ελληνικά νοικοκυριά και όχι μόνο τα φτωχά.

 

Πρώτον γιατί τα χρήματα αυτά θα πάνε κυρίως για τις μαύρες τρύπες των τραπεζών και την πληρωμή των τόκων του παλαιού χρέους και όχι για την ανάκαμψη. Δεύτερον γιατί όρος και για τη δόση αυτή είναι η εφαρμογή άδικης  και σκληρής   φορολογίας και βάρβαρης  λιτότητας. Και τα δυο θα βαθύνουν την ύφεση και άρα θα αυξήσουν τα λουκέτα και την ανεργία. 

 

5) Τι θα κάνατε εσείς ως ΣΥΡΙΖΑ αν ήσασταν στη διακυβέρνηση της χώρας; Θα προχωρούσατε τελικά σε καταγγελία του μνημονίου;

Η διακήρυξη που πρόσφατα ψήφισε σχεδόν ομόφωνα η συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ διατυπώνει  με σαφήνεια τους στόχους του. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν: Πρώτον θα βάλει τέλος στα μνημόνια και θα τα αντικαταστήσει με ένα εθνικό σχέδιο οικονομικής και κοινωνικής ανόρθωσης και ανασυγκρότησης της χώρας.

 

Δεύτερον, όπως αναφέρεται στην ίδια διακήρυξη,  θα επαναδιαπραγματευθεί τις δανειακές συμβάσεις με στόχο  τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του συσσωρευμένου χρέους και την εξυπηρέτηση του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης δηλαδή ανάλογα με τους ρυθμούς αύξησης του εθνικού εισοδήματος.

 

6) Παρά τα ιδιαίτερα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης δεν βλέπουμε να καταγράφεται ισχυρό ρεύμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη κοινωνία. Σας ανησυχεί αυτό;

 

Οι πολιτικές εξελίξεις δεν είναι ποτέ ευθύγραμμες και τα πράγματα δεν είναι ποτέ στατικά, όπως είδαμε άλλωστε και τα τελευταία χρόνια. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει ένα πρωτόγνωρο άλμα, από το 4,5% στο 27%. Θεωρώ ότι σε ολοένα ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού εδραιώνεται η αντίληψη πως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να δώσει προοπτική και ελπίδα, να ανατρέψει το πολιτικό κατεστημένο της μεταπολίτευσης. Και είμαι σίγουρος ότι αυτό θα φανεί και σε εκλογικό επίπεδο όταν έρθει η ώρα.

 

7) Σύντροφοί σας αφήνουν αιχμές κατά του οικονομικού επιτελείου και εσάς προσωπικά ότι με τις απόψεις σας περί ‘βίαιης ωρίμανσης’ του ΣΥΡΙΖΑ, οδηγείτε το κόμμα σε ‘δεξιά στροφή’…

 

Με τον όρο «βίαιη ωρίμανση» αναφέρομαι στο συλλογικό μας σχέδιο και στόχο να κάνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ ικανό να ανταποκριθεί στις λαϊκές προσδοκίες και τις ιστορικές του ευθύνες.

 

Γενικότερα πρέπει να σας πω ότι εμένα με ενδιαφέρει ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, και πάντα προσπαθώ να εκφράζω τη συνισταμένη άποψή του, ακόμη και όταν δεν συμφωνώ απόλυτα με αυτήν. Τα υπόλοιπα δεν με αφορούν.

 

8) Στην πορεία για το μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα μήπως τελικά οι συνιστώσες απλώς αντικαθίστανται από τις τάσεις; Πώς φαντάζεστε την εσωτερική λειτουργία του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ;

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε μια πορεία μετεξέλιξής του σε ενιαίο κόμμα. Στην πορεία αυτή θα απαντηθούν και τα ερωτήματα αυτά. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ως ενιαίος πολιτικός φορέας, πρέπει να διασφαλίσει το σεβασμό των διαφορετικών απόψεων ακόμη και των πιο μειοψηφικών. Θα μπορούν να υπάρχουν τάσεις ως ιδεολογικά ρεύματα. Όμως, κατά την προσωπική μου άποψη, θα πρέπει να μπουν πλαίσια και όρια στη λειτουργία τους ώστε να μην ακυρώνεται η ενιαία  δράση και η ενιαία έκφραση του φορέα. Θα πρέπει δηλαδή να αποτραπεί η ύπαρξη κομμάτων εντός του κόμματος διότι αυτό εξ ορισμού αντιστρατεύεται την έννοια του ενιαίου κόμματος.