1. Ας αρχίσουμε από τα “δικά μας”. Μας έχετε δώσει την εντύπωση ότι παρακολουθείτε από πολύ κοντά τα προβλήματα της περιοχής μας. Να το αποδώσουμε απλώς σ’ ένα ικανό επιτελείο συνεργατών ή δείχνει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την περιοχή;

Και τα δύο ισχύουν. Και εγώ, έχω, με τα χρόνια, αποκτήσει μια προσωπική γνώση της περιοχής και των προβλημάτων της, αλλά και οι συνεργάτες μου δείχνουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία σ’ αυτά. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι πολλές φορές τα ερεθίσματα μας έρχονται από φορείς και κατοίκους της περιοχής, αφού, ανεξάρτητα από την κομματική τους ένταξη, ξέρουν ότι θα βρουν τις πόρτες του γραφείου μου ανοιχτές, όποτε χρειαστεί.

2. Επιτρέψτε μας να επιμείνουμε σ’ αυτό το θέμα. Πόσο “βουλευτής της Δυτικής Αθήνας” αισθάνεστε; Θα συμφωνούσατε, ας πούμε, με το ενδεχόμενο κατάτμησης της αχανούς Β’ Αθηνών και τη δημιουργία ιδιαίτερης εκλογικής περιφέρειας στη Δυτική Αθήνα;

Με το υπάρχον εκλογικό σύστημα, η κατάτμηση της, όντως αχανούς, περιφέρειας της Β΄ Αθήνας, έχει θετικά, αλλά και πολλά αρνητικά. Το θετικό είναι ότι επιτρέπει μια πιο στενή επαφή του βουλευτή με την περιφέρειά του. Όμως, έχει και αρνητικά, ακόμη και κινδύνους. Σε μια μικρή περιφέρεια, αν κάποιος έχει χρήματα, προβολή από τα ΜΜΕ, στήριξη συμφερόντων, μπορεί να καταστεί ισόβιος βουλευτής, να γίνει κατεστημένο.

Γι’ αυτό, το θέμα αυτό μπορεί να συζητηθεί στο πλαίσιο μιας συνολικότερης αλλαγής του εκλογικού συστήματος και των όρων διεξαγωγής των εκλογών.

3. Είστε από τους ελάχιστους ανάμεσα στους συντρόφους σας που έχετε μια, μικρή έστω, κυβερνητική εμπειρία. Είναι όντως τόσο μεγάλες οι διαφορές μεταξύ “αντιπολιτεύομαι” και “κυβερνώ” που να δικαιολογούν τη μεγάλη απόκλιση μεταξύ υποσχέσεων και πράξεων, ιδιαίτερα όσον αφορά την επίλυση τοπικολαϊκών προβλημάτων;

Στη δική μου αντίληψη,  η αξιοπιστία στην πολιτική ή υπάρχει ή δεν υπάρχει. Αξιόπιστος, συνεπώς, και ειλικρινής μπορεί να είναι κανείς είτε ασκεί εξουσία είτε ελέγχει τον τρόπο άσκησής της είτε είναι στην Κυβέρνηση είτε είναι στην αντιπολίτευση. Το πρόβλημα είναι ότι όταν η εξουσία γίνεται αυτοσκοπός τότε ισχύει η υπόδειξη του Μακιαβέλι: άλλα λες για να πάρεις την εξουσία και άλλα κάνεις όταν την έχεις καταλάβει. Δυστυχώς, η κυρίαρχη πολιτική στην εποχή μας ακολουθεί αυτή τη συνταγή. Η πιο πρόσφατη απόδειξη είναι το τι έλεγε προεκλογικά η ΝΔ και το τι κάνει σήμερα ως κυβέρνηση. Αυτά  όμως  συμβάλλουν στο ξεπεσμό  της πολιτικής αλλά και στην υποβάθμιση γενικότερα της Δημοκρατίας.

4. Πώς βλέπετε να διαμορφώνεται το ευρύτερο πολιτικό σκηνικό; Η υπεροχή της Κυβέρνησης που αποτυπώνεται στα γκάλοπ, οφείλεται στη δουλειά της ή στην αδυναμία της αντιπολίτευσης να κάνει τη δική της;

Αν δείτε τις δημοσκοπήσεις, θα διαπιστώσετε ότι το μεγαλύτερο “κόμμα” σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η Ν.Δ., αλλά όλος εκείνος ο κόσμος που δηλώνει αντίθετος με την ασκούμενη πολιτική. Το ίδιο συνέβαινε και επί κυβερνήσεων του κ. Σημίτη. Αυτό είναι ένδειξη μιας πολιτικής κρίσης που υποβόσκει.

Το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό. Γεγονός είναι ότι το πολιτικό σύστημα έχει φτάσει σε μια αποτελμάτωση. Οι λόγοι είναι πολλοί. Πρώτα – πρώτα, ο νεοφιλελευθερισμός έχει οδηγήσει σε μια επικυριαρχία της πολιτικής από τα γιγάντια οικονομικά συμφέροντα. Η δημοκρατία έχει αφυδατωθεί.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχει διαμορφωθεί μια σύγκλιση στο περιεχόμενο της πολιτικής. Έτσι, οι αντιπαραθέσεις μετατοπίζονται στο πεδίο των χειρισμών και των αποχρώσεων της πολιτικής.

Τέλος, η αξιοπιστία της πολιτικής, έχει συνολικά υποχωρήσει. Ακόμη και σε δυνάμεις της Αριστεράς (βλέπε ΚΚΕ) κυριαρχεί ο λαϊκισμός, η υπερβολή, η στείρα καταγγελία.

Γι αυτό και η διέξοδος από αυτό το τέλμα, μπορεί να υπάρξει στη βάση μιας διαφορετικής αντίληψης για την ίδια την πολιτική, που πρέπει να ξαναγίνει υπόθεση των ίδιων των πολιτών και ενός εναλλακτικού σχεδίου για την οικονομία και την κοινωνία.

5. Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ βρίσκεται, τουλάχιστον δημοσκοπικά, όχι σε ιδιαίτερα “ανθηρή” κατάσταση. Το ενδεχόμενο, ας πούμε, αποκλεισμού από τον ΛΑΟΣ, δεν πρέπει να σας ευχαριστεί ιδιαίτερα. Τι λέτε γι’ αυτό;

Το κόμμα του ΛΑΟΣ είναι προέκταση και βοηθητικός χώρος της δεξιάς στην πιο λαϊκίστικη εκδοχή της. Είναι ένα κόμμα που ψαρεύει στα θολά νερά, καλλιεργεί μια ρητορική ενάντια στην Αριστερά και ειδικότερα το ΣΥΝ, επιζητά την εύνοια της εκκλησίας και διαφόρων εθνικιστικών κύκλων. Είμαστε στον αντίποδά του.

Τα εκλογικά ποσοστά του Συνασπισμού, ήταν και δυστυχώς παραμένουν αναντίστοιχα της δράσης του, των πρωτοβουλιών του και της συνολικής παρουσίας του. Η πολιτική, ωστόσο, δεν έπαψε να αποτελεί ένα χώρο εκπλήξεων. Προσωπικά, πιστεύω ότι η δυναμική που εκφράζει ο ΣΥΝ και ο ευρύτερος χώρος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, είναι πολύ μεγαλύτερη από τα εκλογικά του ποσοστά.

Η εκλογική αποτύπωση, όμως, αυτής της δυναμικής, απαιτεί μεγαλύτερη ενιαιοποίηση του χώρου αυτού και πιο αποφασιστική παρέμβαση, κοινωνική, ιδεολογική και πολιτική, με άξονα τα συγκεκριμένα προβλήματα.

6. Ο τρόπος που αντιμετώπισε στρατηγικά ο ΣΥΝ το ζήτημα των συνεργασιών σ’ αυτές τις δημοτικές εκλογές εμπεριέχει ασφαλώς αρκετό ρίσκο. Αισθάνεστε ότι θα “σας βγει”;

Από άποψη αρχής, ο χώρος της αυτοδιοίκησης, θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να αποτελεί προνομιακό πεδίο ευρύτατων τοπικών συνεργασιών, με κριτήρια κυρίως προγραμματικά. Δυστυχώς, στην πράξη, ιδίως τα τελευταία χρόνια, οι δημοτικές εκλογές έχουν κομματικοποιηθεί. Σε πολλές περιπτώσεις, το κεντρικό δικομματικό πολιτικό σύστημα προεκτείνεται στο χώρο της αυτοδιοίκησης. Αυτό ακυρώνει το θεμελιώδη ρόλο της αυτοδιοίκησης, που πρέπει να είναι κύτταρο, αλλά και πεδίο αναζωογόνησης της δημοκρατίας.

Στις συνθήκες αυτές, επιδίωξη του ΣΥΝ είναι η δημιουργία αυτόνομων αυτοδιοικητικών κινήσεων, που να συσπειρώνουν τις ευρύτερες αριστερές, οικολογικές και κινηματικές δυνάμεις, με στόχο όχι την κομματική καταγραφή, αλλά την αλλαγή των δεδομένων και των αντιλήψεων στο χώρο της αυτοδιοίκησης.

7. Πόσο αισιόδοξος είστε για την εκλογική τύχη των συνδυασμών που υποστηρίζει το κόμμα σας στους Δήμους της περιοχής μας;

Πιστεύω ότι αρκετοί δημότες αντιλαμβάνονται ότι το ζήτημα δεν είναι απλά να επιλέξουν ανάμεσα στις τοπικές κομματικές επιλογές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, σα να είχαμε βουλευτικές εκλογές. Το ζητούμενο είναι να ενθαρρύνουν και να ενισχύσουν πρόσωπα και κινήσεις που έχουν αποδείξει με τη δράση τους την ανιδιοτελή προσήλωσή τους στον αγώνα για τα τοπικά προβλήματα, από μια σκοπιά ποιοτική, κοινωνική, οικολογική και πολιτισμική.

Η ενίσχυση δημοτικών κινήσεων με τέτοια χαρακτηριστικά, θα είναι μια καλή αρχή για να αλλάξουν το κλίμα, οι νοοτροπίες και οι σχέσεις των αυτοδιοικητικών αρχών με τα προβλήματα και τους δημότες.