Συνέντευξη στην τοπική εφημερίδα “15 ΜΕΡΕΣ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ”_Προβλήματα Δυτικής Αθήνας_

1. Ας αρχίσουμε από τα “δικά μας”. Μας έχετε δώσει την εντύπωση ότι παρακολουθείτε από πολύ κοντά τα προβλήματα της περιοχής μας. Να το αποδώσουμε απλώς σ’ ένα ικανό επιτελείο συνεργατών ή δείχνει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την περιοχή;

Και τα δύο ισχύουν. Και εγώ, έχω, με τα χρόνια, αποκτήσει μια προσωπική γνώση της περιοχής και των προβλημάτων της, αλλά και οι συνεργάτες μου δείχνουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία σ’ αυτά. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι πολλές φορές τα ερεθίσματα μας έρχονται από φορείς και κατοίκους της περιοχής, αφού, ανεξάρτητα από την κομματική τους ένταξη, ξέρουν ότι θα βρουν τις πόρτες του γραφείου μου ανοιχτές, όποτε χρειαστεί.

2. Επιτρέψτε μας να επιμείνουμε σ’ αυτό το θέμα. Πόσο “βουλευτής της Δυτικής Αθήνας” αισθάνεστε; Θα συμφωνούσατε, ας πούμε, με το ενδεχόμενο κατάτμησης της αχανούς Β’ Αθηνών και τη δημιουργία ιδιαίτερης εκλογικής περιφέρειας στη Δυτική Αθήνα;

Με το υπάρχον εκλογικό σύστημα, η κατάτμηση της, όντως αχανούς, περιφέρειας της Β΄ Αθήνας, έχει θετικά, αλλά και πολλά αρνητικά. Το θετικό είναι ότι επιτρέπει μια πιο στενή επαφή του βουλευτή με την περιφέρειά του. Όμως, έχει και αρνητικά, ακόμη και κινδύνους. Σε μια μικρή περιφέρεια, αν κάποιος έχει χρήματα, προβολή από τα ΜΜΕ, στήριξη συμφερόντων, μπορεί να καταστεί ισόβιος βουλευτής, να γίνει κατεστημένο.

Γι’ αυτό, το θέμα αυτό μπορεί να συζητηθεί στο πλαίσιο μιας συνολικότερης αλλαγής του εκλογικού συστήματος και των όρων διεξαγωγής των εκλογών.

3. Είστε από τους ελάχιστους ανάμεσα στους συντρόφους σας που έχετε μια, μικρή έστω, κυβερνητική εμπειρία. Είναι όντως τόσο μεγάλες οι διαφορές μεταξύ “αντιπολιτεύομαι” και “κυβερνώ” που να δικαιολογούν τη μεγάλη απόκλιση μεταξύ υποσχέσεων και πράξεων, ιδιαίτερα όσον αφορά την επίλυση τοπικολαϊκών προβλημάτων;

Στη δική μου αντίληψη,  η αξιοπιστία στην πολιτική ή υπάρχει ή δεν υπάρχει. Αξιόπιστος, συνεπώς, και ειλικρινής μπορεί να είναι κανείς είτε ασκεί εξουσία είτε ελέγχει τον τρόπο άσκησής της είτε είναι στην Κυβέρνηση είτε είναι στην αντιπολίτευση. Το πρόβλημα είναι ότι όταν η εξουσία γίνεται αυτοσκοπός τότε ισχύει η υπόδειξη του Μακιαβέλι: άλλα λες για να πάρεις την εξουσία και άλλα κάνεις όταν την έχεις καταλάβει. Δυστυχώς, η κυρίαρχη πολιτική στην εποχή μας ακολουθεί αυτή τη συνταγή. Η πιο πρόσφατη απόδειξη είναι το τι έλεγε προεκλογικά η ΝΔ και το τι κάνει σήμερα ως κυβέρνηση. Αυτά  όμως  συμβάλλουν στο ξεπεσμό  της πολιτικής αλλά και στην υποβάθμιση γενικότερα της Δημοκρατίας.

4. Πώς βλέπετε να διαμορφώνεται το ευρύτερο πολιτικό σκηνικό; Η υπεροχή της Κυβέρνησης που αποτυπώνεται στα γκάλοπ, οφείλεται στη δουλειά της ή στην αδυναμία της αντιπολίτευσης να κάνει τη δική της;

Αν δείτε τις δημοσκοπήσεις, θα διαπιστώσετε ότι το μεγαλύτερο “κόμμα” σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η Ν.Δ., αλλά όλος εκείνος ο κόσμος που δηλώνει αντίθετος με την ασκούμενη πολιτική. Το ίδιο συνέβαινε και επί κυβερνήσεων του κ. Σημίτη. Αυτό είναι ένδειξη μιας πολιτικής κρίσης που υποβόσκει.

Το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό. Γεγονός είναι ότι το πολιτικό σύστημα έχει φτάσει σε μια αποτελμάτωση. Οι λόγοι είναι πολλοί. Πρώτα – πρώτα, ο νεοφιλελευθερισμός έχει οδηγήσει σε μια επικυριαρχία της πολιτικής από τα γιγάντια οικονομικά συμφέροντα. Η δημοκρατία έχει αφυδατωθεί.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχει διαμορφωθεί μια σύγκλιση στο περιεχόμενο της πολιτικής. Έτσι, οι αντιπαραθέσεις μετατοπίζονται στο πεδίο των χειρισμών και των αποχρώσεων της πολιτικής.

Τέλος, η αξιοπιστία της πολιτικής, έχει συνολικά υποχωρήσει. Ακόμη και σε δυνάμεις της Αριστεράς (βλέπε ΚΚΕ) κυριαρχεί ο λαϊκισμός, η υπερβολή, η στείρα καταγγελία.

Γι αυτό και η διέξοδος από αυτό το τέλμα, μπορεί να υπάρξει στη βάση μιας διαφορετικής αντίληψης για την ίδια την πολιτική, που πρέπει να ξαναγίνει υπόθεση των ίδιων των πολιτών και ενός εναλλακτικού σχεδίου για την οικονομία και την κοινωνία.

5. Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ βρίσκεται, τουλάχιστον δημοσκοπικά, όχι σε ιδιαίτερα “ανθηρή” κατάσταση. Το ενδεχόμενο, ας πούμε, αποκλεισμού από τον ΛΑΟΣ, δεν πρέπει να σας ευχαριστεί ιδιαίτερα. Τι λέτε γι’ αυτό;

Το κόμμα του ΛΑΟΣ είναι προέκταση και βοηθητικός χώρος της δεξιάς στην πιο λαϊκίστικη εκδοχή της. Είναι ένα κόμμα που ψαρεύει στα θολά νερά, καλλιεργεί μια ρητορική ενάντια στην Αριστερά και ειδικότερα το ΣΥΝ, επιζητά την εύνοια της εκκλησίας και διαφόρων εθνικιστικών κύκλων. Είμαστε στον αντίποδά του.

Τα εκλογικά ποσοστά του Συνασπισμού, ήταν και δυστυχώς παραμένουν αναντίστοιχα της δράσης του, των πρωτοβουλιών του και της συνολικής παρουσίας του. Η πολιτική, ωστόσο, δεν έπαψε να αποτελεί ένα χώρο εκπλήξεων. Προσωπικά, πιστεύω ότι η δυναμική που εκφράζει ο ΣΥΝ και ο ευρύτερος χώρος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, είναι πολύ μεγαλύτερη από τα εκλογικά του ποσοστά.

Η εκλογική αποτύπωση, όμως, αυτής της δυναμικής, απαιτεί μεγαλύτερη ενιαιοποίηση του χώρου αυτού και πιο αποφασιστική παρέμβαση, κοινωνική, ιδεολογική και πολιτική, με άξονα τα συγκεκριμένα προβλήματα.

6. Ο τρόπος που αντιμετώπισε στρατηγικά ο ΣΥΝ το ζήτημα των συνεργασιών σ’ αυτές τις δημοτικές εκλογές εμπεριέχει ασφαλώς αρκετό ρίσκο. Αισθάνεστε ότι θα “σας βγει”;

Από άποψη αρχής, ο χώρος της αυτοδιοίκησης, θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να αποτελεί προνομιακό πεδίο ευρύτατων τοπικών συνεργασιών, με κριτήρια κυρίως προγραμματικά. Δυστυχώς, στην πράξη, ιδίως τα τελευταία χρόνια, οι δημοτικές εκλογές έχουν κομματικοποιηθεί. Σε πολλές περιπτώσεις, το κεντρικό δικομματικό πολιτικό σύστημα προεκτείνεται στο χώρο της αυτοδιοίκησης. Αυτό ακυρώνει το θεμελιώδη ρόλο της αυτοδιοίκησης, που πρέπει να είναι κύτταρο, αλλά και πεδίο αναζωογόνησης της δημοκρατίας.

Στις συνθήκες αυτές, επιδίωξη του ΣΥΝ είναι η δημιουργία αυτόνομων αυτοδιοικητικών κινήσεων, που να συσπειρώνουν τις ευρύτερες αριστερές, οικολογικές και κινηματικές δυνάμεις, με στόχο όχι την κομματική καταγραφή, αλλά την αλλαγή των δεδομένων και των αντιλήψεων στο χώρο της αυτοδιοίκησης.

7. Πόσο αισιόδοξος είστε για την εκλογική τύχη των συνδυασμών που υποστηρίζει το κόμμα σας στους Δήμους της περιοχής μας;

Πιστεύω ότι αρκετοί δημότες αντιλαμβάνονται ότι το ζήτημα δεν είναι απλά να επιλέξουν ανάμεσα στις τοπικές κομματικές επιλογές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, σα να είχαμε βουλευτικές εκλογές. Το ζητούμενο είναι να ενθαρρύνουν και να ενισχύσουν πρόσωπα και κινήσεις που έχουν αποδείξει με τη δράση τους την ανιδιοτελή προσήλωσή τους στον αγώνα για τα τοπικά προβλήματα, από μια σκοπιά ποιοτική, κοινωνική, οικολογική και πολιτισμική.

Η ενίσχυση δημοτικών κινήσεων με τέτοια χαρακτηριστικά, θα είναι μια καλή αρχή για να αλλάξουν το κλίμα, οι νοοτροπίες και οι σχέσεις των αυτοδιοικητικών αρχών με τα προβλήματα και τους δημότες.

Οι εξελίξεις κάνουν αναγκαίο ένα νέο μαζικό, λαϊκό κόμμα της ΑριστεράςΣτους παράξενους καιρούς που ζούμε, δεν θα ήθελα, από δική μου αδράνεια, να βρεθώ εγκλωβισμένος σε ένα κόμμα το οποίο δεν θα έχει πλέον καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ που υπηρέτησα από την ίδρυσή του, & είμαι περήφανος που συνέβαλα στη δημιουργία του. Θέλω να δηλώσω λοιπόν, ότι παραιτούμαι από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια απόφαση που δεν θα ήθελα να χρειαστεί να λάβω, αλλά οι εξελίξεις την έχουν καταστήσει αναγκαία από καιρό.Θυμίζω ότι από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ έχω παραιτηθεί ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο. Οι φόβοι που εξέφραζα τότε για εκφυλιστικές εξελίξεις έχουν, δυστυχώς, πλήρως επιβεβαιωθεί. Δεν χρειάζονται, επομένως, πρόσθετα επιχειρήματα. Μπορείς να παραμένεις σε ένα κόμμα, ακόμη & αν διαφωνείς με την τρέχουσα πολιτική του, αρκεί στο κόμμα αυτό να τηρούνται κάποιοι σταθεροί κανόνες και να υπάρχουν δημοκρατικές εγγυήσεις σεβασμού της αξιοπρέπειας και των απόψεων όλων. Είναι όμως εξαιρετικά δύσκολη η παραμονή σε ένα κόμμα στο οποίο η έννοια της δημοκρατίας & της Αριστεράς, αλλά & η ιστορία του ίδιου του κόμματος, υπονομεύονται & μόνος αποδεκτός κανόνας είναι η συχνά αδιευκρίνιστη & ευμετάβλητη βούληση του αρχηγού.Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι η Αριστερά θα κληθεί από το λαό, ξανά, να κυβερνήσει, γιατί συσσωρεύονται μεγάλα προβλήματα που απαιτούν προοδευτικές λύσεις. Στοιχεία που δημοσιεύτηκαν χθες για τη συνεχιζόμενη φυγή στο εξωτερικό νέου επιστημονικού & εργατικού δυναμικού, είναι άκρως ανησυχητικά. Είναι μια ακόμη ένδειξη ότι, αν δεν υπάρξει σχέδιο & στρατηγική για αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου & της άνισης αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου, η χώρα θα οδηγηθεί σε νέα αδιέξοδα & η κοινωνία σε νέα φτωχοποίηση. Η Αριστερά μπορεί να πρωταγωνιστήσει ξανά υπό την προϋπόθεση, ότι εργάζεται & η ίδια γι’ αυτό, δημιουργεί σχέσεις εμπιστοσύνης με τον κόσμο της εργασίας, έχει επεξεργασμένες λύσεις στα προβλήματα & διαμορφώνει αξιόπιστες προϋποθέσεις προοδευτικής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης.Ορισμένοι είχαν προσδοκίες από τη νέα ηγεσία. Όμως στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, συντελείται μια διαδικασία φθοράς, και όχι δημιουργίας, με πρώτο θύμα την ιστορία του, το έργο του, την ηθικό-πολιτική ακεραιότητά του. Η συζήτηση που άνοιξε, με πρωτοβουλία της ηγεσίας, για «μαύρα ταμεία» αποτελεί τεράστια προσβολή για τα χιλιάδες μέλη του κόμματος που προσέφεραν ανιδιοτελώς & με το υστέρημα τους, κρατούσαν όλα αυτά τα χρόνια το κόμμα όρθιο & τα γραφεία του ανοιχτά. Ήταν ένα μεγάλο δώρο στη Δεξιά & όλους όσους υποστηρίζουν ότι «όλοι είναι το ίδιο».Ο κ. Κασσελάκης παρέλαβε ένα αριστερό κόμμα με προβλήματα & «παραδίδει» πολύ περισσότερα προβλήματα χωρίς αριστερό κόμμα, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει σε διαδικασία από-αριστεροποίησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με την παρούσα ηγεσία, δεν μπορεί να επιλύσει προβλήματα ταυτότητας, στρατηγικής & δημοκρατικής λειτουργίας που αντιμετώπιζε & από πριν. Θα είναι, για το λόγο αυτόν, σε μια κρίση διαρκείας.Οι εξελίξεις μάς θέτουν μπροστά σε δυο αλληλένδετα καθήκοντα. Πρώτον, να αγωνιστούμε για να υπάρξει ένα νέο μαζικό, λαϊκό κόμμα της Αριστεράς, από τη ριζοσπαστική αριστερά ως την αριστερή σοσιαλδημοκρατία & δεύτερον, μια προοδευτική εναλλακτική στο πρόβλημα της διακυβέρνησης της χώρας. Ας ανταποκριθεί ο καθένας & η καθεμία σε αυτό το διπλό καθήκον με όποιο τρόπο & από όποια θέση επιλέξει.Το βέβαιο είναι ότι η κοινωνική Αριστερά, το «αριστερό ημισφαίριο» της κοινωνίας, υπάρχει, & αναζητά μια κατά το δυνατόν ενιαία, ισχυρή & αποτελεσματική πολιτική εκπροσώπηση. Οι εξελίξεις, στον κόσμο, την Ευρώπη & την Ελλάδα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού.Η ιστορία, πάντως, δείχνει ότι η συσπείρωση & ανασύνθεση της Αριστεράς έχει μεγαλύτερες δυνατότητες να πετύχει αν γίνει υπόθεση της κοινωνίας, των νέων, του ανένταχτου κόσμου της Αριστεράς & της οικολογίας, μέσα από συλλογικές πρωτοβουλίες & κινήσεις, που πρέπει να υπάρξουν παντού, με κάθε πρόσφορη μορφή. Καλή αντάμωση, λοιπόν, στους γνωστούς χώρους, για τους γνωστούς λόγους.Τι έχει προηγηθεί:- «Ύστατη έκκληση για έναν ταπεινό στόχο» - Επιστολή-έκκληση για την αποτροπή της διάσπασης στην οποία η ηγεσία του κόμματος δεν μου απάντησε ποτέ. 9 Νοεμβρίου 2023: dragasakis.gr/istati-ekklisi-gia-enan-tapeino-stoxo/- «Πού βρισκόμαστε, ποιες οι προοπτικές…» - Αναλυτικό κείμενο με το οποίο εξηγώ τους λόγους της παραίτησης από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. 8 Δεκεμβρίου 2023: dragasakis.gr/pou-vriskomaste-poies-oi-prooptikes-pos-tha-pame-stis-evroekloges/- Συνέντευξη για το ίδιο θέμα στον Πάνο Χαρίτο, Kontra Channel. 12 Δεκεμβρίου 2023: dragasakis.gr/anasinthesi-kai-anasigkrotisi-tis-aristeras-me-stoxo-mia-nea-proodeftiki-pleiopsifia/ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μητροπόλεως 1
10557, Αθήνα

e-mail
ydragasakis@parliament.gr