Συνέντευξη στο ραδιοφωνικο σταθμό “Στο Κόκκινο” για την κατάσταση της οικονομίας: “Μεγάλα, σκοτεινά παιχνίδια παίζονται στο έδαφος υπαρκτών προβλημάτων”

 

ΜΕΓΑΛΑ, ΣΚΟΤΕΙΝΑ & ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ

                  ΕΔΑΦΟΣ ΥΠΑΡΚΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

 

• Κε Δραγασάκη, θα ήθελα να ξεκινήσουμε με ένα ερώτημα γενικής φύσεως, επειδή ακούγεται πολύ έντονα το τελευταίο διάστημα: Κινδυνεύει πράγματι η Ελλάδα με χρεοκοπία;

 

 

Ακούγονται διάφορα και είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς το γεγονός από  τη φήμη ή την επικοινωνιακή σκοπιμότητα. Διότι στον καπιταλισμό που ζούμε, στις αγορές χρήματος, κεφαλαίων και ομολόγων, ακόμη και μια φήμη ή εικασία εκλαμβάνεται ως γεγονός, άρα λειτουργεί. Θέλω να πω ότι ακόμη και αν δεν υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας, όταν γίνεται λόγος περί χρεοκοπίας, κάποιοι που έχουν ελληνικά ομόλογα ή μετοχές μπορεί να εκτιμήσουν ότι αυτό έχει μια πιθανότητα να επαληθευτεί και επομένως αυτό το ενσωματώνουν στις επενδυτικές τους συμπεριφορές.

 

 

Άρα, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι αυτά που συμβαίνουν έχουν τη βαρύτητά τους. Η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει στο παρελθόν, και κατά τον 19ο και κατά τον 20ο αιώνα. Άρα, μιλώντας με όρους μακροϊστορικούς, δε βλέπουμε κανέναν ιδιαίτερο λόγο για να αποκλείονται χρεοκοπίες και στον 21ο αιώνα. Θέλω να πω το σύστημα είναι ίδιο, θα λέγαμε έχει γίνει και πιο ευάλωτο σε κρίσεις λόγω της παγκοσμιοποίησης και της ελεύθερης κίνησης των κεφαλαίων,  η Ελλάδα έχει υψηλό χρέος, κυρίως όμως έχει εκποιήσει τα περιουσιακά της στοιχεία, διότι αυτό που υπολογίζουν οι αγορές δεν είναι μόνο πόσο χρωστάς, αλλά και πόσα έχεις «από πίσω».

 

 

• Εννοείτε τη μείωση του δημόσιου τομέα, όπως πώληση ΟΤΕ, Ο.Α….

 

 

Ακριβώς. Ακόμη δηλαδή και ένας ιδιώτης, εάν χρωστά π.χ. 10.000 € σε μια τράπεζα, αυτό δεν είναι τίποτε, γιατί μπορεί να έχει ακίνητα αξίας 100.000 € ή μπορεί να μπει στη φυλακή γι αυτά τα 10.000 € εάν δεν έχει τίποτε άλλο. Έτσι συμβαίνει και με τα κράτη. Αυτό που έχει αλλάξει δεν είναι τόσο ή μόνο η αύξηση του δημόσιου χρέους, αλλά είναι ότι την ίδια περίοδο των τελευταίων ετών οι κυβερνήσεις έχουν εκποιήσει μεγάλο μέρος των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου.

 

 

• Και μάλιστα αυτές οι εκποιήσεις έγιναν στο όνομα της μείωσης του δημοσίου χρέους. Άρα είναι διπλή η αποτυχία…

 

 

Ακριβώς. Παρόλο που οι τόκοι που πληρώνουμε για το δημόσιο χρέος είναι δυσβάσταχτοι, αλλά οι τόκοι που πληρώνουμε για το χρέος σήμερα, ως ποσοστό του εθνικού εισοδήματος, δεν είναι μεγαλύτεροι από τους τόκους που πληρώναμε τη δεκαετία του ’80. Αντίθετα ήταν αρκετά υψηλότεροι τότε. Συγκεκριμένα οι τόκοι που πληρώσαμε πέρυσι και πρόπερσι, ως ποσοστό του ΑΕΠ, ήταν κάτω από το 5%, δηλαδή οι χαμηλότεροι των τελευταίων 25 χρόνων. Και μόνον αυτό δείχνει ότι, όπως ήδη είπαμε, στο έδαφος υπαρκτών προβλημάτων παίζονται μεγάλα, σκοτεινά και επικίνδυνα παιχνίδια.  

 

 

Το τρίτο στοιχείο που έχουμε σήμερα έναντι του παρελθόντος είναι η πολύ μεγάλη εξάρτηση της οικονομίας της χώρας από τα κερδοσκοπικά κεφάλαια. Όχι από επενδυτικά κεφάλαια, αλλά κεφάλαια που «έρχονται και φεύγουν σε μια νύχτα». Και αν θυμάστε στο παρελθόν στη βουλή είχαμε επανειλημμένα διαξιφισμούς με τον πρώην υπουργό Οικονομικών κ. Αλογοσκούφη, ο οποίος θεωρούσε τα κεφάλαια αυτά επενδύσεις, εγώ τα θεωρούσα μορφή δανεισμού. Στην ουσία δηλαδή έρχονται τα κεφάλαια αυτά για ένα διάστημα και μετά φεύγουν.

 

 

Το τέταρτο στοιχείο είναι η έλλειψη αναπτυξιακών προοπτικών. Αν είδατε την ανακοίνωση που εξέδωσε προ καιρού η εταιρεία αξιολόγησης Moody’s – στις οποίες βέβαια εταιρείες πρέπει να ασκηθεί κριτική γιατί όχι μόνο έκαναν λάθος στις προβλέψεις, αλλά είναι και κατευθυνόμενες από αυτούς που τους χρηματοδοτούν – αυτό που κυρίως τόνιζε δεν ήταν τόσο τα μεγάλα ελλείμματα αλλά η έλλειψη αναπτυξιακών προοπτικών για την επόμενη πενταετία- δεκαετία.          

 

 

Αυτό λοιπόν είναι ένα υπόβαθρό, ας το πούμε «εύφλεκτο υλικό». Όταν έχουμε τις δηλώσεις του κ. Τρισέ με τις οποίες στην ουσία προκάλεσε τις αγορές να αμφισβητήσουν στην ουσία την αξιοπιστία της οικονομίας, όταν ο ίδιος ο Έλληνας πρωθυπουργός λέει ότι εμείς στην Ε.Ε. ήρθαμε για να σώσουμε τη χώρα από τη χρεοκοπία, νομίζω ότι πρέπει να είμαστε υπερβολικοί αν θεωρούμε ότι, στη βάση όλων αυτών των δεδομένων, δεν θα υπάρξουν ανάλογες εξελίξεις. 

 

 

Επειδή, λοιπόν, όσο κι να συζητούμε τι είναι πραγματικό γεγονός και τι είναι παιχνίδι πάνω σε πραγματικό γεγονός, είναι δύσκολο να το απαντήσουμε έγκυρα, νομίζω ότι η σκέψη μας πρέπει να πάει στο εξής: Όλα αυτά, και γεγονότα και ευθύνες και παιχνίδια, εντάσσονται στην προσπάθεια της Ε.Ε. να διαμορφώσει ένα νέο μηχανισμό πειθαρχίας, ο οποίος θα συνδυάζει και στοιχεία πολιτικής, όπως έχουμε αυτές τις ημέρες δηλώσεις πολιτικών που λένε δεν κινδυνεύει η Ελλάδα με χρεοκοπία, και απόψεις που λένε ότι η Ελλάδα κινδυνεύει με χρεοκοπία, άρα πουλάτε τα ομόλογα. Έχουμε δηλαδή τη λογική του «καρότου» και του «μαστίγιου». Το λέω αυτό γιατί θα το ζήσουμε στο μέλλον πολλές φορές. Θα βρεθούμε τη μια μέρα με «κρύο ντους» την άλλη με το «καυτό», τη μια μέρα με το «καρότο» την άλλη με το «μαστίγιο».

 

 

Έχω την εντύπωση λοιπόν, επειδή το Σύμφωνο Σταθερότητας στην ουσία έχει χρεοκοπήσει και δε μπορεί να πειθαρχήσει τις οικονομίες των χωρών, ότι προσπαθούν, με την Ελλάδα ως πειραματόζωο, τούτη την ώρα να διαμορφώσουν έναν τέτοιο μηχανισμό. Γι’ αυτό το ελληνικό πρόβλημα είναι και ευρωπαϊκό πρόβλημα.

 

 

• Με αφορμή αυτό που είπατε πριν ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι κυρίως αναπτυξιακό, φαίνεται και στον προϋπολογισμό που κατέθεσε η κυβέρνηση για το 2010, ότι αντιμετωπίζει το πρόβλημα  της Ελλάδας ως πρόβλημα ελλείμματος. Αυτό δεν είναι σε βάρος της ανάπτυξης;

 

 

Αυτή είναι η μεγάλη αντίφαση που ζούμε σήμερα. Πρέπει να σημειώσουμε ότι τη ζούμε με ακραίο τρόπο στην Ελλάδα, αλλά είναι αντίφαση που ζει όλος ο καπιταλιστικός κόσμος. Τα μέτρα που τώρα εισηγούνται διάφοροι αφορούν στην απόσυρση εκείνων των μέτρων που ελήφθησαν για την ανάσχεση της κρίσης. Δηλαδή για να ανακόψουν τον κίνδυνο μεγαλύτερων καταστροφών, έκαναν παρεμβάσεις σε δημόσιες επενδύσεις και τόνωση της ζήτησης και τώρα λένε, ενώ η κρίση δεν έχει ακόμη ξεπεραστεί, να αποσύρουν τα μέτρα αυτά.

 

 

Το συμπέρασμα από όλα αυτά είναι ότι η κρίση δεν είναι ένα στιγμιαίο γεγονός. Το επιχείρημα του πρωθυπουργού ότι είμαστε στην «εντατική» είναι παραπλανητικό. Θέλω να πω δηλαδή ότι η κρίση αυτή που ζούμε είναι μακροχρόνια και άρα χρειάζονται δίκαιες, τολμηρές και μακράς πνοής λύσεις.

 

 

Άρα οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουμε είναι δύο: Ο ένας ο κίνδυνος είναι η κρίση και οι συνέπειές της, ο δεύτερος κίνδυνος είναι στο όνομα της κρίσης να ληφθούν μέτρα που να κάνουν μακροχρόνια χειρότερη την κατάσταση.

 

 

• Όμως κε Δραγασάκη τι εναλλακτική διέξοδος μπορεί να υπάρξει σε μια χώρα που έχει 12,5% έλλειμμα και 130 % που αναμένεται να φτάσει το χρέος. Με βάση αυτά τα δύο δεδομένα εμφανίζεται ως μονόδρομος, είναι πράγματι και πρέπει;

 

 

Κατ’ αρχήν πιστεύω ότι δε μπορεί η Αριστερά να επενδύει σε μια καταστροφή. Δε μπορούμε δηλαδή να επενδύουμε πολιτικά ή στρατηγικά στην ιδέα ότι εντάξει, όλα αυτά θα οδηγήσουν είτε σε μια κατάρρευση του συστήματος αυτόματα είτε σε μια μεγάλη κοινωνική έκρηξη μέσα από την οποία μπορεί η Αριστερά να επωφεληθεί. Η ιστορική εμπειρία δείχνει όχι εκρήξεις θα έχουμε, αλλά μπορεί να είναι τυφλές. Άρα, πρέπει να δούμε ότι η Αριστερά μπορεί να επωφεληθεί  μέσα από τους αγώνες για την αποτροπή της καταστροφής. Θυμάμαι ακόμη έντονα ένα άρθρο του Λένιν το 1917 που έλεγε: «η καταστροφή που μας απειλεί και πώς θα τη αντιμετωπίσουμε». Ο αγώνας δηλαδή πρέπει να είναι πώς να αποτρέψουμε π.χ τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, την ακόμη μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας, την ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή του περιβάλλοντος.

 

 

Για να απαντήσω όμως στο ερώτημά σας. Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που έχει έλλειμμα 12,5%. Η Αγγλία έχει το ίδιο, οι ΗΠΑ το ίδιο, η Ιρλανδία το ίδιο ίσως και περισσότερο. Επομένως ένα πρώτο επίπεδο απάντησης σ’ αυτό το ερώτημα είναι να δούμε τι κάνουν και οι άλλοι. Η Ιρλανδία μείωσε τους μισθούς και πάει χειρότερα. Η Αμερική προσπαθεί να τονώσει τις επενδύσεις και τη ζήτηση. Θέλω να πω ότι κάποιες πρώτες απαντήσεις μπορούμε να βρούμε, και η ουσία των απαντήσεων είναι ότι δε μπορείς να μειώσεις το έλλειμμα σε συνθήκες ύφεσης. Πρέπει να βρεις τρόπο να ανακάμψει η οικονομία και μετά, μέσα από την ανάκαμψη, να επιδιώξεις τη μείωσή του. Αυτό σημαίνει ότι η περίοδος προσαρμογής δε μπορεί να είναι μικρότερη από επτά (7) έως δέκα (10) έτη, ανάλογα και με τις διεθνείς εξελίξεις. Όλα τα άλλα είναι καταστροφικά. Αυτό είναι μάθημα της ιστορίας, δεν είναι δική μας επινόηση.

 

 

Επ’ αυτού, λοιπόν, εμείς έχουμε τη θέση ότι ο δρόμος για την ανάκαμψη πρέπει να είναι η παραγωγή νέου εισοδήματος μέσω της αύξησης της απασχόλησης. Αυτό, σε αντιπαράθεση με την κυρίαρχη λογική που υποστηρίζει ότι  θα βγούμε από την κρίση με συμπίεση μισθών, απολύσεις, μείωση των κοινωνικών δαπανών και με τη δημιουργία συνθηκών ανόδου του χρηματιστηρίου, μέσα από αυτό οι τράπεζες θα βρουν λεφτά από την αγορά κλπ, θα ανέβουν πάλι οι τιμές των ακινήτων κοκ. Δηλαδή μέσω της ανόδου των τιμών θα επανέλθουμε στην κατάσταση που ήμασταν πριν από την κρίση και αυτό θα ονομαστεί έξοδος από την κρίση. Στην ουσία όμως αυτό θα είναι η νέα αφετηρία μιας νέας ακόμη μεγαλύτερης κρίσης. Αντίθετα, τονώνοντας την οικονομία μέσω της απασχόλησης – και βεβαίως μιλάμε όχι για διορισμούς που είναι η δεύτερη στρέβλωση των θέσεών μας – διότι θα γίνουν βέβαια διορισμοί στο κοινωνικό κράτος, αλλά δε μπορεί να λυθεί το πρόβλημα της απασχόλησης μόνο με διορισμούς στο δημόσιο. Χρειάζονται προγράμματα χρηματοδότησης των επενδύσεων, αναδιαρθρώσεων κλάδων, πρέπει να πάει η απασχόληση από την οικοδομή σε μέτρα προστασίας και αναβάθμισης του περιβάλλοντος και εξοικονόμησης ενέργειας, αλλά και σε μέτρα τόνωσης γενικά της ζήτησης για τη μικρή επιχείρηση. Πώς θα επιβιώσει η μικρή επιχείρηση αν δε μπορεί να πουλήσει τα προϊόντα της κλπ;

 

 

Επομένως έχουμε μια δέσμη θέσεων και προτάσεων, προτάσεις προς συζήτηση βεβαίως, αλλά δεν πρέπει ως Αριστερά να μηρυκάζουμε κι εμείς αυτό που συνεχώς λένε οι αντίπαλοί μας ότι τάχα η Αριστερά δεν έχει θέσεις, δεν έχει προτάσεις. Ας αξιοποιήσουμε τις θέσεις που έχουμε και μέσα από τους αγώνες να τις εμπλουτίσουμε.

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,907

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Μαζί - Να ανατρέψουμε τους συσχετισμούς & στη Δυτική ΑθήναΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας#ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Εχθές ο κ. Σκέρτσος υποτίθεται ότι... αποκάλυψε τα «fake news» του ΣΥΡΙΖΑ για τη φορολογία & το εισόδημα. Για το πώς οι έμμεσοι φόροι σε συνθήκες πληθωρισμού αυξάνουν τη φορολογική επιβάρυνση το αναλύσαμε εχθές. Σήμερα, ας δούμε πώς ο πληθωρισμός μειώνει το πραγματικό εισόδημα.❌ Ο κ. Σκέρτσος ισχυρίστηκε ότι: «Οι μισθοί αυξήθηκαν δεν μειώθηκαν». ❌ Και για την Έκθεση του ΟΟΣΑ που έλεγε το ακριβώς αντίθετο, ο κ. Σκέρτσος ισχυρίστηκε ότι «Έγινε τον Νοέμβριο του 2022. Όχι τον Απρίλιο του 2023... άρα δεν ήταν επίκαιρη…».📉Αφού δεν τους αρέσει λοιπόν η Έκθεση του ΟΟΣΑ, ας δούμε τι λέει η Έκθεση της Κομισιόν (Country Report) που δημοσιεύτηκε στις 25.5.2023, άρα είναι εντελώς… επίκαιρη. ❗️Το πρώτο που λέει είναι ότι «ο πραγματικός μισθός στην Ελλάδα για το 2022 μειώθηκε κατά 4,7%, γιατί η ονομαστική αύξησή του υπολειπόταν της αύξησης του πληθωρισμού». Άρα επιβεβαιώνει επί της ουσίας την Έκθεση του ΟΟΣΑ. ❗️Το δεύτερο που λέει είναι ότι η αύξηση που δόθηκε εντός Απριλίου αναμένεται να αποκαταστήσει «μερικώς» την περαιτέρω μείωση των πραγματικών μισθών το 2023. 1️⃣ Συμπέρασμα 1ο: Οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν το 2022, & με «τη βούλα» της Κομισιόν, επομένως ο κ. Σκέρτσος ψεύδεται εφόσον υποστηρίζει το αντίθετο. 2️⃣ Συμπέρασμα 2ο: Οι πραγματικοί μισθοί αναμένεται να μειωθούν & το 2023 εάν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής. 3️⃣ Συμπέρασμα 3ο: Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τον πληθωρισμό ως εργαλείο για να μειώνει αφανώς το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μέσω ανεπαρκών αυξήσεων που δεν καλύπτουν την άνοδο του πληθωρισμού και μέσω των έμμεσων φόρων που «πολλαπλασιάζονται» εξαιτίας της ακρίβειας. Με τους δυο αυτούς τρόπους εγκαθιστά ένα σύστημα εσωτερικής υποτίμησης των μισθών οι συνέπειες της οποίας θα φανούν σωρευτικά τα επόμενα χρόνια. 🚮 Όσο για την… υπόσχεση της ΝΔ για αυξήσεις 25% είναι εντελώς αίολη & απατηλή αφού δεν δεσμεύεται για την αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης των μισθών. 🚫 Αυτή ήταν η πολιτική της ΝΔ για 4 χρόνια & αυτή & χειρότερη θα είναι εάν δεν ανατραπούν οι συσχετισμοί στις 25 Ιούνη. #ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Και με τη «βούλα» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Έκθεση Μακροοικονομικών Ανισορροπιών, σ.12], ο υψηλός πληθωρισμός στην Ελλάδα πυροδοτείται από τα υψηλά κέρδη. Αυτά που η ΝΔ άφησε ανεξέλεγκτα, χωρίς έλεγχο στις αγορές. Υπερκέρδη που είναι η άλλη όψη της αφαίμαξης του εισοδήματος εξαιτίας των έμμεσων φόρων που η ΝΔ άφησε άθικτους. Αυτή ήταν η 4ετία ΝΔ & Κυριάκου Μητσοτάκη, αυτή & χειρότερη θα είναι μια νέα, αν δεν ανατρέψουμε τους συσχετισμούς στις 25 Ιούνη#ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr