΄Αρθρο στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”_ Ποια έξοδος; Από ποια κρίση; Με ποιες δυνάμεις;

Μεγάλη σύγχυση έχει προκαλέσει στην κοινωνία η ανεύθυνη στάση κυβέρνησης και Τραπεζιτών, που, αντί να ενημερώνουν για την αληθινή κατάσταση του τραπεζικού συστήματος, επιδίδονται σ’ ένα ανούσιο παιχνίδι εντυπώσεων.

 

Η πραγματικότητα βεβαίως, και διεθνώς και στη χώρα μας, είναι ότι η κρίση του χρηματοπιστωτικού τομέα ούτε έχει λήξει ούτε έχει τιθασευτεί.

 

Αντίθετα, δεν αποκλείονται και νέοι παροξυσμοί της κρίσης άμεσα ή μέσα στο 2009 λόγω, αυτή τη φορά, της ύφεσης της πραγματικής οικονομίας, της χρεοκοπίας επιχειρήσεων και της αύξησης γενικότερα των μη εξυπηρετούμενων δανείων επιχειρήσεων και νοικοκυριών.

 

Η κρίση όμως δεν περιορίζεται στο χρηματοπιστωτικό τομέα. Το κύριο δράμα της κρίσης θα παιχτεί – έχει αρχίσει ήδη – στο πεδίο της λεγόμενης πραγματικής οικονομίας, όπου οι απολύσεις και το κλείσιμο επιχειρήσεων θα είναι πηγή σοβαρής, αύξησης της ανεργίας. Σε γενικές γραμμές, το 2009 προμηνύεται να είναι μια «βάρβαρη χρονιά» για χιλιάδες νοικοκυριά που θα γνωρίσουν την ανεργία και την ανέχεια μέσα στο σπίτι τους.

 

Αλλά το δράμα δεν τελειώνει ούτε εκεί. Το ισχνό και υποχρηματοδοτούμενο κοινωνικό κράτος δε θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες και η δημοσιονομική κατάσταση θα επιδεινωθεί εξ αιτίας της υστέρησης των εσόδων και της αύξησης του κόστους του δημόσιου δανεισμού.

 

Η κρίση, επομένως, αυτή θα μετεξελιχθεί σε μια κρίση του κοινωνικού κράτους και σε μια κρίση δημοσιονομική.

 

Ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση πρέπει να είναι συνολικό και μεσομακροπρόθεσμο, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος μέτρα που μπορεί να αμβλύνουν μια διάσταση της κρίσης να επιδεινώνουν άλλες. Ως προς την κατεύθυνση, όμως, και το κοινωνικό περιεχόμενο, η έξοδος από την κρίση αυτή δε μπορεί να γίνει στη βάση των επιλογών του παρελθόντος που ευθύνονται για την κρίση, αλλά στη βάση ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης με την πλήρη απασχόληση και τη δίκαιη διανομή του παραγόμενου πλούτου ως δεσμευτικούς του στόχους.

 

Μια τέτοια στρατηγική, βεβαίως, δε μπορεί να σταθεί από μόνη της, χωρίς μια σύγχρονη και αναβαθμισμένη παραγωγική βάση, συμβατή με τις αρχές της αειφορίας, καθώς και ένα κράτος απελευθερωμένο από τους κομματικούς στρατούς και τα ποικίλα τρωκτικά και αναθεμελιωμένο πάνω σε νέες κοινωνικές βάσεις.

 

Όμως, το πιο κρίσιμο ερώτημα που αναδεικνύεται δεν είναι πώς θα βγούμε από την κρίση, αλλά ποιες δυνάμεις θα αναλάβουν το έργο αυτό.

 

Από τη σκοπιά, δηλαδή,  ποιων κοινωνικών δυνάμεων και ποιων αναγκών θα γίνει η ιεράρχηση των προβλημάτων και ο σχεδιασμός των λύσεων; Ποιος θα κάνει τις θυσίες; Ποιος θα καρπωθεί το μέρισμα; Ποιος θα θέσει τις προτεραιότητες και τους κανόνες;

 

Η έξοδος από την κρίση, λοιπόν, βρίσκεται στις απαντήσεις που θα δοθούν σ’ αυτά τα ερωτήματα. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει μία έξοδος από την κρίση αλλά πολλές. Όπως και ιστορικά βεβαιώνεται.

 

Αυτός είναι ο λόγος που η κοινωνία και ειδικότερα οι εργαζόμενες τάξεις πρέπει να διεκδικήσουν θέση και ρόλο πρωταγωνιστή σ’ αυτόν το νέο μετα- νεοφιλελεύθερο πολιτικό κύκλο στον οποίον έχουμε μπει,  διότι μόνον αυτές μπορούν να εγγυηθούν μια έξοδο από την κρίση που θα εκφράσει τις ανάγκες των πολλών και όχι την ιδιοτέλεια των ολίγων. Ο κόσμος της μισθωτής εργασίας, οι νέοι της επισφαλούς απασχόλησης, όλοι όσοι θέλουν να ζουν παραγωγικά και όχι παρασιτικά, με πλήρη απασχόληση και όχι ευκαιριακή, αυτοί έχουν κίνητρο αλλά και ανάγκη για μια Ελλάδα που παράγει και δημιουργεί και άρα μπορούν να αναλάβουν ρόλο και μάλιστα αποφασιστικό για την επίτευξη ενός τέτοιου στόχου.

 

Ο κόσμος της γνώσης, των δημόσιων αγαθών και των κοινωνικών λειτουργημάτων, δεν είναι μόνο μισθωτοί αλλά και λειτουργοί. Έχουν κάθε κίνητρο αλλά και ανάγκη, αυτό που κάνουν να το κάνουν σωστά, η δουλειά τους να μη γίνεται εμπόρευμα αλλά να λειτουργεί ως κοινωνικό αγαθό προσιτό σε όλους όσους το έχουν ανάγκη. 

 

Αυτοί είναι ορισμένοι από τους λόγους που ο κόσμος της μισθωτής εργασίας, της γνώσης και των λειτουργημάτων, της αυτοαπασχόλησης, των εργαζόμενων αγροτών και γενικά της μικροπαραγωγής, μπορούν να γίνουν οι πυλώνες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας, που δεν είναι μόνο αριθμητικά μεγάλη, αλλά έχει τη δύναμη, το κίνητρο και την ανάγκη να στηρίξει και να αγωνισθεί, να κάνει ακόμη και θυσίες, αν χρειαστεί, για να υπάρξει μια προοδευτική διέξοδος από την κρίση.

 

Οι εργαζόμενες τάξεις, επομένως, πρέπει ασφαλώς να υπερασπιστούν το εισόδημά τους, να αντισταθούν σε προσπάθειες που θα γίνουν για να πληρώσουν αυτές τα βάρη μιας κρίσης για την οποία δεν έχουν οι ίδιες την ευθύνη.

 

Όμως, δεν πρέπει να περιοριστούν σ’ αυτό. Πρέπει να διεκδικήσουν ρόλο ουσιαστικό, να βάλουν τη σφραγίδα τους όχι μόνο στη διαχείριση του παρόντος αλλά και στη διαμόρφωση του μέλλοντος.

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,887

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Στο Περιστέρι. Η Δυτική Αθήνα υπερψηφίζει την πρόταση προοδευτικής αλλαγής του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ για #ΔικαιοσύνηΠαντούΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 1η ΟΜ Περιστερίου Συριζα Προοδευτική Συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ Πετρούπολης Σύριζα Αιγάλεω ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Σύριζα Προοδευτική Συμμαχία Αγίων Αναργύρων 3η ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 2η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 5η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου "Νέα Ζωή" Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας Νεολαια Συριζα Περιστεριου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Νεολαία Σύριζα Πετρούπολης Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αιγάλεω #εκλογες2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Μία ημέρα έμεινε για τις #εκλογές2023.Μιά ημέρα για την 21η Μάη.Με αγωνιστικότητα για την πολιτική αλλαγή.Με αποφασιστικότητα ν’ ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις αγωνίες της κοινωνίας.Με αυτοπεποίθηση για την πρόταση προοδευτικής διεξόδου του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ.Με σύμμαχο τον λαό.Με τις τελευταίες συγκεντρώσεις-παράσταση νίκης σε Αθήνα, Πάτρα & Ηράκλειο να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον Αλέξη #Τσίπρα.Μια ημέρα για #ΔικαιοσύνηΠαντού. ΓΔρ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr