Καλημέρα κύριε Δραγασάκη. Θα ήθελα να μας πείτε από εδώ και πέρα τι; Στη βάση του κοινοβουλίου κατ’ αρχήν.

Πρώτον, πρέπει να σας πω ότι ανήκω σ’ αυτούς που νοιώθουν μια ανακούφιση αλλά όχι εφησυχασμό με αυτό που έγινε. Και λέω ανακούφιση διότι υπήρξε κόσμος που την Χρυσή Αυγή την έζησε στο πετσί του είτε με βιαιοπραγίες είτε με υπεξαιρέσεις είτε με εκφοβισμούς και απειλές είτε με πολλές άλλες μορφές, και όλο αυτό το διάστημα δεν μπορούσε να τα καταγγείλει διότι δεν ήταν σίγουρος ότι θα έβρισκε το δίκιο του.

Επομένως θα ήθελα να ξεχωρίσω αυτό το στοιχείο πριν από τον σκληρό πολιτικό πυρήνα των πραγμάτων, που ακριβώς δεν μας επιτρέπει να εφησυχάσουμε. Πρώτον διότι μας έδειξαν αυτά που ήθελαν να μας δείξουν και όπως έκρυβαν ως τώρα τα πάντα και αυτή τη στιγμή που μιλούμε δεν ξέρουμε ακριβώς τι υπάρχει πέρα και από αυτά που δεν μάθαμε. Δεύτερον διότι o αγώνας κατά της Χρυσής Αυγής και του φασισμού είναι μακρύς και έχει πολλές διαστάσεις και είναι συνδεδεμένος με τη δημιουργία μιας κοινωνίας θωρακισμένης απέναντι στο φασισμό και τις αιτίες που τον προκαλούν.

Άρα το τι θα γίνει στο Κοινοβούλιο είναι κάτι το οποίο πρέπει να διερευνηθεί και με τη βοήθεια ειδικών συνταγματολόγων, διότι η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη, δεν έχουμε ζήσει στη Βουλή κάτι αντίστοιχο. Γι’ αυτό θα πρότεινα να υπάρξει ένας συνολικός σχεδιασμός και αντιμετώπιση και όχι αποσπασματικές κινήσεις.

Επειδή από τα δύο κόμματα της κυβέρνησης και από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο φαίνεται ότι η πορεία προς τις εκλογές ξαφνικά είναι τροχοπέδη για την ομαλότητα. Αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω.

Αυτό που ζούμε εδώ και  καιρό είναι το άγχος που δημιουργεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα άγχος όχι φυσικά για την κοινωνία που υποφέρει από την σημερινή πολιτική αλλά γι’ αυτούς που αντλούν προνόμια είτε με όρους ισχύος είτε με όρους οικονομικών συμφερόντων από αυτή την πολιτική. Διότι στο κλίμα που διαμορφώνεται ωριμάζει μια νέα ώθηση προς τον ΣΥΡΙΖΑ πολύ ισχυρότερη, η οποία δεν έχει να κάνει με το παρελθόν αλλά με το τι κοινωνία θέλουμε να φτιάξουμε, σε ποια κοινωνία θέλουμε να ζούμε. Θέλουμε μια κοινωνία η οποία θα παράγει διαρκώς φαινόμενα τύπου Χρυσής Αυγής και απλά θα έχουμε μια καλή αστυνομία η οποία θα τους κυνηγάει ή θέλουμε μια κοινωνία η οποία θα έχει ανοσία απέναντι στον ρατσισμό, τις διακρίσεις και τελικά στο φασισμό;

Αυτό νομίζω ότι κρίνεται αυτή τη στιγμή και γι’ αυτό είχαμε και τη μαζική αντίδραση του κόσμου στη δολοφονία του Φύσσα.
Αυτή είναι η απάντησή μου στο ερώτημά σας σχετικά με το τι θέλουν τα κόμματα που βρίσκονται στην εξουσία. Θέλουν να δημιουργήσουν συνθήκες που θα κρατηθούν στην εξουσία με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Παρακολούθησα χθες την εξαιρετική εκπομπή των ΑΣΚΙ εδώ στο κόκκινο, όπου ο καθηγητής κ. Νικολακόπουλος συνομιλούσε με την καθηγήτρια κα Παπαθανασίου για το ρόλο των ταγμάτων ασφαλείας στην κατοχή, το ρόλο των αστικών κομμάτων και των αστών πολιτικών την εποχή εκείνη και βεβαίως τη μετέπειτα συνεργασία τους στα πράγματα. Σήμερα φαίνεται ότι υπάρχουν πολλά ερωτήματα πρώτον για την ανοχή σε ό,τι αφορά την εγκληματική αυτή οργάνωση και δεύτερον τις σχέσεις μέρους του μεγάλου κεφαλαίου με α αυτή την ιστορία. Ποιος συντηρούσε την Χ.Α.; Μόνο το παραεμπόριο;

Νομίζω ότι το ερώτημά σας είναι ο πυρήνας του θέματος, όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι. Η Χ.Α. είναι δικό μας δημιούργημα. Δημιουργήθηκε μέσα στην ελληνική κοινωνία στο υπόβαθρο του ρατσισμού και των διακρίσεων που ανεχθήκαμε ως κοινωνία.

Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η Χ.Α. είναι γέννημα μιας κοινωνίας που είναι σε κρίση αλλά που διαπερνάται και από προβλήματα που υπήρχαν και πριν την κρίση. Γι’ αυτό ακριβώς ο άξονας της απάντησής μας πρέπει να είναι πώς να δημιουργήσουμε μια κοινωνία, με ποιες αξίες να λειτουργεί, με ποια κίνητρα πρέπει οι άνθρωποι να καθορίζουν τη ζωή τους, ούτως ώστε να μην γεννιούνται τέτοια φαινόμενα. Πρέπει να διαμορφώσουμε ένα νέο κοινωνικό ήθος που στη θέση του τυφλού ανταγωνισμού και του ατομικισμού να βάλουμε τη συνεργασία, τη συλλογικότητα, μια νέα θετική στάση ευθύνης απέναντι στα δημόσια πράγματα, στους κοινούς όρους ζωής. Αν το πετύχουμε αυτό δεν θα είναι εύκολο να ανθεί η οποιαδήποτε συμμορία. Εάν αυτό δεν το πετύχουμε, ακόμη κι αν τους κλείσουμε όλους στη φυλακή, δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει ότι θα ανθίσουν ξανά  τέτοια φαινόμενα, ίσως υπό διαφορετική μορφή. Και βλέπετε ότι και σε χώρες που δεν έχουν αυτή την κρίση, όπως η Αυστρία, αλλά κρύβουν μέσα τους μεγάλες αντιθέσεις και εθνικιστικούς εγωισμούς, με άλλες μορφές βεβαίως,  ανθούν παραπλήσια φαινόμενα.

Σε σχέση με τη συζήτηση για το τι μέτωπο πρέπει να δημιουργήσουμε, προφανώς πρέπει να είμαστε κάθετοι απέναντι σε υποκρισίες όπου άνθρωποι και κόμματα που παραβιάζουν συστηματικά το Σύνταγμα καλούν εμάς σε συνταγματικά τόξα. Από την άλλη μεριά, πρέπει να είμαστε ανοιχτοί σε συνεργασία με κάθε δύναμη που μπορεί να συμβάλει  στο να αντιμετωπίσουμε μια πτυχή έστω του στόχου μας.

Απαιτούμε δηλαδή ακόμη και από αυτή την κυβέρνηση να εξαρθρώσει τη Χ.Α., να μην υπάρχει ούτε ένας πυρήνας της. Από εκεί και πέρα η αντιμετώπιση του ολοκληρωτισμού, η πάλη ενάντια σ’ όλες αυτές τις αντιλήψεις που είναι το υπόβαθρο του φασισμού, η πάλη για την εξάλειψη των κοινωνικών αιτιών είναι θέματα για τα οποία πρέπει και  μπορούμε να συμπράξουμε και με άλλες δυνάμεις.

Η κυβέρνηση φαίνεται ότι προωθεί τροπολογία αλλαγής. Πριν ακόμη γίνουν οι συλλήψεις οι συνταγματολόγοι, με συνεντεύξεις εδώ στο κόκκινο, έλεγαν ότι, αν μπούμε στη διαδικασία των παραιτήσεων βουλευτών της Χ.Α.,  θα πρέπει να γίνουν εκλογές στις περιφέρειες που η Χ.Α. έχει έδρα. Ο κ. Βενιζέλος είπε ότι θα φέρει μια τροπολογία που δεν θα επιτρέπει αυτή λύση. Ποια είναι η δική σας άποψη;

Αν καταλαβαίνω καλά ζούμε μια στροφή. Τις πρώτες ημέρες κάποιοι σχεδόν καλούσαν να παραιτηθούν οι βουλευτές της Χ.Α. για να δοθεί η ευκαιρία στην κυβέρνηση να πάμε σε εκλογές. Τώρα, αν καταλαβαίνω καλά, το θέμα είναι πώς να αποφευχθούν οι εκλογές.
Εμείς όμως, ως Αριστερά, δεν έχουμε λόγους να επιτρέψουμε τον εκφυλισμό της δημοκρατίας, να επιτρέψουμε στον οποιονδήποτε, για διάφορους λόγους, να μπορεί να γελοιοποιεί τη διαδικασία και να προκαλεί εκλογές απλά και μόνο για λόγους ιδιοτελείς δικούς του. Αυτό είναι αρνητικό και πρέπει να το αποτρέψουμε. Από την άλλη, όμως, μεριά δεν θα πρέπει με κανέναν τρόπο να περάσει το μήνυμα ότι η προσφυγή στις εκλογές θα είναι καταστροφή. Διότι η καταστροφή συντελείται και μόνο με τη λαϊκή ετυμηγορία μπορούμε να την αποτρέψουμε. Να δούμε λοιπόν τη ρύθμιση  που θα έρθει στη Βουλή και μετά να αποφανθούμε.

—————————————————–

*Η συνέντευξη δόθηκε στον δημοσιογράφο Κ. Αρβανίτη