«Σπάει ο φαύλος κύκλος και για τις τράπεζες»

Συνέντευξη στην εφημερίδα «Αυγή» και στους δημοσιογράφους Γιάννη Αγουρίδη και Φοίβο Κλαυδιανό.

Οι τράπεζες δείχνουν να έχουν απολέσει τον βασικό τους ρόλο, που είναι η δανειοδότηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Πού οφείλεται το γεγονός αυτό και για πόσο ακόμη θα συνεχίζεται αυτή η κατάσταση;

Οι τράπεζες δεν λειτουργούν σε κοινωνικό κενό. Και αυτό είναι ένα μάθημα που πρέπει να βγει από την κρίση. Η βαθιά και παρατεταμένη ύφεση, η τεράστια ανεργία και η φτωχοποίηση μεγάλου τμήματος της κοινωνίας οδήγησαν σ’ ένα «βουνό» από μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Από την άλλη μεριά η αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων περιόριζε τις δυνατότητες των τραπεζών να χρηματοδοτούν την οικονομία, γεγονός που επέτεινε την ύφεση και την ανεργία.

Και όχι μόνο αυτό. Η αύξηση των κόκκινων δάνειων σε συνδυασμό με το καταστροφικό PSI εκμηδένισαν τα κεφάλαια των τραπεζών. Οι τράπεζες έκτοτε χρειάστηκε να ανακεφαλαιοποιηθούν τρεις φορές για να επιβιώσουν. Και για τον σκοπό αυτόν διατέθηκαν πάνω από 31 δισ., τα οποία βεβαίως προήλθαν από δανεισμό. Οι τράπεζες τελικά βρέθηκαν στο κέντρο ενός φαύλου κύκλου. Υπήρξαν και θύματα της κρίσης και θύτες, παράγοντας δηλαδή επιδείνωσης της.

Πώς θα χαρακτηρίζατε την κατάσταση και τις προοπτικές του τραπεζικού συστήματος σήμερα;

Σήμερα, σπάει αυτός ο φαύλος κύκλος και από τις δυο πλευρές: η οικονομία ανακάμπτει και τα κόκκινα δάνεια αρχίζουν να μειώνονται. Παράλληλα το τραπεζικό σύστημα είναι σε μια φάση μετάβασης. Μετά το «πάρτι» της εύκολης ανόδου πριν από την κρίση και το σοκ της απότομης πτώσης μετά την κρίση το τραπεζικό σύστημα αναζητά τους νέους όρους βιωσιμότητάς του, τις νέες ισορροπίες με τους δανειστές, τους μέτοχους και το κράτος, τις νέες σχέσεις του με τη κοινωνία. Πρόκειται για μια πορεία μακρά, που θα κριθεί τόσο από τις εσωτερικές όσο και από τις διεθνείς εξελίξεις, αφού η παγκόσμια αβεβαιότητα και οι κυοφορούμενες ανακατατάξεις και αλλαγές διεθνώς επαναπροσδιορίζουν τον ρόλο και τη θέση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Ποιες είναι οι προτεραιότητες και οι βασικοί στόχοι της κυβερνητικής πολιτικής σε σχέση με το τραπεζικό σύστημα;

Άμεση προτεραιότητα, μόλις αναλάβαμε το 2015, ήταν να αποφύγουμε χρεοκοπίες τραπεζών και να αποτρέψουμε τον κίνδυνο για «κούρεμα» καταθέσεων.

Ο δεύτερος στόχος ήταν, και συνεχίζει να είναι, ένα τραπεζικό σύστημα που θα έχει την εμπιστοσύνη και τη νομιμοποίηση της κοινωνίας και θα υπηρετεί τη διαμόρφωση ενός νέου υποδείγματος βιώσιμης και δίκαιης ανάπτυξης. Αυτό βέβαια προϋποθέτει οι τράπεζες να ξαναγίνουν τράπεζες, να έχουν πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, να μπορούν να χρηματοδοτούν την οικονομία, να σπάσουν οι παλιές διαπλοκές και εξαρτήσεις και αυτό να γίνει σε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει το συλλογικό κοινωνικό συμφέρον και θα αποτρέπει την επανάληψη παθογενειών του παρελθόντος. Απέχουμε όμως ακόμη πολύ από το σημείο αυτό.

Ο τρίτος στόχος είναι να εργαστούμε για να διαμορφωθεί ένα εναλλακτικό χρηματοδοτικό σύστημα που θα συνυπάρχει με τις συστημικές τράπεζες και θα έχει ως κύρια αποστολή του την ανάδειξη νέων μορφών τραπεζικής και εξωτραπεζικής χρηματοδότησης, τη χρηματοδότηση επενδυτικών σχεδίων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, την εισαγωγή και διάδοση του θεσμού των μικροπιστώσεων, την ανάπτυξη γενικότερα ανταλλακτικών ιδεών, κριτηρίων και μορφών χρηματοδότησης. Και γίνονται ήδη σημαντικά βήματα προς αυτή τη κατεύθυνση.

Πού βρισκόμαστε σε σχέση με τους στόχους που περιγράφετε;

Αποφύγαμε τη χρεοκοπία τραπεζών, καθώς ακόμη και η χρεοκοπία μιας τράπεζας θα είχε καταστροφικές συνέπειες. Πετύχαμε την έγκαιρη ανακεφαλαιοποίηση, γεγονός που απέτρεψε κάθε κίνδυνο για τις καταθέσεις. Δρομολογήσαμε τη μείωση των κόκκινων δάνειων δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει λύσεις με κοινωνικές και αναπτυξιακές ρήτρες. Αναβαθμίζουμε το ΕΤΕΑΝ, δημιουργούμε νέα χρηματοδοτικά εργαλεία και μπαίνουν οι βάσεις για το εναλλακτικό χρηματοδοτικό σύστημα. Προχωρήσαμε στα πρώτα βήματα για ένα τραπεζικό σύστημα με μεγαλύτερη διαφάνεια και δημόσια λογοδοσία.

Στο θεσμικό επίπεδο βέβαια η κατάσταση είναι πιο περιπλοκή και αντιφατική, καθώς εδώ συνυπάρχουν ακόμη πολλά και διαφορετικά καθεστώτα, ισχυρά κατεστημένα και εντός των τραπεζών, διαφορετικές ταχύτητες και δυνατότητες προσαρμογής, αλλά και ταυτόχρονα πολλαπλές επιτηρήσεις, έλεγχοι και περιορισμοί, όπως φυσικά πολλά και αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα. Όμως κι εδώ οι αλλαγές είναι αναπόδραστες.

Θεωρείτε θέμα – «κλειδί» τη μείωση των κόκκινων δάνειων. Ωστόσο τα κόκκινα δάνεια συνεχίζουν να αυξάνονται. Ποιες είναι οι προοπτικές για το 2017;

Το 2017 μπορεί να είναι έτος στροφής και για το τραπεζικό σύστημα. Η αύξηση των κόκκινων δάνειων έχει πλέον ανακοπεί. Το 2017 κι έπειτα αναμένεται να υπάρξει σημαντική μείωση. Και αυτό θα γίνει κυρίως με τη μορφή των αναδιαρθρώσεων των δανείων. Ισχυρή ώθηση θα δώσει και η διαδικασία του εξωδικαστικού διακανονισμού. Το σχετικό νομοσχέδιο αναμένεται να κατατεθεί σύντομα στη Βουλή. Εντός του 2017 θα λειτουργήσουν επίσης τα κέντρα ενημέρωσης πολιτών και άλλες δομές που θα διευκολύνουν αυτή τη διαδικασία.

Στην περίπτωση του ομίλου Μαρινόπουλου όμως διαπιστώσαμε ότι η διαδικασία της ρύθμισης των κόκκινων επιχειρηματικών δάνειων δεν είναι τόσο «απλή» υπόθεση.

Ακριβώς, στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας αναδεικνύονται συγκρούσεις συμφερόντων και αντιτιθέμενες επιλογές. Σχηματικά υπάρχουν δύο αντικρουόμενες λογικές:

● Η μία είναι η νεοφιλελεύθερη λογική της λεγόμενης και «δημιουργικής καταστροφής», που βέβαια δεν είναι καθόλου δημιουργική, αφού οδηγεί στη κοινωνική ισοπέδωση. Η λογική αυτή αποσκοπεί στο εύκολο βραχυπρόθεσμο κέρδος, αγνοεί ή υποτιμά τις κοινωνικές και αναπτυξιακές διαστάσεις και τις μακροπρόθεσμες συνέπειες πριμοδοτώντας πολιτικές εκκαθάρισης, διάλυσης και στη συνέχεια εκποίησης τμημάτων των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, κατά κανόνα χωρίς -ή με ελάχιστους- εργαζομένους.

● Η άλλη λογική θέτει κριτήρια μακροπρόθεσμης απόδοσης, αναγνωρίζει την ανάγκη διάσωσης θέσεων εργασίας και αξιοποίησης παραγωγικών δυνατοτήτων και εμπειριών, προωθεί επιλογές αναδιαρθρώσεων και μετασχηματισμών. Είναι προφανές ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι υπέρ των λύσεων που ελαχιστοποιούν το κοινωνικό κόστος, διασφαλίζουν θέσεις εργασίας ή και δημιουργούν νέα απασχόληση οδηγώντας εν τέλει σε βιώσιμα σχήματα, αντιμετωπίζοντας παράλληλα θετικά τη δημιουργία συνεργατικών ή κοινοπρακτικών σχημάτων εργαζομένων.

Προϋπόθεση όμως για να υπάρξουν τέτοιες κοινωνικά ανεκτές λύσεις είναι η έγκαιρη αναγνώριση των προβλημάτων, όπως και η αποφασιστική παρέμβαση για την αντιμετώπισή τους. Και η επισήμανση αυτή αφορά και τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις, αλλά πρωτίστως τους εργαζομένους, που κατά κανόνα πληρώνουν τις συνέπειες της αδρανείας ή της σκόπιμης ολιγωρίας.

Πριν από τις εκλογές του 2015 τονίζατε την παγκόσμια πρωτοτυπία να είναι μεγαλομέτοχος των τραπεζών το Ελληνικό Δημόσιο χωρίς να έχει το δικαίωμα ψήφου. Τι πετύχατε σε αυτό το ζήτημα ως κυβέρνηση;

Σήμερα το ιδιότυπο αυτό καθεστώς έχει καταργηθεί. Οι μετοχές του Δημοσίου έχουν πλήρη δικαιώματα ψήφου. Ωστόσο αυτά ασκούνται μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, στο οποίο αφενός το Δημόσιο υποεκπροσωπείται (στα 9 μέλη του Γ.Σ. μόνο ένα μέλος είναι εκπρόσωπος του Δημοσίου), αφετέρου το ίδιο το ΤΧΣ υποεκπροσωπείται στα Δ.Σ. των τραπεζών εξαιτίας -και στις δύο περιπτώσεις- παλαιότερων ρυθμίσεων που παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας στην εκπροσώπηση. Και είναι ενδεικτικό ότι, αν και το ΤΧΣ είναι ο βασικός μέτοχος στην Εθνική Τράπεζα με 40% και στην Πειραιώς με 26%, σε κρίσιμες περιπτώσεις δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει την υλοποίηση ούτε των δικών του αποφάσεων.

Θα βελτιωνόταν η κατάσταση εάν η εκπροσώπηση του ΤΧΣ στα Δ.Σ. των τραπεζών ήταν αναλογική ή αν ενισχυόταν η εκπροσώπηση του Δημοσίου;

Ίσως. Όμως, για να πούμε τι ακριβώς χρειάζεται να γίνει, πρέπει να αξιολογηθεί συνολικά η λειτουργία τόσο του ΤΧΣ όσο και του ευρύτερου θεσμικού πλαισίου. Σε επιστολή που είχαμε στείλει στις 30 Ιουνίου μαζί με τον υπουργό Οικονομικών κ. Τσακαλώτο στους επικεφαλής των θεσμών, είχαμε επισημάνει εστίες πιθανών προβλημάτων σε σχέση με την εφαρμογή του νόμου για το ΤΧΣ, που θέσπισε υπερπεριοριστικά κριτήρια σε ό,τι αφορά τις διοικήσεις των τραπεζών. Πρέπει τώρα να αξιολογήσουμε τα αποτελέσματα από την εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου όπως πρέπει και να υπάρξει αξιολόγηση του ρόλου και της συνεισφοράς των διεθνών εμπειρογνωμόνων που έχουν επιλεγεί στα Δ.Σ. των τραπεζών, καθώς και όλων των δρώντων του συστήματος.

Ορισμένοι καταλογίζουν στην κυβέρνηση πολιτικές παρεμβάσεις στον χώρο των τραπεζών. Πώς το σχολιάζετε;

Συνήθως αυτά τα λένε όσοι βλέπουν τη σημερινή κυβέρνηση ως εμπόδιο σε δικές τους παρεμβάσεις. Προσωπικά, εάν έπρεπε να επισημάνω κάποιον κίνδυνο, αυτός δεν οφείλεται σε υποτιθέμενες κυβερνητικές παρεμβάσεις, άλλα σε ένα πολυδαίδαλο θεσμικό πλαίσιο επικαλυπτόμενων ελέγχων από ποικίλους θεσμούς και ακόμη περισσότερους επιτηρητές και τοποτηρητές τους, με αλληλοσυγκρουόμενα, πολλές φόρες, συμφέροντα και επιδιώξεις, που οδηγούν τελικά σε έναν επικίνδυνο, χαοτικό πολυκεντρισμό και μια ακόμη πιο επικίνδυνη διάχυση της ευθύνης. Και αυτό θα έπρεπε να ενοχλεί και να προβληματίζει όλους όσοι ενδιαφέρονται για τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος, όπως και όλο το πολιτικό σύστημα, και όχι μόνο τη κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση έχει την πλήρη ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό για τη σταθερότητα και τη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αν π.χ. κατά την ανακεφαλαιοποίηση κάποιες τράπεζες αποτύγχαναν και χρεοκοπούσαν, οι καταθέτες -όχι άδικα- θα θεωρούσαν υπεύθυνη την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση ενεργεί με βάση αύτη την ευθύνη σεβόμενη το Σύνταγμα, τους νόμους και τις συμβατικές υποχρεώσεις προς τους δανειστές. Και αυτό θα συνεχίσει να κάνει.

Πολλοί κατηγορούν την κυβέρνηση ότι συνετέλεσε στον αφελληνισμό των ελληνικών τραπεζών.

Ο ισχυρισμός αυτός είναι εντελώς αβάσιμος, όταν δεν είναι υποκριτικός. Και τούτο διότι τα κεφάλαια των τραπεζών είχαν εκμηδενιστεί ήδη από το 2012. Γι’ αυτό άλλωστε χρειάστηκε να γίνει η ανακεφαλαιοποίησή τους.

Κατά τον κ. Βενιζέλο, ο όποιος ήταν τότε υπουργός Οικονομικών, ο εκμηδενισμός των κεφαλαίων έγινε κατά 40% λόγω του PSI, εξαιτίας δηλαδή των απωλειών σε ομόλογα του Ελληνικού Δημόσιου που κατείχαν οι ελληνικές τράπεζες, και κατά 60% εξαιτίας της αύξησης των μη εξυπηρετούμενων δάνειων. Οι τράπεζες διασώθηκαν με ξένα κεφάλαια, τα όποια εξασφαλίστηκαν με δάνεια στο πλαίσιο του δεύτερου Μνημονίου και με συμμετοχές ξένων υπενδυτών. Ο λεγόμενος αφελληνισμός, λοιπόν, είχε προηγηθεί.

Η τρίτη ανακεφαλαιοποίηση όχι μόνο δεν είναι υπαίτια για τον αφελληνισμό, αλλά διέσωσε τις τράπεζες κι έβαλε τις βάσεις αποκατάστασης της σταθερότητας στο τραπεζικό σύστημα.

Θα μπορούσε παρ’ όλα αυτά το ποσοστό του Δημόσιου να είναι μεγαλύτερο;

Βεβαίως. Για να διασφαλιστεί όμως αυτό, έπρεπε οι τράπεζες να υποχρεωθούν να καλύψουν μόνο ένα μέρος των αναγκών τους από τις αγορές και το υπόλοιπο υποχρεωτικά από το ΤΧΣ. Η επιβολή, όμως, ενός τέτοιου περιορισμού ήταν στη δικαιοδοσία των ευρωπαϊκών θεσμών. Τελικά το ποσοστό του Δημοσίου διαμορφώθηκε ανάλογα με τα κεφάλαια που χρειάστηκαν οι τράπεζες από το ΤΧΣ.

Ο έλεγχος, πάντως, του τραπεζικού συστήματος σε αυτό το μεταβατικό στάδιο, όπως δείχνουν και οι εξελίξεις στην Πειραιώς και την Εθνική, δεν κρίνεται τόσο στο πεδίο των μετοχικών μεριδίων όσο στο πεδίο των θεσμικών ρυθμίσεων και των συσχετισμών που αυτοί διαμορφώνουν.

Προεκλογικά καταδείξατε το λεγόμενο «τρίγωνο της διαπλοκής» μεταξύ κομμάτων, τραπεζών και ΜΜΕ. Η Ν.Δ. αρνείται την ύπαρξή του. Πώς το σχολιάζετε;

Το αρνείται ακριβώς διότι υπήρξε τμήμα του. Το δείχνει και ο υπερδανεισμός της. Το αρνείται όμως και διότι η Ν.Δ. αρνείται την ιστορία της. Διότι το θέμα της διαπλοκής και των πελατειακών σχέσεων έχει ιστορικό βάθος. Για δεκαετίες ολόκληρες, από την εποχή που το τραπεζικό σύστημα ήταν κρατικό, αλλά και στη συνέχεια που ιδιωτικοποιήθηκε, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα αποτέλεσε και με τις δυο μορφές του, με διάφορους τρόπους και σε διαφορετική ένταση από τράπεζα σε τράπεζα, κοινωνική και υλική βάση του δικομματικού πολιτικού συστήματος. Τις λεπτομέρειες τις εξήγησαν επαρκώς πολλοί από τους ίδιους τους εμπλεκόμενους στο σύστημα αυτό.

Διαβάστε την πρωτότυπη δημοσίευση εδώ

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,888

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Στο Περιστέρι. Η Δυτική Αθήνα υπερψηφίζει την πρόταση προοδευτικής αλλαγής του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ για #ΔικαιοσύνηΠαντούΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 1η ΟΜ Περιστερίου Συριζα Προοδευτική Συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ Πετρούπολης Σύριζα Αιγάλεω ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Σύριζα Προοδευτική Συμμαχία Αγίων Αναργύρων 3η ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 2η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου 5η ΟΜ Σύριζα - Προοδευτική Συμμαχία Περιστερίου "Νέα Ζωή" Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας Νεολαια Συριζα Περιστεριου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Βαρβάρας Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Χαϊδαρίου Νεολαία Σύριζα Πετρούπολης Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Αιγάλεω #εκλογες2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Μία ημέρα έμεινε για τις #εκλογές2023.Μιά ημέρα για την 21η Μάη.Με αγωνιστικότητα για την πολιτική αλλαγή.Με αποφασιστικότητα ν’ ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις αγωνίες της κοινωνίας.Με αυτοπεποίθηση για την πρόταση προοδευτικής διεξόδου του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ.Με σύμμαχο τον λαό.Με τις τελευταίες συγκεντρώσεις-παράσταση νίκης σε Αθήνα, Πάτρα & Ηράκλειο να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον Αλέξη #Τσίπρα.Μια ημέρα για #ΔικαιοσύνηΠαντού. ΓΔρ ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr