Διανύουμε μακρά προεκλογική περίοδο που θα σημαδευτεί από την ακραία πόλωση ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Για την αριστερά και τον προοδευτικό πολίτη ποιο είναι το πραγματικό δίλημμα των εκλογών;
Ο δικομματικός ανταγωνισμός μαίνεται. Αλλά στο μεταξύ ένας βαθύς μετασχηματισμός έχει συντελεσθεί. Έχει διαμορφωθεί ένας νέος διπολισμός που έχει κοινή ιδεολογικοπολιτική βάση και ένα κοινό πλαίσιο που οριοθετείται και ηγεμονεύεται από τον νεοφιλελευθερισμό. Υπάρχει τέτοια σύγκλιση στην πολιτική των δύο φορέων του δικομματισμού, που εκφράζεται και στα εκλογικά τους προγράμματα. Και τα δύο κόμματα ενδιαφέρονται κατά πρώτο λόγο για την κατοχύρωση των κεκτημένων του νεοφιλελευθερισμού και κατά δεύτερο για τη διεύρυνσή τους. Το δίλημμα συνεπώς των εκλογών είναι αν οι πολίτες θα επικυρώσουν και θα ενισχύσουν, με την ψήφο τους, αυτήν την κατεύθυνση, που οι συνέπειές της είναι ορατές, ή θα την αμφισβητήσουν ψηφίζοντας για μια στροφή προς τα αριστερά.
Συνεργασία “με όσους είναι έτοιμοι”
Ο ΣΥΝ βρίσκεται σε συζήτηση για την πραγματοποίηση εκλογικής συνεργασίας με δυνάμεις και προσωπικότητες της ευρύτερης αριστεράς και του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς. Προ μηνών και εσείς είχατε συμβάλει για τη διακήρυξη του Χώρου Διαλόγου. Ποια είναι σήμερα η προοπτική αυτής της συνεργασίας, ποιο το κόστος για τον ΣΥΝ και ποια τα οφέλη;
Το ΚΚΕ είχε την αυταπάτη ότι θα μπορούσε να ενισχυθεί συρρικνώνοντας ή και αφανίζοντας άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και κυρίως τον ΣΥΝ. Απέτυχε. Εμείς είχαμε πάντα διαφορετική άποψη. Θεωρούσαμε πως κέρδος για τον ΣΥΝ είναι ό,τι προωθεί τη συσπείρωση και την ανασύνθεση της αριστεράς, ό,τι συμβάλλει στην υπέρβαση του κατακερματισμού της, ό,τι την αναδεικνύει σε αξιόπιστο φορέα μιας ανταγωνιστικής προς τον νεοφιλελευθερισμό προοπτικής. Εμείς θέλουμε κατά πρώτο λόγο να μετακινήσουμε τον γενικό αξιακό και ιδεολογικό άξονα της κοινωνίας προς την αριστερά, διότι, όσο ο άξονας αυτός μετατοπίζεται προς τα δεξιά, τόσο θα αυξάνονται οι πιέσεις για κάθε μορφή ή εκδοχή αριστεράς. Αυτή τη γραμμή εξειδικεύουμε σήμερα και την επιδιώκουμε με έναν πιο συγκεκριμένο τρόπο. Οι διαφορές είναι γνωστές. Πρέπει να τις συζητούμε. Αλλά πρέπει να δούμε και τα κοινά σημεία, που δεν είναι λίγα, και τους κοινούς τόπους, που δεν είναι μικροί. Μέσα από ισότιμες συνεργασίες στοχεύουμε, λοιπόν, στην ενίσχυση συνολικά της αριστεράς. Με τον τρόπο αυτόν άλλωστε θεωρούμε ότι μπορούμε να ασκήσουμε πιέσεις και στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και να προκαλέσουμε διαφοροποιήσεις. Και είμαστε βέβαιοι ότι οι δυνάμεις που θα αγωνισθούν με τη μεγαλύτερη συνέπεια, τόλμη και ανοιχτή καρδιά για την επίτευξη αυτού του στόχου θα αναγνωρισθούν από την κοινωνία και θα επιβραβευθούν από τους ψηφοφόρους της αριστεράς.
Θεωρείτε εφικτό τον στόχο αυτόν σ’ αυτές τις εκλογές;
Ένα τέτοιο εγχείρημα, που στην πράξη σημαίνει ανασυνθέσεις και επανακαθορισμούς απ’ όλες τις πλευρές, έχει μακρύ δρόμο, πάει πέρα από τις εκλογές. Οι τελευταίες ωστόσο δίνουν την ευκαιρία για μια αποφασιστική αρχή, τουλάχιστον με όσους νιώθουν έτοιμοι και να κάνουμε μαζί τα πρώτα κρίσιμα, αναγκαία και ώριμα βήματα.
Η “ιδεολογία της σύγκλισης”
Συζητείται αυτές τις μέρες στην επιτροπή της Βουλής ο προϋπολογισμός του 2004. Με βάση την εμπειρία σας, εκτιμάτε ότι ο στόχος της σύγκλισης με την Ε.Ε. μπορεί να επιτευχθεί και πότε;
Ο στόχος της πραγματικής οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης χωρίς μια στρατηγική που να οδηγεί στην επίτευξή του δεν είναι τίποτε άλλο από μια αυταπάτη, μια “ιδεολογία σύγκλισης” που το μόνο αποτέλεσμα που έχει είναι να αναπαράγει στην κοινωνία ένα σύνδρομο ουραγού, αφού όλο φθάνουμε τους άλλους και όλο τελευταίοι είμαστε. Η σύγκλιση για την οποία μας μιλούν είναι σύγκλιση με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Αλλά δεν μπορείς να “φθάσεις” κάποιον που προπορεύεται κάνοντας ό,τι και αυτός. Για να μικρύνεις την απόσταση πρέπει να κάνεις κάτι διαφορετικό. Να αξιοποιήσεις κάποια συγκριτικά πλεονεκτήματα που ο “άλλος” δεν διαθέτει. Ορισμένοι θεωρούν ως τέτοια τα συγκριτικά χαμηλά ημερομίσθια και τις περισσότερες σε σχέση με την υπόλοιπη Ε.Ε. ώρες εργασίας. Θεωρούν ότι με αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα μπορούμε να ζήσουμε και στο μέλλον και μάλιστα να “φθάσουμε” τους άλλους. Αυταπατώνται όμως. Πρώτον γιατί, όπως δείχνει και το πρωτοφανές κύμα απεργιών, η κοινωνία έχει εξαντλήσει τις αντοχές της, άρα δεν μπορεί να ανεχθεί άλλο το κόστος ζωής να γίνεται ευρωπαϊκό και τα εισοδήματα να μένουν ελληνικά. Δεύτερον γιατί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τύπου αυτού χάνουν την όποια ισχύ τους μετά τη διεύρυνση της Ε.Ε. προς ανατολάς, σε χώρες, δηλαδή, ασύγκριτα χαμηλότερου εργατικού κόστους. Χωρίς λοιπόν μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική, που να αξιοποιεί ή να δημιουργεί νέου τύπου “διαρθρωτικά” συγκριτικά πλεονεκτήματα, όχι μόνο σύγκλιση δεν πρόκειται να δούμε, αλλά αντίθετα δεν αποκλείεται καθόλου να οδηγηθούμε σε οξύτατες αναπτυξιακές και κοινωνικές κρίσεις.
Ποια βλέπετε να είναι η οικονομική πορεία της Ελλάδος κατά την επόμενη τετραετία και κυρίως μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων;
Υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες. Δεν γνωρίζουμε αν η επόμενη περίοδος θα είναι περίοδος νέων πολέμων ή σχετικής έστω ειρήνης. Ούτε γνωρίζουμε αν η παγκόσμια οικονομία θα μπει σε φάση ανάκαμψης ή θα έχουμε ένα πισωγύρισμα προς την ύφεση μετά τις αμερικανικές εκλογές. Και στις δύο εκδοχές όμως η νέα τετραετία θα είναι πιο δύσκολη από την προηγούμενη. Πρώτον διότι, όπως ήδη εξήγησα, το μοντέλο ανάπτυξης που σήμερα έχουμε είναι κτισμένο σε μια ισχνή παραγωγική βάση που στηρίζεται κυρίως σε έναν καταναλωτισμό που δεν μπορεί να συνεχισθεί. Το υπαινίχθηκε προχθές και η Τράπεζα της Ελλάδας. Δεύτερον διότι η κυβέρνηση “κουκούλωσε” πολλά προβλήματα ή τα μετέθεσε στο μέλλον και γενικώς ακολούθησε μια πολιτική αναδιανομής εις βάρος του μέλλοντος. Για παράδειγμα πούλησε τη δημόσια περιουσία που κληρονόμησε χωρίς να μειώσει το δημόσιο χρέος. Έτσι το βάρος του τελευταίου θα είναι πιο έντονο από εδώ και μπρος. Τρίτον διότι θα έχουμε να εξοφλήσουμε και τον λογαριασμό των Ολυμπιακών Αγώνων, που κανείς δεν γνωρίζει πόσος θα είναι ακριβώς. Οι πιέσεις λοιπόν στο εισόδημα, την απασχόληση, το ασφαλιστικό, την ποιότητα ζωής και το περιβάλλον κατά τη γνώμη μου θα ενταθούν.
Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis
5 ημέρες πριν
«Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχθηκε το 2015 την ιστορική πρόκληση της διακυβέρνησης για να στηρίξει την κοινωνία»
shorturl.at
Ομιλία στο θεματικό τραπέζι «Share on Facebook Share on Twitter Share on Linked In Share by Email
1 εβδομάδα πριν
«Ισχυρή Αριστερά σε ένα πλειοψηφικό συνασπισμό προοδευτικών δυνάμεων για τη διακυβέρνηση της χώρας»
shorturl.at
Ομιλία στην παρουσίαση του βιβλίου Ιστόρηση 50 χρόνων. Από τα κέντρα λήψης αποφάσεων ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ των Αντώνη ...Share on Facebook Share on Twitter Share on Linked In Share by Email
2 εβδομάδες πριν
Εικόνα
Share on Facebook Share on Twitter Share on Linked In Share by Email
3 εβδομάδες πριν
Εικόνα
Share on Facebook Share on Twitter Share on Linked In Share by Email
3 εβδομάδες πριν
Εικόνα
Share on Facebook Share on Twitter Share on Linked In Share by Email
Latest Twetter Feeds
Could not authenticate you.
Newsletter