Άρθρο στην εφημερίδα “ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΥΓΗ”_Ο γκρίζος καπιταλισμός του ποδοσφαίρου_

Ο όρος «γκρίζος καπιταλισμός» χρησιμοποιείται στη διεθνή φιλολογία με πολλές έννοιες. Συνήθως, αναφέρεται σε τομείς της οικονομίας στους οποίους η θεμελιώδης σχέση κεφαλαίου – εργασίας είναι θολή, συγκαλυμμένη. Άλλοτε πάλι, χρησιμοποιείται για να περιγράψει καταστάσεις «νόθας κοινωνικοποίησης» όπου μια κοινωνική ιδιοκτησία μέσα από περίπλοκες σχέσεις περιέρχεται υπό ιδιωτικό έλεγχο.

Τον γκρίζο καπιταλισμό μπορούμε, όμως, να τον κατανοήσουμε και με ένα διαφορετικό περιεχόμενο. Πρόκειται για ένα τομέα όπου το οικονομικό έγκλημα (κατά των φορολογικών αρχών ή του ευρύτερου νομικού πλαισίου) και η πολιτική διαπλοκή που το καλύπτει, δεν συνιστούν περιστασιακές παραβάσεις, αλλά συστηματικό τρόπο οργάνωσης της συσσώρευσης του κεφαλαίου. Το οικονομικό έγκλημα, δηλαδή, και η πολιτική προστασία του, συνιστούν όρο ύπαρξης του γκρίζου καπιταλισμού, ενώ η αδιαφάνεια είναι χαρακτηριστικό του.

Μ’ αυτό το δεύτερο περιεχόμενο του, ο γκρίζος καπιταλισμός, όχι πάντα, αλλά και όχι σπάνια, λειτουργεί ως προγεφύρωμα ή ως κάλυμμα για τον μαφιόζικο καπιταλισμό. Αυτόν, δηλαδή, όπου όχι μόνο το οικονομικό, αλλά ακόμη και το κοινό έγκλημα, γίνονται μέσα συσσώρευσης του κεφαλαίου.

Η οικονομία του Ελληνικού ποδοσφαίρου αποτελεί μια τυπική, αν και όχι μοναδική, περίπτωση γκρίζου καπιταλισμού. Οπως θα δούμε, λειτουργεί ως μια διαρκής παρανομία.

Πράγματι, με αφορμή τις καταγγελίες του ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ κου Νικολαίδη, προ καιρού, και τους ελέγχους που ακολούθησαν, αποκαλύφθηκε ότι στην ομάδα αυτή, την ΑΕΚ, κυβερνούσε ο νόμος της ζούγκλας και η ανομία ήταν καθεστώς.  Γρήγορα, όμως, φάνηκε πως η κατάσταση αυτή δεν αποτελούσε εξαίρεση αλλά είναι χαρακτηριστική για το σύνολο του ποδοσφαίρου.

 «ΝΟΝΟΙ» ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ

Η Κυβέρνηση, για να συγκαλύψει δικές της ευθύνες, καταγγέλλει ως υπεύθυνους τους «νονούς» του ποδοσφαίρου, όπως τους αποκαλεί.

«Νονός» σύμφωνα με τα λεξικά της Ελληνικής γλώσσας σημαίνει «αρχηγός ομάδας του υποκόσμου», ή «προστάτης μαφίας».  Κάνει εντύπωση που κανένας από τους παράγοντες του ποδοσφαίρου δεν διαμαρτυρήθηκε γι’ αυτούς τους χαρακτηρισμούς.

Αλλά το θέμα μας εδώ δεν είναι οι παράγοντες του ποδοσφαίρου ή οι πρακτικές τους. Το πολιτικό ερώτημα είναι: ποιος εξέθρεψε, ποιος ανέχεται, και τελικά ποιος προστατεύει αυτό το καθεστώς της ανομίας;  Η κυβέρνηση παριστάνει ότι δεν γνώριζε την κατάσταση.  Όμως, η κατάσταση του ποδοσφαίρου είναι γνωστή. Περιγράφεται εν πολλοίς στους ισολογισμούς των ποδοσφαιρικών επιχειρήσεων και στα πιστοποιητικά των ορκωτών ελεγκτών που τους συνοδεύουν, και επισημαίνουν πλήθος σκοτεινών σημείων που θα έπρεπε να ερευνηθούν.

Σύμφωνα, με τους ισολογισμούς της τελευταίας οικονομικής χρήσης:

1. Όλες οι ποδοσφαιρικές επιχειρήσεις είναι ζημιογόνες.  Οι συσσωρευμένες ζημιές των 16 ΠΑΕ της Α΄ Εθνικής ανέρχονται στα 220 εκατομ. Ευρώ (Ελευθεροτυπία 2/2/2003).  Πώς, λοιπόν, λειτουργούν;  Από πού προέρχονται τα δισεκατομμύρια των ακριβοπληρωμένων ποδοσφαιριστών;  Πώς συντηρούνται οι στρατοί των παρατρεχάμενων;

2. Στις περισσότερες ΠΑΕ το μετοχικό τους κεφάλαιο έχει αναλωθεί, δηλαδή, λειτουργούν χωρίς ίδια κεφάλαια, αφού τα τελευταία είναι αρνητικά.  Για παράδειγμα η ΑΕΚ, με μετοχικό κεφάλαιο 19 εκατ. Ευρώ έχει συσσωρευμένες ζημιές 62 εκατ. Ευρώ.  Ο Ολυμπιακός με μετοχικό κεφάλαιο 35 εκατ. Ευρώ έχει συσσωρευμένες ζημίες 35 εκατ. Ευρώ.  Ο ΑΡΗΣ με μετοχικό κεφάλαιο 23 εκατ. Ευρώ έχει ζημιές 33 εκατ. Ευρώ, κ.ο.κ.

Στοιχειωδώς νοικοκυρεμένο ισολογισμό έχει μόνο η SKODA ΞΑΝΘΗΣ, ο δε ΠΑΟ έχει υψηλές ζημιές οι οποίες, όμως, δεν υπερβαίνουν το μετοχικό κεφάλαιο.

τι μπορούσε και τι έπρεπε να έχει γίνει προ πολλού;

Η Κυβέρνηση διαθέτει πολλούς μηχανισμούς παρέμβασης.  Οι πιο σημαντικοί είναι δύο:

Ο πρώτος είναι η εφαρμογή του Νόμου περί ανωνύμων εταιρειών, του 2190/1920.  Το Άρθρο 48 προβλέπει την άρση της άδειας λειτουργίας μιας επιχείρησης αν η τελευταία δεν διαθέτει επαρκή κεφάλαια.  Οι ορκωτοί ελεγκτές με τα πιστοποιητικά τους υπέδειξαν την ανάγκη εφαρμογής του ως άνω άρθρου σε 14 από τις 16 ΠΑΕ.  Η Κυβέρνηση, ωστόσο, δεν έκανε τίποτε. Ανέχθηκε την παρανομία.

Ο δεύτερος, είναι ο φορολογικός έλεγχος, και η εφαρμογή της φορολογικής νομοθεσίας.

Αλλά ως πρόσφατα υπήρχαν ΠΑΕ που είχαν να ελεγχθούν φορολογικά από την ίδρυσή τους.  Σε πολλές άλλες έχει να γίνει έλεγχος 5, 10 ή περισσότερα χρόνια.  Αυτό γίνεται για να συγκαλύπτονται φορολογικές και άλλες απάτες μέχρις ότου κάποιος νόμος θα προβλέπει το κλείσιμό τους με συνοπτικές και χαριστικές διαδικασίες.  Πρόκειται για ένα απλό αλλά αποτελεσματικό μηχανισμό «παραγωγής» μαύρου χρήματος με το οποίο αρκετοί παράγοντες χρηματοδοτούν τους μηχανισμούς τους.  Η ΑΕΚ π.χ. που είναι στην επικαιρότητα, έχει να ελεγχθεί φορολογικά από το 1992 και δεν είναι η μόνη. Ποιος λάδωσε, ποιος λαδώθηκε, ποιος εν πάση περιπτώσει και γιατί έκανε στραβά μάτια;

Να, λοιπόν, γιατί η κατάσταση του Ελληνικού ποδοσφαίρου επιβεβαιώνει, για μια ακόμη φορά, ότι, όπου υπάρχουν «νονοί» υπάρχουν και προστάτες τους.

ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ: Η «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ»

Πώς θα ξεπεραστεί το οικονομικό αδιέξοδο των ποδοσφαιρικών επιχειρήσεων;

Η ιστορία προειδοποιεί ότι αυτό γίνεται πάντα σε βάρος της κοινωνίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που συσσωρευμένα χρέη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μεταφέρονται στον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ στο υπαρκτό θέμα των γηπέδων και των αθλητικών εγκαταστάσεων θα αναζητηθούν οι «φτηνές», αλλά από την άποψη των επιπτώσεών τους οι πιο επώδυνες λύσεις όπως είναι, η ήδη συζητούμενη, επέκταση του γηπέδου της λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Ακόμη όμως και με τέτοιες κοινωνικά επώδυνες λύσεις το πρόβλημα θα παραμείνει. Και τούτο γιατί, οι ζημιογόνοι προϋπολογισμοί δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα. Η απαξίωση του θεάματος, η αναξιοπιστία του πρωταθλήματος, η βία, η αποχή των φιλάθλων, συνθέτουν μια κρίση γενικότερη του μοντέλου του κρατικού πατερναλισμού και του ασύδοτου παραγοντισμού, μια κρίση τελικά του αθλητικού θεάματος ως εμπόρευμα.

Ακριβώς γι’αυτό, παρατηρείται μια κινητικότητα ευρύτερη και την αναζήτηση νέων μορφών οργάνωσης μέσω και «εταιριών λαϊκής βάσης».

Σε μια πρώτη του εκδοχή το εγχείρημα αυτό μοιάζει με «καρικατούρα», εξυγίανσης, αφού, οι ίδιοι οι υπεύθυνοι της σημερινής κατάστασης, προσπαθούν να εμπλέξουν φορείς της. Αυτοδιοίκησης ή απευθύνονται στους «λαούς» των ομάδων και ζητούν την στήριξή τους για να μείνουν στη θέση τους. Η κυβέρνηση, από τη μια αναγνωρίζει ότι οι περισσότερες ΠΑΕ λειτουργούν παράνομα, απειλεί ότι ο νόμος θα εφαρμοστεί, από την άλλη όμως «κλείνει το μάτι» στους παράγοντες και τους υπόσχεται βοήθεια αν καταφέρουν να βρουν άλλοθι και προσχήματα, για να διατηρηθεί το σημερινό καθεστώς.

Σε μια δεύτερη εκδοχή, ομάδες φιλάθλων, δημιουργούν διάφορα σχήματα και αναζητούν τρόπους παρέμβασης ή άσκησης πίεσης για να υπάρξει διαφάνεια και περιορισμός της ασυδοσίας. Οι προθέσεις είναι αγνές, αλλά τα αποτελέσματα αμφίβολα αν δεν σπάσουν οι διαμορφωμένες δομές.

Τέλος σε μια τρίτη εκδοχή, φίλαθλοι και παράγοντες θέτουν το ζήτημα μιας γενικότερης ανασυγκρότησης, και προβάλλουν ένα εναλλακτικό μοντέλο όπου οι ομάδες θα αποτελούν έκφραση των τοπικών κοινωνιών, οι οπαδοί τους θα είναι και μέτοχοι και οι οποίοι μέσα από μαζικές συνελεύσεις θα εκλέγουν τις διοικήσεις και θα τις ελέγχουν.

Για να αποκτήσουν, όμως, υπόσταση και δυνατότητα εφαρμογής τέτοιες αντιλήψεις θα πρέπει να υπάρξει μια διαδικασία «δημιουργικής καταστροφής» του παλιού καθεστώτος και όχι μια ανακύκλωση των παλιών υλικών. Οι εταιρείες λαϊκής βάσης που πολλοί προτείνουν ως οργανωτική μορφή, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν όχι ως «εταιρείες μαϊμού» πλάι στις χρεοκοπημένες ΠΑΕ, ή ως ομάδες πίεσης προς αυτές, αλλά ως ο αντικαταστάτης τους, ως ο νέος και πραγματικός φορέας ιδιοκτησίας και ελέγχου, με ουσιαστικές θεσμικές θωρακίσεις που να διασφαλίσουν τη διαφάνεια της διαχείρισης και να κατοχυρώνουν τα δικαιώματα των μελών τους.

Πέρα,  όμως, από τις όποιες θεσμικές ή τεχνικές ρυθμίσεις, το κρίσιμο ερώτημα είναι αν υπάρχουν τελικά πολιτικές δυνάμεις με τη βούληση να συγκρουστούν με το γκρίζο καπιταλισμό και τους δεσμούς της διαπλοκής, να εμπεδώσουν μια νέα αντίληψη που τουλάχιστον θα περιόριζε την εμπορευματική λειτουργία του ποδοσφαίρου και των άλλων αθλητικών θεαμάτων.

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

Γιάννης Δραγασάκης - Yannis Dragasakis

12,907

Υποψήφιος Βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών | ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Μαζί - Να ανατρέψουμε τους συσχετισμούς & στη Δυτική ΑθήναΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας#ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Εχθές ο κ. Σκέρτσος υποτίθεται ότι... αποκάλυψε τα «fake news» του ΣΥΡΙΖΑ για τη φορολογία & το εισόδημα. Για το πώς οι έμμεσοι φόροι σε συνθήκες πληθωρισμού αυξάνουν τη φορολογική επιβάρυνση το αναλύσαμε εχθές. Σήμερα, ας δούμε πώς ο πληθωρισμός μειώνει το πραγματικό εισόδημα.❌ Ο κ. Σκέρτσος ισχυρίστηκε ότι: «Οι μισθοί αυξήθηκαν δεν μειώθηκαν». ❌ Και για την Έκθεση του ΟΟΣΑ που έλεγε το ακριβώς αντίθετο, ο κ. Σκέρτσος ισχυρίστηκε ότι «Έγινε τον Νοέμβριο του 2022. Όχι τον Απρίλιο του 2023... άρα δεν ήταν επίκαιρη…».📉Αφού δεν τους αρέσει λοιπόν η Έκθεση του ΟΟΣΑ, ας δούμε τι λέει η Έκθεση της Κομισιόν (Country Report) που δημοσιεύτηκε στις 25.5.2023, άρα είναι εντελώς… επίκαιρη. ❗️Το πρώτο που λέει είναι ότι «ο πραγματικός μισθός στην Ελλάδα για το 2022 μειώθηκε κατά 4,7%, γιατί η ονομαστική αύξησή του υπολειπόταν της αύξησης του πληθωρισμού». Άρα επιβεβαιώνει επί της ουσίας την Έκθεση του ΟΟΣΑ. ❗️Το δεύτερο που λέει είναι ότι η αύξηση που δόθηκε εντός Απριλίου αναμένεται να αποκαταστήσει «μερικώς» την περαιτέρω μείωση των πραγματικών μισθών το 2023. 1️⃣ Συμπέρασμα 1ο: Οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν το 2022, & με «τη βούλα» της Κομισιόν, επομένως ο κ. Σκέρτσος ψεύδεται εφόσον υποστηρίζει το αντίθετο. 2️⃣ Συμπέρασμα 2ο: Οι πραγματικοί μισθοί αναμένεται να μειωθούν & το 2023 εάν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής. 3️⃣ Συμπέρασμα 3ο: Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τον πληθωρισμό ως εργαλείο για να μειώνει αφανώς το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μέσω ανεπαρκών αυξήσεων που δεν καλύπτουν την άνοδο του πληθωρισμού και μέσω των έμμεσων φόρων που «πολλαπλασιάζονται» εξαιτίας της ακρίβειας. Με τους δυο αυτούς τρόπους εγκαθιστά ένα σύστημα εσωτερικής υποτίμησης των μισθών οι συνέπειες της οποίας θα φανούν σωρευτικά τα επόμενα χρόνια. 🚮 Όσο για την… υπόσχεση της ΝΔ για αυξήσεις 25% είναι εντελώς αίολη & απατηλή αφού δεν δεσμεύεται για την αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης των μισθών. 🚫 Αυτή ήταν η πολιτική της ΝΔ για 4 χρόνια & αυτή & χειρότερη θα είναι εάν δεν ανατραπούν οι συσχετισμοί στις 25 Ιούνη. #ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
Και με τη «βούλα» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Έκθεση Μακροοικονομικών Ανισορροπιών, σ.12], ο υψηλός πληθωρισμός στην Ελλάδα πυροδοτείται από τα υψηλά κέρδη. Αυτά που η ΝΔ άφησε ανεξέλεγκτα, χωρίς έλεγχο στις αγορές. Υπερκέρδη που είναι η άλλη όψη της αφαίμαξης του εισοδήματος εξαιτίας των έμμεσων φόρων που η ΝΔ άφησε άθικτους. Αυτή ήταν η 4ετία ΝΔ & Κυριάκου Μητσοτάκη, αυτή & χειρότερη θα είναι μια νέα, αν δεν ανατρέψουμε τους συσχετισμούς στις 25 Ιούνη#ΣΥΡΙΖΑΠΣ#ξεκινάμε_πάλι_μαζί#εκλογές2023 ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook
"Τα μηνύματα της κοινωνίας & ο κρίσιμος αγώνας που έχουμε μπροστά μας"H 21η Μάη ήταν ένα σοκ για όλες & όλους μας. Και ήταν ένα σοκ όχι τόσο γιατί «έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις» ή γιατί τις «διαβάσαμε λάθος», αλλά γιατί η επαφή με την κοινωνία, η ζωντανή επικοινωνία με τους ανθρώπους μάς έδινε δύναμη & ελπίδα για την πολιτική αλλαγή.Το βλέπαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις του #ΣΥΡΙΖΑΠΣ & του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο & σε όλη την Ελλάδα. Αλλά & προσωπικά, στην καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας εκφραζόταν έντονα η ανάγκη για πολιτική αλλαγή.Η πρόταση προοδευτικής διεξόδου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε αφετηρία ακριβώς τις ανάγκες &τις αγωνίες αυτές. Δεν έπεισε όμως. Κι αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Και για αυτό πρέπει να γίνει η αφετηρία έρευνας & συζήτησης που δεν πρέπει να μείνει στα ρηχά & προφανή αλλά να πάει σε βάθος. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και θα αλλάξουν.Προέχει όμως η άμεση μάχη της 25ης Ιούνη, που είναι κρίσιμη για τη χώρα & για την προοπτική της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία & αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα της. Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαγράφει, ούτε αμνηστεύει εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά της δημοκρατίας & του κράτους δικαίου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε εξαλείφει τις συνέπειες της προκλητικά άνισης κατανομής & κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιο ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά, συνεπάγεται νέες απειλές για το κοινωνικό κράτος δικαίου. Άλλωστε όπως έχει ήδη προαναγγελθεί από στελέχη της, αν αποκτούσε μια πλειοψηφία 180 βουλευτών στη νέα Βουλή, η ΝΔ θα την αξιοποιούσε για την αλλαγή του Συντάγματος με μονομερή τρόπο & σε συντηρητική κατεύθυνση. Είναι ευθύνη μας να επισημάνουμε τους κινδύνους & καλούμε σε δημοκρατική συστράτευση για την αποτροπή τους. Οι εκλογές της 25ης του Ιούνη είναι κρίσιμες και για το μέλλον της Αριστεράς & της προοδευτικής παράταξης. Πέρα από λάθη & αδυναμίες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που οδήγησαν σε εκλογική απομάκρυνση ανθρώπους που τον στήριξαν προηγούμενα, τα κόμματα της ήσσονος αριστερής & προοδευτικής αντιπολίτευσης με την απαξίωση της απλής αναλογικής, την απόρριψη ακόμη & συζήτησης για προγραμματική συνεργασία & τη μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διευκόλυναν αντικειμενικά την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Για την απόκρουση όμως των κινδύνων & για την ήττα της Δεξιάς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί αναγκαία την οικοδόμηση προϋποθέσεων, μέσα στην κοινωνία, για μια ευρεία συμπαράταξη αριστερών & προοδευτικών δυνάμεων. Και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για αυτή.Η άμεση μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι, συνεπώς, επιτακτική για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη από αριστερή & προοδευτική σκοπιά, & για την οργάνωση από καλύτερες θέσεις της προοδευτικής ανατροπής των πολιτικών σχηματισμών, & την προοδευτική διέξοδο.Ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν και να συζητηθούν σε βάθος οι αιτίες της ήττας. Αλλά σημασία έχει από πια σκοπιά & με ποιο τρόπο θα «διαβάσουμε» & θα αντιμετωπίσουμε την ήττα. Υπάρχει η επιλογή του ατελείωτου πένθους & της παραίτησης, της συγκάλυψης των προβλημάτων ή της επιδερμικής ενασχόλησης με αυτά. Υπάρχει όμως & η επιλογή να αξιοποιήσουμε την ήττα ως πηγή μάθησης & δύναμης για το μέλλον. Και είναι η μόνη που ταιριάζει στην Αριστερά & η μόνη που έχει δικαιωθεί ιστορικά. Αυτή η «αξιοποίηση» είναι που αξίζει για τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», που από το 2012 μέχρι σήμερα μας κατέστησε δύναμη ανανέωσης αλλαγής στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά & ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, τον τόπο & τους ανθρώπους του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παραμονή στη κορυφή των λαϊκών προτιμήσεων αποδείχτηκε πιο δύσκολη από την κατάκτησή της. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον: με ποιες ταξικές αναφορές, ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες οργανωτικές, δικτυακές & θεσμικές μορφές, ποιο πολιτικό σχέδιο & ποιες μεθόδους επικοινωνίας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες & τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας, της δημιουργίας & της νέας γενιάς; Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την πιο κρίσιμη μάχη, τη μάχη που θα κρίνει πολλά τόσο για τη χώρα όσο & για την Αριστερά & τον προοδευτικό κόσμο. Η εύλογη απογοήτευση & η στενοχώρια που από χθες κυριαρχούν, πρέπει να γίνουν βούληση & αποφασιστικότητα για δράση. Να απευθυνθούμε με ευκρίνεια & ειλικρίνεια, στον αριστερό & προοδευτικό κόσμο, για να αξιοποιήσουμε τη δύναμη που θα μας δώσει, ώστε πιο ταπεινά, πιο ταξικά, πιο συστηματικά να χτίσουμε από τα κάτω προς τα πάνω τις προϋποθέσεις του μετασχηματισμού που έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε ξανά το μεγάλο προοδευτικό ρεύμα, ιδεών, συλλογικών πρωτοβουλιών, πολιτισμικής & κοινωνικής δράσης που διέσωσε την κοινωνία στα πιο κρίσιμα χρόνια της, που έδωσε δημοκρατική διέξοδο στην κρίση το 2015 & πρέπει να μπορέσει να εκφράσει πλειοψηφικά τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας σήμερα. Όλα αυτά όμως πρέπει να σχεδιαστούν & να γίνουν τώρα στις νέες κοινωνικές & πολιτισμικές πραγματικότητες που πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος. Ο κόσμος κρίνει τους ανθρώπους και τα κόμματα «στα δύσκολα». Είμαστε ξανά υπό τη κρίση των εργαζόμενων, της νεολαίας & της κοινωνίας. Και ο πρώτος μεγάλος σταθμός σε αυτή την νέα δημιουργική δοκιμασία είναι η 25η Ιούνη.ΥΓ: Όλον αυτόν τον καιρό στη Δυτική Αθήνα είχα την τύχη να συναντήσω παλιούς αγωνιστές & αγωνίστριες, να συνομιλήσω με πολίτες που έβλεπα για πρώτη φορά, να συναντηθώ με τις αγωνίες αλλά & το πάθος των νέων για ένα κόσμο φτιαγμένο με διαφορετικά αξιακά υλικά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες & όλους που μου προσέφεραν αυτές τις ζωογόνες εμπειρίες & ξεχωριστά σε όσους και όσες με τίμησαν & με την ψήφο τους για μια ακόμη φορά.ΣΥΡΙΖΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣΝεολαία ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ... ΠερισσότεραΛιγότερα
Προβολή στο Facebook

Latest Twetter Feeds

YDragasakis @YDragasakis

Could not authenticate you.

Επικοινωνία

Μέγαρο Βουλής
10021, Αθήνα

τηλ (+30) 210 – 370 7299
(+30) 210 – 370 7972

e-mail
ydragasakis@parliament.gr